Ik weet het niet, maar het is lastig, soms gevaarlijk en enorm duur. hij heeft bijv ooit een straalkachel laten Branden op de droger: hele bovenkant weggesmolten… Als puber stond zijn fiets vaker bij de fietsenmaker, als dat hij erop kon fietsen. Voor dat geld wat dat heeft gekost had ik met gemak bij elkaar opgeteld 5 nieuwe fietsen kunnen kopen….dan leende hij mijn fiets: zelfde dag kapot. Dan met opa’s fiets naar school: ook kapot… en dan worden 3 fietsen laten maken in 1 week heeeele dure grappen. het is dat hij zo lief is, en altijd vrolijk en gul. Hij heeft een super lief karakter …. Maar soms wordt ik er doodmoe van!
Zo herkenbaar van bij onze oudste. Zijn race fiets is hij dan weer de andere kant op (pas op als je daar iets durft tegen zetten of die eventjes durft verzetten of aankomen). Maar de rest? Onze fietsen zijn een 13 tal jaar oud. Nog nooit wat mee voorgehad. En bij alle 2 was er vanalles aan nadat onze oudste er mee reed. Mijn man en middelste houden zich daar gelukkig graag mee bezig maar anders was het een duur dingetje geworden. Balpennen en pennenzak toebehoren is ook zoiets. Balpennen , correctie rollers, passers, latjes,....
Moest even aan je denken ... heb je al besloten wat je gaat doen? Wat het ook wordt, ik wens je een veilige vlucht / veilig verblijf!!
Ja, het is frustrerend. Vooral omdat wij wel weten dat hij het vast niet expres doet, maar als hij weer in 1 week tijd 3 stukken servies kapot laat vallen, een deur van de keukenkast kapot trekt en de leuning van de trap er weer af laat vallen, wordt je echt niet blij …en dit week in, week uit, jaar in jaar uit. gewoon niet leuk dit zijn trouwens gewoon wat voorbeelden, maar het gaat uiteraard om meer dingen: zijn kleding snel kapot, hij zakt door zijn stoel. En ja, soms vergoed hij zelf ook dingen en helpt waar hij kan met repareren, maar dat lukt hem ook niet alleen. Heel lastig. maar hij is wel echt een lieve jongeman, altijd bereid mij te helpen in de tuin of koken enz. Ik blijf dus nooit lang boos op hem
Ja ik heb vanmorgen met mijn ex-man gebeld heel lang, samen het nieuws uit cuba doorgenomen en nogmaals gesproken met de receptie en nav dat allemaal besloten dat ik blijf. Beiden wel het vertrouwen nav het laatste nieuws dat we de gok kunnen nemen. Dus fingers crossed!
Dat we (man en ik) een uitnodiging kregen voor de bruiloft van een nicht die ik uuuhhh 8-10 jaar geleden voor het laatst gezien en gesproken heb op een verjaardag ofzoiets. Een nicht waar ik ook vroeger amper contact mee had, het is ook niet dat we samen zijn opgegroeid ofzo. Haar toekomstige man ken ik niet en mijn man (wij zijn 7 jaar samen) heeft haar nooit ontmoet. De kinderen ook niet.. heb haar niet eens geboortekaartjes gestuurd zeg maar en dan nu opeens die uitnodiging. Niet alleen voor de receptie, maar voor de hele dag en avond Op 1,5 uur rijden. We hebben ons afgemeld.. voel me er wel lullig over
Ze zal waarschijnlijk iedereen uit de familie uitgenodigd hebben. Dus jullie ook maar. Maar ik snap goed dat je die uitnodiging hebt afgeslagen. Ik zou dat denk ik ook doen. Voelt wel heel akward om naar de bruiloft te gaan van mensen waar je nooit mee omgaat.
Misschien dat het meer een beleefdheidsuitnodiging is Als je verder ook niet speciaal behoefte hebt aan een 'reunie' met een deel van de familie, dan zou niemand je verplichten om te gaan, zou ik zeggen.
Nou misschien niet. Wij gingen vorig jaar co doleren bij mijn tante, mijn oom was overleden. Ik zag toen voor het eerst in jaren mijn nichten weer. Ik herkende ze meteen. Vooral de oudste leek sprekend op haar moeder.
Ik had dat ook met een neef. Toen heb ik met een paar nichten die ik wel regelmatig zie/spreek afgesproken om samen te gaan.
Dat ik in de wachtkamer zit en er een mevrouw gewoon op luidspreker zit te bellen!!!! Ik geen zin heb mij te ergeren maar het toch enorm doe maar geen zin heb in een discussie en dus maar mijn mond houd. Maar echt, hoop dat ze snel geroepen word want mijn bloed begint langzaam te koken. En als dat kookpunt bereikt is kan ik het denk ik niet meer aardig zeggen.
Herkenbaar van gisteren. Ze belde dan wel niet op luidspreker maar riep voor heel de afdeling en die aan de andere kant van de lijn hoorde ik ook. Wat er uit hun mond kwam was van hetzelfde niveau. Stom ziekenhuis, klote dokteurs, schijtboel. Ze zat er al voor mij en ja ze hadden veel vertraging maar dat heb je nu eenmaal in de ochtend (mss heeft ze daar geen ervaring mee), toen ik eerder geroepen werd dan haar werd ze haast gek. De verpleegkundige zei: mevrouw ik kan u meenemen hoor maar dan ligt u zo meteen onder het verkeerde toestel . Ook daar had ze wss niet aan gedacht dar niet iedereen op radiologie daar voor hetzelfde zit. Had ik nog langer blijven zitten, had ik er zeker wat van gezegd.
Ik denk ook dat heel beleefd de hele familie is uitgenodigd. Een nicht van mij is laatst getrouwd (vorig jaar geloof ik), maar dat voelde toch wat raar dat mijn jongste broertje en oudste zusje wel waren uitgenodigd en mijn oudste broer, jongste zusje en ik niet. Ik weet niet of ik was gegaan (hoefde er nu niet over na te denken) maar ik woon als enige in dezelfde woonplaats, kom haar wel eens tegen, praatje. Jongste broertje heeft helemaal niets met haar (behoorlijk leeftijdsverschil ook), ziet haar zelden en wordt wel uitgenodigd. Dan is een beleefdheidsuitnodiging misschien toch beter.
Huh dat is wel bijzonder. Als ze nou met die 2 contact en een band zou hebben zit er nog een logica achter.