Heel veel sterkte. Aan de ene kant 'fijn' om meer duidelijkheid te krijgen, maar aan de andere kant vervliegt het laatste beetje hoop dat je nog hebt. Ook het aanvragen van een rolstoel maakt het definitief of zo. Wij hebben best lang gewacht met het aanvragen van de elektrische rolstoel, stiekem toch hopend dat die niet nodig zou zijn. Er zijn trouwens wel hele leuke, mooie spaakbeschermers (bij kind altijd zeggen dat je die nodig hebt ivm vingers tussen de spaken tijdens het rijden). Tip: Maak eerst zelf (als ouders) een selectie van spaakbeschermers die je leuk vindt (je moet er zelf ook tegenaan kijken) en laat je kind uit jullie selectie kiezen. -wel een beetje afhankelijk van de leeftijd- Er zijn zoveel soorten, dat onze dochter het niet overzag en het fijn vond om uit onze selectie van 15-20 te kiezen. (En met kerst kun je lichtjes in de spaken hangen, zo'n goedkope korte slinger met platte lichtjes van de action, batterijkastje vastmaken met tie-wraps en de lichtjes tussen de spaken en de spaakbeschermers klemmen). Het is rot dat een rolstoel nodig is, maar we kunnen er wel wat leuks van maken.
Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Weet jij nog hoe het toen in zijn werking ging? Ik heb de revalidatie arts gemaild er over. En dan zal zij denk ik de ergo er bij roepen? En dan een aanvraag bij de Wmo doen? Of moet ik zelf eerst al de aanvraag doen, zodat het allemaal wat vloeiender gaat? Vind dat soort dingen altijd zo lastig. Maar ook verder, meteen electrische? Ondanks hij nu nog wel kleine stukken kan lopen en het vooral voor echt wandelen is. Of juist daarom dan geen elektrische. Zo lastig allemaal.
Wat moeten jullie je machteloos voelen zeg. Hopelijk krijgen jullie een keer duidelijkheid. Heel veel sterkte voor jullie.
Wij zijn het revalidatie-gebeuren ingerold toen onze dochter 16 maanden was (in 2015), we hebben toen eerst een gesprek gehad met de revalidatie-arts, daarna werden alle therapieën opgestart. Voor mijn gevoel werd toen direct van alles aangevraagd (autostoel, eetstoel, douchevoorziening, wandelwagen, sta-orthese, loophulpmiddel, semi-orthopedische schoenen). Ik was het spoor echt helemaal bijster, het één ging via de zorgverzekering, het ander via de WMO. Ik heb echt heel vaak gevraagd aan de therapeuten wat we moesten doen en "waar" (WMO, zorgverzekering) we moesten zijn. De WMO-consulent is ook een keer op het revalidatie-centrum geweest, toen was mijn man mee (en ik thuis), ik denk dat toen alle voorzieningen via de WMO in 1x zijn aangevraagd. Inmiddels zijn we 9 jaar verder en bel ik nog wel eens hoe het nu zit en bij wie ik moet zijn, want het zit soms ingewikkeld in elkaar. Je zou al wel vast kunnen bellen naar de WMO dat binnenkort het één en ander aangevraagd zal worden, en wat de wachttijd is. Maar gaat altijd wel wat tijd overheen, de therapeuten willen natuurlijk ook bekijken wat je zoon nodig heeft, en dan zijn er weer heel veel merken en soorten, welke ondersteuning is er nodig. Zij schrijven dan een pakket van eisen, dat vervolgens naar de WMO of zorgverzekering gaat (even navragen hoe, wij hebben ook wel eens gedacht we horen maar niets, bleek dat we het PvE zelf moesten doorsturen naar de WMO, terwijl we dachten dat de ergo dat had gedaan, want naar de zorgverzekering had ze wel gedaan). In het geval van de WMO volgt vaak een 'keukentafelgesprek' met de WMO-consulent waarin je mag uitleggen waarom het betreffende hulpmiddel nodig is. WMO zet de opdracht na goedkeuring door naar de leverancier (medipoint, welzorg, Meyra, ....), die willen vervolgens weer een afspraak voor een passing (wat past het beste bij je kind en bij het budget van de gemeente), leverancier kijkt of het in het depot op voorraad is en zo niet, dan wordt het nieuw besteld, wat natuurlijk ook weer langer duurt. Maar kan soms best een tijd overheen gaan, eerst om een gesprek met de WMO aan te vragen, dan hebben zij weer zoveel weken de tijd om een beslissing te nemen, de opdracht moet naar de leverancier, weer een paar weken verder voor de passing-afspraak. Als het op voorraad is, dan kan het snel geleverd worden, maar anders zit je ook nog met een besteltijd. Kort samengevat; je leert heel veel geduld te hebben. Wij hebben inmiddels ook geleerd om regelmatig na te bellen