We zijn inmiddels een aantal maanden verder tov een observatie afgelopen januari ivm afwijkend gedrag en weinig praten. We hebben sinds 3 weken een plekje bij logopedie en zijn inmiddels ook bij het spraak taal centrum geweest. Hier onderzoeken en gesprekken gehad met een kno arts, inclusief gehoortest, logopedist en kinder psycholoog. Hieruit kwam ene vermoeden van TOS. N.a.v. deze onderzoeken en gesprekken zijn we aangemeld bij Auris voor verder onderzoek en observatie. Dit is inmiddels ook gebeurt en onze kleine man heeft een expressieve taalachterstand. Taalbegripsniveu is gemiddeld/boven gemiddeld. Verder een goede algemene ontwikkeling passend bij leeftijd, dus daar hebben zowel spraak taal centrum als Auris geen enkele zorgen over (en wij ook niet, nooit gehad ook). Nu hebben we begrepen dat de problemen die onze zoon heeft (kindjes mijden, lastiger kunnen spelen in grote groepen) dus te maken hebben met de vermoedelijke TOS. Ze zeggen vermoedelijk omdat ze ergens ook een slag om de arm houden dat onze zoon gewoon wat later is en het wel erg makkelijk vindt hoe hij zich nu verstaanbaar kan maken en daardoor dus de noodzaak van praten gewoon niet ziet. Desondanks krijgen we wel de indicatie zodat we wel hulp hierin krijgen. We zijn dus gestart met logopedie waardoor hij echt al sprongen vooruit maakt. We zijn er thuis ook veel mee bezig en veel oefenen. Ook met andere kindjes gaat het steeds beter. Sinds 6 weken zit hij ook een ochtend op een kleine groep van de PSZ en daar gaat het verrassend goed. En vanuit Auris gaan we 3 maanden ambulante zorg thuis krijgen. Zijn hier ook mensen met kinderen die TOS hebben? Hoe uit zich dat bij jullie kinderen? Hoe gaat het (wellicht) jaren later? En zijn er mensen bij wie ook een vermoedelijke TOS uitgesproken is maar dit dus achteraf niet bleek? En iemand bekend met de ambulante zorg thuis? En hoe gaat dat in zijn werk (mag uiteraard ook via PB).
Ik weet niet of je Facebook hebt maar er is een groep ouders met kinderen met tos. Daar is veel informatie te vinden. Via pb wil ik wel wat eigen ervaringen delen.
Dankjewel voor je reactie. Ik zou graag je ervaring lezen via PB. ik heb Facebook dus ga ook even op zoek naar de groep.
Onze zoon heeft ook een verdenking op TOS gehad. Is ook enkel bij een verdenking gebleven. Hij is naar een speciale behandelgroep van pento geweest voor kinderen met verdenking op TOS. Daar is hij met een half jaar zo opgeknapt dat hij daar weer weg mocht en verder mocht met alleen logopedie. Wij hebben geen Ambulante hulp thuis gehad. Woordenschat van onze zoon is nu heel goed. Hij is nu 9. Bij hem bestaat nu wel het vermoeden op dyslexie. Maar dat zit ook in de familie. Hij is dymatuur geboren. Dat kan ook allerlei gevolgen hebben. Nadat hij op de behandelgroep is geweest is hij ook van de trap gevallen. Waardoor hij een schedelbreuk opliep. Hij blijkt nu een laag iq te hebben. Terwijl hij als kind van 3 gewoon gemiddeld getest was. Nu heeft hij dus behoorlijk moeite met leren. Hij wilde ook niet meer leren. Maar of dit nog gevolge van het vermoeden op TOS zijn of dat het komt door zijn val dat weten we niet. We weten niet hoe hij zonder die val had ontwikkeld. Binnenkort gaan we bij klimmendaal revalidatie nog kijken of ze iets voor hem kunnen betekenen. Maar het is voor ons nu al heel belangrijk dat hij wil leren en ontwikkelen. En dat hebben we lang niet gezien. Hij gaat nu groep 5 opnieuw doen. En ze hebben goede hoop dat hij behalve rekenen goed mee kan gaan met de groep. Rekenen is echt een struikelblok. Maar daar krijgt hij hulp voor. Dus al met al je weet niet hoe de ontwikkeling van je kind verloopt. En ik vind het ook goed dat ze in eerste instantie alleen spreken van vermoeden op TOS. Je kunt het gewoon ook niet weten. Een jong kind zit volop in ontwikkeling. En dat wij over onze zoon zorgen blijven houden is niet gezegd dat het bij jullie ook zo gaat zijn. Maar het is goed dat je er naar laat kijken en er alles aan doet. Daar krijg je echt geen spijt vam!
