Hier is school terug gestart. Oudste: 1ste dag miste de oudste zijn bus al. Het was 1 en al chaos in zijn hoofd We hadden sowieso al voorgesteld om te brengen maar neeeeeeeee. Uiteindelijk dan toch gebracht.. Hij zou morgen op gesprek moeten gaan met zijn persoonlijke begeleider maar wil niet, niet nodig, stom gedoe, niet mijn probleem .... Dus eens benieuwd . Hij is zoals verwacht heel tegendraads op dit ogenblik dus we proberen het allemaal wat luchtig te houden . Middelste: Nieuwe school Vind het openbaar vervoer gebeuren zeer leuk. Voor school tijd om zich voor te bereiden en na school eventjes tijd om tot rust te komen. Hij is toch wel 1u20 onderweg. Zijn vorige school was heel vrij en deze is 1 en al structuur en zeer duidelijke afspraken. Ook heel duidelijke communicatie. Alleen maar positief tot nu toe. Jongste: Geen ass maar adhd en gestart met medicatie. Wel de rust in zijn hoofd en lichaam is zoooo duidelijk. Hij zit nu al 20 minuten met lego te spelen. Dat was voorheen onmogelijk want hij vlinderde en sprong alle kanten op. Ook kwam de juf naar mij daarstraks en zei: wat zat zijn adhd hem toch in de weg e. En het klopt volledig.
Oudste is gisteren op kamp gegaan! Zag op de foto's al dat hij roze/rood in zijn haar had, ben benieuwd wat daar gebeurd is! Haha heb van te voren met hem doorgesproken dat hij moet aangeven als het even te veel wordt, maar gelukkig is hij niet de enige autist en hebben ze ervaring op school... dus komt vast goed! Hij is zondag wel begonnen met een nieuw medicijn erbij! Atemoxetine (oid) ik merk dat hij hier iets meer rust mee heeft een dus ook beter slaapt! De eerste nacht sliep hij al voor zijn jongere broer en zus naar bed gingen en heeft hij 12uur geslapen... de nachten er na slaapt hij ook sneller in en volgens eigen zeggen ook dieper! Ik las de discussie over slapen, ieder heeft natuurlijk zijn eigen ritme en hoeveelheid aan slaap die hij/zij nodig heeft, maar onze oudste sliep echt te weinig (duurde lang voor hij om slaap viel) en dat merkte je gewoon aan zijn emmertje die dan ook weer sneller vol is de dag erna. Nu zie je aan hem dat hij uitgerust wakker wordt en kan hij meer hebben, de medicatie zal dat ook een rol in hebben.... Sterkte voor degene waarvan het ritme zo verstoord is!
Onze oudste gaat vandaag niet op gesprek gaan. Maar hij kon wel goed aangeven waarom niet en heeft dit dan ook gemaild naar zijn begeleidster. Super trots op hem en echt wel blij dat hij kon aangeven waarom juist. Reden: het is kennismakingsweek en hij vind dar al spannend genoeg. Hij wil daar geen extra zaken bovenop of kennismakingen missen. En eigenlijk heeft hij groot gelijk.
Hier ook een onrustige nacht, ze is ongesteld geworden, ze moest ergens tussen afgelopen weekend en komend weekend ongesteld worden. Dilemma, als ik naar school ga moet ik (vindt ze) elk uur naar de wc, dan kom ik misschien te laat voor de volgende les, wat als ik doorlek, wat voor nut heeft school sowieso. Als ik niet naar school ga, mis ik misschien belangrijke lessen. Dit heeft ruim een half uur geduurd, ik heb haar even met rust gelaten, toen heeft ze besloten om thuis te blijven. Prima, kon ik om 4 uur weer gaan slapen Ik zit te denken om misschien de pil voor haar te vragen en die dan 2 of 3 maanden door te slikken. En dan weet ze ook wanneer ze ongesteld wordt. Medicijnen, liever niet, maar @bulakgirl ben wel heel benieuwd hoe die Atemoxetine verder bevalt, wat was de reden dat jullie ermee begonnen zijn, van wie hebben jullie het recept gehad, merk je nog bijwerkingen?
