Partner problemen

Klinkt alsof hij heel dringend hulp nodig heeft. Dingen zeggen zoals dat hij jou nodig heeft om te leven etc is gewoon manipulerend. Misschien moet je hem aanraden om hulp te zoeken omdat dit te ver gaat en jij het zo niet ziet zitten.

 

Eens met @Mim89 hij heeft dringend hulp nodig en van belang is dat hij dat zo snel mogelijk krijgt. Heb je contact met zijn familie of vrienden die kunnen helpen.

Moeilijke situatie zo voor je, veel sterkte toegewenst.

 

Ik ben het eens met bovenstaande. Hij zal hier hulp voor moeten zoeken. Dit is niet gezond.

En wat betreft deze quote. Hij is nu eenmaal wel de vader van het kindje dat je nu draagt. Daar zal je in deze toch mee moeten dealen. Daar zou ik goed over nadenken/praten/regelen momenteel.

 

Hij ís de vader van je kindje, maar dat hoeft niet te betekenen dat jíj een relatie met hem moet hebben..
Hij heeft hulp nodig, pas als dat geregeld is kun jij ook beslissingen nemen.. als hij geen hulp accepteert weet je het eigenlijk al, want wat je nu omschrijft lijkt me niet een goede basis voor een gezamenlijk huishouden danwel een relatie..

 

Dat hij de vader is van je kind is een feit, en je zal dus ook een oplossing moeten vinden in hoe hij in het leven van je kind gaat zijn.
Dat gezegd hebbende: het klinkt als een man die nu niet in staat is tot een relatie. Bezitterigheid en manipulatie zou ik heel erg mee oppassen want dat wordt doorgaans alleen maar erger.
Het is aan jou om te besluiten wat je hier nu mee wilt. Als je besluit hij hem weg te gaan dan zou ik samen het een en ander op papier zetten voor je kindje. Mocht je hem nog een kans willen geven dan zou ik je adviseren hem te "dwingen" hulp te zoeken. Dat is alleen niet zo makkelijk, vooral als hij zelf niet wil. Ik denk dat je het antwoord zelf ergens al wel weet.

 

Inderdaad stimuleren om hulp te zoeken! Klinkt als mentale klachten. Vind het wat vroeg dat mensen hem manipulerend en bezitterig noemen. Nu misschien in gedrag maar mogelijk zit er wel een ander ziekte beeld onder en dat hij hieruit dit gedrag laat zien. Bijv depressie of angst of…..Misschien is deze leuke man “ alleen ziek”, of toch bezitterig maar kom je pas achter als hij beter is. Of info via anderen. Dus weg alles goed af en misschien geef hem wat tijd voor herstel. Hij is toch de vader van je ongeboren kindje en zal altijd de vader blijven

 

Jeetje.....wat heftig!

Ik vind het allemaal behoorlijk complex en heftig klinken. Ik zou ook voor jezelf hierom professionele begeleiding zoeken. Bijv. een praktijkondesteuner vd huisarts.

Want hij is de vader. En als de baby er straks is. Hoe ga je dat dan doen?

 

Jeetje, ‘Dat gedrocht…’ dat vind ik heftig, hij teert op je centen (en vindt het niet leuk als dat niet kan) en je krijgt een tweeling wat de boel niet eenvoudiger maakt…

Ik zou zelf adviseren hem niet meer financieel te steunen, maar laat hem maar zien dat hij aan de slag gaat. Aan zichzelf, zorgen dat hij financieel alles op een rijtje heeft, en dan kan je als je wilt de deur weer op een kiertje zetten. Vader zal hij worden, maar hij hoeft niet je partner te zijn.

Denk goed aan jezelf, tweeling zwangerschappen hebben een hoger risico, dus neem je rust, denk aan jezelf en je kinderen. Goed idee om je ouders in vertrouwen te nemen. En ik zou ook naar de huisarts gaan.

 

Je kan zeker de hulp van de praktijkondersteuner inschakelen. Zij/hij kan je ook helpen met evt tips voor hulp voor hem. Sterkte met alles. En zeker ook gefeliciteerd met je zwangerschap ❤️

 

Jij moet veel beter je grenzen stellen en daar keihard in zijn. Als hij wat wil hebben en het kost geld dan mag hij ervoor werken.

Als hij na 1 gesprek stopt bij de therapeut dan ga je erna niet gezellig samen op de bank zitten maar dan zeg je duidelijk dat dit niet de afspraak was en dat hij weer kan komen wanneer hij zijn therapie volgt.

Doet hij vervelend en is hij manipulatief? Dan kap je het contact op dat moment af en zeg je dat hij normaal moet doen. En dan niet verder erop ingaan.

