Of je trekt het je niet aan omdat ik het over MIJN MAN heb en ik voor zover ik weet niet met jullie getrouwd ben. Maar goed te weten dat ik er niks vsn mag zeggen als MIJN MAN van eindelijk gezond gewicht ipv ondergewicht naar overgewicht gaat En nee, dat ondergewicht vond ik ook niet mega aantrekkelijk.
Denk je misschien niet het een beetje gaat om de manier waarop? Als je zo al je over man praat wil ik niet eens weten hoe je over mensen praat die je niet kent.
Ik bedoel ook niet dat we t er de hele tijd over hebben ofzo hoor. Maar stel dat iets ter sprake komt, dan mag het gewoon gezegd worden. Eerdere felle reacties hier over het gewicht gaven mij het idee dat je voorzichtig zou moeten zijn over wat je tegen elkaar zegt. Maar dat hebben wij dus totaal niet. We kunnen soms best bot tegen elkaar zijn. Zonder dat de ander daar aanstoot aan neemt. En ook gevoelige punten mogen benoemd worden. Bijvoorbeeld zijn dunner wordende haar. Ik hoef dat niet dagelijks te zeggen natuurlijk. Maar als we zonnebrandcreme aan het smeren zijn kan ik wel een opmerking maken dat hij zijn kale kop niet moet vergeten. En als hij een opmerking over mijn gewicht zou hebben, bijvoorbeeld bij passen van kleding. "Deze broek staat je niet, daar zie je je dikke kont teveel in" ofzoiets. Dan baal ik wel van mijn kont, maar niet van hem, want hij is gewoon eerlijk.
Tja maar zo grapjes maken wij ook wel eens. Ik weet namelijk zelf ook wel dat ik geen maatje 38 meer heb. Maar zo een grapje is niet altijd gepast. Als ik in een periode zit waarbij ik echt belachelijk hard mujn best doe om af te vallen en er amper war afgaat dan zit ik daar namelijk niet op te wachten. Mss als mijn kilos voornamelijk snoep, alcohol en geen discipline hebben kilos waren dat ik er anders in stond hoor.
Dat doen wij ook wel, maar sommige dingen liggen gewoon gevoeliger dan andere en dan vind ik het ook niet meer dan normaal dat je daar rekening mee houdt. Mijn man noemt mij wel eens grijze en dan noem ik hem kale, geen probleem, maar dat zijn dan ook geen zaken die hier gevoelig liggen. Die opmerking over een dikke kont zou hier niet gebeuren, beide kanten op niet, dat vind ik namelijk ook gewoon gemeen. Je kunt ook op een andere manier zeggen dat iets niet zo mooi staat. Ik vind overigens ook niet dat je je zou moeten verbergen met een dikke kont ofzo. Die zit er toch wel hoor, ongeacht de kleding die je aantrekt. En als jij dat niet erg vind, dan kan zo'n opmerking natuurlijk wel prima. Ik zou er niet blij van worden.
Zo bedoelde ik hem niet. Meer als wanneer je felle kleuren mooi vind, maar ze niet draagt omdat je bang bent dat anderen er misschien ieys van zou vinden. Dan zijn de saaie donkerblauwe shirt en spijkerbroek geen expressie van hoe je eigenlijk bent. Het is niet persé fout. Als jij je er beter bij voelt dan moet je vooral niks anders doen. Maar als je eigenlijk liever die felle bloemenprint zou dragen is het wel jammer. Je hoeft niet op te vallen om jezelf te zijn. Onopvallende mensen zouden juist niet zichzelf zijn met opzichtige accessoires (en ook die zijn er. Opvallen om ergens bij te horen, terwijl het eigenlijk jouw stijl niet is) Oh... en stijl of voorkeuren veranderen in de loop der jaren natuurlijk ook. Een van de redenen dat ik nooit iets permanent als een tattoo zou willen.
Ja dat dus. En ik ben gelukkig heel blij met een man die haarfijn aanvoelt en ook ziet hoe hard ik ervoor werk (soms tevergeefs) en die dan gelukkig niet zulke opmerkingen maakt, want zulke kleine onschuldige opmerkingen kunnen wel hard aankomen.
Maar daar hoef ik toch geen seksuele relatie mee? Met je partner wil je op meerdere punten klikken lijkt me. Waarvan aantrekkingskracht er 1 is. Met collega's wil je vooral fijn samen kunnen werken. Met vrienden leuke dingen doen en hart luchten. Dan is het stukje lichamelijke aantrekkingskracht niet nodig. Met mijn man wil ik kunnen samenwerken, leuke dingen doen, goede gesprekken. Maar óók aantrekkingskracht voelen. Een collega hoef ik niet aantrekkelijk te vinden. Of net als bij mijn zwagers, dan boeit het mij niet als hij te zwaar is als ze maar goed voor mn zusjes zijn en liefst beetje in de familie past qua humor etc.
