Ik vond 2 dochters achter elkaar ook heel fijn, zo kon ook de meeste kleding nog een ronde mee. Ook maakte ik veel zelf toen ze kleiner waren en dan was het leuk om beide meiden in hetzelfde shirtje of jurkje te zien. De meeste kleding geven we weer door of gaat naar de kringloop als het nog goed is. Zoon is echt heel dun en ik had een vriendin met ook zo’n dunne zoon. Zij had moeite met kleding te vinden die paste en dan kon zijn kleding naar hun.
@esklessebes hier gaat het door naar zijn broertje, maar hij is 5 jaar jonger, dus ik ben wel kritisch of ik het dan nog leuk zal vinden. Rest gaat naar de kringloop. Kleding van de jongste maak ik ook pakketten van en laat ik voor een klein prijsje ophalen.
Dat kritische heb ik ook hoor ook niet alles hoeft door naar de volgende. En soms denk ik wel eens van nou heb ik dat shirt ook wel gezien
Ja en ik vind het voor de jongste ook niet leuk als hij altijd spul krijgt dat doorgeschoven is. Maar hier dus 5 jaar verschil tussen de jongens en heel ander figuur, dus eigenlijk alleen truien of jassen gaan wel eens door.
Ik zou denk ik kijken naar - De omgeving ; hoe belangrijk is merkkleding op school, enz. - Het kind zelf ; hoe belangrijk is merkkleding voor hem/haar (sociale status, persoonlijke mening/smaak) - mijn eigen financiële situatie ; heb ik überhaupt geld hiervoor en/of wil ik hier geld aan uitgeven. - en misschien naar een onderliggende gedachte / les / motivatie achter het kopen van zoiets ; of ik het wil gebruiken om iets te leren over de waarde van geld en/of groepsgedrag of whatever, of niet. Dat zou ik dan plussen en minnen en dan kopen, deels kopen of niet kopen. Ik heb geen tieners, maar toen ik zelf tiener was vond ik bepaalde merken ook erg leuk / semi-belangrijk. Ik kreeg het niet, en dat vond ik erg jammer want de reden vond ik onzin. (Financiële situatie speelde niet mee, mijn moeder vond het - in haar woorden - ‘gewoon niet nodig’.) De afkeer voor (geen) merken of juist extreme waarde hangen aan (geen) merken begrijp ik beide niet. Een merk staat nooit op zichzelf ; er hangt altijd wel een betekenis aan. Het kan bijv iets zeggen over kwaliteit, over productie, over originaliteit. Over eigen smaak of culturele (omgeving) smaak. Over je eigen (gewilde) sociale status, het milieu van je omgeving. Je eigen financiële situatie en/of je prioriteiten. En hoe liggen de prioriteiten op kledinggebied in je omgeving. Enz. Wat normaal is in jouw groep/omgeving, of juist niet. En koop je daarom juist iets wel of juist niet. Enz. Enz. En dat alles geld voor zowel merkkleding als niet-merkkleding. Over fast-fashion en over fairtrade, enz. Ik denk niet dat dit persé bewuste gedachtengangen zijn, ik denk veel vaker juist helemaal niet. Maar onderbewust zeker wel, en dusdanig omdat ‘we’ vaak grote reacties hebben op kleding en merkkleding. Het betekent namelijk meer dan slechts een katoenen lap om je heen, het staat voor meer.
Hier hebben de oudste kinderen echt weleens Merkkleding gedragen. Ook weleens een dure trui van Dailey paper ad 130 euro. Kind blij en een mooie trui die enkel haast onmogelijk was om te wassen en na een paar keer dragen al pilling kreeg op de mouwen dus om nu te zeggen dat duurdere merken bij definitie beter zijn dan de H&m, Zara etc dan kan ik niet beamen. Ook Airforce jassen hier gehad maar die zijn inmiddels toch aardig uit de mode en waterdicht kan ik ze ook niet noemen Oudste dochter draagt geen dure merken. Koopt bij boetieks, Loavies, Most wanted etc en betaald inmiddels het meeste zelf. Wij betalen haar studie en zij mag haar studiebeurs zelf houden en verdient een aardig salaris per maand met haar bijbaan. Zoon regelt en betaald zijn eigen kleding. Jongste dochter is bijna 12 jaar en is helemaal niet bezig met merken maar kan wel veranderen als ze volgend jaar naar de brugklas gaat. Mocht ze dan eens een duurder item willen dan krijgt ze dat heus wel een keer maar het is zeker niet de standaard temeer ik het het geld gewoon niet waard vindt gezien mijn eerdere ervaringen met merk items.