Sterkte voor haar. Ongesteld zijn is ook k*t. Wat lastig dat ze die dilemma's zo heeft. Heeft ze het echt nodig zo vaak naar de wc te gaan? Of zit dat in haar hoofd? Goede keuze om dan een time out dag te nemen. Jongste had begin deze week ook een dagje time out. Dag erna hadden we gesprek met de juf. Daar ook benoemd dat dit af en toe voorkomt. Dan zit het emmertje vol. Juf gaf aan dat een vol emmertje een goede reden is om thuis te blijven. En al de hele week moeite met slapen. Slaapt alleen tegen papa aan geklemd. Vermoedelijk is de reden het kinderfeestje waar hij vandaag heen is. Dus ik hoop dat we vanavond weer normaal kunnen slapen.
Idd zeer goed zelfs. Super trots op hem, dat hij toch steeds vaker kan aangeven wat nu juist het probleem is of wat hij voelt en dit ook op een normale manier vertelt. Dat is iets wat vroeger ondenkbaar was. Dan kregen we woede en boosheid tot en met. Het heeft mij wel goede hoop dat onze middelste dit mss ook nog wat beter zal kunnen. Die heeft nog heel lange tegen maar vermoed dat dit puber tijd ding is in combinatie met.
Vanmorgen mijn oudste helaas even op moeten halen van kamp! De meester belde dat hij achter een zandberg verstopt zat en er geen contact te krijgen was met hem..... toen ik aankwam kreeg ik dat contact ook niet en was hij verwoed iets aan het maken....toen het af was kwam hij huilend bij me staan dat het een graf was voor een dode rat die hij gevonden had in de bosjes... ik heb 'm lekker mee naar huis genomen en daar kwam eruit dat de meiden van de andere school hem hadden gepest, noemde hem meisje en dat hij maar ook make up en nagellak moest gaan dragen, albino en alien omdat z'n ogen zo dicht bij elkaar staan... echt dikke onzin allemaal natuurlijk, maar hij kon t niet meer hebben! Met de meester afgesproken dat hij overdag even lekker thuis bij zou komen en dat hij die meiden zo aanspreken op hun gedrag. Eind van de middag heb ik hem weer terug gebracht en had hij er weer zin in....hoop dat t nu goed blijft gaan! @Snoopy1979 Tot nu toe lijkt het goed te doen, hij is wat vermoeid en zweet iets meer....maar dat lijken de bijwerkingen te zijn. Vind dat hij rustiger is en denk dat het schakelen en terug naar kamp kunnen ook met de hulp van die medicatie is! Hij is onder behandeling van een arts en ambulante begeleider die gespecialiseerd zijn in autisme... het is een zoektocht naar de juiste medicatie, methylfenidaat had het tegenovergestelde effect en dit is dan de 2e keuze volgens de arts... de bedoeling is dat hij hier wat meer rust in z'n hoofd van krijg en dat hij dan ook dingen kan leren op sociaal vlak.
Ik heb vandaag de vragenlijsten afgerond voor mijn oudste. Gezien de verdenkingen zijn die voornamelijk gericht op adhd en ass. En ik zag de 2e en 3e er zoveel in, misschien nog meer dan de oudste. Ook in dingen waarvan ik niet bewust was. Dingen die voor mij normaal waren omdat ik zelf en de omgeving (meer gemeenschappelijke genen) er geen erg in zag. Ik heb het gevoel dat er zoveel op ons af gaat komen. Op hun vind ik dan nog het ergste. En het gevoel van waar ben ik aan begonnen. Maar nog meer wat heb ik hun aangedaan overheerst nu. Er word veel gesproken over hb met mij. En daar zitten ook positieve kanten aan. Deels als een soort van gave die je doorgeeft. Maar als ik dan kijk naar gewone dingen die dan niet doorgegeven worden. Bepaalde sensitiviteit om op te gaan in de menigte voelt het gebrek daaraan op het moment heel groot. Ik hoop dat het veel goeds gaat brengen. Maar ik vind het lastig. In de bubbels is er een hoop plezier. Maar het onbekende waarin bij het begin al een achterstand is. En het leven buiten de bubbel is iets waarmee ik nog om moet leren gaan. En waarmee ik hun nog om moet leren gaan. Ik mis op dit moment even het vermogen om te relatievere, om positief te denken en te geloven in de maakbaarheid van een hoop dingen.
Het is natuurlijk ook een beetje een proces wanneer uw eerste kind getest word. Als ik terug denk aan bepaalde weerstand die ik voelde bij het opstarten bij de oudste en hoe lang ik medicatie heb proberen uitstellen, .... Dit had allemaal te maken met mijn gevoel als moeder. Maar achteraf gezien is dit wat ik moest doen voor al onze kinderen. Ze verdienen het om geholpen te worden en om begrip te krijgen op school.