Ohh wat fijn dat jullie al zo ver zijn! Mijn middelste heeft vermoedelijk TOS. We staan nog helemaal aan het begin dus ik kan helemaal niet met je meepraten. Maar ik herken - zoals je al weet - wel de struggles die jullie ook hebben meegemaakt. Daarom ook een beetje extra blij dat hij (en jullie) zo goed gaan Of mijn zoon echt een TOS heeft of toch niet, dat moet later blijken. Ik hoop uiteraard van niet, maar goed, wat is, is
Wat heftig joh! Ik geloof best dat zo'n klap (tijdelijke) schade kan doen aan de hersenen. Hoe oud was hij toen hij viel?
Hij was 3,5. Ik heb daarna ook een duidelijke gedragsverandering aan hem gezien maar de arts vond dat de gevolgen van de ziekenhuis opname.. maar ik ben blij dat er nu serieus naar gekeken word.
Jeetje meid wat heftig zeg van jullie zoon! Kan je zien wat een val met je kan doen Dyslexie komt in de familie van mijn man ook voor (zowel schoonvader als man hebben het), dus ik ga er vanuit dat onze zoon het ook zal hebben. We weten dat onze zoon pas dingen oppakt als hij zeker weet dat hij het kan, dus met alles is hij vaak wat later, maar kan het dan ook meteen goed. Ik merk wel dat hoe meer aandacht we eraan besteden (we lezen nu het boek praten doe je met z'n tweeen) hoe meer hij gaat praten, woorden zeggen en nieuwe woorden ontdekt. Dus ik ben blij met het vermoeden, daarmee komt er iig wel hulp op gang, is het uiteindelijk niet/minder nodig omdat hij een late prater is, kunnen we er altijd weer mee stoppen.
Ja fijn he, alles is best snel gelopen. Wachttijden blijken allemaal flink mee te vallen en iedereen is welwillend qua hulp. Hij is natuurlijk nog hartstikke jong en het feit dat het alleen op de spraak zit (expressieve taalachterstand en niet in zijn taalbegrip vinden ze hoopvol). We zijn beide nu het boek praten doe je met z''n tweeën aan het lezen (tip van de logopedist van het spraak taal centrum) en brengen een hoop wat we lezen in de praktijk. Je ziet daardoor al een heel ander kind in zijn gedrag (bij begint langzaam kinderen in zijn buurt te tolereren, is minder gefrustreerd en praat veel meer. Iedere dag komen er nieuwe woordjes bij en worden ze beter verstaanbaar). We hebben dus ook nog wel een sprankje hoop dat hij een late prater is en met de methodes die hij gevonden heeft kan hij zich ook uitdrukken.... dus de noodzaak van praten lijkt er niet zo te zijn. Nu wij hem minder helpen, meer zijn gang laten gaan, etc zie je dat hij met sprongen vooruit gaat. Is het uiteindelijk wel echt TOS, dan is het wat het is en zullen we hem alle hulp geven en bieden welke hij nodig heeft.
Super fijn! Hier zijn de wachtlijsten echt enorm. Vermoedens van TOS zijn oa omdat zijn begrip ook erg laag is. Hij zit op de gemiddelde ondergrens qua begrip en spraak, maar vanwege vermoedelijk hoogbegaafdheid is de gemiddelde ondergrens voor hem dus eigenlijk ver eronder. Het boek 'Praten doe je met z'n tweeen' hebben wij ook! Staan hele goede tips in inderdaad!
