Voorzichtig zijn, dat gebeurt dus ook. Voordat je het traject in gaat is er een laaaange weg te gaan.
Als je een traject ingaat wel ja. Degene die ik voor ogen haal hebben helemaal geen lang traject gehad en mss zelfs helemaal geen traject (ik heb hen nooit iets horen zeggen over een traject volgens mij enkel een psychologe). Al hoop ik dar zo gevallen uitzondering zijn. .
Ik heb ontzettend veel onderzoeken gelezen hierover maar het percentage mensen dat spijt heeft van zijn/haar transitie is heeeeeel klein. (Ik meen 2/3 % waarvan de helft zich uiteindelijk als non-binair identificeert). Dat betekent dus dat ongeveer 98% heel tevreden is en dat is een flink cijfer! Helaas worden in de media vaak de mensen die spijt hebben behoorlijk uitvergroot, de mensen die een goede ervaring hebben hoor je gewoon veel minder. Hierdoor ontstaan er dus ideeën zoals jij benoemt. Dat vind ik zo jammer.
Dat zijn inderdaad uitzonderingen want ik zit nu midden in het traject en we worden echt niet zomaar naar de dokter gestuurd voor hormonen. De wachtlijst is alleen al ontzettend lang waardoor je veel tijd hebt om na te denken. Wij hebben net het intakegesprek achter de rug. Dit was een gesprek van ruim 2 uur waarbij twee psychologen (waarvan èèn kinderpsycholoog) met ons samen en ook apart met mijn zoon hebben gesproken. Dan is het diagnose-traject nog niet eens begonnen (meerdere gesprekken met psychologen en behandelaars). Daarnaast moet ik deelnemen aan een gespreksgroep voor ouders en mijn zoon start met een groep voor kinderen waarin ze samen met de kids gaan uitzoeken wat hun identiteit is, zonder oordeel of druk naar een bepaalde "kant". Zoals gezegd: dit traject gaat echt niet over een nacht ijs.
Dankjewel voor je mooie bericht! Wilde ik gewoon even zeggen. Het doet als "ouder van" zo goed om dit zo nu en dan te lezen.
Daarom zeg ik ook juist op jonge leeftijd. Veel genderkinderen voelen al vanaf heel jong dat het niet klopt. Je hebt dan nog jaren de tijd voor psychologische ondersteuning. Die psychologische ondersteuning is er ook juist om een kind te helpen uit te zoeken wat hij of zij voelt. Er lijkt soms gedacht te worden dat de medische wereld even 'zomaar' mensen wil helpen naar een ander geslacht. Dat is niet waar. En juist als je er jonger bij bent is er nog veel tijd om uit te zoeken of het genderdysforie betreft of wat anders. En uiteraard is er weleens een misdiagnose, spijt, enzovoorts. Echter is dit op elk gebied, bij elk soort diagnose/behandeling/chirurgische behandeling komt dat helaas voor. Het belangrijkste is dat er heel veel mensen wél geholpen kunnen worden wanneer dat nodig is.
https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/de-missende-context-bij-de-powned-documentaire-over-transitiespijt Ik kwam dit artikel tegen en moest meteen aan dit topic denken. Hier wordt bij eerder genoemde documentaire context gegeven die in het verhaal was weg gelaten. (Als het dezelfde documentaire is die @Bloempjelief had gezien) . Er wordt hier zelfs een percentage van 0,5 transmensen met spijt genoemd.