Ohh dan is het misschien wel gewoon normaal bij dit termijn.. Ben iniedergeval blij dat die koude drankjes er nog wel in gaan, krijg ik nog wat vitamines binnen Zijn jullie dan ook (nog) misselijk of dat niet?
Nee, er is niets gebeurt. De laatste keer dat ik een gesprek met haar heb gehad over wat er dan aan de hand is had ze een epistel van 8 kantjes geschreven met een opsomming van wat ik allemaal fout doe in het leven. Alles en iedereen werd erbij gehaald en eerlijk het sloeg echt nergens op. Ik ben van mezelf heel erg nuchter en als ik iets fout doe zal ik de laatste zijn die dat zou ontkennen, maar dit ging echt nergens over. Zelfs wanneer ik mijn boodschappen deed was een punt voor haar, alsof zij daar iets mee te maken heeft? Maar ik heb het na dat laatste gesprek opgegeven. Ik heb toen echt mezelf netjes gehouden en alle punten waar ik vond dat ik wél verantwoordelijk in had, heb ik toen ook besproken en mijn excuses voor aangeboden. Want, we zijn nou eenmaal niet perfect en ik maak ook echt wel eens fouten. Alleen het probleem is dat ze al 5 jaar met dezelfde punten aankomt. En na dit gesprek was ik er zo klaar mee dat ik er gewoon niet meer kom. Ik breng mijn zoon als hij wilt en klaar. Ik ben al 5 jaar mijn excuses aan het aanbieden voor een voorval wat zij echt compleet uit proportie blaast en ik ben er klaar mee. Ze neemt het me ontzettend kwalijk dat ik er niet voor haar was toen ik net COVID en een longontsteking gehad had en daar long COVID aan over gehouden had. En dan hebben we het over helpen met de schuur opruimen. En ja, dit meen ik echt, dat is niet verzonnen. Dat laatste gesprek was naar aanleiding van een “interventie” voor mijn man. Ze hadden samen met mijn schoonzus datzelfde epistel voorbereid en hem, zonder mij, uitgenodigd en toen 4 uur lang op hem ingepraat wat voor een slecht persoon ik ben. Daarna heb ik ze dan nog de kans gegeven door het gesprek aan te gaan, maar ook dat heeft niet geholpen. Ik heb er alles aangedaan, maar als ze niet willen houdt het op. Mijn man komt liever ook niet bij haar, maar hij voelt zich nog ergens verplicht, dus ik laat hem daar in. Hij heeft wel vaker geprobeerd een gesprek te voeren met zijn ouders, maar zonder succes. Als je een gesprek begint en het bij jezelf houdt door bijv. Te zeggen, ik voelde me erg gekwetst toen dit en dit gebeurde, dan zegt zij: Ja en weet je wel niet hoe ik me voelde en toen en toen heb jij ook dit gedaan en dat. nou ja, je snapt misschien nu wel meer hoe het zit, maar geloof me. We hebben alle paden al bewandeld en we schieten er niets mee op. Ik vind het nogal een egocentrische vrouw, tegen het narcistische aan. En bij dat soort mensen kun je toch niets beginnen helaas. Sorry weer een heel verhaal. Ik wilde denk ik toch even laten weten dat mijn man en ik echt alles wel geprobeerd hebben.
Ik had het ook rond die termijn zo erg! Nu valt het mee gelukkig. Ik dronk inderdaad veel koude drankjes, dat ging goed. En ik at veel snackwortels bijvoorbeeld, dat waren dan een van de weinige dingen die er in gingen. Ik merk(te) dat het wel ontzettend hielp als ik goed rustte, voldoende dronk en dan ook af en toe wat at. Nu merk ik ook dat het weer wat minder gaat met mijn eetlust omdat ik erg moe ben. Dus meiden, goed rusten! Een goed excuus om zo veel mogelijk met de beentjes omhoog te zitten haha!
Gecondoleerd met het verlies van jullie hond. Wij hebben zelf ook een hond, en ik krijg al tranen in m'n ogen als ik eraan denk ooit afscheid te moeten nemen van haar. Vervelende situatie met je schoonmoeder. Misschien heeft het je man wat meer rust als je bij hem aangeeft dat jij de hoop op verbetering al hebt opgegeven (als ik dat zo mag zeggen), en het vooral voor hem erg vervelend vind. Kan zijn dat hem dat wat rust geeft. Fijn dat jullie er in elk geval goed over kunnen praten samen, dat het niet tussen jullie in gaat staan.
Ik had de eerste paar weken onwijs zin in zuur snoep, en dan het liefst zure matten haha. Broccoli is het enige (tot nu toe) waar ik echt niet aan moet denken. Soms bevalt een bepaalde geur me niet, en dan eet ik het voor de zekerheid maar gewoon niet, anders ben ik bang dat ik misselijk word haha. Ik ben wel sinds deze week soms bloed chagrijnig.. We zijn op vakantie met mijn schoonouders, schoonzus/zwager en de kinderen van m'n schoonzus (niet zijn kinderen), familie vriend en zijn ouders. Er is een hele geschiedenis met de zwager, en wij (mijn man, schoonouders en familie vriend) zien hem liever achter het behang om het even netjes te houden. En voordat ik zwanger was ergerde ik me al dood aan hem, maar hij hoeft nu maar op bepaalde manier 'hoi' te zeggen en ik kan hem al wel een mep verkopen.. Trek me nu gewoon wat vaker terug door bij onze eigen tent te gaan zitten (staan op een rijtje), en dan noise cancelling oordopjes in, dan hoef ik in ieder geval niet zijn stem te horen . Andere mensen ook last van die mood swings rond week 11? Nog tips om er mee om te gaan?
