Ik vind hier ook helemaal niks raar aan. Je weet toch helemaal niet wat de hulpvraag was, wat er tijdens die sessies besproken is enz. Net fijn toch dat 2 volwassen mensen nog een fijne vriendschap vinden. Ik zou me ook helemaal kunnen voorstellen dat ik vrienden kan zijn met mijn oude gastro enteroloog, dat is echt een hele toffe en we hadden een goede klik. Dat die weet hoe mijn binnenkant er uitziet en welke emotionele uitbarstingen ik bij haar heb gehad zou dan echt niet uitmaken in een goede vriendschap. Ohja en mijn fysio is mijn broer, die weet nu ook medische dingen over mij die hij anders misschien niet zou weten. Who cares als de 2 partijen daar geen probleem mee hebben.
Dat weet je toch helemaal niet? Je vult dat zelf in, maar ik ben heel vaak bij psychologen geweest en heb me nooit geheel bloot hoeven te geven hoor. Ook geen sprake van een afhankelijkheidsrelatie, geen idealisatie, niks van dat.
Wat heb jij hier rare gedachtes over. Ik werk zelf als dokters assistente in een gezondheidscentrum en ik heb ook patienten in onze praktijk die toevallig hele goede kennissen van mij zijn. Die spreek en zie ik ook buiten mijn werk. Nu had ik deze contacten al voordat ik daar ging werken maar dat ik dingen van hun weet maakt niet dat ik een of andere verstoorde relatie met hun heb. Ik kom ook weleens patienten tegen als ik mijn hond aan het uitlaten ben en die lopen dan gerust een eindje met me op, niks raars aan. Het mooie is dat ik met deze mensen geeneens praat over mijn werk. We hebben het over hele andere dingen/ zaken, ik ben ook maar een mens en geen wandelend patienten dossier. Ik vind je echt heel oordelend praten en ik vraag me werkelijk af wat je hiermee zou willen doen. NB: ik spreek in mijn vrije tijd ook weleens met collega's af, mag dit ook niet? Vriendschappen op de werkvloer?
Dit dus, alsof je altijd je hele levensloop op tafel komt gooien. Wij werken in de de praktijk ook met poh-ggz en 9 van de 10x komt de persoon in kwestie voor een heel gericht probleem, dit kan varieren van een conflict op het werk, zijn/haar smetvrees, hoe om te gaan met die vervelende buurvrouw die alles op ZP gooit
Misschien heb k dan inderdaad een ander beeld van een therapeutische relatie en wat daarin gedeeld wordt heb dan jullie. Ik kan er heel goed naast zitten hoor.. En nogmaals: ik heb mijn mening reeds bijgesteld na het lezen van jullie reacties! Waar voor veel dank. Daarom plaatste ik hier deze vraag ook… omdat ik ergens twijfelde aan mijn mening en dit wilde toetsen. Dit gedaan hebbende stel ik mijn mening bij naar ‘het mag kenneilijk volgens de big regels maar afkoelingsperiode is wel meest wenselijke maar wat zij doet is niet tegen de regels in!
Ik had gisteren een ouderavond op school, zowat de helft van de ouders (en dus ook de kinderen) uit de klas zijn mijn patient. So what, op zo'n avond ben ik gewoon de moeder van S.. en soms drinken we een kop thee na een speelafspraakje. als er medische zaken besproken moeten worden gebeurt dat op mijn werk, niet aan de keukentafel.. en als zij zich er niet prettig bij voelen zijn er genoeg andere dokters in het dorp..
Wat maakt jou dat nou uit? Heel vreemde vraag vind ik het. Ik zie al voor me hoe de buurvrouw hier misschien haar verhaal terug leest Ik zou jou als buurvrouw voortaan ontwijken.
Nou precies dit. Vriendinnen komen bij mij in een traject, moeders en kinderen van school, buren.. en reken maar dat er van alles op tafel ligt. Maar er is een verschil tussen wie ik in mn praktijk ben en wie in mn privéleven en dat mixt niet met elkaar. Net als dat jouw verhaal in mijn praktijk blijft. En ik doe altijd voorzichtig in wat ik deel over mezelf of waar ons gesprek samen over gaat zodat er geen rare situaties ontstaan. Maar serieus.. ts, weet je.. hulpverleners zijn ook mensen, met ook vrienden en behoefte aan samenzijn zonder dat de buurvrouw daar een mening over heeft. We hebben zelf genoeg ethisch besef.
Je weet van beiden niet hoeveel ze bloot hebben gegeven aan elkaar. Misschien weet die vriendin inmiddels wel meer van je buurvrouw dan andersom. Alles is mogelijk, ik zou me er niet druk om maken.
Na het lezen van dit topic vraag ik mij af of je zelf lekker in je vel zit. Misschien komt dit lullig over. Zo bedoel ik het niet. Ik vraag mij af waarom dit jou bezig hield. Je hoeft het niet te typen waarom dit jou tegen de borst stuit. Maar misschien is het goed om dat voor jezelf te weten.