Ik ben altijd zo blij als de vakantie er weer op zit. Ze maken elkaar hier echt af. De eerste 4 weken ging het nog wel omdat de oudste twee elkaar afwisselden bij oma, maar de niet-meer-kleuter is zo klaar met alles. Hij bleef hier ivm zwemles en vraagt al twee weken of hij morgen weer naar school mag Maar goed, de afgelopen anderhalve week vliegen ze elkaar dus telkens in de haren. Ik denk dat ik maandag echt gesloopt ben als ze weer naar school gaan. Hopelijk mag de oudste ook meteen boeken gaan halen, dan is die ook even de deur uit Enne... de baby zei vanmorgen in bed heel lief "mama" (ipv mamamama wat ze al tijden deed als ze opgepakt wilde worden. papa komt heel af en toe voorbij . Afgelopen week zwaaide ze naar de tv (Juf Roos) en zei "daaaag" aan het einde van een filmpje. Gister sloeg ze mij (is natuurlijk leuk, meppen) dus ik telkens maar uitleggen dat ze moet aaien (en dan ook voordoen hoe), dus ineens zei ze "aai", aaide een keer en mepte rustig weer verder. Ik vind 9 maanden best jong om al te gaan praten. Ondertussen rent ze ook al een maand langs de bank heen en weer, nog even en ze gaat los lopen. Zij gaat nog vlotter dan haar grotere broertje momenteel dus houd mn hart al weer vast voor de komende jaren Grotere broer mag naar groep 3 volgende week, benieuwd hoe snel hij zal gaan. Een van zijn juffen uit 1/2 gaat mee naar 3/4 (heel heel fijn!), zij had al eind vorig schooljaar gezegd dat ze hem vanaf het begin flink gaan uitdagen. Hij leest letters, cijfers tot 100, heeft in de zomer het principe van rekenen ontdekt (wij leren (als in pushen) hem eigenlijk niks, ben heel erg voor zelf ontdekken maar als hij vraagt krijgt hij antwoord uiteraard). Ik vind het zo'n mooi proces bij kinderen. Hij vraagt honderduit dus tsja, eigenlijk leren wij hem heel veel besef ik me net Grote broer is hier de boosdoener, die legt alles, maar dan ook echt alles tot in detail aan hem uit.
Hier ook laatste week! De middelste (4) heeft er zin in! Hij heeft zichzelf (beginnend) leren lezen deze vakantie dus ik ben blij dat hij naar groep 2 gaat We zijn ook eeeeeeeindelijk begonnen met logopedie met hem! Elke maandag- of dinsdagochtend krijgt hij een half uur. Of er sprake is van TOS wordt de komende weken duidelijk. De oudste (7) heeft er geen zin in maar school zal hem wel goed doen. Hij gaat slecht op geen ritme dus vakanties zijn best zwaar voor hem (en daarmee ook voor ons ) . Hopelijk krijgt hij dit schooljaar wel de volledige ondersteuningsuren die hij nodig heeft waardoor hij voltijds naar school kan. Vorig jaar heeft hij het hele jaar halve dagen gedaan. Ook voor ons is dat eigenlijk niet te doen vanwege werk. Maar goed.. we gaan het zien, en duimen draaien.
Misschien heeft een van jullie advies voor mij Mijn zoon van 10 moet binnenkort zeer waarschijnlijk bloedprikken. Hij is ontzettend angstig voor alles wat met prikken en bloed te maken heeft - de oorzaak hebben we tot op heden niet kunnen achterhalen. Het is dusdanig ernstig dat hij al overstuur raakt bij het idee, hij bij een vingerprikje onderuit ging en hij er bij de 9-jaars prik vandoor is gegaan...... Het is toen na een hele poos uiteindelijk gelukt met een trilapparaatje om zijn arm, maar hij zegt dat het toen alsnog héél veel pijn deed. Na afloop heeft hij de hele auto ondergespuugd. Wij als ouders tonen begrip, leggen alles uit als hij daar om vraagt, blijven zelf rustig, hebben op verzoek samen filmpjes bekeken, hebben geopperd om te vragen of we vooraf een keertje in een prikkamer mogen kijken, noem het maar op... De enige optie die wij nog kunnen bedenken is bloedprikken met een roesje Wellicht heeft iemand hier nog tips en trucs gericht op HB kids waar wij niet aan hebben gedacht?
