Mijn zoon slikt normaal ADD medicijnen (30 mg langwerkend ritalin sinds april/mei). Wij merken zelf normaal niet echt verschil maar de juf wel dus het zal toch wel effevt hebben. De kinderarts gaf aan dat we in de vakantie konden beslissen of we ze wel of niet zouden geven. We hebben ze niet gegeven omdat hij ze met name heeft voor zijn concentratie. De eerste 3 weken vab de vakantie merkte we eigenlijk geen verschil maar in de 4e week begon hij een aantal tics te krijgen (knipperen met de ogen, steeds een bepaalde kant opkijken en een raar geluidje maken). Het werd gedurende de vakantie steeds meer/erger. Mijn zoon heeft wel vaker een tic gehad (bijv knipperen) en dat ging dan altijd wel weer over. Ik heb nu het idee dat hij misschien die tics heeft gekregen omdat de vakantie best druk was. We gingen elke dag veel doen (noorwegen) en we waren met zn 8en (mijn zus was ook mee met haar gezin). Toen we thuis kwamen zijn we meteen weer met de medicijnen gestart in de hoop dat de tics zouden verminderen. Het lijkt echter erger geworden. Hij komt heel onrustig over en beweegt continu. School is overigens deze week weer begonnen dus dat zal ook ff wennen zijn (hij vindt school heel leuk). Ik weet nu even niet goed wat ik ermee moet doen. Zijn tics zijn dusdanig aanwezig dat het echt heel gek uitziet. Hij beweegt ook continu waardoor ik me niet kan voorstellen dat hij ontspannen is. Normaal gingen de tics altijd van zelf weg maar ik vind het lastig om hier op te wachten. Een paar klasgenoten was het ook al opgevallen. Iemannd tips of ideeen (ook om ze te voorkomen)?
Hoe oud is je zoon? Hier ook bekend met tics (wel minder heftig dan jij noemt) en in het ziekenhuis werd aangegeven dat rond een jaar of 10 een piek ligt. Er is eigenlijk weinig/niets aan te doen. Stress / druk in het hoofd levert hier altijd meer tics op. Deze site kregen we als tip: https://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/beweging/tics.php Misschien ken je die al, daar wordt e.e.a. goed uitgelegd. Hoe de tics van je zoon in verband staan met zijn ADD medicatie weet ik natuurlijk niet, maar misschien heb je er wat aan.
Bedankt ik ken de site nog niet dus die ga ik zeker bekijken. Mijn zoon is vorige week 11 geworden. Hij heeft altijd wel kleine tics die voor mij vaak niet zichtbaar zijn maar op dit moment heeft hij er veel en ook 'erg'. Gisteravond was hij continu zo gekke bewegingen aan het maken dat ik me echt zorgen begon te maken. Alleen knipperen enz trok ik nog wel maar dit vind ik best heftig.
Onze middelste heeft add en ass en al jaren tics. Wij werden vooraf verwittigd dat de tics kunnen toenemen bij medicatie gebruik. Mss is dat het wel bij jullie. Bij onze zoon is het erg stress gebonden. Knipper tic is er altijd maar geluiden, hoofd raar bewegen is echt bij stress.
Heeft hij er zelf last van? Het kan nog een uiting zijn van stress/ spanning. Net vakantie gehad, nieuwe schoolweek. Bij twijfel zou je advies kunnen vragen bij de huisarts.
Mijn kinderen hebben die Tics echt nodig om alles te kunnen verwerken. Ooit een juf (op een cluster 4 school nog wel) gehad die onze oudste elke keer als onze oudste met z’n handen flapperde er op wees en zei dat hij moest stoppen. Kind kreeg daar nog veel meer stress van, waardoor zijn Tics alleen maar meer werden Ipv minder. Bij hem zijn ze nu nog steeds aanwezig maar niet meer zo heftig. onze oudste dochter heeft ze juist ontwikkeld na haar 11de, ook door toename van stress. En ook bij haar: hoe meer je haar “er van af wilt helpen” hoe erger ze worden. Dochter gaat als een gek door onze (mini) huiskamer rennen van muur naar muur. Dus het is ook wel iets wat ik liever niet heb
Hier namen bij medicatie de tics eerst toe en daarna juist af, dochter heeft nu geen tics meer. Maar ik heb dit wel ook met haar psychiater besproken, gezien de toename moesten we dat even in de gaten houden, als het niet zou verminderen dan was bv andere medicatie een optie.
Hij heeft zelf wel in de gaten dat hij het doet en zegt ook vaak sorry als hij bijv een geluidje maakt. Maar het lijkt niet alsof hij er echt mee zit. Ik weet dat ik het eigenlijk moet negeren maar vind dat erg lastig. Ben bang dat kindjes op school toch er dan wat van gaan zeggen (een paar hebben er al naar gevraagd). De vakantie was best druk dus het zou wel aan drukte/stress kunnen liggen.
