Wat ingrijpend… ik had nog nooit gehoord van een slaapstoornis die zo werkt. En dit is iets blijvends, begrijp ik? Want dan ga je als ouders natuurlijk ook denken aan later met eventueel werk e.d. Wel heel knap dat ze de nacht nu redelijk “alleen” kan doorkomen. zoontje was eergister van half 2 tot 5 wakker, en ik dus ook. Het tolde de hele dag in m’n hoofd, op het werk, maar heb de dag kunnen volhouden. Afgelopen nacht sliep ie gelukkig door tot half 6 en was ik zelf heel vroeg naar bed gegaan, dus vandaag gaat wel weer
@Zonnestralen Er komt ook veel op je af. Dus ik snap je gevoel heel goed. Ik had destijds ook dit soort twijfels. Maar je doet er zeker goed aan. Je gaat inzichten krijgen en er kan gericht hulp ingezet gaan worden. Het is echt een proces waar je als ouder ook doorheen moet. Succes met alles wat gaat komen.
@Kache Jeetje. Wat een enorme impact heeft dat voor haar en jullie. Petje af hoe jullie het doen hoor.
Ik heb inmiddels vernomen dat wachtlijst 7 maanden is... tja. We zijn wel wat gewend qua wachten, is in hele jeugdzorg niet anders toch .
Poeh Dat is heftig. SEIN misschien sneller? Is wel alweer in 2021 geweest dat we gestart zijn, maar mijn dochter heeft toen maar 2 maanden op de wachtlijst gestaan. Zal ongetwijfeld ook per arts en exacte specialisatie verschillen, maar toch..
Is wel heel lang het gaat nu oké wat o er 2 maanden anders kan zijn. Is ergens anders ook niet iets als in wie het eerst komt? Ik vond 7 maand echt mega toen c op de wachtlijst stond voor dag behandeling. Hoe stond het met school is er perspectief of blijft ze thuis tot?
Die 7 maanden klopte gelukkig niet . Mogelijk is dat voor volwassenen? Ze belden me gisteren al voor intake te plannen (ondanks de standaard mail die ik had gehad waarin ze zeiden dat het maanden kon duren voor ze zouden bellen...) en dit kan volgende maand al. En extra bonus, ik hoef niet helemaal naar Heeze te rijden, ze hebben ook een maandelijks spreekuur in het ziekenhuis hier vlakbij. Daar kunnen we over 4 weken dus naartoe. @din0 het is de bedoeling dat er een onderwijsconsulent bij ons thuis gaat komen om te onderzoeken in hoeverre ze nu leerbaar is, wat haar actuele niveau is en welke onderwijsbehoeften ze heeft, zodat er gerichter gezocht kan worden een passende plek en er een beter traject kan worden gemaakt hoe ze zou kunnen terugkeren naar onderwijs. Dit moet echter betaald worden door de school waar ze nu nog ingeschreven staat, dus er is een hoop geharrewar over geld geloof ik... Ze zit voorlopig nog thuis. In oktober gaat er als het goed is een ambulant begeleider bij ons starten. We zullen zien hoe haar slapen/ritme gecombineerd kunnen worden met dit soort activiteiten... Flexibiliteit is meestal niet zo groot in jeugdzorg . Maar zal zeker helpen als we officiële diagnostiek en behandeling/adviezen hebben van slaapspecialist.
Scholen hebben hier nooit betaald wel de gemeente. Iets met beschikkingen maar wellicht ben je van buiten nl? Gelukkig hoeven wij dit niet te betalen. Wij zien de bedragen wel op de beschikking en dit is echt om te huilen zo hoog (iets wat wij echt niet kunnen betalen. Super fijn dat de intake snel kan gaan (al is het nog lang). Onderwijs heeft dochter op squla voor nu omdat er geen stam school meer is. Dit moet via de samenwerkingsverband komen. Wat een gedoe he als ze niet passen in deze maatschappij
Heftig die slaapproblemen. Hier geen problemen mee, alleen de jongste die wat moeilijk in slaap komt. Heeft hij altijd al gehad, dus zijn het wel gewend. Hij heeft geen ass, wel een prikkelverwerkingsstoornis dus wel veel overlap daarin. Hij heeft altijd iemand nodig om in slaap te kunnen vallen, ik lig altijd bij hem tot hij slaapt,of wieg hem in slaap. Hij ligt altijd in mijn armen strak tegen mij aan (diepe druk). Verzwaringsdeken lukt helaas niet door zijn verminderde spierkracht. Maar dat duurt nog wel eens 2 uur ofzo vaak ga ik er dan wel een keer al uit om even thee te drinken en dan wacht hij echt op mij tot ik terug ben. Snachts word hij altijd wakker en komt dan naar mij toe, slaapt daar dan meestal wel weer verder gelukkig maar heeft mij dan ook weer nodig. Komt dan heel strak tegen mij aan liggen/half op me. Maar vaak begint hij gelijk al in ons bed omdat hij dan niet kan slapen/drukke dag heeft gehad/morgen een drukkere dag heeft. Vaak willen we ook dat hij gewoon doorslaapt omdat hij al zo weinig energie heeft en leggen hem dan gelijk maar in ons bed. Bij mij slaapt hij altijd door. Denk dat hij totaal 5x heeft doorgeslapen in zijn eigen bed maargoed ik denk altijd "ooit ga ik het vast missen" Zijn broer heeft een strak ritueel en moeten dus altijd hetzelfde zeggen, anders slaapt hij niet. Er moet altijd "ik wil dat je nu gaat slapen" bijzitten anders gaat hij niet slapen. En als je dus alles zegt incl dit zinnetje dan slaapt hij direct. Echt in 2 minuten ofzo Die word ook nooit wakker snachts, en áls hij een keer wakker is, maakt hij ons niet wakker. Wat hier wel een "ding" is, zijn wondjes... Poeh.. Al die drama van een wondje, pleisters, bloed.. alles word zo uitvergroot. Raakt er zó van in paniek. En dan heeft hij nu krentenbaard...wat een feest is dat zeg Wondjes Fijn dat het toch sneller kan! Is thuisonderwijs een optie?