of opdrachten zijn doorgegeven. De eerste rolstoel van onze dochter zou eind april klaar zijn, dus ik half april gebeld om een afspraak te maken voor het leveren, bleek dat de rolstoel nog niet besteld was, tja, dan weet de fabrikant niet dat ie een rolstoel voor ons moet gaan maken. Uiteindelijk werd haar 1e rolstoel 19 juni geleverd. Bij onze dochter is de handfunctie slechter dan haar beenfunctie, waardoor het 'hoepelen' heel moeilijk ging, en daarom vroeg ze uiteindelijk zelf om de elektrische rolstoel. Ze was bijna 10 toen ze em kreeg. Terwijl een vriendinnetje (zowel dochter als vriendin hebben cerebrale parese, dochter heeft classificatie 3-4 -benen zijn 3, armen 4-, vriendin 4) haar elektrische rolstoel al kreeg toen ze 2,5 jaar was. De vragen die je hierboven stelde over wel of geen elektrische rolstoel kun je ook gewoon bespreken met de ergo. (Er zijn trouwens ook 'gewone' rolstoelen met elektrische ondersteuning, bij sommige moet je dan alsnog 'hoepelen' maar heb je net als bij een elektrische fiets een extra zetje (e-move), maar ze zijn er ook met een pookje (e-drive), maar schijnt 'off-road' wat meer te hobbelen en te stuiteren dan een elektrische rolstoel. Er is echt zo ongelooflijk veel, heb in de beginjaren echt mijn ogen uitgekeken in het revalidatie-centrum. In maart zijn de Veine-dagen, vonden wij altijd heel fijn, heel veel leveranciers, veel informatie, veel hulpmiddelen naast elkaar zodat je kunt vergelijken. Wij namen de kinderen mee, soms heel irritant omdat je iets wilt horen en dan vragen ze net om een snoepje of zo, maar ook heel grappig want zij hebben andere "eisen" en een andere kijk dan dat wij hebben waardoor het wel eens is voorgekomen dat we een hulpmiddel toch niet geschikt vonden of een hulpmiddel juist wel handig vonden.
Je vroeg het niet aan mij maar ik heb wel veel ervaring hiermee. Je doet zelf, uit naam van je kind, een WMO aanmelding bij de gemeente. De WMO consulent neemt dan contact met je op en plant een keukentafel gesprek in. Je hebt onderbouwing nodig van de revalidatie arts en/of ergo waar de rolstoel voor nodig is en welk type zij adviseren. Helaas is het uiteindelijk de WMO consulent die beslist of en welke rolstoel je krijgt en de aanvraag doet bij de met hun gecontracteerde rolstoel leverancier. Die komt dan thuis om te passen en in te meten en dan word de rolstoel besteld.
Dankjewel! We hebben zijn electrische drie wieler van de WMO, en hier voor de 'normale'. Maar dan weet ik wat ons ongeveer te wachten staat. Hoop stiekem dat het sneller kan gaan dan de driewieler. We hebben voor de normale naar de electrische 6 maanden moeten wachten. Echt zo ontiegelijk frustrerend.
Herkenbaar, mijn zoon was uit zijn rolstoel gegroeid en toen moesten we de hele molen weer door en waren idd ook 4,5 maand verder eer er een andere was
Ben gisterenavond gaan wandelen, en nu doet mijn voet zo hard pijn dat ik er niet van kan slapen, op steunen gaat ook niet echt niks speciaals gedaan, gewoon gewandeld. Die voelt precies gebroken ofzo, de zijkant aan de binnenkant. Echt geen idee wat dat nu weer is Gezond hoor zo bewegen
Aaah bah wat frustrerend. Had je nieuwe schoenen aan? Of de schoenen iets er in waardoor ze niet helemaal glad waren? Of te strak?
Ach ja: ik heb zoveel gesport in mijn jeugd dat mijn knie twee keer geopereerd moest worden in 3 mnd omdat de meniscus “ ineens “ kapot ging heel gezond dus
Nee niets bijzonder. Schoenen waarmee ik al veel gewandeld heb. Ik had wel al een klein beetje pijn aan mijn voet, zo wat overbelast, maar mijn lijf hangt aan elkaar van overbelasting dus niet echt laten tegenhouden daardoor. Seffens eens naar m'n broer bellen die fysio is. Misschien kan die hem wat intapen ofzo
Auwch Mijn broer heeft zo ooit met basket zijn neus gebroken die geopereerd moest, en de eerste match die hij weer mocht meedoen terug een elleboog in zijn gezicht, terug neus gebroken
Ik had vorig jaar vol enthousiasme mijn loopschoenen aangetrokken. Ik ging het rustig aandoen en voelde direct al een steek in mijn voet. Oké komt vast wel goed. Ik liep school dus een paar uur stage gaan doen en bwa die voet was toch niet 100%. Ondertussen 27 kiné beurten, 5 shockw behandelingen en een paar steunzolen verder is het veel beter. Ik ging ook eens sporten