Iedereen moet het zelf weten. Maar wat hier werd ge zegt er moet een klik zijn, echt wel. Vroeger was het heel gewoon en dan moest je alles maar gewoon laten gebeuren. En had je als vrouw niet veel te vertellen. Dit zie ik nu ook terug bij die nu gevlucht zijn. (En mogen blijven) Maar ook deze vrouwen komen steeds meer op de voorgrond, en laten zich horen. En de vrouwen van nu durven ook steeds vaker een nee te geven als er geen klik is. En hebben ze meer keuzes dan alleen een verre neef of andere fam in de zoveelste graat. Maar ja het is ook hoe diep het geloof is.
Dat heeft ze denk ik wsch niet gedaan omdat dit onderwerp in het verleden niet altijd mocht hier. Heel apart op een zwangerschapsforum maar het was echt zo
Waarom niet? ‘Het moet niet zo zijn dat…’ Wie ben jij om dat te bepalen? Als iemand vrijgezel is, neemt haar verantwoordelijkheden en heeft wisselende bedpartners dan is dat toch haar eigen volwassen keuze?
Ja hoor, maar ik heb dan ook geen geloof ofzo. Daar ligt het natuurlijk ook aan of dat mag daar of niet.
Ik denk dat het belangrijkste is wat vind jezelf? Als voor jou het geloof belangrijk is omdat na te leven en je daaraan te houden. Prima toch. Maar voor mezelf vind ik het belangrijk dat het ook op dat gebied klikt. Ik heb weinig bedpartners gehad, ik ging al op jonge leeftijd met mijn huidige partner. Dus ik vind seks voor het huwelijk geen probleem. Gaat om wat jezelf belangrijk vind. Waar jij waarde aan hecht.
Ja, natuurlijk mag dat. Mits het gebeurt met wederzijds goedvinden uiteraard. Als men het niet doet uit religieus oogpunt, dan zou ik dat overigens zien als een keuze en niet zozeer als een kwestie van wel of niet 'mogen'. Het 'mag' altijd. Echter, sommige religieuze mensen kiezen ervoor seks te bewaren voor het huwelijk en ook daar is niets mis mee!
Eens mits het geloof ook een vrije keuze is. Ik werk met jonge mensen en zie daar veel verwachtingen vanuit ouders/familie ipv dat dingen echt vrije keuzes zijn. Niet enkel op dit vlak overigens. Het maakt het leven van sommige jongeren tot enorme struggles soms. Dat is soms schrijnend om te zien.
Ik vind dat je op dit vlak mag doen waar jij je zelf prettig bij voelt. De een kiest voor maagd blijven tot het huwelijk, de ander wil weer graag elkaar eerst op seksueel gebied leren kennen. Er is geen goed of fout. Ikzelf ben nooit getrouwd en single. Ik experimenteer en ontdek graag en heb best wat bedpartners gehad intussen. Ik voel me daar goed bij en dat is vooral het belangrijkste.
En in zo gevallen vraag ik mij dan af , hoe je dit regelt . Jij hebt hier al eerder aangegeven weinig of geen hulp te krijgen. Uw kind is ook altijd bij u. Hoe doe je dit dan? Neem je daar dan verlof voor ofzo?
Ja wij vinden dat dat kan zolang beiden het daar mee eens zijn. Wij zijn pas getrouwd toen we 2 kinderen hadden. Al is mijn man wel mijn eerste en dus enige bedpartner
Dan hopen we dat ze het net zo doen als thuis. Dat kan ik niet controleren, ga ik ook niet doen. Oudste dochter sliep bij haar vriend niet op dezelfde kamer, dat heeft ze gewoon verteld. Oudste zoon is nog nooit bij zijn vriendin blijven slapen. Wel mee op vakantie geweest met haar en haar ouders/gezin. Daar zijn dezelfde regels, dus sliep hij op een andere kamer dan zij. Ook zijn ze wel eens met een vriendengroep een weekend weggeweest. Toen hebben we het er wel kort overgehad en kijkend naar de vrienden die mee waren ga ik ervanuit dat ze dan ook niet bij elkaar slapen. Als ze het wel willen kan ik het niet tegenhouden, dus geven we hun het vertrouwen en laten we het verder bij hen.
Veel bedpartners betekent niet dat ik er vier per week over de vloer heb ofzo he? Toen mijn zoon jonger was paste mijn moeder vaker op zodat ik wat tijd had om eruit te gaan. De laatste jaren lukt dat niet meer maar zo twee keer per jaar gun ik mezelf een avondje oppas en een gezellig feestje met wat leuke vrienden. Ik ben het de laatste tijd wel wat rustiger aan gaan doen hoor, heb alles wel gezien en beleefd intussen. Maar geen seconde spijt van!
Verregaande verwachtingen maken het vreselijk moeilijk om een écht vrije keuze te maken. Maar een keuze blijft het altijd. Soms wordt de keuze dusdanig op scherp gezet dat het een keuze wordt tussen je eigenheid en contact met je familie.
Jullie wonen, denk ik, ook in een omgeving waarin dit gebruikelijk is. Jouw kinderen zien dus ook dat het bij anderen hetzelfde gaat. Dat maakt het wel makkelijker denk ik.
Ik heb er geen moeite mee. Wat een ander doet moet hij/zij weten, zolang het van beide kanten maar met toestemming gebeurt.
Dat denk ik zeker. Onze kinderen hebben vrijwel alleen vrienden die christelijk zijn. En daar in grote lijnen hetzelfde over denken. Dus ook met bijv een weekendje weg met vrienden geeft dat geen struggles.