Hier zoon van 12 in de 2e vwo en gaat sinds dit jaar niet standaard overal mee naartoe. Sommige dingen "verplicht" ik en dat is ook gewoon prima. Verder de uitjes aanpassen aan de intresse van dit moment en ook hier werkt een vriendje mee altijd goed. En een middag lui op de bank gamen en film kijken vind ik prima zolang school prestaties oké zijn en hij nog aandacht heeft voor de dingen om hem heen. Huiswerk is pittig, sport en toneel maakt dat zijn wk zo om is. Lees hier terug een 8jarige die al "beslist" dat er eerder weggegaan wordt etc. Dat zou hier op die leeftijd echt nog niet gebeurd zijn (en mijn zoon is ook lang, en leeft op grote voet). Ik vind met 8 ga je in ons gezin nog gewoon mee, en pas ik de uitjes ook aan op de leeftijd/intresse. En mokken op verjaardag van bijv oma dat hij eerder weg wilt gebeurde gewoon niet. (Nu ook niet) Hij had op die leeftijd zijn switch mee of bijv teken spullen als er geen andere kinderen waren om mee te spelen. Nu heeft hij vaak genoeg aan zn telefoon. Ook niet altijd gezellig, maar beter dan gezicht op onweer en gezeur. Het is ook maar wat je in jou gezin wenselijk vind en waar je bij je puber in mee gaat en waar niet. Maar zie bij vriendin dat als je ze jong al de keuze geeft ze later helemaal met geen stok meer mee te krijgen zijn. En dan is alles wat moet drama.
Mijn 11 jarige zoon krijgt nog niet vaak de keuze om wel of niet mee te gaan. Hij gaat meestal ook als hij niet zoveel zin heeft gewoon mee. En uiteindelijk vermaakt hij zich wel. Hij zit ook (pas) in groep 7, ik denk dat daarin ook wel wat verschil zit. Op de middelbare school is het veel drukker qua huiswerk enzo. En kan ik me voorstellen dat ze af en toe gewoon thuis willen chillen. maar het zal per gezin afhankelijk zijn waar je wel of niet mee akkoord gaat. Als ik lees dat andere zeggen, oh ik laat ze gewoon een dagje gamen, ofzo, dat kan als dat voor jullie verder goed voelt en binnen het gezin en afspraken ok is, maar wij doen in het weekend vaak dingen met het gezin, en dan gaan beide jongens 9 en 11 jaar wel mee. Want een hele dag alleen thuis vind ik niet ok. Terwijl als je al 3 pubers hebt van 17, 15, 13 en dan nog een van 11 dan zal je manier van handelen ook anders zijn, want de gezinsdynamiek is anders. wat je zelf kunt doen, is denk ik kijken of hij wel of niet mee zou moeten, kan hij 2 uur thuisblijven als je naar een winkel gaat, of naar een verjaardag. Vind je het belangrijk om het uitje met je gezin te doen, en kun je dan samen een uitje vinden waar iedereen zin in heeft, bijv een combinatie van een museum die jullie leuk vinden met een restaurant waar de puber zin in heeft.
Jah idd hij is echt groot en daarbij is zn gedrag ook zeker geen 8 jarige en soms dan weer wel, hier ook 2 kids met een zeer sterke wil, weten goed wat ze wel en niet willen en op school bij mn oudste zo vaak gezegd als er weer wat is van vraag het hem zelf. Want hij weet het precies. Verjaardagen enz moet hij ook mee al merk ik dat te lang geen goed idee is al ligt het er ook aan wat voor sfeer er hangt.
