Hallo allemaal, Ik heb me hier geregistreerd omdat ik op zoek ben naar anderen die vergelijkbare ervaringen hebben met de mijne. Enkele maanden geleden zijn mijn man (40) en ik(36) begonnen met ICSI vanwege weinig zaadcellen. Aan mijn kant zag alles er tijdens de onderzoeken goed uit en de gyn was erg optimistisch over onze kansen. Tijdens de punctie hebben ze bij mij 3 eicellen kunnen aanprikken. Deze waren op dag 3 allemaal embryo’s maar 2 van de 3 zijn daarna gestopt met delen. Nummer 3 is vers teruggeplaatst en niet blijven zitten. Nu hebben wij nog 2 pogingen maar ik merk dat ik het erg moeilijk vind om vertrouwen te hebben. Met 1 terugplaatsing per poging is de kans op uitblijven van een zwangerschap reëel en dat vinden we moeilijk. Ik kom weinig verhalen tegen van deze orde, vandaar dat ik benieuwd ben of er mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten.
Hier wel een succes verhaal met weinig eicellen & zaadcellen. Wij zaten in een zelfde schuitje, man weinig zaadcellen. Altijd maar een paar eicellen (nooit meer dan 4) Altijd wel embryo's maar nooit meer dan 3. Nederland Nijmegen ICSI 1.1 Miskraam (2018) ICSI 1.2 Sloeg niet aan (2018) ICSI 2.1 Miskraam (2020) ICSI 3.1 Sloeg niet aan (2021) Overgestapt naar Duitsland ICSI 4.1 Onze zoon (2022) wel 2 embryo's teruggeplaatst waarvan er 1 aansloeg. ICSI 4.2 (Willen we rond December terugplaatsen) (2024) Maar bij ons is het toch gelukt met weinig eicellen.
Bedankt voor je uitgebreide reactie, dat geeft hoop. Wat hebben ze voor jou in Duitsland extra kunnen doen dat in Nederland niet mogelijk was?
Je moet het zo zien... Nederland is een land wat de verzekering bepaald. Duitsland is een kliniek en die wil resultaat want resultaat betekend klanten. Ze vonden een ontsteking in de baarmoeder (keken Nederland niet naar) koste wel 1200 euro. Narcose (veel relaxter) tijdens de punctie (koste wel 300 euro omdat Nederland dat niet doet). In Duitsland was het langer doorspuiten indien de eitjes niet rijp genoeg waren, in Nederland stond de punctie datum al vast. Tijdens terugplaatsen konden ze beter monitoren of de embryo's goed zaten. Maar al met al denk ik dat we een keer geluk hadden met weinig eitjes/zaad.
Wat balen zeg! Misschien zou je met je ziekenhuis nog even kunnen kijken naar de hoogte van je medicatie? Bij mij maakte dat wel wat verschil door het op te hogen. Ik zou alle opties even bespreken in het evaluatiegesprek met je ziekenhuis. Sterkte!
Ah ja, helder. Nu moet ik zeggen dat ik mijn punctie hier ook verdoofd had dus dat valt me ook mee. Maar uitwijken naar het buitenland als poging 2 weer hetzelfde verloopt is iets dat inmiddels wel in mijn hoofd zit, al hoop ik dat het niet nodig is. Hoop dat jullie ook deze keer weer veel geluk mogen hebben .
Wij zijn op dezelfde leeftijd als jullie gestart met IVF ICSI (ik was ook 36). Dit ook vanwegen verminderde zaadkwaliteit van mijn man. Ik had op zich steeds wel genoeg eicellen voor mijn leeftijd (tussen de 5-10) maar weinig bevruchtingen of ze stopte op dag 3. Uiteindelijk hebben wij 6 ICSI pogingen gedaan (bij 2 pogingen is het niet tot een bevruchting gekomen en bij 1 poging hadden we wel bevruchting maar met dna fout (ze moeten 2 pner worden maar werden 1 en 3 pner). Ik had 2 pogingen met maar 1 terugplaatsing, verder ook geen cryo's. En 1 poging met 3 terugplaatsingen. Wij zijn 4x zwanger geworden maar alle 4 de zwangerschappen zijn verkeerd afgelopen. Wij zijn bij de eerste 3 pogingen in Nederland onder behandeling geweest. Daarna overgestapt naar Belgie (UZ Gent) en naar Duitsland (Cuypers en Cuypers). Uiteindelijk echt alle onderzoeken gehad in deze 3 landen die er waren maar er kwam niets uit. Toen wijn wij nog verder de grens overgestapt naar Spanje. Daar alles laten onderzoeken en ook alles goed. Enige wat zij konden bedenken was slechte eicelkwaliteit door leeftijd. Uiteindelijk voor eiceldonatie gekozen en direct zwanger en inmiddels een gezonde zoon van 2,5. Ik was bijna 42 toen ik bevallen ben.
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Moeilijk om te lezen dat er in Nederland minder gedaan wordt dan in het buitenland. Wil niet weten hoeveel mensen hierdoor misschien onnodig kinderloos blijven. Het is voor jullie een lange weg geweest en er is veel geduld nodig geweest. Voor ons probeer ik niet te ver vooruit te kijken, weet ook niet hoe ver wij willen/kunnen gaan in onze kinderwens.