Natuurlijk naar aanleiding van het andere topic in de lounge: Heb jij een tattoo? Wil je er een foto van plaatsen en vertellen waarom je voor die afbeelding of tekst hebt gekozen? Iedere zomer valt het mij weer op. Wat hebben veel mensen een tattoo!! Ik heb er geen, mijn partner ook niet, maar we lijken wel een minderheid te worden.
Nope, wel altijd willen hebben, maar de stap nooit durven zetten. Ben bang dat ik er spijt van krijg.
Ik heb er niks tegen, maar ik heb alleen nooit iets gevonden waarvan ik denk dat ik het mijn hele leven mooi blijf vinden. Ik vind mijn eigen lijf ook niet echt mooi om naar te kijken ofzo, dus met plaatjes erop zal dat niet echt beter worden.
Nee, zou er wel graag een willen maar weet niet zo goed wat precies. En ik ben een beetje bang voor de reactie van mijn lichaam op de inkt, alles ontsteekt heel snel en ik reageer soms ineens allergisch of raar op dingen Ik zie graag zo met hele dunne lijntjes maar heb het gevoel dat die toch vrij snel vervagen ook en wat uitlopen, en zo wat groenig worden. En dan vind ik ze al veel minder mooi.
Ja, ik heb er meerdere. Wel allemaal met betekenis. Ik moet eens een nieuw collage maken om ze te delen haha. Misschien later vandaag.
Eigenlijk dit. Ik heb echt al heel wat mooie tattoos gezien hoor maar ik ken mijzelf en ga dat nooit blijven mooi vinden. En het word ook gewoon lelijk als je ouder bent.
2 kleintjes. De namen van m’n kinderen. En daar blijft het bij. Mijn partner heeft er veel meer en groter maar kan een t-shirt dragen zonder dat er iets te zien is.
Ik heb geen tattoo. Ik vind het bij anderen vaak heel mooi staan. En weet niet of ik het zelf ooit zal doen, op dit moment niet. Wat ik zou willen is dan een subtiele kleine met een spin (kogelspin a la zwarte weduwe) maar ik ben bang dat mensen elke keer verschrikt gaan kijken Wel zie ik veel bij leeftijdsgenoten en ouder (47 jaar) dat het er nooit bij 1 blijft of complete arm/been sleeves (?) erop worden getatoeëerd.
Dit zijn de mijne. Skulls vond ik al mijn leven heel cool. De pioenrozen daarbij staan elk voor een miskraam die ik gehad heb. De ketting om het geheel wat vrouwelijker te maken. Papa spreekt voor zich. De vos is iets met de achternaam van mijn dochter. Met haar naam en geboortedatum. I'll get by, omdat ik tijdens mijn scheiding door een heel diep dal ben gegaan. Een bepaalde artiest heeft dit lied geschreven en die artiest heeft me door de ellende heen gesleept met zijn muziek. De tekst is ook in zijn handschrift. Het hartje is eh ja. Nevermind. Die was dom. Maar zit op mijn boob en zie je haast nooit. Is inmiddels al ehh bijna 14 jaar en helemaal vervaagt. Zo groot als een 2 euromunt trouwens haha. Ik ga binnenkort iets laten zetten ter ere van mijn overleden katten. Maar weet nog niet zo goed wat. Kattenpootjes of een fineline silhouet.
Nee, zal ook niet gebeuren. Ik heb zelfs geen oorbelgaatjes Ik vind het gewoon niet mooi, ook niet bij iemand anders. Sommige tekeningen an zich vind ik wel prachtig, maar ik vind het op een lichaam gewoon niet mooi. Man overweegt btw wel een tattoo, al een aantal jaar. Dat mag hij uiteraard zelf bepalen. Dus als ie m laat zetten zal ik niet bij hem weggaan of zo haha. Ik houd dan nog steeds evenveel van hem. Het is namelijk niet zo dat ik het afschuwelijk vind ofzo, ik vind het meer ‘zonde’. En het zegt niks over het karakter
Ik heb er twee. Ik noem de eerste altijd gekscherend mijn ‘midlife crisis’ tattoo . Heb hem pas een jaar of 2 geleden laten zetten. Een klein ‘bosje’ bloemen op mijn onder arm. Dat zijn de geboortebloemen van mijn kinderen. En ik heb samen met mijn oudste dochter een moeder-dochter tattoo net boven mijn enkel. Een infinity symbool met een hartje. Die is nog wat kleiner dan de bloemen.
Ik heb er (nog) geen. Sommige tattoos vind ik erg mooi. Ik zou alleen niet weten wat ik zelf zou willen, bang spijt te krijgen van mijn keuze, etc. Dus het is er (nog) niet van gekomen.