Nee ja, snap je hoor. Zolang je niet test, kun je ook hopen. En dat is in het negatieve scenario, beter dan het zeker weten. Want het is volkomen logisch dat je toch teleurgesteld zou zijn hoor, het is wat je zo intens dolgraag wilt, in ieder scenario dat dat zich niet ontvouwt, ben je teleurgesteld. Misschien maar beter wachten tot je het écht niet meer houdt, dan blijven wij hier maar lekker nieuwsgierig zitten zijn
Ja, het is wel herkenbaar, al weet ik het ook niet meer exact. Is natuurlijk al 2 jaar geleden en was een heftige periode met corona, vader die een heftige diagnose kreeg en natuurlijk de MA. Dus herinneringen zitten vooral daar. Kwaaltjes zijn nu oa. flink gevoelige borsten, geborrel en steekjes in onderbuik, enorm moe zijn en toen ik vanavond een restaurant in liep werd ik even flink misselijk van de geur die daar hing. Maar goed, kan ook zijn dat ik nu zo'n hyperfocus heb op wat ik voel dat ik daarom juist al die dingen lijk op te merken. Probeer er echt op te letten dat ik me geen dingen in ga beelden. Hoop ook echt dat ik dit weekend haal zonder menstruatie, maar weet ook echt nog niet of ik dan wel durf te testen. Gaan het wel zien
Succes vandaag @Sterre83 en @nynepien ! En voor jou succes en vooral sterkte @Milena92. Zal een confronterende afspraak worden. Liefs!
@Milena92 Ik denk aan je vandaag @nynepien @Sterre83 en aan jullie ook natuurlijk! Succes!! @Boompje88 oh man het zou zo mooi zijn als het straks toch raak blijkt! Snap dat je geen valse hoop wil maar ik ga ALLES wat ik kan kruisen gekruisd houden voor je!!
Yes succes vandaag @Sterre83 en @nynepien En veel sterkte @Milena92. Wat posten sommige hier altijd megavroeg trouwens, zijn jullie van die vroege vogels, of jullie kinderen?
Haha ik begin om 7 uur met werken zodat ik altijd de middag met dochter heb . Ik mag van mezelf altijd eventjes rustig wakker worden met zp om 5:45 dus ja, ik ben een van de vroege 4x in de week
Vroege vogel maar niet volledig uit vrije wil, haha. Ik stap uiterlijk om half 8 in de auto om op tijd op m'n werk te zijn!
Oh ik zie nu trouwens dat hier niet de smiley stond die ik er wilde hebben! Sorry als dat raar overkomt
Ik zie voor het eerst gewoon op tegen een terugplaatsing . Vorige ronde had ik al weinig hoop, en ik merk dat ik het nu gewoon helemaal kwijt ben. Zo vaak geen innesteling is, voor het buitenland, echt een reden om het protocol aan te passen en aangezien het EMC dat weigert, heb ik er écht geen vertrouwen in. Maar, ik weet ook hoe het gaat na morgen. Het weekend kom ik wel door, maar vanaf dag 3 a 4 ga ik toch weer van alles 'voelen' en val ik zeker weer in de internetfuik om vervolgens toch weer die klap te krijgen van een witte test. Want ik denk inderdaad dat we onszelf proberen te beschermen, maar of dat de klap echt minder maakt, ik betwijfel het. Bah, ik heb er gewoon helemaal géén zin in. Weer een kans weg uit de vriezer, die eindstreep dichterbij, de stress, de hoop gevolgd door teleurstelling. Ik zou eigenlijk wel even letterlijk willen struisvogelen. Gewoon ff weg van het hele gebeuren *Oke, klaagmodus uit. Besef me dat we ergens echt wel geluk hebben met de hoeveelheid kansen. Bedoel het ook echt niet rot, maar zo is mijn gevoel nu gewoon ff*
Nou ik snap het HE-LE-MAAL en dat met maar 3 tps dus dont worry! Het is gewoon verrot heftig zo.. Natuurlijk ís er gewoon de kans maar ik snap je gedachten zo goed... ik ga natuurlijk jullie emmy wel keihard aanmoedigen dat snap je!