Hier zijn ze alweer 1.5 week bezig. Oudste heeft het prima naar haar zin, is blij dat ze weer mag. Jongste is begonnen op HB onderwijs en de 1eweek heel erg overprikkeld. Deze week wel al wat beter, en ze heeft het super naar haar zin tot nu toe dus we duimen dat dit doorzet
Hier kwamen ze vandaag, derde dag, uit school met de mededeling dat ze allebei (weer) in de plusklas zitten. Dit keer bij elkaar. Waarschijnlijk tijdelijk. Of dit nu zo handig is…?! Moet dat nog zien
o wat naar voor jullie allemaal. Hier een dochter met trauma, en een dochter die ook heel gevoelig is. Wat hier heeft geholpen voor angst is Emla zalf. En dan eerst thuis oefenen. De zalf moet een uur intrekken. Toen is zij gaan voelen met hoe de huid voelt/ wat ze ervaart als het verdoofd is. Dus aaien, tikken, een stokje, een speld. Dat gaf haar vertrouwen voor de vaccinatie en bloedafname. de oudste gaat eerst emdr doen wat de laatste verpleegkundige was helaas niet sensitief genoeg om met angst om te gaan helaas. Dus dat was het zetje de verkeerde kant op. Onze jongste mocht naar het wkz op de dagopname komen. Met Emla zalf, afleiding van pedagogiek daar op een bedje lekker tegen mij aan. Dat ging fantastisch. Dus van alle tips die ik kan delen: zoek naar een kinderafdeling waar je op afspraak kan komen en gebruik de Emla zalf. Eerst om thuis te oefenen met het gevoel en dan voor het echt. En voor vaccinatie ook op afspraak ik een rustige kamer. Ik hooo dat er iets tussen zit waar je wat mee kan.
Ons ziekenhuis heeft een prikangst poli en dat is als ik het goed heb ook 1 x in de maand speciaal voor kinderen. Daar zitten de ervaren mensen die echt alle tijd nemen. Emla pleisters en zalf is inderdaad een optie, het nadeel daarvan is wel dat de vaten daardoor wat minder goed aan te prikken zijn. Ze worden wat weker zeg maar. Als je goed te prikken bent is dat geen probleem, maar als het al lastig is, wordt het misschien nog moeilijker. Succes in ieder geval!
Hier thuis gaat het goed. Vakantie was heerlijk en nu weer lekker naar school. Ze hadden allebei geen tegenzin dus dat is winst. Oudste begon wel gelijk met zijn tics, maar voor het eerst had hij het zelf in de gaten. Volgende week begint de bovenschoolse plusklas gelukkig al en dit jaar 2 dagen in de week dus ik verwacht dat als alles weer loopt het wel weer goed komt.
Jeetje dat is wel heel heftig. Onze oudste is ook panisch maar uiteindelijk heeft hij zelfs de hpv gehaald vorig jaar. De herhaling nog niet bedenk ik me net... Ik zou in dit geval ook voor een roesje gaan, indien mogelijk. Lijkt me erg lastig om mee om te gaan. Emoties kunnen zo heftig zijn...
Gisteravond hoorde ik dochter huilen onder de douche. School kwam nu toch wel heel dichtbij. Ze wilde echt niet. Waarom bestond die stomme leerplicht toch. Stomme school toch. Vanochtend lijkt het weer goed te gaan. Hopen dat we nog een lekker weekend hebben voordat school weer begint.
Zo sneu en zo herkenbaar... hier zat ze de dagen voor het begon ook helemaal niet lekker in haar vel en zoveel verdriet. Nu in de 2e week zien we hoe zwaar het voor haar is. Gelukkig alweer nieuwe aanpassingen afgesproken maar of het genoeg is. Soms doet school meer kwaad dan goed.
Balen dat het zo herkenbaar is. Ik heb gewoon geen idee meer wat voor aanpassingen we kunnen doen die zouden kunnen helpen. We hebben wel het eerste overleg gepland staan. En we hadden voor de vakantie contact opgenomen met hb school. Die zouden terug bellen, nadat m’n man 3x keer iemand anders sprak die erover zou gaan. Maar niks gehoord natuurlijk. Dus schiet ooo lekker op.
Bedankt voor jullie reacties en tips! Ik kan helaas geen prikangst poli vinden bij de ziekenhuizen in onze regio (in een straal van 45 minuten rijden), maar wellicht weet de arts hier meer over. De tip van de zalf nemen we ook zeker mee!