Gisteren mocht c beginnen. Na veel zenuwen viel het wel mee. Ook een paar van der oude locatie. Dus het ging goed
Dat zeker. 3 maanden was ze thuis weer dus word wel een pittige weekje elke dag van 9 tot 3. Gister was ze best wel moe ook.
Onze 2 oudste waren 11 weken thuis en hebben nu van 08u30 tot 15u30 of 16u30 les. Ook heel erg wennen maar ze doen het goed. Vraagt ook wat tijd en structuur en wss.ook wat sturing Komt goed.
@Neuzeke @Sado ze staat inmiddels op de wachtlijst van Kempenhaeghe. Als ze me bellen om intake te plannen zal ik eens vragen hoe lang die is... Ze heeft haar slaapritme weer steeds verder verschoven, precies zoals dit bij de non-24 stoornis zou gaan. Vandaag heeft ze geslapen van 21:30-7:00 uur, een volstrekt normale nacht dus... Als ze nu weer door schuift en dit echt cyclisch iedere paar weken blijft doen, dan is volgens mij diagnose al bijna rond. Slaapcoach had weinig toe te voegen, omdat ze eigenlijk dus best goed slaapt qua duur en kwaliteit. @Mamafiets ze is thuiszitter, al geruime tijd (maart 2022). Heeft veel tijd nodig gehad om te herstellen van burnout, school- en hulpverlenerstrauma. We hebben al een hele tijd geleden ons werk zo ingericht zodat een van ons altijd bij haar is. Inmiddels is ze zodanig hersteld en gegroeid op het sociaal-emotionele vlak dat ze in de nacht in haar eentje beneden durft te zijn. Daar doet ze dan haar ding. Dat zou een half jaar geleden nog echt niet gekund hebben. Ze stoort me wel af en toe (dus gebroken nachten) omdat ze soms hulp nodig heeft of simpelweg de impuls niet kon weerstaan om iets te zeggen, vertellen of vragen. Maar goed, dat is 1-2 per nacht enkele minuten. Best te doen. Het eten en maaltijden dat was nog een beetje grootste uitdaging. Want je merkt dat ze ook honger heeft zoals wij door de dag ook honger zouden hebben. Bij ontwaken, dan 3 uur daarna weer, etc. Ik maak een groot dienblad met broodtrommel en diverse snacks (zoals rauwkost en fruit, nootjes, maiswafels, koekje) wat ze dan in de loop van nacht opeet. De laatste nachten heeft ze ook af en toe zelf nog iets gepakt in keuken, meestal fruit. En ik sta soms in ochtend of middag haar 'avondeten' te maken of op te warmen. Tja. @KleineLai ze vindt het zelf niet zo leuk om afwijkend ritme te hebben, omdat ze dan ook niet zomaar kan gaan zwemmen, naar buiten kan, naar winkel kan, etc. En ze vindt het ook niet zo fijn dat ze rustig en zachtjes moet doen omdat wij allemaal slapen. Al moet ik zeggen dat ik aangenaam verrast ben hoe hard ze haar best doet om rekening te houden. @Saartje33 Ik voel met je mee! Ik heb ook heel heftige slaapproblemen gehad met jongste, die vooral ook te maken hebben gehad met overprikkeling, overvraging en trauma. En waarschijnlijk, mijn inzicht nu haar natuurlijk slaapritme meer ruimte heeft gekregen, een grote mismatch met maatschappij en haar biologische klok, dus chronisch slaapgebrek (gehele schoolperiode, gok ik zo?) Ik heb wel periodes zelf in de ziektewet gezeten omdat ikzelf niet meer kon functioneren door slaapgebrek...
@bulakgirl mijn dochter is vrijdag gestart met atomoxetine. Merk je zo snel al iets? Ze hadden mij verteld dat het heel rustig moet worden opgebouwd en dat het zelfs dan nog weken kon duren voordat je kunt zeggen of het iets doet. De dosering die mijn dochter nu heeft zou in principe nog geen werking moeten kunnen hebben. Ik ben benieuwd hoe het uitpakt.
Mijn zoon slikt ook fluoxetine en die versterkt de werking van atomoxetine. Bij de ene duurt het wat langer voor je verschil merkt, maar ik durf nu wel te zeggen dat we echt wel verschil merken al! Ben benieuwd hoe het voor je dochter uit pakt!
Dat is fijn dan! Mijn dochter heeft geen andere medicatie (dit is medicatie nr 6 die we uitproberen...).