Week 6 en 7 heel erg, en ineens met 8 weken precies weg en sinds eergisteren begint het terug te komen. Gelukkig niet overgeven
Dat weet hij gelukkig allemaal. Ik zei het deze week nog tegen hem dat het mij allemaal niet zo veel meer uitmaakt hoe ze tegen mij doet, maar dat ik het zo naar vind dat ze hem er pijn mee doet en dat ik dat niet kan begrijpen. En inderdaad, ik ben heel blij dat we het hier goed over kunnen hebben en dat we dit wel echt samen blijven doen.
Herkenbaar haha! Ik probeer me vooral te bedenken dat het de hormonen zijn die dan praten. En ik zonder me ook af, mensen waarvan ik weet dat ik ze slecht kan hebben vermijd ik zo veel mogelijk. Mijn vorige zwangerschap heb ik dat niet gedaan en daar heb ik uiteindelijk heel veel moeite mee gehad omdat ik me heel erg kwetsbaar voelde bij die mensen.
Meer dames wie al last hebben van bandenpijn? Ik hoef maar even te lopen en dan beginnen de steken in de schaamstreek en liezen alweer. Nou kan het natuurlijk ook komen omdat ik weken op de bank heb gelegen. Mijn buik afgelopen 2 dagen is toch aan het zeuren, denk weer het groeien van de baarmoeder
Ik probeer hem al 7 jaar te vermijden.. Vandaag word er veel regen verwacht, en zijn vrouw is vandaag chagrijnig kwamen we net achter, dus ze blijven vandaag maar lekker in hun eigen tent.
jemig, sommige schoonmoeders zijn echt heksen hè! Wat knap dat je daar zo boven kan blijven staan ondanks haar lelijke gedrag. heb je een vermoeden waarom ze precies deze dag langskomt? Ik had haar de k ik vriendelijk maar duidelijk weggebonjourd. Vervelend voor jullie allemaal dat oma zich zo gedraagt. Hopelijk vinden jullie wel goede steun bij elkaar daarin. Veel sterkte. En ook veel sterkte met de rouw om jullie hond <3
haha hier nog geen echte cravings, maar wel weer gewoon gezonde honger en trek. Blij toe kan de energie goed gebruiken. Geen idee hoeveel ik al ben aangekomen. Vergeet steeds te wegen ‘s morgens, haha. maar weet wel dat ik na 4 kilo afvallen er ook alweer 3 bij was voor de vakantie. lees dat het bij een tweelingzwangerschap vrij normaal is om in het eerste trimester al 4-15 kilo aan te komen shocking wel. Deel van het zwaarder worden is natuurlijk ook het vruchtwater in onze baarmoeders.
Geen banden pijn meer zo erg, maar God wat voel ik me zwanger en zwaar al. Alsof ik al dik over de helft ben, Na een uurtje rondstappen in de babydump/prenatal heb ik last van m’n voeten, knieën, bekken en rug. Dat belooft wat
Zo dat is veel! Vast even schrikken omdat te lezen. @Rxll ik heb vooral heel de dag door trek haha. Mijn eetlust is echt weer terug van weggeweest haha. Mijn vorige zwangerschap ben ik niet aangekomen tot 28 weken, maar ik denk niet dat ik dat deze keer ga halen haha. We gaan het zien. Bij de verloskundige woog ik meer dan de laatste keer dat ik me thuis gewogen had, maar ik schommelde ook wel echt met mijn gewicht vlak voor de zwangerschap. Ik was in een jaar tijd onbedoeld 25 kg afgevallen, dus de laatste weken was mijn lichaam echt balans aan het zoeken, dan weer af, dan weer bij.
Jeeeee wat heftig, dan heb je er echt wel alles aan gedaan… Het lijkt bijna wel alsof ze niet wil dat haar zoon met een andere vrouw is! Maar goed, ik zal niet oordelen want ik ken haar helemaal niet. Wel ontzettend naar voor jou en je vriend, knap dat je er nu zo mee omgaat. Hopelijk kunnen jullie er samen over praten en is ze wel een goede oma!
Haha ik snap deze ergernis naar een bepaalde persoon zo goed Ik had dat bij m’n vorige zwangerschap ook heel erg bij 1 persoon, ik heb veel tot 10 moeten tellen.. Weten ze al dat je zwanger bent? Ik weet niet meer wie dat wel en niet al had verteld… Zo ja dan kun jij tenminste de hormonen de schuld geven mocht je toch iets lelijks zeggen
Gewoonlijk niet, maar als ik ga plassen voelt het alsof die spieren daar helemaal beurs en zwaar zijn, heel raar
Ik was aan het einde van m’n vorige zwangerschap flink zwaarder dan aan het begin, maar het was ook snel weer weer verdwenen. Ik ben benieuwd hoe dat nu gaat! Met een tweeling zal het echt wel hard gaan @Aluy … Voel je je verder wel beter?