Het gaat hier nog niet echt lekker helaas. Ik heb echt wel redelijke dagen maar ik ben zo gefocust op die lichamelijke klachten. Ik heb een vergrote lymfeklier boven mijn sleutelbeen en daar moet een echo van omdat dat dat beleid is bij die plek. Die plek is namelijk verdacht volgens mijn huisarts. Ik vind het zo ontzettend spannend, vooral omdat mijn hele bovenlichaam zeer doet. Ik ben zo bang voor iets ergs.. Ik probeer te wandelen, leuke dingen te blijven doen, soms te hardlopen etc. Maar ik merk dat mijn hoofd het niet loslaat. Ik ga vanaf aankomende woensdag naar de psycholoog die gespecialiseerd is in angst dus ik hoop daar wat handvatten te krijgen. Wat rot om te horen dat het met jou niet zo lekker gaat. Kom je de dagen wel een beetje door? Magnesium slik ik inderdaad, en ijzer, en probiotica. Fijn dat we niet helemaal alleen zijn.. Het is voor mij vooral die gedachte: ernstig ziek zijn, wat het betekent voor mijn kinderen als ik wegval etc. Dat is echt heel zwaar die gedachte..
Wat heftig! Hoe zijn ze erachter gekomen of voelde je zelf iets? Lijkt me ook zo slopend. Dat bang zijn herken ik ook maar nu zit ik in een angst fase dat ik hier niet meer uit kom of door draai. Al een week lang lijk ik er niet uit te komen. Morgen heb ik weer gesprek. Ik volg de cognitieve gedragstherapie. Maar kan nog niet echt zeggen dat t helpt. Heb nu wel door wat mijn valkuilen zijn maar mijn gedachtes veranderen lukt me niet. Ik ben soms ook zo uitgeput. Voor me gevoel ben ik constant aan t werk. Ik wens je veel sterkte!
Ja dat gevoel van overleven herken ik in die fases echt.. probeer te bedenken dat je eerder uit dit soort periodes gekomen bent. Een week lijkt lang (ieder uur lijkt lang in zo’n modus), maar probeer te blijven relativeren. Het is een rot week, maar er komen ook echt weer betere aan, zeker weten. Ik heb de lymfeklier zelf gevoeld, hij zit er al een aantal maanden. Huisarts 1 zei dat het een peesje was, maar toen ik laatst een waarnemer had en ging voor herhaling neusspray/kno probleempje heb ik toch ook haar even laten voelen. Zij zei dat het wel degelijk een lymfeklier is en ze deze altijd laten nakijken omdat de plek boven sleutelbeen verdacht is. Nou je snapt dat dit heel slecht is voor mijn hoofd. In mijn hoofd ben ik dan al bijna ten dode opgeschreven en moeten mijn kinderen zonder moeder opgroeien. Ik weet dat dat een zware gedachte is, maar dat is dus echt hoe een angststoornis werkt helaas. Kan niet wachten op hele gerichte hulp daarvoor.