Hoiii, Ik zet er een lachpoppetje bij maar het is vreselijk. Ik heb mijn moeder emoties totaal niet onder controle sinds ik zwanger ben. Iets wat ik in deze heftigheid totaal niet herken van mijn eerste zwangerschap 4 jaar geleden. Dit is ook de eerste zwangerschap met mijn nieuwe vriend en oh jongens wat ben ik een heks. We wonen nog niet samen, maar als ik dan met hem ben ben ik zó gemeen of ga ik echt om de kleinste dingen uit mijn stekker. Gisteren had ik echt een goede dag(leuke dag met vriendinnen) vandaag moe en alleen maar huilen en dan komt die langs om er voor me te zijn en dan maakt die 1 stom grapje ofzo… oorlog echt oorlog. hopeljk wordt dit snel minder want het voelt alsof ik iemand nog een keer ga aanvallen ik herken deze heftigheid echt niet gewoon qua emoties.
Zeg het eerlijk tegen hem.. als je normaliter wel stapel gek op m bent en van hem houdt maak het op voorhand duidelijk hoe de vork in elkaar zit. menig man snapt er werkelijk weinig van haha
Idd bespreek het met je vriend! En ondanks de heksen hormonen probeer er ook iets bewust van te zijn naar hem toe. K voel wel eens die heksen hormonen in mn lijf als ik ongesteld moet worden en als ik ze voel geef ik dat ook aan. Want hij kan er ook niks aan doen.
Je weet het nu dus je kunt je dan ook gewoon beheersen toch? Even tot 10 tellen, aangeven dat hij je beter even kan laten etc. Hormonen zijn geen reden om je als een heks te gedragen, je bent er altijd nog zelf bij