Vervelend he dat wachtlijsten zo lang overal zijn. Eigenlijk wil je gewoon meteen hulp of in ieder geval onderzoeken/observatie. Nu wij een soort van diagnose hebben, vallen puzzelstukjes ook weer in elkaar waardoor we hem ook zelf gerichter kunnen helpen ipv maar wat doen. Bij jullie zoon is dus beide ondermaats? En dan wellicht hb.. maakt het inderdaad ook allemaal best lastig. Hopelijk kunnen jullie ook snel starten met onderzoeken/observaties/etc. Heb je in ieder geval iets om je aan vast te houden en juiste hulp te bieden aan je kind.
Vorig jaar juni was H voor eerst na Pento gegaan voor onderzoeken, tegelijk een vve aangevraagd voor de psz. Na de zomer ging de indicatie in en zijn we rond oktober na 4 ochtenden gegaan. December kwam de uitslag vermoeden van TOS, en (dringend) advies hem bij pento op de groep te zetten. Dit hebben wij niet gedaan. In die maanden juni-dec was hij al vooruit gegaan. En gingen we eindelijk starten met logopedie en had erg na zijn zin bij psz. Deze maand is hij weer getest en zit nu op gemiddeld. En qua scores gelijk aan leeftijdsgenoten.
Wat lastig en wat fijn tegelijk dat er zoveel hulp is ingezet. Hier bij de leeftijd van 2j6m een ernstige taal uitings achterstand geconstateerd en nu is ze 13 en denk ik nog steeds.. was het geen tos. Tos is meer dan laat praten. Als ik haar nu zie en hoor zie ik zoveel bijzonderheden.. We hebben ook altijd haar taalverleden bij elke juf bekend gemaakt, zodat ze bijzonderheden snel zouden oppikken(helaas) Dus ook als jullie zoontje straks gaat praten en je denkt: we zijn er... houd hem ajb goed in de gaten. Wij hebben op school altijd gedscht: er zit meer in en dst bleek te kloppen. Maar door haar bijzondere taalverwerking komt het niet altijd tot uiting
Is Pento een soortgelijk iets als Auris of Kentalis? Hij lijkt dus achteraf geen TOS te hebben maar was gewoon een late prater? Dat idee hebben wij zelf ook hoor en de logopedist van het spraak taal spreekuur eigenlijk ook. Maar voor de zekerheid toch een vermoeden van zodat we toch wat hulp kunnen krijgen. Is het uiteindelijk niet nodig is het ook goed. Zij raadde ons ook aan het boek praten doe je met z'n tweeën te lezen. Dit hebben we gedaan en er is ons zoveel duidelijk geworden. Dus we hebben eea verandert in hoe we met hem omgaan en qua praten naar hem toe en we zijn nu een 2 weken verder en we hebben echt al een compleet ander kind. Hij zegt ineens veel meer, is van de 20 woorden die hij kende ineens naar bijna 60 woorden gegaan qua zeggen. De ambulante zorg zal ook hier pas na de zomervakantie opgestart worden, dus als hij zo doorgaat is dat wellicht ook niet nodig, maar dat gaan we zien.
Dank voor je reactie. Is er toen bij je dochter geen vermoeden van TOS uitgesproken? TOS is inderdaad meer dan alleen laat praten, maar buiten dat hij kinderen van dezelfde leeftijd wat op afstand houdt heeft hij nu verder geen "gekke" dingen. Ook niet geconstateerd bij diversen observaties en kinderpsycholoog. We gaan gewoon de tijdelijke ambulante zorg in en zien het dan wel. Wat ik wel merk na het lezen van het boek praten doe je met z'n tweeën is dat wij nu anders met hem omgaan (we waren iets te veel aan het helpen) en nu we dat meer los laten hebben we ineens een heel ander kind, die van alles durft en van de 20 woordjes die hij zei in 2 weken naar bijna 60 woorden is gegaan. Dus ik vermoed dat het hier nog alle kanten op kan gaan. Maar we houden zeker vinger aan de pols.
Ja is hetzelfde! Ik denk idd geen TOS is geweest, maar zullen zien hoe later zich ontwikkelt natuurlijk! succes!