Het gaat mij er niet om of je een dikke man aantrekkelijk vindt of niet. Dat is jouw ding. Het ging mij om de manier waarop je het beschreef, vind het tamelijk respectloos overkomen. En probeer ook te beseffen dat niemand graag dik is, maar dat er vaak veel meer dingen spelen dan alleen teveel eten.
Je realiseert je toch hopelijk wel dat jullie allebei ouder gaan worden? Geloof me: zelfs God gaat jullie niet helpen er tot het graf jong, gezond, slank en sexueel aantrekkelijk uit te blijven zien. Wen er alvast aan is mijn advies (spreek uit ervaring)...
Mijn man zegt dat wel eens hoor: eet even je bord leeg zeg je bent alweer veel magerder. Ene keer kan ik dat hebben en de andere keer kan ik gewoon al een poosje niet eten door stress of zo en dan word ik er geïrriteerd aan want ik doe m’n best ja. Mijn man is wel 10 k aangekomen afgelopen periode. Dat vind ik cosmetisch gezien niet zo’n probleem maar hij hijgt en puft en heeft overal last van. En dan klaagt hij er ook nog over. Dus daar heb ik wel wat van gezegd. Niet van je bent dik geworden maar wellicht is het een idee om eens te kijken naar je voeding en sporten.
Klopt helemaal. En als het goed is weet je partner al die aspecten die meespelen. Daarom kan mijn man ook dingen tegen mij zeggen die ik van een ander nooit zou waarderen. Hij zou overigens ook nooit zo dingen zeggen tegen anderen of waar anderen bij zijn. Wat betreft dit stukje. Kleding maakt wel degelijk een groot verschil in hoe opvallend je sterkere of zwakkere kanten zijn. Ik kies dan liever voor een broek die slanker afkleed of kleding die de nadruk op mijn lijf anders legt. Met vetrolletjes is een crop top ook geen gezicht (mijn mening), dus kies ik liever voor buikbedekkende en iets wijdere kleding. Soms zie je meiden erbij lopen als een worstje. Echt zonde, want met met andere kleding zagen ze er waarschijnlijk vooral mooi uit. Note: zou ik op vrouwen vallen, dan viel ik op een volle vrouw. Dus nee. Niet verbergen! Wel mooi laten uitkomen. Dat t in proportie is en niet ingesnoerd uitziet.
Klopt, passende kleding is heel belangrijk. Maar ik ga straks bijvoorbeeld in een mooi passende bikini en niet in een badpak. Die rollen zie je namelijk ook wel in een badpak. Maar ik snap wat je bedoelt en daar heb je gelijk in. Mooi zittende kleding ziet er beter uit.
Ik ook, maar ben te lang of mijn bovenlijf is te lang. Dus alle badpakken eindigen halverwege mijn borsten en met een i cup is dat niet charmant. Dus nu een goed passende bikini met een cover up. En tankini's zijn er bijna niet in mijn maat.
Sorry voor mijn bericht gisteren. Ik had geen beste dag en daardoor verkeerd verwoord wat ik bedoelde. Mbt evt overgewicht bij MIJN man: ik ging uit van een situatie door levenstijl, niet door ziekte oid. Als het door "bier, friet en bankhangen" is voelt het voor mij al heel anders dan wanneer hij (relatief) gezond eet en beweegt maar er (medisch) meer speelt. Voor nu ben ik blij met die paar kilo extra want dat ondergewicht was ook niet geweldig. Na 16 jaar is er al zat veranderd om dat te weten. En ik zal hem ook echt niet om een rimpel inruilen voor een jonge adonis even los van het feit dat ik mezelf daar weinig succes bij geef
Ik heb hem de afgelopen weken een paar keer verteld dat ik het toch echt wilde. Gisterenochtend ben ik heen gegaan voor een ontwerpje. Kon gelijk s middags wel gezet worden. Heb dus een afspraak gemaakt daarvoor en daarna mn man gebeld. Was wel wat gespannen voor de reactie, maar die viel mee. Hij zij alleen; als jij dat echt graag wil moet je dat maar doen. Eenmaal thuis vond hij hem wel groot. (=6 cm) Ik vroeg wat hij er van vond. Zegt ie; ik vind hem mooi voor jou. Jij hebt er een gevoel bij. Al met al prima dus.
Nou dat klinkt best goed en respectvol eigenlijk. Dat heb je gied aangepakt en fijn dat je man zo reageerde.