Zoon heeft eigenlijk alleen maar merkkleding. Koop dat in de sale of op vinted. Dochter heeft een combi van merk en non merk. Gaat bv ook naar strafivarius, berskha, h&m, loavies. Vind dat voor meiden veel makkelijker dan voor jongens. Ze krijgen beide 500 euro per kwartaal. Dit is zonder schoenen of jassen/ondergoed/sportkleding. Het is niet zo dat ze perse merken willen maar ik vind merken bij jongens en mannen vaak mooiere kleding hebben dus het komt een beetje voort uit wat ze gewend zijn. Maar als ze iets zien non merk en ze vinden het leuk vinden ze het ook prima. En ze snappen zelf ook dat er grenzen zijn. Een parajumper jas van 1200 of balenciaga schoenen van 1000 euro is echt niet oke
Hier krijgen ze de kinderbijslag als kleedgeld, op = op Verder ga ik niet dan 120 per paar schoenen en ik koop trainingspakken in de uitverkoop, kinderen kiezen wat ze mooi vinden maar ik ga geen 200 euro voor een pak neerleggen. Hier in huis komt alles voorbij. Soms kan het wel en soms niet, dan leg je wat bij (overigens totaal geen probleem)
Ik heb dat ook wel eens gedacht maar onze jongste dochter vindt het dus helemaal geweldig als ze de kleren van haar zus mag dragen, of van een vriendin die een kop groter is. Wordt ze blij van Zij hecht er dan waarde aan dat het van iemand komt die ze lief vindt. Maar van zus zitten nu de laatste dingetjes in een bak die zij zal dragen want ze schelen 4 jaar en zus is nu helemaal de “ alternatieve” kant op gegaan qua kleding en zij heeft een heel ander karakter
De kwaliteit moet goed zijn en overeenstemmen met de prijs. Maar hier zijn ze niet zo van de dure merken gelukkig. Dingetje van oudste zoon is wel shirtjes van voetbalclubs. En die kunnen ook belachelijk duur zijn. Dan keek ik naar de prijs van een normaal goede kwaliteit sportshirt was, en mocht hij de rest bijbetalen. Of hij kreeg het voor zijn verjaardag of sinterklaas. Sinds deze zomer krijgt hij 150 zakgeld/kleedgeld per maand. Dus nu mag hij t zelf uitzoeken.
Vind mijn jongste ook geen probleem. Die boeit het niet zo wat hij aan heeft, zolang het maar lekker zit.
Ieder zijn eigen hoor, maar klopt het dan dat ze 2000 euro per jaar krijgen voor kleding? En dan exclusief schoenen, jassen en dat rijtje wat je noemt? Sorry, dat vind ik best bizar. Nogmaals, ieder z'n eigen keuzes maar vind het zoveel dat ik even wil checken of het daadwerkelijk klopt of dat ik verkeerd lees..
Dat klopt inderdaad. Zitten wel beide in volwassen maten dus dat is automatisch duurder dan kindermaten
Mijn mond viel ook open van dat bedrag en hierboven las ik ook al 150 per maand. Dat is gewoon 3x zo veel als dat onze dochter krijgt (€ 50 p.m. krijgt zij dus). En dat bedrag hadden we volgens mij van de Nibud site. Ik zou het nog snappen als het inclusief alles was, alhoewel ik het ook dan erg veel vind. Dat gaf ik voorheen ook niet uit aan kleding per jaar voor haar.
Tja ieder zijn ding. Voor 50 euro per maand zouden mijn kinderen 1 of 2 kledingstukken per kwartaal kunnen kopen, dat vult de kast niet bepaald zeker niet bij zoon die nog flink groeit. Hij draagt bv graag nike tech pakken, die zijn al 220 per pak. Wij vinden het dus niet overdreven veel.
Zal wel uitmaken dat hij zijn broer totaal niet lief vindt haha. Die 2 zijn water en vuur momenteel. Zullen wel hormonen zijn oid, de oudste is een lopend testoronbommetje nu haha.
50 incl of exclusief zakgeld? Hier krijgt de oudste 100 en dan betalen wij de helft van de winterjas, schoenen en sportkleding. Eerst kreeg hij 80, maar dat lukte echt niet. Hij legt regelmatig ook nog wat van zijn salaris bij. Zitten er ook over na de denken om hem gewoon de kbs over te maken. Dat is 400 per kwartaal geloof ik, dus zal iets meer zijn.
Hahaha ja ik vermoed dat de liefde bij haar ook wel minder wordt als de pubertijd inslaat. Maar ze is altijd wel zo geweest. Hecht zich enorm aan bepaalde mensen en spullen, en de spullen van die mensen
Nou voor 50 euro per maand kun je elke maand wel 2 kledingstukken kopen, ik wel in ieder geval en ik draag ook echt volwassen maten. Maar goed als je 220 voor een trainingspak oke vindt, dan snap ik ook dat je zoveel kleedgeld geeft. Andere normen andere budgetten.
Als ze in volwassen maten terecht komen is het ook al lastiger, qua prijs. Een beetje normale jeans is al aan de prijs, en als ze nog steeds groeien moeten ze toch weer een nieuwe (of tweedehands)