Misschien heb je die ervaring zelf niet. Maar ook als je ze niet “laat huilen” kan het toch zo zijn dat een kind ontroostbaar is en uren blijft huilen.
Ik lees allemaal aannames over slapen op een camping. Wij kamperen al een paar jaar in een safaritent, we hebben op een uitzondering na nooit kinderen horen huilen. Hooguit wat overlast van entertainment op andere campings. En dat hutje mutje valt ook wel mee, we hebben echt ruime plaatsen. Meestal zijn kinderen einde dag op de camping moe van de hele dag buiten zijn en spelen en slapen ze juist lang. Vorig jaar hadden we 1 verstoorde nacht vanwege een kind van een ander en 2 verstoorde nachten vanwege ons eigen kind (oorontsteking heb ik ook even uitgelegd). Als ze nu toch ook al niets zeggen kan de band op zich niet verslechteren, zou ik toch even naar ze toelopen en aangeven dat je het moeilijk vindt om ter sprake te brengen, maar dat je hoort dat de nachten moeizaam gaan. Dat jouw kinderen ook die leeftijd hebben gehad, en dat je begrijpt dat dat niet makkelijk is, maar misschien kunnen jullie samen wel kijken of het anders kan. Als het sympathieke mensen zijn, dan zullen ze het misschien wel waardeloos vinden dat je het hebt gezegd, maar zullen ze ook wel begrijpen dat het voor jullie (ook) vervelend is. Hebben ze weinig sociaal vermogen, dan maakt het toch niet uit dat je het hebt gezegd, maar heb je het wel geprobeerd.
Hoe vervelend dan ook dat is wat mij betreft het risico van kamperen. Goede oordoppen is een must. Overigens heb ik dit jaar wel aan de buurvrouw gevraagd of zij in de ochtend iets zachter wilde doen tegen de kinderen. Die kids waren om 6 uur wakker en werden in de voortent gezet en zij lag vanuit de caravan constant keihard te gillen tegen die kinderen. Nadat ik het gevraagd had heb ik de kids nog wel horen rommelen in de ochtend maar haar niet meer horen schreeuwen. 2 jaar terug hadden we ook een tent achter ons waar de hele nacht 2 huilende kids elkaar afwisselde, heel vervelend maar weinig asn te doen wat mij betreft
O en het gesprek op de camping kan je prima beginnen met: al vaker hier geweest, bevalt de camping en het kamperen jullie?
Ik ben benieuwd of je inmiddels al oordoppen hebt gehaald? Die tip is volgens mij tig keer gegeven en lijkt me voor iedereen nu ook de beste oplossing voor nog een paar goede nachten.
Lastige situatie maar ik denk toch ook wel het risico van kamperen. Wij hebben toen de kinderen klein waren ook wel vaker gekampeerd en natuurlijk huilde er weleens een kindje in de nacht maar niet continue. Zou er ook niet blij van worden maar ik denk dat je er weinig aan kunt doen. Onze zoon was de eerste dagen van een vakantie ook altijd onmogelijk, achteraf was dat gewoon heimwee dus misschien hebben de kindjes gewoon even last van de nieuwe omgeving. Ik zou of er morgen even naartoe lopen en gewoon een vriendelijk gesprek aangaan en anders gewoon accepteren dat het is wat het is. Hoe meer je erop gaat letten hoe vervelender het natuurlijk wordt. Een huilend kind is natuurlijk moeilijk te negeren maar wanneer je op ieder huiltje gaat liggen wachten wordt het wel heel ergerlijk allemaal. Ik hoop dat jullie toch nog een fijne vakantie zullen hebben.
Daar moet je ook maar net tegen kunnen. Maar dat is sowieso goed om op een paklijst te hebben staan. Ot: Ik lees ook een hoop aannames en weinig actie mbt tot dingen die je zou kunnen doen om het beter te maken voor jezelf en het gezin. Probeer je te focussen op de dingen waar je wat mee kan. Anders verandert er weinig. Er van uitgaan dat er kwade opzet is maakt jouw vakantie er ook niet leuker op.
Nou, ik kampeer al mijn hele leven en we staan meestal op grote, drukke campings. Maar op dat ene jaar na met het huilende kind, heb ik nog nooit nachtenlang wakker gelegen door geluidsoverlast. Ik vind het echt niet normaal dat je niet kunt slapen door je buren. Ook niet op een camping. Hier heeft ts al antwoord op gegeven. Misschien dat ik voor een goede nachtrust een andere keuze zou maken, maar als zij zich daar niet prettig bij voelt, dan houdt het op..
Zoals ik al eerder zei, ik ga geen oordoppen indoen, want ik zou het heel vervelend vinden als ik mijn eigen jongste niet kan horen zeggen dat hij wakker is (hij wacht vervolgens tot ik hem kom halen).
Welkom op de camping!! Wie zegt dat de ouders de kinderen niet troosten, misschien liggen ze al bij elkaar in bed? Misschien volgend jaar een huisje?
Mijn oudste was echt een goede slaper als baby. Hij sliep met gemak 12 uur achter elkaar door toen de nachtvoedingen eraf gingen. Maar tijdens kamperen en daarna in een huisje was het echt drama. De laatste keer was het bij al de kinderen juist andersom. De drukke werden rustig en mijn rustige baby vond niks meer goed. Dat soort dingen weet je niet allemaal van tevoren.