Mijn oudste 2 zoons zijn hoogbegaafd. Jongste 2 zijn vermoedelijk hoogbegaafd. Oudste is onlangs getest op adhd en ass. Dit heeft hij niet. Er is wel uitgekomen dat hij een flinke sociaal-emotionele achterstand heeft. Sociaal functioneert hij vergelijkbaar met een 6 jarige en emotioneel als een 12 jarige. Heeft iemand hier ervaring mee? Zo ja, wat voor begeleiding hebben jullie gekregen? We zitten al in een hulpverleningstraject ivm zijn gedrag. Nu dit eruit is gekomen is het gedrag wel te verklaren. Maar vraag ik me af of de hulp wel passend is. Er volgen nog wel gesprekken met hulpverleners en gemeente. Maar hoor graag ervaringen van ouders.
Hier gaat het redelijk. De eerste mega blauwe plek is binnen. Een klasgenoot vond het nodig om te schoppen. Er was geen voorval dus melding gaan bij de juf dat er een schoen afdruk op zijn lijf staat. Ze houden het in de gaten, maar ben er nu alweer helemaal klaar mee. Moet niet nog een keer gebeuren want dan wil ik gesprek. Hij had gelijk geen zin meer in school en hij keek er zo naar uit. De dagen zijn lang en hij is helemaal kapot.
Ik zou hier ook graag willen meeschrijven. Onze oudste zoon is voor de zomervakantie getest (wisc) Hier kwam uit dat de ruwe score rond de 130 ligt, maar omdat ze zag dat hij snel opgeeft, schat ze, samen met alle persoonskenmerken, in dat hij nog wel wat hoger zit. Daar zit ook direct het probleem. Hij houdt ontzettend vast aan wat hij kent, gaat uitdagingen uit de weg, past zich snel aan en heeft faalangst. Dit uit zich in enorme woede uitbarstingen thuis waarbij hij alles en iedereen haat. Heel heftig voor hem, maar ook voor ons en zijn broertje en zusje. Gelukkig voelt hij zich thuis vrij genoeg om dit te uiten, maar wij zitten soms wel echt aan onze grens. Hij gaat beginnen in een plusgroepje, maar zijn school heeft weinig ervaring met plusklassen (Beginnen net). Een andere school wil hij absoluut niet, omdat hij dus zo vasthoudt aan wat hij kent. Ik hoop zo dat de plusklas hem wat meer uitdaging geeft! En anders toch maar eens een kijkje nemen op een andere school met hem? Iets anders dat opvalt is dat hij cijfers en letters blijft spiegelen. Hierdoor geeft hij bijvoorbeeld bij sommen de verkeerde antwoorden terwijl hij het wel weet. Iemand hier ervaring mee? Want volgens degene die hem getest heeft, kan het te maken hebben met informatieverwerking. Kunnen wij hier als ouders nog iets in betekenen behalve veel oefenen? En @owly ik wilde niet zomaar over je heen schrijven. Wat ontzettend heftig voor hem dat het schooljaar zo moet starten
Bedankt! Gisteren wou niemand met hem omgaan dus kwam huilend thuis. Hopelijk vandaag een betere dag. Die heftige uitingen thuis kan zijn omdat hij aan het onderpresteren is. Ik herken het van onze zoon. Zodra het thuis een verschrikking was moesten we aan tafel bij school. Onze school had geen echte plusklassen maar wel pluswerk. Dit kwam op het reguliere werk en was totaal niet boeiend. Dus hij werkte liever niet en deed alles in de laatste 5 min omdat je anders nog meer werk kreeg. Werken ze met compacten? Het vasthouden aan wat hij kent is voor hem veilig. Dan doe je het in ieder geval niet fout. Niet doen voelt voor hem dan misschien beter dan fout. Het leren leren is in dit geval heel belangrijk, je mag fouten maken want dan leer je ook. Werkt hij heel snel? Dan is het eerst schrijven en dan kijken hoe het er staat. Of niet kijken hoe het er staat.
Bedankt! Hij maakt zich nu overal druk om. Hij heeft inmiddels alweer 2 toetsen moeten doen. Hij geeft aan dat het makkelijk is maar dat het teveel is voor de tijd. Nu is hij bang een niveau lager te krijgen voor volgend jaar. Hij weet dat wij niveau alleen belangrijk vinden als hij op niveau is. Welk niveau dan ook. Hij ervaart zelf dat als je onder je niveau zit het helemaal niet meer leuk is en dat je geen enkele aansluiting hebt. Vanmorgen aangeven dat hij zijn best moest doen en we toch trots zijn op hem. Teveel zorgen voor een jonge knul van 10.