Hahaha sorry maar hier moest ik even héél hard om lachen! Ik hoor echt helemaal je afgrijzen in deze reactie
Ah meid, 100% begrijpelijk dit. Je wil wel maar je weet ook dat de kans dat je jezelf pijn doet zó groot is, en tja. Dan is het wat Flora ook al had denk ik, dat gevoel van 'waar de fuck doe ik het nog voor'. En al helemaal als het ziekenhuis zo star is! Snap je overweging om niet ergens anders heen te gaan ook helemaal, echt categorie between a rock and a hard place dit. Maar gewoon lekker eruit laten hoor, die gevoelens! Als jij in de klaagmodus wil blijven, gewoon lekker doen hier. Wij zeuren gewoon met je mee Want oh man, wat zou ik het inderdaad fijn vinden als ik mijn brein soms uit kon zetten. Gewoon op autopiloot door tot het een keertje wél gelukt is (en dan waarschijnlijk alsnog klagen over alle zwangerschapskwaaltjes, haha). Vind nog altijd dat we hier met z'n allen disproportioneel veel moeten doorstaan, dus helemaal eens dat het soms gewoon *#(*$^%#@ is.
Je mag je voelen zoals je je voelt hoor! Veel of weinig kansen, de worsteling, hoop, teleurstelling zijn hetzelfde. Trouwens, je mag je altijd zo voelen als je je voelt. Het is een intens en gewoon best zwaar proces waarbij je steeds onvrijwillig in een achtbaan wordt gezet die dezelfde rondjes rijdt en je kunt alleen maar braaf blijven zitten en hopen dat ie een keer stopt. We doen bijna allemaal hetzelfde denk ik. Ik herken in ieder geval enorm wat je zegt. Nu, in m’n pauze, denk ik: ach, heb zo weinig hoop. Ik ga straks gewoon spuiten, beetje ondergaan en dan super relaxed “wel zien”. Maar weet ook dat dat niet is hoe het gaat zijn. Weet je? Als we echt helemaal geen hoop zouden hebben, zouden we dit allemaal niet doen. Dus neem dat jezelf ook niet kwalijk. Verzetten maakt het alleen maar zwaarder en wat je zegt, die teleurstelling is er toch wel. Want je wilt een kindje. Of je er nu wel of geen vertrouwen in hebt dat dat gaat gebeuren. Maakt het allemaal niet per se beter dit, maar je bent niet alleen en iedere emotie mag er zijn! Knuffel voor jou ❤️
Bedankt lieve meiden! Al jullie steun is echt geweldig<3 Afspraak is pas half vier, dus als ik pas heel laat iets laat horen, .. ik leef nog dan @Lief hahah niet vrijwillig nee.. de mini wordt wakker om 6 uur, maar dat is uiterlijk. Vaak wordt ze vanaf vijf uur onrustig, en als ik pech heb is ze al een keer voor die tijd gaan staan in bed. Maar voor werk moet ik stukje reizen en begin 8 uur dus op die dagen is ze een prima wekker @Basilicum Ik herken wat je omschrijft enorm van het laatste jaar toen we bezig waren voor onze dochter. Ik had er ook helemaal geen zin meer in gewoon. Ik werd al boos en verdrietig van het idee dat ik dan hoop ging hebben en weer teleurstelling. Eenmaal in het medische traject had ik hoop, maar bij IUI5 heb ik ook gewoon een biertje gedronken omdat ik dacht, fuck my life, dit word t toch ook niet. Maar mijn advies blijft dus een pauze Al snap ik ook dat dat misschien heel persoonlijk is en niet voor iedereen werkt. Ik ging er toen met enorme positiviteit weer voor en werd toen zwanger. Anders dan dit heb ik niet veel tips .. want ik kon mezelf toen destijds ook niet meer uit de put krijgen behalve na die wachttijd. Maar rationeel gezien helpt t misschien wel om tegen jezelf te zeggen, ik kan zwanger worden, dit is een echte goede kans (ook al voelt t misschien niet zo), de kans is klein (realtisch zijn helpt om ook te zorgen dat je je niet weer zwanger waant, wat ik ook deed toen haha), maar de kans is er wel. Mij heeft dit wel geholpen bij poging 2. De kans is klein, maar heel misschien wordt ik zwanger. Dit hielp omdat ik het anders zo zwart wit zie. Óf ik ben heel positief en ik word zwanger die ronde, of ik ben heel negatief en het wordt allemaal niks. Maar de realiteit is eigenlijk gewoon dat de kans klein is, maar het kan wel prima gebeuren. Nouja. Hopelijk heb je hier iets aan...