Wij hebben niet de financiële middelen om onze kinderen daarin te helpen. Is ook niet te doen met 7 kinderen. Oudste dochter is al de deur uit. Ze is getrouwd en heeft samen met haar man een huurappartement in een grote stad. Andere dochter is net 23 geworden en zou best de deur uit willen, maar iets kopen gaat haar nooit lukken. Als single krijg je sowieso al minder hypotheek als wat een stel kan krijgen. Met wat zij nu aan hypotheek zou kunnen krijgen kan je nog geen klein opknappertje vinden.
Ik volg je. En dat klopt. Maar doe het wel eerlijk naar iedereen en zonder dat je je kind afhankelijk maakt. Dat is zo belangrijk. Op weg helpen is anders dan uit de wind houden waardoor het zelf nauwelijks leert wat de echte wereld is.
Ja inderdaad. Ik zou het zelf altijd evenredig houden, maar ook zonder verwachting of verplichting vanuit ons naar hun. Als het nodig is wil ik ze graag een paar stenen cadeau doen. Mijn man en ik hadden bij ons eerste appartement nog een starterslening gekregen vanuit de gemeente. Wij waren destijds de enige die het nog in onze gemeente gekregen hebben. Het is jammer dat dit soort dingen verdwijnen zodat mensen die starten op de woningmarkt het wel kunnen financieren. (Dan krijg je max 50.000 euro vanuit de gemeente en na 3 jaar betaal je extra rente)
Toevallig hadden we het hier gister over, dat het voor ons niet heel leuk lijkt al die waardestijging maar dat onze kinderen waarschijnlijk nooit in onze hele dure gemeente kunnen gaan wonen later. Als we onze kinderen later kunnen helpen met het kopen van een huis gaan we dat zeker doen.
Ik kan me niet voorstellen dat wij het zouden doen. Wel in vastgoed investeren, dat juist wel,maar niet met het oog op de toekomst van onze kinderen. Ik denk namelijk dat er best wel wat mogelijk is, als je maar niet teveel eisen hebt. In onze stad zijn meerdere woningen waar men met zijn zessen woont, allemaal eigen kamer, gezamenlijke keuken en sanitair. Als ze dan echt perse op zichzelf willen kunnen ze in zoiets terecht. Maar wij wonen niet in de randstad, dat scheelt natuurlijk. En als ze tegen die tijd geld willen lenen van ons voor een huis is het ook oké, maar het voelt voor mij niet goed om nu al een huis te kopen, omdat ik wil dat ze het eerst zelf gaan proberen en leren met (veel) minder tevreden te gaan zijn. Ook prima als ze langer thuis blijven wonen. We hebben wel de luxe dat we een kamer met eigen ingang hebben. Dat geeft al wat meer privacy. Daarnaast hoop ik dat het ooit zo ver komt dat bijgebouwen ook als extra slaapruimte gebruikt mogen gaan worden, of dat men soepeler omgaat met tiny houses. Want daar hebben we ruimte zat voor. Maar op dit moment mag dat niet, onder geen enkele voorwaarde helaas. Ze zijn enorm streng hier. (Uitgezonderd mantelzorgwoningen voor ouders die ook echt mantelzorg nodig hebben) Dat vind ik wel echt bizar, zoveel woningnood, en onze kinderen of onze ouders mogen niet bij ons op het erf wonen,omdat we al aan de maximale meters qua bebouwing zitten. Terwijl we daar al weer 2 of 3 huizen vrij zouden houden of maken voor anderen.
Tja, hij zal het zelf moeten doen. Met ons inkomen kan er misschien wel een schuurtje in de tuin vanaf
Das wel bijzonder. Hier is de wachttijd voor een huur huis veeeeeel langer dan 3 jaar. Eerder 10 jaar
Precies, hier is de wachttijd 10 jaar of langer en heb je een hok voor 1400 euro per maand als je geluk hebt. De huizen zijn er simpelweg gewoon niet
Zoals bij de meesten wss . Ik kan allesinds geen 3 appartementen ofzo kopen en je moet toch voor iedereen gelijk doen e.
Ik las van de week in de krant dat een single met modaal inkomen slechts 2% keuze op de woningmarkt heeft. Das toch te triest voor woorden
Precies. In mijn tijd had je starters leningen, kon je kosten koper meefinancieren en kon je prima met 1 salaris een appartement kopen. Het gemiddelde appartement hier is nu 400.000. Ik kocht mijn eerste apartement voor 103.000. Das nogal een verschil
Wij denken er serieus over na om in onze tuin over een aantal jaar een extra woning te laten bouwen. Niet heel groot, maar wel met alle voorzieningen en 1 of 2 slaapkamers. Aan de ene kant voor wanneer een van de kinderen eigenlijk het huis uit wil maar dat dit niet gaat door de woningmarkt. Maar aan de andere kant om als extra kantoor te kunnen gebruiken en om achter in de tuin ook alle faciliteiten bij de hand te hebben. Als de meiden het huis uit zijn en op bezoek willen komen dan kunnen ze zo ook altijd makkelijker blijven slapen zonder dat ze ‘last’ van ons hebben. Verhuren zou ik niet doen, alleen aan bekenden.
