Tja het blijft natuurlijk iets wat je zelf moet ondervinden. U proberen overtuigen dat je niet misselijk gaat zijn, ga ik niet doen want ook met medicatie kan je wel degelijk misselijk zijn. Maar ze gaan er wel alles aan doen om te zorgen dat je niet misselijk bent. Het gevoel van onder narcose gaan zal ook voor iedereen anders zijn. Wanneer je het probeert tegen te houden zal dat wss al anders aanvoelen dan wanneer je gewoon denkt van hop met de geit.
Ik ben meerdere keren onder narcose geweest. De eerste paar keer was een geplande operatie. Toen voelde ik de vloeistof die ze inspuiten even branden in m'n arm en daarna voelde het alsof alles langzaamaan zwaar wordt en ineens slaap je dan. Dat waren voor mij "ontspannen" operaties, vooraf gezellig wat kletsen en ik zag er ook niet tegenop. Het wakker worden duurt bij mij altijd even, maar ging de eerste paar keer prima. De laatste geplande operatie was het verwijderen van m'n amandelen. Daar zag ik wel tegenop omdat de napijn zo vreselijk zou moeten zijn. Toen verliep het allemaal wat minder soepel en werd ik vooral heel naar wakker. Was toen erg in de war en moest huilen. Dit kwam doordat ik bij het wakker worden al erg veel keelpijn had. Na wat pijnstilling ging het al beter. De laatste operatie was een spoedoperatie toen ik ruim 20 weken zwanger was. Ik was voor de operatie best wel ontspannen door de morfine die ik kreeg. Dus het in slaap vallen ging prima. Bij het wakker worden was ik weer erg in de war en aan het huilen. Kan me daar niet veel meer van herinneren, behalve dat ik heel vaak sorry heb gezegd tegen de verpleegkundigen haha. Maar dat slechte wakker worden kwam toen door de stress of alles wel goed was gegaan. Een buikoperatie tijdens de zwangerschap viel toch wel tegen. Ik ben alle keren nooit misselijk geweest en heb ook niet over hoeven geven. De eerste paar keer kreeg ik wel medicijnen om te ontspannen voor de operatie. Dat deden ze bij die kliniek standaard. Of ik ooit iets tegen misselijkheid heb gehad weet ik niet. Al met al vind ik geopereerd worden en narcose reuze meevallen. Maar hoe je er op reageert is erg wisselend per persoon. Het enige dat ik wel heb gemerkt is dat het het beste gaat wanneer je zoveel mogelijk ontspant en alles op je af laat komen. Ik hoop dat alles goed verloopt maandag, heel veel succes!
Probeer je eraan over te geven zou ik zeggen. Ik heb een aantal keren narcose gehad. De laatste keer was ik zeer relaxed toen ik de ok werd opgereden en heb tegen de anesthesist gezegd dat ik aan een vakantie in een warm land zou denken. Ik snap dat je ervaringen van anderen wilt horen, maar iedereen reageert anders.
Ik had een keer dat ik ruggenprik kreeg voor een curretage je bent gewoon wakker alleen vond het zo eng dat ik me teentjes niet voelde begon ik de hele OK bijelkaar te schreeuwen dat ik me teentjes niet voelde duh
Dankjewel!! Ja ik ben zeeer beniruwd. Heb aangegeven dat ik een angsstoornis heb en een fobie voor overgeven. De arts gaf aan dat de narcosr wat ze gebruiken niet vaak misselijkheid veroorzaakt en ook extra middel gaat geven. Dus ben heel erg benieuwd ze gaven wel aan dat ik een kalmeringsmiddel kan krijgen misschien dat dat mij wel helpt voor het narcose?
Ja dat is waar hoor, mij ging erom of nou iedereen misselijk van word of het ook voorkomt dat dat niet zo is net als bii zwangersvhap heb toen ooi een hele stress periode gehad of ik ga overgeven js of nee
En hoe moeilijk ook soms is het echt wel een verademing om het er uit te gooien. De laatste keer stond mijn moeder te dichtbij (oeps). Je kan ook al iets kalmerend krijgen voor je de ok op gaat. Deze heb ik zelf niet nodig vind het altijd wel gezellig. En ze doen pas waneer je echt weg bent alles dus de buis er in merk je niets van. Ook wil ik je mee geven meld ongemakken mijn infuus moet ik niet in de elleboog maar er onder of hand. Dit doet niet pijn verder maar in de elleboog gedeelte wel. Komt goed het is even raar en ongemakkelijk
hoi dat weet ik.. soms denk ik ook het is maar overgeven maar het is zn overheersende fobie dat dat zo moeilijk is voor iemand met die fobie. Heb zelfs tijdens mijn bevalling en zwangerschap niet overgegeven..
Ik ben ook al paar keer onder narcose geweest... Geen vervelende ervaringen hier, ik heb het alleen altijd koud als ik wakker word. Eén keer zo erg dat ik echt lag te klappertanden en rillen zonder dat ik het echt besefte heb toen een deken waarin ze warme lucht blazen om me gekregen. Narcose is voor mij gewoon in slaap vallen, het wakker worden is voor mij van heel ver komen en steeds terug willen slapen.. doe ik dan ook... Vaak moet ik daardoor iets langer blijven op recovery omdat ik nog niet wakker genoeg ben.
Komt vast goed. Je bent in goede handen. Niet teveel nadenken en invullen voor jezelf. Gewoon verstand op 0 en alles maar over je heen laten komen.
Er zijn bepaalde dingen wat het heel spannend maakt eigelijk. Als het met een ruggenprik kon was ik echt niet zo nerveus geweest. Maar omdat het onder narcose is en ik dit niet heb meegemaaky weet dat ik een beademingsbuis krijg en ook dat ze gaan kijken in me lever ( op echo hemangioom gezien) vind ik denkik alles erop eraan heel spannend.
Dat is toch ook heel logisch? Werkt voor heel veel mensen zo dat onbekende dingen spannend zijn, zeker als er ook nog dingen bijzitten die je sowieso al eng vindt. Daarom: geef het aan bij de artsen! Soms verlicht het bespreken al iets en ze kunnen er dan rondom de operatie ook extra rekening mee houden of bepaalde dingen voor zijn/afspraken over dingen met je maken. Dan is het niet opeens niet meer spannend/eng, maar het kan wel de ergste spanning/angst weg halen.
Ik ben nooit misselijk na narcose en het voelt ook niet als flauwvallen. Je bent echt binnen een paar seconde al weg.
Hoi ja dat is wel altijd idd fijn! Omdat ik zo bang ben ben ik al 2 keer gebeld door de gene die de narcose gaat doen en de arts die de operatie gaat doen om mij rust te geven en stap voor stap uit te leggen wat ze gaan doen. Het is een operatie van half uur dus moet meevallen denkik
Ik heb heel wat narcose ervaring en ben nog nooit misselijk geweest erna (ik krijg er ook geen speciale medicatie voor), ik word juist altijd hongerig wakker en heb dan extreem veel zin in boterhammen met jam Het onder narcose gaan vind ik ook een prettig gevoel, het voelt bij mij zeker niet als flauw vallen, maar echt als diep soezerig in slaap vallen. De slaap zelf voelt ook heel diep en heerlijk. Wakker worden gaat bij mij altijd vlot, geen probleem. En dan dus meteen honger. Enige nadeel is dat ik wel nog echt heel lang verminderde concentratie heb, dat is heel irritant, maar gaat uiteindelijk ook gewoon weer voorbij.