Dat snap ik ook. Bij een grote familie zit je elke maand wel bij een verjaardagsfeestje. Dan snap ik best dat het teveel is. Maar met 8 liet ik hem niet alleen thuis. Dan zou hij in die tijd dat we weg zijn af moeten spreken. Maar hier moet hij mee, 1 oom, 1 tante, 2 oma's en 1 opa is ook te overzien
In die gevallen was ik soepeler met tich schermtijd of zelf boek/Donald duck ofzo mee. Keek dan echt naar wie zijn verjaardag en wie zijn er, wat is er te doen. Dus kon best op vrijdag dat hij in de loop vsn de verjaardag op een scherm mocht en op zaterdag niet. Nu moet ik wel zeggen dat het scheelt dat nr1 en nr2 dicht op elkaar zitten en goed met elkaar overweg kunnen dus vaak hadden ze toch elkaar dan
Onze oudste is 10 en wil ook wel eens niet mee. Prima, maar schermtijd wordt er niet langer van. Hij kan zichzelf niet zo goed vermaken dus eigenlijk gaat hij dan uiteindelijk altijd alsnog mee en vindt hij het ook gewoon leuk. En wij passen uitjes ook wel aan. Dan ga ik alleen met de jongens en de peuter naar de opvang bijv. Al gaan we zondag wel pannenkoeken eten en even eerst naar het bos en dat gaan we wel echt als gezin doen. Maar dat vind jij eigenlijk dan ook best. Ik zou er dus wel gehoor aan geven maar wel zorgen dat hij niet alleen maar passiever wordt van hangen. Want dat is wel een beetje het gevaar.
Wij hebben niet zoveel verjaardagen (alleen opa’s en oma’s, mijn zus / haar kinderen, en de kinderen van mijn beste vriendin) Daar “Moeten” ze gewoon mee naar toe omdat ze het andersom ook leuk vinden dat die kinderen bij hen komen. Maar ik moet zeggen dat die dezelfde leeftijd hebben en we ook vaak samen op vakantie gaan dus ze gaan dan gewoon samen naar buiten/spelletjes spelen / film kijken / gamen. Naar verjaardagen van vriendinnen met kleine kinderen neem ik alleen mijn jongste vaak nog mee en de rest gewoon niet meer. Dus ook beetje balanceren tussen wie/wat we wel echt belangrijk vinden en wat niet.
Ja dat scheelt wel hè. Want eerst ging ik dan naar alle kinderen van al mijn vriendinnen. Toen waren de kinderen nog kleiner maar ook toen al wilden ze soms niet (alhoewel het dan achteraf heel leuk was en ze het er nog lang over hadden) Maar nu doen we alleen nog de belangrijkste verjaardagen en daar gaan ze ook zonder mopperen mee naar toe omdat ze ook graag willen dat die mensen bij hen komen (en al dat lekkers qua taart etc is ook vaak wel iets waar ze enthousiast van worden )
Dit merk ik heel erg bij mijn middelste. Ik heb soms het idee dat hij ook vooral niet mee wil omdat het dan toch soort van “spannend” is ofzo. Want altijd als we dan ergens zijn vindt hij het heel erg leuk. Hij is net 7 dus bij hem is er ook nog weinig keuze en “duw” ik hem er wel in. Maar dat heeft hij ook echt nodig.
Hier mag hij even alleen blijven en dan heb ik sws meerdere keren contact met hem. Verjaardagen moet hij ook nog mee en zijn er iets meer dan jij opnoemt en laatst had ik 2 verjaardagen op 1 dag en heb ik hem laten kiezen. Met 1 ga je mee dus kies maar(andere verjaardag was van een vriendin dus niet zoveel voor hem)
Ik zou zelf ook niet ieder weekend de deur uit willen. Heerlijk om thuis te lummelen en niks te moeten na een week wel van alles te moeten. Dus ik begrijp hem wel… En dan is hij 11 en heeft ook gewoon af en toe te luisteren . Ik zeg altijd tegen mijn kinderen dat als ze mee moeten, dat ze maar net doen alsof ze er zin in hebben en dat ik geen gezeur wil. Werkt prima. Maar de frequentie van hoe vaak ze mee op pad moeten is wel bespreekbaar. Ik vind dat je ook moet respecteren dat iemand niet altijd in het weekend op pad wil.