Hier een dochter, ondertussen 8, met verbale dyspraxie. Deze diagnose kregen we pas toen ze 6 was, terwijl we al vanaf 3 jaar onderzoeken zijn gestart. Ze scoorde ook laag bij expressief taalgebruik maar gewoon goed of boven gemiddeld bij taalbegrip. Bij haar is het dus een motorisch probleem... ze kent dus de woorden wel, maar heeft moeite om ze te vormen met haar mond. Bv. de L (haar naam heeft twee L's) daar zei ze j tegen... omdat ze haar tong niet naar boven kreeg of niet goed wist hoe ze dit spontaan moest doen. Haar IQ is ook gewoon gemiddeld (102), echter qua motoriek (ook grove en fijne motoriek) scoort ze erg laag dus heeft ze ook de diagnose DCD. DCD en verbale dyspraxie komen heel vaak samen voor. Naast verbale dyspraxie heeft ze nu ook de diagnose dysfasie, dat is omdat ze qua articulatie ondanks logopedie 2x per week niet voldoende vooruit gaat. Het grote voordeel van onze dochter is dat ze wel pienter genoeg is dus ze heeft nu al de leeftijd waarbij ze het zichzelf gemakkelijker maakt. bv. wij hebben thuis een samsung tablet, maar tablet kreeg ze niet goed uitgesproken dus zegt ze IPAD (dat hebben ze op school en kan ze wel goed zeggen). Haar jongere zus verbetert haar hierin al eens, maar dat gesprek zullen we binnenkort met haar gaan voeren. Succes met alles! Het allerbelangrijkste is dat ze spreekdurf en spreekzin blijven houden, dat ze dus wel durven!
Ik weet niet wat er is gebeurt bij onze zoon sinds ik dit topic opende (zo'n kleine 2 weken geleden). Maar hij praat!!! Het ene woordje na het andere woordje rolt uit zijn mond. 2 en soms ook gewoon al 3 woordzinnen. Vraag me niet waar of waarom...Enige wat wij zelf hebben aangepast is dat wij het boek "praten doe je met z'n tweeën" hebben gelezen en tot inzicht kwamen dat wij de extreem helpende ouder zijn (vooral ik, mijn man minder). Dus daarin heb ik redelijk drastisch het roer omgegooid en dat heeft resultaat. (momenteel geen logopedie omdat zij 4 weken op vakantie is). Dus wij vragen ons nu wel af of de diagnose "vermoedelijk tos" dan wel juist is? Geen idee of kindjes met tos zo out of the blue ineens gaan praten, maar hier hebben we er dus wel eentje...... Of dus toch gewoon een laatbloeier..?
Hoe oud is je zoon? Onze zoon heeft ook (vermoeden) van TOS, ze spreken van een vermoeden is mij uitgelegd omdat ze er nog geen definitief stempel op mogen drukken voordat alle behandelingen zijn gegeven die er zijn. Hij krijgt nu ruim een jaar logopedie, wij hebben ook ambulante zorg aan huis gehad vanuit Auris en op de Psz. Dit wordt nu voortgezet op de basisschool in groep 1. Hij vordert wel, maar is voor vreemde nog steeds slecht te volgen. Ik ‘vertaal’ hem vaak. Sommige kinderen zijn keihard en andere kinderen begrijpen hem wel. Het bijzondere vind ik dat hij altijd heel vrij is, ondanks dat mensen tig keer zeggen ‘sorry maar wat zegt hij’ ik hoop dat dit blijft op de basisschool… Zijn taalbegrip is gemiddeld, maar zijn woordenschat was bij de eerste test praktisch niet meetbaar. Ik heb de getallen nu niet exact in mijn hoofd, maar volgens mij was 55 de 0 meting, en 80 ondergrens gemiddeld. Hij scoorde 58 punten ofzo. Wat betreft de ondersteuning thuis, wij hebben een cursus gekregen wat TOS inhoudt en veel praktische tips en handvatten. We hadden nú ook de optie om hem naar het Auris onderwijs te doen, maar we hebben in overleg besproken dat we het toch proberen op regulier onderwijs. Voor je beeldvorming, toen hij 3 jaar was sprak hij met moeite 30 woordjes. Ik hield toen langere tijd bij wat hij zei, om voor mezelf helder te hebben hoe hij ontwikkelde. Nú kan hij bijna alles benoemen of nazeggen maar het is slecht te verstaan. Mevrouw is ‘wouw’ Lekker is ‘lettah’ Ik is ‘it’