Ik heb 2 kids die beide op dezelfde basisschool zitten. Bij mijn oudste zoon heb ik sinds groep 3 aangegeven dat ik het idee had dat er niet uit komt wat er in zit maar de leraren hadden dat idee niet. In groep 6 heb ik een remedial teacher ingeschakeld omdat ik dacht dat mijn zoon wat extra uitleg nodig had voor rekenen. Na zijn eerste bezoek vroeg de RT of mijn zoon ADD had. Ik heb hem een jaar later laten onderzoeken en hij bleek het idd te hebben en ook echt in een mate dat hij er veel last van heeft. Hij scoorde ook HB op zijn iqtest dus mijn gevoel bleek te kloppen. Mijn andere zoon heb ik ook in groep 6 naar de RT gestuurd omdat ik twijtels had of hij wellicht ook ADD heeft. Ook hier gaf de RTer na 1x aan van goh hij heeft echt aandachtsproblemen. Hij is inmiddels onderzocht en heeft ook ADD en krijg deze week de details. Hele inleiding maar waar ik naar toe wil is dat ik het bijzonder vind dat op school dit onopgemerkt blijft. Bij mijn jongste zoon heb in het zelfs gevraagd of ze er op willen letten omdat ik wist dat mijn oudste het heeft. Ik snap dat er 30 kids in de klas zitten maar na 1 jaar bij een leraar gezeten te hebben zou ik verwachten dat toch wel moet opvallen dat iemand zich niet kan concentreren. De RTer viel het meteen na 1 sessie op. Oke die zit natuurlijk individueel met een kind te werken maar dan nog. Ik zat te overwegen om dit aan te kaarten op school. Ik heb er zelf natuurlijk niks meer aan maar voor andere kids. Zou ik hier moeite in stoppen of heb ik te hoge verwachtingen van leraren? Mijn kids zijn heel rustig en lief in de klas dus ik heb het gevoel dat ze gewoon minder aandacht van de leraren krijgen en dat het daarom onopgemerkt blijft. Maar hoor graag jullie input.
Helaas de realiteit van het huidig onderwijs, er wordt veel gemist en niet gezien en zolang de resultaten ok zijn en ze van het gedrag geen last hebben, zullen scholen en leerkrachten het vaak wel prima vinden.
Komen ze in de problemen? Dan zeker in gesprek gaan. Valt het opzitten ogenblik wel mee dan zou ik tijdens een oudergesprek wel eens luisteren maar niet veel mee doen.
Als het goed is heeft de RT een extra opleiding gevolgd na het behalen van de onderwijsbevoegdheid, dus ik vind het niet heel raar dat een leraar dat niet kan zien en een rt wel om eerlijk te zijn. Ik denk idd dat je teveel verwacht, zeker als je kind wel redelijk presteert. In mijn ervaring valt een kind dat niet teveel opvalt en redelijke resultaten haalt, heel snel buiten observaties (helaas).
Ja dat is precies goed verwoord. Mijn kids scoorden gemiddeld dus dat vinden de leraren prima. Maar ze blijken beide heel slim te zijn en dus eigenlijk onder te presenteren vanwege hun concentratie issues. Als ze heel laag hadden gescoord hadden ze het wellicht wel opgemerkt. Nu krijgt mijn zoon ineens pluswerk voor rekenem terwijl hij eerst in het groepje zat voor extra begeleiding..... Bovendien zijn ze beide gewoon heel rustig en vragen nergens om en dus ze worden makkelijk over het hoofd gezien. Bij mij jongste zitten een paar hele vervelende kids in de klas en daar gaat alle aandacht naar uit. Dat snap ik ook wel maar het is jammer dat er dan geen oog is voor de rest. Ik ben er zelf achter gekomen vanwege de RTer maar als je die middelen niet hebt heb je dus pech.
Als ik ga klagen hebben mijn kids er niets aan. Voor de oudste is alles geregeld, jongste kan ik pas regelen als ik het def rapport heb maar ik verwacht dat dat geen problemen oplevert. Het was meer dat ik er over wilde klagen omdat ik ze bewust wil maken van het feit dat ze dit over het hoofd zien en er waarschijnlijk veel meer kids zijn. Als je eenmaal weet dat je kind concentratie issues heeft kun je hem/haar helpen (koptelefoon enz]. Mijn zoon mocht vorig jaar bijv geen koptelefoon op doen voor de juf. Als ik kan aantonen dat hij ADD heeft mag het wel.
Klagen en het gesprek aangaan zijn in mijn ogen twee verschillende dingen. Het eerste zou ik niet doen, het tweede zeker wel.
Bij klagen strijk je tegen de haren in en krijg je geen begrip. Bij uitleg en in gesprek gaan krijg je veel meer voor elkaar. Niet alleen voor je eigen kinderen maar ook voor de kinderen die er na op school komen en misschien met het zelfde zitten. Net gekeken naar de kenmerken en als er als eerste staat er onopvallende kinderen. Vraag me af of je het de leerkrachten kwalijk kan nemen. Het is wel heel vervelend! Maar bij moeilijke dingen wat je zo niet in 1 keer ziet is het handiger om eens in de zoveel tijd met juf in gesprek te gaan. Korte lijntjes. Zo hebben we het ook moeten doen. We hadden 1 voordeel. Ons kind was geen stil/ rustig kind dus ze moesten er ook wat mee.
