Idd. Ik heb over bepaalde dingen lang gedacht ach dat is normaal. Zo erg was het niet. Etc. Totdat ik in therapie was en er dieper gegraven werd en ik dacht oke dus toch niet zo normaal.
De vraag is uiteindelijk of jij nog genoeg van hem kunt houden om al zijn problemen te accepteren. Want of er nu een label opzit of niet. Het zal zijn gedrag niet veranderen. In een relatie is wat aanpassen mogelijk maar een ander veranderen niet. Je moet jezelf kunnen zijn. En als dit is wie hij is (weinig belastbaar, niet kunnen plannen, structuur nodig hebben) dan mag hij dat zijn. Het is doodvermoeiend om aan iemand te gaan trekken. En jij hebt het recht om dit niet of niet meer te willen. Ik heb ooit een partner gehad waarbij er ook andere energie en behoeften waren. Vreselijk vermoeiend voor beide partijen. En dan ben je soms een stuk gelukkiger alleen of met iemand die beter bij je aansluit qua levensstijl. Het leven is wat mij betreft te kort om het te moeten uitzitten tegen je zin.
Allereerst sorry voor de lange radiostilte. Het was een heel heftig halfjaar, waarin heel veel gebeurd is. Na nog een paar therapie sessies zijn mijn man en ik samen tot de conclusie gekomen dat we beiden wilden scheiden. Inmiddels is de scheiding ook rond en woont mijn man op zichzelf, heel vlakbij. De scheiding verliep soepel en we gaan nog goed met elkaar om. Vorige week hadden we nog een afrondend gesprek met de mediator die onze scheiding geregeld heeft, en eigenlijk zijn we allebei trots op hoe we het gedaan hebben. En allebei zijn we heel erg opgelucht, omdat we allebei niet meer op eierschalen hoeven te lopen om gelukkig te zijn. De kinderen schrokken eerst toen we het vertelden, wat ook logisch is. Godzijdank hebben zij nooit ruzies tussen ons meegemaakt (en nog steeds niet), maar dat zorgde er wel voor dat de scheiding als totale verrassing kwam. Ze zijn nu echter al helemaal gewend. Mijn man is meer gaan werken (noodzakelijk, omdat hij anders niet rondkomt), en daar is hij zelf eigenlijk heel blij mee omdat het hem ritme geeft. De kinderen horen officieel 50/50 te zijn, maar omdat mijn man meer is gaan werken zijn ze iets meer bij mij. Maar ze eten 3 keer per week bij hem en zijn sowieso in het weekend een dag bij hem. En tussendoor kunnen ze hem zelf opzoeken als ze daar behoefte aan hebben omdat het 3 minuten lopen is.
Bedankt voor je update! Wat een opluchting moet het zijn geweest dat jullie alles hebben geprobeerd en beide met een goed gevoel uit elkaar zijn gegaan. Heb je nu ook meer rust? Fijn voor de kinderen dat jullie vlak bij elkaar wonen. Ik wens je veel geluk toe
Fijn dat hij zo snel woonruimte heeft gevonden, en zo dichtbij. Ideaal voor de kinderen. En hoe is het nu tussen de buurman en jij? Zijn die gevoelens er nog van beide kanten? Nog gepraat met elkaar?
Lief, dank je wel! Ik denk dat we allebei veel meer rust hebben. Mijn ex-man voelt zich niet meer continu opgejaagd en ik heb niet meer het gevoel dat ik me de hele tijd aan moet passen. Ik denk eerlijk gezegd dat we nu een beter team zijn dan toen we getrouwd waren. Gelijkwaardiger. En ik ben heel erg opgelucht dat de kinderen er zo flexibel mee omgaan. Voor hen vond ik het het ergst, maar ze waren eigenlijk vrij snel gewend en zijn nog steeds hun blije zelf.
Dat is ineens allemaal snel gegaan en hoe bijzonder dat hij zo snel woonruimte heeft kunnen vinden. Heb je hem uitgekocht of wonen jullie huur? Ik zou in een kwestie als dit echt niet weten hoe snel ik of mijn partner zo snel aan een andere woonruimte zou moeten komen en al helemaal niet hoe ik zelf in ons koophuis zou kunnen blijven wonen maar dat zal ook wel regio gebonden zijn.
Buurman en ik zijn aan het onderzoeken wat we voor elkaar voelen. Buurman is ook gescheiden, zij hebben ondanks relatietherapie ook besloten dat ze los van elkaar gelukkiger zijn dan met elkaar. Zij doen kangarooen, dat betekent dat de kinderen in het huis blijven en zij afwisselen. We hebben het gezellig, maar heel ongedwongen en maken geen haast. Mijn ex-man is inmiddels ook aan het daten, met een collega van hem. Een superlieve, rustige vrouw die echt gek op hem is.
Wij wonen in de Randstad, maar ik heb hem uitgekocht waardoor hij in de positie was om een huis te kopen. Hij moest wel iets meer gaan werken om het te redden, maar samen met de partneralimentatie die hij krijgt komt hij goed rond en gaat hij er niet op achteruit. Het was echt geluk dat er in dezelfde woonwijk een huis te koop kwam, voor de kinderen is dit ideaal!
Merino wat goed om te horen. Zo zie je maar dat een scheiding niet altijd alleen maar vechten hoeft te zijn. En dat je het ook voor de kinderen prima kunt regelen samen. Respect voor jou dat jullie het samen hebben opgepakt. Je kunt nu beiden het leven inrichten zoals dat bij jullie past. Dus met of zonder partner. En niet meer hoeven veranderen of aanpassen voor een ander. Ik ken trouwens tal van mensen die binnen een behoorlijke tijd weer andere woonruimte hadden. Er zijn soms zoveel meer financiële of juridische mogelijkheden dan mensen denken. In mijn omgeving heeft eigenlijk iedereen het op een andere manier gedaan (meer werken, uitkopen, hulp van familie, onderlinge regeling etc). Ook wel een tijdelijke overbrugging in een vakantiehuis of tijdelijke woning etc.
Klinkt alsof het zo had moeten zijn. Fijn dat je leven zo een positieve wending heeft gekregen. Ook al is het vast een heftige en zware periode geweest. En de buurman ... tja wie zal het zeggen hoe dat gaat aflopen
Apart dat iedereen zo positief reageert. Ik vind het vooral een hele trieste uitkomst als je bedenkt dat TS een jaar geleden nog gelukkig getrouwd was (haar eigen woorden)
Ik ben nu gelukkiger dan ik in jaren ben geweest. En mijn man ook. Er is rust en respect. Maar jij hoeft het niet te begrijpen, dat is okay.
Ja vind ik ook heel bizar. Vriendin van mij is gescheiden maar wonen noodgedwongen nog in hetzelfde huis.
Dat is het ook, maar anderzijds; áls je dan besluit te scheiden, dan beter op deze manier dan met veel ruzie, verwijten en haat. Ik ben zelf zeer voor vooral proberen de relatie te redden, zeker met kinderen, en samen die connectie weer vinden. Maar het is gewoon niet altijd mogelijk, zie ook mijn eigen situatie. Dan beter goed uit elkaar.