De poh lijkt mij een prima begin. To zit met zichzelf in de knoop. De reden doet er dan weinig toe. En volgens mij zijn er massa's mensen die bij iedere verkoudheid of zere teen naar de huisarts gaan. Als to dit niet oplost kunnen er tal van mentale (en daardoor ook lichamelijke) problemen ontstaan bij haar en haar huisgenoten.
Denk dat alles wat na de opening ge zegt is al wel in haar gedachten zaten. 6 maanden is lang en kan heel veel met je doen. Dus stap 1 hulp, welke maakt nu even niet uit. Zou met de huisartsen onderstener beginnen. Deze kan een mooie opstap zijn naar wat wel echt nodig is. En ook echt even open kaart met man. Er word hier te veel gegooit met modder. Je maakt gezinnen stuk en de poh is hier niet voor je bent toch geen puber. Nou mensen 6 maanden he, dus een opvlieging kun je het al niet meer noemen. En een puber 8s ze niet het is een volwassen vrouw helemaal in de knoop. Iemand die eerlijk is met iets wat iedereen kan overkomen. Je bent een mens en geen robot die ergens een knop heeft van het is genoeg. En er gebeurt al van alles in het gezin als ze zich zo voeld. Wand mamma is ziek, ziek van verliefdheid en heeft hart zeer. Sterkte
Nou, het gesprek met de POH was heel zinnig. Een zeer duidelijke spiegel. Ze heeft als tip gegeven om eens goed naar mijn eigen relatie te kijken. Wat daarin mist. Of wat ik daarin mis. Om daarna te kijken of dat op te lossen is. En ik begrijp helemaal dat er mensen zijn die het belachelijk vinden dat ik tijd heb ingenomen van de zorg. Maar het heeft me echt geholpen en ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Ik vind het super goed van je. Het hele proces dat je tot nu toe gelopen hebt verdient wat mij betreft een pluim! Het is je overkomen, daar kan je niks aan doen. Hoe je vervolgens handelt heb je wel in de hand. Je stapt niet ondoordacht in of uit een situatie maar je geeft het tijd, je voelt, reflecteert en als je tot de conclusie komt dat je er alleen niet meer uit komt zoek je hulp. Er is geen schade aangericht in jouw gezin of in een ander gezin. Je gaat uiteindelijk tot een keuze komen, en wat die keuze ook gaat zijn: hij is absoluut doordacht en weloverwogen, daar ben ik van overtuigd. Veel sterkte!
Zelf begrijp ik niet dat anderen jou kwalijk nemen dat je deze vorm van hulp hebt ingeroepen. Je kwam er zelf niet meer uit. Soms loop je nu eenmaal helemaal vast in eigen gevoelens en gedachten en daar is de POH wel degelijk voor bedoeld. Doorlopen met dat soort gevoelens kan uitlopen op depressieve klachten en dat soort problemen voorkomen is beter dan genezen. Dit puberale verliefdheid noemen en zeggen dat de POH daar niet voor is bedoeld is juist een puberale opmerking. Ik vind het heel goed van je dat je bij jezelf wil onderzoeken hoe hiermee om te gaan. Laat je niets aanpraten.
Goed dat je bent gegaan en dat is echt een goed advies, ga eens kijken waarom je deze gevoelens hebt en wat mis je in je relatie/ leven dat je deze gevoelens hebt. Ik hoop dat je eruit komt.
Goed zo. Fijn dat je nu stappen kan nemen. En wij betalen een God vermogen aan zorg en dan zouden wij die niet mogen gebruiken omdat. Nou ja soms is het gewoon even nodig.
Goed gedaan en vind het juist knap hoe je alles aanpakt! Ik verbaas mij over de de mensen die commentaar hebben dat je hiervoor gebruikt maakt van de zorg…… die hebben toch ook geen commentaar op mensen die bijv van een verslaving af willen komen….. die zijn er zelf mee begonnen terwijl jou dit overkomt (even ongenuanceerd voorbeeld)
Goed gedaan. Heb je ook een idee wat er zou kunnen missen? Naar mijn idee mist iedereen wel het een en ander... Maar als je emotionele verbinding bijvoorbeeld mist lijkt het me niet heel gek dat je voor een oude bekende kunt vallen.
Ben het helemaal eens met bovenstaande! Hartstikke goed aangepakt en fijn dat het gesprek je nieuwe inzichten heeft gegeven. Durf/kan je nu ook het gesprek met je man aangaan?
Nou, tijdens het gesprek met de POH werd mij wel duidelijk dat er wel iets niet helemaal lekker zit in onze relatie. Maar ik kan mijn vinger er niet op leggen wat het is. Daar moet ik even over gaan nadenken. Ik wil eerst zelf een goed beeld hebben van wat ik mis en hoe ik erin sta. Ik wil niet een soort hakkelend en stamelend het gesprek aangaan, dat kwetst hem nog meer denk ik, en het maakt hem onzeker.
Verliefdheid kan je zeker overkomen. Het gaat er alleen om wat je daarmee doet. Zoals ik uit het verhaal haal heeft ze nauwelijks met de buurman gesproken, ze is verliefd. Verliefd op een droomwereld want het is; of samen met hem verder of verhuizen….dat terwijl ze dus nauwelijks met hem gepraat heeft ) behalve dat hij geen spijt wil hebben over 30 jaar) en dus geen idee heeft wat hij voelt, hoe hij denkt en dus geen idee heeft hoe hij als partner zou zijn. verliefdheid kan, maar dit staat zo van ( mijn) de werkelijkheid af dat ik dit verhaal oprecht met verbazing lees. TS: goed dat je hulp hebt gezocht, ik hoop dat de adviezen je weer snel met beide benen op de grond kan zetten!
Goed dat je bent gegaan. Toegeven dat het niet lekker gaat en dat je wel wat hulp kunt gebruiken is niet altijd makkelijk. Je handelt niet zomaar naar je gevoel en dat vind ik alleen maar knap. Je denkt over alles goed. De mensen die hier roepen dat de praktijkondersteuner hier niet voor is... Tja. Ik vind juist dat dat wat laagdrempeliger is en ook voor zulke zaken. Ik hoop dat je eruit komt!
Ik had van de week een gesprek met een vriend. Iemand die wij kennen ging vreemd, met die meid is hij nu al jaren samen. Samen een huis. Drie kinderen. Samen gelukkig. Hij zei ik was heel boos op hem dat hij dat gedaan had. Maar nu denk ik, als hij dat niet had gedaan was hij de liefde van zijn leven misgelopen. Vreemdgaan is niet goed. Absoluut niet. Maar als het echt de liefde is van leven? Ik zou hulp zoeken en praten. Het uitzoeken. Sterkte. Lijkt me heel heftig.