Zelf kampeer ik niet, maar normale leef geluiden (waaronder dus af en toe een huilend of krijsend kind), lijken mij normaal op een camping. Maar daar valt 5 uur huilen op een dag voor mij niet onder, dat is niet normaal maar extreem. Ik zou dan ook open het gesprek in gaan. Want als blijkt dat het huilen bijvoorbeeld voortkomt uit ziekte, dan weet je dat die ouders dit niet van te voren wisten. Dat lijkt mij nog iets makkelijker te verkroppen dan als zou blijken dat deze kinderen altijd zoveel huilen, want in dat geval vind ik het asociaal dat deze ouders zijn gaan kamperen. Want als je van te voren al weet dat je geluidsoverlast zal gaan veroorzaken, dan kan je beter een huisje huren waar niemand last van je heeft. Het zou trouwens ook nog kunnen dat de ouders zich van geen kwaad bewust zijn en totaal niet door hebben dat jullie geluidsoverlast ervaren. Sommige mensen leven nu eenmaal onder een steen... Als ik jou was zou ik daarom open het gesprek ingaan.
Niemand laat zijn kind zomaar huilen, en ze doen het echt niet om jou te pesten. En weet je: kleine kinderen zijn volop in ontwikkeling en daarmee verandert de situatie soms nogal. Misschien waren het toen ze boekten nog wel voorbeeldige slapers. Misschien waren het vorige week thuis nog voorbeeldige slapers. Ik heb nooit gekampeerd met kinderen, maar heb wel ervaring met nachtelijke huilbuien. De jongste had last van confusional arousals. Als hij gestoord werd vanuit bepaalde slaapfases, kon hij ontroostbaar gaan huilen en boos zijn, ergens tussen slapend en wakker in en daarmee grotendeels onbereikbaar. Meestal moest hij plassen, en moest je hem op de wc zetten om ongelukken te voorkomen. Daarna kon hij nog makkelijk een kwartier tot een half uur keihard huilen, hoe je hem ook knuffelde of troostte, en dan viel hij gewoon weer in slaap alsof er niks aan de hand was. Maar een hard geluid oid kon ook de oorzaak zijn van zo'n huilbui. Je hebt gewoon pech, je kan er niks mee en moet er ook niet teveel mee willen denk ik.
Ik kampeer al jaren en zowel met vouwwagen als nu met caravan. Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat er kinderen ons nachtenlang uit de slaap hielden. Ik zou er echt stevig van balen als ik geen nacht goed kan slapen. Het klopt alleen wel dat dat het risico is van kamperen, je hebt niet in de hand wie er naast je staat en of er een vorm van “overlast” ontstaat. Ik begrijp heel goed je frustratie en dat dit geen doen is. Ik zou denk ik toch proberen voor die andere plek -ook al moet je ervoor verkassen. Of eerder naar huis gaan. Zeker als je eigen kinderen nu oververmoeid raken. Ontzettend jammer dat de vakantie op deze manier moet verlopen voor jullie. Hopelijk zijn de kinderen aan het wennen aan de plek en wordt het langzamerhand rustiger en slapen jullie vannacht al een stuk beter. Nog een ideetje trouwens: heb je toevallig ear buds voor je telefoon? Zo ja, eentje in je oor doen en op je telefoon (Spotify of YouTube) witte ruis aanzetten. Helpt ontzettend goed om je hersenen af te leiden van andere geluiden. Omdat je dit maar in één oor doet, ben je nog steeds bereikbaar voor je kindje maar kun je op dat oor liggen om in slaap te vallen of om weer in slaap te vallen.
Jemig dat is een domper. Blij dat ik niet kampeer Onze knul huilde vanaf geboorte weken snachts. Lees huilde , at of sliep. Uren en uren rond gelopen. Niet een kleine huil maar zo erg dat ik mijn hoofd mee moest bewegen anders deed het pijn. Naast het huis waren 2 opritten, daarna weer 2 huizen. Van het laatste huis kwam ik buiten tegen en ze zei, de medicijnen helpen wel, wat fijn. Ze hoorde hem in hun huis Hoef vast niet te vertellen dat we ook niet op vakantie zijn geweest. Dat konden we niemand aan doen. Pas vanaf 2 jaar konden we een keer weg. Ik zou vragen om een andere plek.
Dit! of kijken of je naar een ander plekje kunt op de camping. Hier in de tent vorig jaar ook een oorontsteking. Dit resulteerde in 1,5 uur huilen in de avond (18.30-20.00) een paar avonden. Gelukkig gedurende de nacht enkel korte ‘klaag’sessies wat denk ik niemand wakker heeft gemaakt. De buren waren de volgende avond verhuist naar een ander veldje. Ik voelde me er rot over maar achteraf denk ik tsja niks aan te doen. Ik ga ook niet 14 uur naar huis rijden voor iets wat met een paar dagen hopelijk over is (ze had non stop ooronstekingen dus ik had preventief al antibiotica mee welke ik kon gebruiken). Toen ik had geboekt had ik niet kunnen voorzien dat we overlast zouden veroorzaken.
En je jongste bij je leggen zodat je er al bent als hij wakker wordt? Alles voor een goede nachtrust toch? Ik denk namelijk echt dat je zelf hiervoor een oplossing moet vinden, en ik vraag me af of je dat wel wil/ er voor over hebt?