Wij huren nu dus geen geld om voor 4 kinderen een woning te gaan kopen. We wonen nu heel erg klein. 65m2 met 3 slaapkamers voor ons zessen. Met het oog op lang thuis wonende kinderen reageren wij nu wel op grotere woningen zodat iedereen op zijn minst een eigen slaapkamer heeft. Dat lijkt me het meest leefbare voor iedereen Daarnaast schrijven we de kinderen in bij de woningbouwvereniging zodra ze 18 worden en heeft onze stad een best groot aanbod aan jongeren woningen. Daar mogen ze in van hun 18de tot hun 27ste, dan moeten ze er uit máár hun inschrijving blijft staan en loopt door als ze zo’n woning accepteren. Het zijn veelal studio’s maar toch wel een eigen plek. Zelf ging ik op mijn 19de het huis uit. Eerst in een soort studentenhuis voor startende werkende mensen. Daarna meerder appartementen gehuurd. Toen een huis gekocht op mijn 23ste en 9 jaar later verkocht en weer gaan huren. Tja het leven loopt niet altijd zoals je bedacht had toen je jong was… En dat geef ik de kinderen ook mee. Je kunt geluk hebben met je werk en inkomen maar misschien ook een tijdje pech. Misschien word je ziek, of krijg je kinderen die iets mankeren (dat hadden wij) of ga je scheiden etc etc. Dus je moet er gewoon het beste van maken van wat je wel hebt. overigens heb ik een collega van 32 die dus gewoon niet het huis uit kan. Zij en haar vriend sparen zich suf maar worden gewoon steeds overboden. En dan denk ik jeetje… ik ben “maar” 7 jaar ouder maar woon al zolang op mezelf en heb een heel gezin gesticht en zij kan maar niet starten…
Mijn nichtje van 26 en haar vriend hebben al op 22 huizen een bod gedaan inmiddels. Er word zo zwaar overboden. Hier gaan huizen ook gewoon 80.000 tot 100.000 boven de vraagprijs weg. Heel gestoord
Ja hier in de omgeving ook. Mijn nichtje en haar vriend zitten ook allebei vast bij hun ouders, al bijna 2 jaar op zoek. Ze sparen flink maar de prijzen en het overbieden stijgen zo, dat je er naast blijft vissen. En ze hebben allebei een prima baan maar er is zo weinig aanbod. En als ze een huis bezichtigen, is dat met 30 anderen. Huren is ook onmogelijk. Staan ze steeds op plek >800.
Het is waanzin hoe de prijzen zijn gestegen! Wij hebben 5,5 jaar geleden ons appartement met veel overwaarde verkocht en een ander huis gekocht, toen was de gekte al aan de gang en hebben we veel moeten overbieden. Nu 5,5 jaar later is ons huis bijna 3 ton meer waard. Wij hebben namelijk vorige week een taxatie laten uitvoeren. Leuk voor ons, maar schrijnend voor de gene die voor het eerst een huis wilt kopen. Jouw verschil is inderdaad ook bizar zeg! Appartementen zijn in verhouding ook duurder dan een tussenwoning. het is erg jammer dat de starters leningen niet meer gegeven worden. Daarmee ontzeggen ze een hele groep mensen een kans op een woning.
Als ik dat kon betalen, zou ik dat best wel willen, inderdaad zeker ook gezien de ontwikkeling dat een koophuis hier in de buurt nu al amper te betalen is. Ik heb een paar vriendinnen die hebben bouwgrond/ mogelijkheden om appartementen van huidige stal te maken. Ik zou dat ook wel willen. Als de kinderen daar uiteindelijk niet willen wonen, kan alles zo blijven als het is. Ik woon niet in Nederland en bouwgrond kopen is hier geen optie want dat is aan de ene kant zowiezo nu ook te duur en aan de andere kant moet er hier tegenwoordig ook binnen 2 jaar na aankoop op gebouwd worden. Dus dat zien we dan wel weer....
Ja dat heeft mijn collega dus ook. En ergens, deze gekte…. Ik kocht eind 2008 onze woning voor 200.000€ en 3 maanden later was alles ingestort en was het huis nog maar 140.000 waard. Heeft 9 jaar geduurd om weer op prijs niveau te komen. Had ik het nu verkocht was heel wat rijker geweest… Maar ik hoop voor de mensen die nu een heel duur huis kopen door zo te overbieden dat de markt niet weer instort, want mocht je dan ooit door omstandigheden je huis in een slechtere tijd moeten verkopen, dan zit je mooi
Voor mensen die zeggen dat je de waarde van geld niet leert kennen als je bijvoorbeeld een woning geschonken krijgt. Mijn grootouders hebben meer dan 60 jaar geleden een huis geschonken gekregen van mijn overgrootouders. Die konden prima met geld omgaan. Hebben in hun leven hard gewerkt, een kapitaal opgebouwd en geloof ik nooit schulden gehad. Ik heb trouwens meerdere vrienden en kenissen die bouwgrond hebben gekregen en ook die kunnen prima met geld omgaan. Dus ik denk niet dat dat echt een probleem hoeft te zijn.