Ik ging er vanuit dat de ADD medicijnen zouden helpen omdat het dan rustiger wordt in zijn hoofd. Maar hij slikt geen medicijnen voor tics (hij had er wel maar die vielen niet op en gingen meestal ook weer snel weg). Ik zal sowieso nog wel even de kinderarts mailen. Ik zat ook te denken hoe ik hem kan laten ontspannen. Gisteren heb ik hem voorgelezen (ik dacht dan kan hij chillen) maar toen was hij ook constant aan het friemelen enz (ADD pillen zijn dan overigens ook uitgewerkt)
Hier methylfenidaat voor adhd, ze had tics met haar gezicht (soort knipperen en met mond trekken tegelijk), daar kwam een soort schokje met het hoofd bij toen we medicatie opbouwden. En verder ook met haar kaak ‘trekken’ continu, maar door methylfenidaat kun je last van je kaak krijgen dus ik denk dat dat daarvan was en geen echte tic. Bij uitwerking werd het bij haar ook vaak wat erger, maar ze werd dan vooral ontzettend boos en verdrietig door de rebound, dus daarom wel geswitcht naar een langwerkende variant. Daarmee zijn de tics helemaal weg, ook ‘s avonds bv als het echt wel is uitgewerkt helemaal niks meer. Ik denk dat ze er mee is begonnen als een soort prikkelverwerking en dat ze nu niet meer standaard overprikkeld is, dus die noodzaak is weg. Maar het duurde wel even voor die overprikkeling echt weg was en die tics dus ook. Ik denk een maand of 2 met langwerkende methylfenidaat voor me opviel dat het écht weg was.
Bedankt voor je bericht. Mijn zoon slikt medikinet 30 mg (vlg mij is dat ritalin). We zijn nu een dikke week weer begonnen dus misschien duurt het ook wel even voordat de tics weg zijn (en ben ik te ongeduldig). Ik had voor de zekerheid even gebeld naar de arts die de add pillen voorschrijft en we mogen vlg week langskomen dus dat is ook fijn.
Medikinet is de merknaam, zoals Ritalin en Quasym ook merknamen zijn. Allen zijn zij methylfenidaat maar ze verschillen onderling in de werking.
Lijkt me ook lastig. Als hij er wel last van krijgt door klas genoten Misschien een spreekbeurt houden of uitleg door meester/ juf. Zou vervelend zijn als hij er stress door krijgt en verergert. De huisarts kan misschien wel vertellen of het ligt aan vakantie en start nieuw schooljaar of aan de medicatie
Bij ons begon het "probleem" pas toen klasgenoten hem aanspraken. Dit was dan niet echt door de bewegingen maar door het geluid. Hij heeft een 10 tal weken gekucht ( in 3 stappen) en erna ging hij een aantal weken piepen ( achteraan zijn keel). Toen vond hij het wel echt erg en door dit erg te vinden en er op te letten werd het alleen maar erger. Maar zijn tics gaan even plots als dat ze komen.
Onze oudste kreeg tics van een bepaald merk lang werkende methylfenidaat. Was echt een bijwerking van een ander stofje dat in dat specifieke merk zat. Hij slikte daarvoor al een tijd een ander merk en toen geen last. Toen het merk waar hij de tics van kreeg niet leverbaar was en hij weer een ander merk kreeg waren de tics weer weg. Later nog een keer getest en het kwam echt door dat bepaald merk.
Ik ben niet heel bekend met ADD en ADHD maar wel met ASS, en daar is "stimmen" een veelvoorkomend iets. Misschien de moeite waard om te googlen? Stimmen is vaak een uiting van drukte en stress en helpt echt om te kalmeren, beter om te laten gaan dan om tegen te houden dus. Misschien kun je er iets mee
Misschien helpt het om een eigen bubbel te maken wanneer het kan als de tiks er zijn. Het gebruiken als signaal om te zoeken naar die rust wanneer dat ook uitkomt. Ik weet niet of mijn zoon een tic heeft. Maar hij kan soms een schel geluid gaan maken die hij zelf na meerdere aansprekingen niet uit kan zetten. Voor mij is dat een signaal dat hij beter even wat kan gaan doen op zijn kamer. Dat is voor hem goed. Maar ook voor anderen waarbij het op de zenuwen kan gaan werken. Daarnaast probeer ik het aan te moedigen om een wat meer onzichtbare stim te pakken, zoals bewegen met tenen. Maar dit laatste, het ombuigen, heeft nog geen succes. Mijn zoon heeft nog geen medicatie (gehad).