Dat hij trouwens de vader is van je kinderen wil niet zeggen dat je er een relatie mee moet hebben. Laat hem ook geen ouderlijk gezag aanvragen. Hij kan niet eens voor zichzelf zorgen.
Zet jezelf en je kinderen op de 1e plek. Je hebt hem niet nodig.
Voor de kinderen zou ik het contact wel goed houden. Maar alleen op jouw voorwaarden en binnen jouw grenzen.

 

Misschien helpt het om te beseffen dat je nu niet alleen voor jezelf opkomt maar ook voor twee kindjes die van jou afhankelijk zijn. Soort van “moederleeuw”.

 

Oef, nu kan je best een ander perspectief krijgen als gevolg van je hormonen en je vermoeidheid, maar daar valt dit niet bepaald onder.

Ik denk niet dat je fysiek in staat bent beiden te trekken. Zowel hem als je zwangerschap (met jezelf nog en alles wat daarbij komt kijken fysiek).

Je zal echt heel duidelijk een grens moeten gaan trekken. Want als jij naar huis gaat omdat je hoofdpijn hebt en hij wurmt zich ongeacht hoe jij je voelt alvast een plekje beschikbaarheid naast je terwijl je niet voor niks jezelf terugtrekt, gaat hij hoe dan ook continue over je grenzen. Want het maakt hem niet uit dat jij hoofdpijn hebt, maar normaliter stel je de vraag of JIJ dat zou willen.

Ik ken hem niet en heb ook maar beperkt zicht er op, maar wat ik lees draait het bij hem om HEM en ben jij niet nr 1 ook niet nr 2 maar nr 4 ofzo. Als ik oma dr reactie erbij neem, is het gedrag ook niet helemaal nieuw. Wat gaat dat worden als die kleintjes er zijn en hij niet meer jouw aandacht volledig heeft maar zelf op plaats 4 komt te staan?

Of je dat gaat oplossen met therapie....Tweede vraag is of je dat ziet zitten in "the long run". Het depressieve kan je allicht met therapie aanpakken, maar het bezitterige, claimerige is veelal een karakter.

Daar kan je wel wat mee, maar dan moet jouw karakter en felheid daar ook naar zijn en het liefst eigenlijk vanaf dag 1 al. Zit dat niet van nature al in je systeem, dan is het doodvermoeiend. En al heb je het wel in je systeem, het kost energie en niet iedereen is die moeite waard en ook niet in alle relaties is het een oplossing.

Het andere alternatief is dat je de braafzame volger bent die ja lief, tuurlijk lief hem volgt en accepteert hoe hij is en je daar ook goed bij voelt. Ik ken een man die het helemaal prima vindt dat zn vrouw ALLES bepaald, hij loopt er content achteraan. Zou niks voor mij wezen, maar voor hun werkt het.

Ik weet niet, aan de ene kant hij heeft zn genetische bijdrage als man in de kinderen. Kennelijk ziet hij het helemaaaaal niet zitten (of dat is een reactie vanuit zn situatie). Als hij het vaderschap niet ziet zitten, jou niet wil delen of kan accepteren dat straks hij nr 4 is in de prioriteitenlijst (want een ukkepuk wacht niet, komt wel weer maar dat duurt even).

Is het allicht een optie om gewoon zelf je leven in te richten zonder hem? Zonder zijn evt erkenning en financiele bijdrage?

 

Deze man klinkt absoluut niet stabiel. Jouw prioriteit is op.dit moment je zwangerschap en kinderen. Dat is hij niet en gaat hij ook niet worden. Hij heeft zijn eigen problemen (depressie, financiële problemen, verwaarlozing van zichzelf zijn persoonlijke omgeving en daarnaast klinkt hij mentaal niet stabiel). Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn geluk. Dat is hij zelf. En als hij dat wil kan hij hulp zoeken via de huisarts of het wijkteam.

Helaas zit je vanwege de kinderen nu aan hem vast. Maar hou op zaken te betalen. Jij hebt straks genoeg kosten met 2 baby's! Vraag jezelf af of hij wel voor de kinderen kan zorgen zonder jouw toezicht. Gezien de vieze omgeving en zijn mentale problemen. Maak in ieder geval duidelijk dat jullie niet gaan samenwonen en hou je grenzen aan. Bedenk dat de kans groot is dat jullie uit elkaar gaan. Bekijk hoe je dat zelf gaat regelen. Als hij niet goed voor zichzelf kan zorgen is de zorg voor kwetsbare pasgeborenen echt teveel.

 

Heeft hij de baby's erkent of gaat hij dit doen?
Dat is wel belangrijk om zelf ook over na te gaan denken.