Hier was ook een best heftige week. Het wegloop en suïcide risico zijn naar aanzienlijk/ hoog opgeschaald dus ik ben steeds aan het controleren, checken en met een half oog open aan het slapen. Ik heb 7 vlijmscherpe losse scheermesjes gevonden verspreid door haar kamer. Maar het doosje wat ik vond hebben er 10 ingezeten dus er ontbreken er nog 3 waarvan ik niet weet of ze ze nog heeft. Ik voel zoveel verdriet, angst en twijfel maar inmiddels kan ik er wel wat beter mee omgaan. Gelukkig staat er nu eindelijk een intake voor (trauma) behandeling. @Snoopy1979 Hoe gaat het met jou en jouw dochter? Hebben jullie een beetje rust kunnen vinden?
Afschuwelijk Jaimio Jullie arme kind, zoveel leed.. en voor jou als moeder moet het ook echt afschuwelijk zijn. Heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie meisje kracht mag vinden .. ergens!
Het gaat vooral om de dingen waar ze zich echt grote schade mee aan kan brengen; scheermesjes, stenleymesjes en medicatie.
Van de week kwam mijn zoon volledig in paniek thuis. We wonen dicht bij school. Gelukkig kan hij in die staat veilig naar huis lopen. Zolang hij nog op de basisschool zit... Zijn leraar had een grap gemaakt wat hij heel letterlijk had opgevat. Ik heb hem weer terug naar school gekregen. Maar het baart mij wel zorgen over hoe hij gaat reageren als hij verder van huis is straks op de middelbare. Komende week hebben we oudergesprekken. Dus kan ik wel even uitleggen dat de intentie hem ontgaat zolang het geen standaard uitdrukkingen zijn. Maar het blijft wel 1 van die dingen die makkelijk te ontlopen zou zijn als er meer kennis is. En iets waarvan ik het heel lastig vind om hem weerbaar te maken. Ik kan er een hoop theorie in pompen. Maar als de feeling ontbreekt word het een hobbelige weg. Waarbij ik hem meer zou willen beschermen dan mogelijk is. Bij een leraar weet je wel redelijk wat echt zou kunnen zijn en wat niet. Als het gaat om kinderen is het heel lastig om daar handvaten bij te geven. Sommige kinderen kunnen cru zijn. Ik merk ook dat dit soort dingen mijn relatie met hun vader wankel maken. Mijn partner kan zich lastig aanpassen aan het letterlijk nemen van mijn zoon. Hij brengt zijn grappen ook niet met een glimlach en zoekt ook weinig oogcontact erbij. Niet dat het 1 het ok zou maken. Maar het zou wel helpen om hem te leren om te zoeken naar hoe iets bedoelt wordt. @Jaimio Zoeken naar de meest voor de hand liggende dingen is rot en soms nodig. Maar als een kind zich wil verwonden kan dat met alles. Je kan geen muren weghalen. Het is goed dat je erachter aan gaat en het probeert te voorkomen. Maar besef je ook dat je niet alles kan voorkomen. Dat laatste is misschien wel het moeilijkste. Als je wat kan doen blijf je bezig en voel je dat je iets onder controle kan hebben. Maar er zitten grenzen aan wat je kan doen om het te voorkomen. En als die drijfveer erin zit is het voor jezelf ook goed om te beseffen wat je eraan doet. Zodat je niet jezelf de schuld gaat geven op een punt.