Onze oudste wil ook vaak niet meer mee en op zekere hoogte accepteren we ook zijn eigen keuzes/mening hierin. Als we op bezoek gaan in de buurt dan laten we hem thuis. Gaan we echt verder weg, dan heeft hij geen keuze en zal hij wel mee moeten. Nu komt onze oudste zelf ook wel met initiatieven om iets te ondernemen, dus dan doen we dan als 1 op 1 uitje, maar ook niet elk weekend. Laatst met hem wezen bowlen, avondje kermis en naar de bios. Daar komt hij dan zelf mee en dat doen we dan ook samen. Na een volle werkweek, dat geld voor hem, maar ook zeker voor ons, is een weekend niets doen en lekker thuis zijn ook gewoon fijn. Moet er zelf ook niet aan denken om elk weekend iets te ondernemen.
Wel grappig dat je dat zegt. Ik vind het dus oprecht vreselijk om een heel weekend thuis te moeten zijn. Dat is echt niet mijn ding. En aangezien mijn kinderen met mij zijn opgegroeid denk ik, zijn zij daar ook niet van. De vraag is eigenlijk altijd wel: wat gaan we dit weekend doen? Al zal dat in de puberteit nog wel veranderen.
Ik respecteer de mening van mijn kinderen hierin. Kijk welke activiteiten voor iedereen leuk zijn. En onderneem juist ook dingen alleen met 1 kind. Natuurlijk moeten ze oud genoeg zijn om alleen thuis te kunnen blijven en verantwoordelijk genoeg. En schermtijd heeft een einde. Buurjongen van verderop moet iedere zondag (soms 2x) mee naar de kerk. Die heeft daar duidelijk totaal geen zin meer in. Maar gewoon geen keuze. Vreselijk voor zo'n kind.
Mijn dochter moet elke avond naar bed. Heeft ze totaal geen zin in. Maar geen keuze helaas. Zielig voor haar he? Ik zou VT vast bellen.
Ja mijn jongste is erg van het gamen en als wij iets doen wat hij niet leuk vindt, zoals naar de wedstrijd van de oudste, dan vind ik dat prima. Hebben we een uitje oid waarvan ik weet dat hij het leuk vindt, maar dat hij dat op de een of andere manier zelf op dat moment niet kan zien, dan heeft hij "pech" en moet hij mee. En tot nu toe vindt hij het altijd leuk. Zo wilde hij eigenlijk ook niet mee naar de kermis en naar Wildlands, wat hij allebei natuurlijk achteraf heel leuk vond.
Het verschil is dat slapen moet, iedereen moet het, kan niet anders. Kerk is geloof en geloof is eigen keuze, ook bij jongeren. Zeker als het kind oud genoeg is om even alleen te zijn
Natuurlijk, maar er zijn zoveel dingen die kinderen gewoon moeten. Hier althans wel. Zo moest ze vanmorgen ook haar kamer opruimen. En zo moet ze ook af en toe de vaatwasser uitruimen, en ga zo maar door. Geen keuze. En daar worden ze echt niet slechter van, in tegendeel. Maar deze discussie is hier al eens gevoerd hoor, over dingen moeten.
Hier zijn we niet gelovig, maar moeten ze echt mee naar bv een herdenkingsmis van hun grootmoeder, daarin hebben ze geen keuze.
Dat is heel anders en niet wekelijks he. Af en toe moet je ook dingen doen die minder leuk zijn, dat moet iedereen net zoals mn ook moet werken als volwassene, school, huishouden,... Maar vrije tijd is vrije tijd. Nu heb ik wel makkelijk praten, heb maar 1 zoon dus als we een uitstap doen doen we iets wat we allebei leuk vinden. Met een broertje of zusje zou het er vanaf hangen hoelang het uitstapje duurt naar de jongere toe of hij wel of niet alleen mag thuisblijven.