Ik snap niet goed wat je klacht dan is. Er zijn op school geen problemen. Onderwijzers zijn niet speciaal geschoold om dit te zien. Bij bijzonder gedrag kunnen ze aan de bel trekken. Maar dat was er niet. De RT werkt 1 op 1 en heeft daar in opleiding meer over geleerd. En waarschijnlijk ook meer ervaring mee. Jij hebt zelf ook geen ADD in ze gezien voor de RT erover begon. Ook niet bij je tweede. Terwijl jij je kinderen toch het beste kent. Hoe verwacht je dat dan wel van een juf?
Ohw wat denigrerend weer. Denk dat scholen en leerkrachten het helemaal niet prima vinden. Denk dat ze graaaag de mogelijkheden en faciliteiten zouden willen hebben om deze problematiek wél eerder te signaleren en er iets mee te doen. Maar helaas wordt er wederom bezuinigd op onderwijs (en nee ik heb het niet over salarissen, daar hoeven ze in mijn ogen geen cent meer bij te doen), lekker grote klassen en torenhoge prestatiedruk. Dat is de realiteit van het huidige onderwijs. Anyway, ADD kan niet op een basisschool gediagnosticeerd worden, daar heb je hoe dan ook andere partijen voor nodig. Dus wees blij dat je dat voor elkaar gekregen hebt voor je kinderen. En "klagen"? Nee, wie wordt daar beter van?
Mijn doel zou zijn dat leraren wat alerter zijn op ADD omdat het vaak onopgemerkt blijft. Ik ken mijn kids idd het beste maar thuis zie ik ze natuurlijk niet in een situatie waarbij ze zich moeten concentreren. Dus ik vind het niet raar dat mij dat niet direct opvalt. Bovendien hebben mijn kids blijkbaar beide ADD dus wat ik normaal altijd vond is wellicht niet normaal (ik weet niet beter). Ik heb wel voor beide een RT ingeschakeld obv mijn gevoel dus wellicht wist ik niet meteen dat ze ADD hadden maar ik had wel in de gaten dat er iets was. Ik noem het klagen maar zou het beter kunnen omschrijven dat ik ze mee wil geven dat ze er wat meer alert op moeten zijn. Omdat ik een RTer kan betalen en heb doorgepakt kan ik mijn kids nu helpen maar niet iedereen zit in die situatie.
Quote was niet van mij maar snap wel wat ze bedoelt. Kids die vervelend zijn in de klas krijgen aandacht omdat ze de les verstoren. Kids die gewoon gemiddeld presteren (maar eigenlijk nog meer zouden kunnen) en lief zijn krijgen denk ik wel minder aandacht en dan valt zooets als ADD minder snel op. Dat snap ik ook wel maar zo komen zij wel iets te kort. Zoals ik net heb aangegeven en ook in mijn eerste post heb gezegd wil ik dat de school er alerter op is zodat ook kids geholpen worden die geen rter kunnen betalen. En uiteraard kan de school dat niet diagnosticeren maar zij kunnen wel aangeven van goh ik merk dat je kind het lastig vind om zich te concentreren. Let daar op en misschien moet je hem een keer laten onderzoeken.
Ik mis in je verhaal eigenlijk waarom je een RT hebt ingeschakeld. Wat zag jij aan je kinderen dat je dacht dat dat nodig was? En wat heb jij, voor je die stap nam met school besproken? En als laatste. Waar zouden de leerkrachten aan kunnen zien of er mss ADD speelt? Waarbij ik ook van mening ben dat signalering van mogelijke ADD (of andere diagnoses) geen taak is van school.
Ik heb de RTer ingeschakeld omdat ik bij mijn oudste destijds het gevoel had dat zijn prestaties op school niet matchte met zijn capaciteiten. Maar het kon natuurlijk ook zo zijn dat ik zijn capaciteiten te hoog deed inschatten. Daarom ben ik naar een rt gegaan en die heeft getest of hij bijv achterstanden had op rekenen enz. Zo is het balletje gaan rollen. Ik heb met school op een gegeven moment besproken dat ik dus dacht dat mijn zoon concentratie issues had en heb wat voorstellen gedaan. Door de school werd gezegd dat hij absoluut geen concentratieproblemen had en ze wilden niet meewerken (ik had bijv gevraagd of hij een koptelefoon mag opzetten als hij geconcentreerd moet werken en dat mocht niet). Toen heb ik hem laten testen en daaruit bleek zeer duidelijk dat hij ADD heeft en dat hij moeilijk zijn aandacht ergens bij kan houden. Ik heb toen handelingsadviezen gekregen en daar gaat de school nu op zich wel in mee. Beide kids scoren op bepaalde onderdelen (aandacht vast houden) zeer zwak (vlg het rapport). Ik zou daarvan dus denken dat dat op school op moet vallen. Als de juf iets uit legt of als ze een taak moeten doen dan zijn zij dus snel afgeleid. Maar blijkbaar valt dat dus niet op.
Duidelijk. Nu snap ik het beter. Tja... sommige kinderen zijn ook masters in het verbergen. Als je 30 kinderen voor je hebt en 1 ervan zit tijdens de uitleg wat voor zich uit te staren dan merk je daar niks van. En ws is hij dan snel genoeg van begrip om na die uitleg alles op te pikken door te kijken wat de rest doet. Dus dan valt het ook niet op dat hij een deel gemist had. Bij een kind wat tijdens de uitleg afgeleid raakt en dan gaat zitten wippen of propjes gaat gooien oid valt wel op. Ik denk niet dat je er verder heel veel mee kan. In elk geval werken ze nu wel mee met de hsndelingsadviezen. Dus dat is fijn. Je kan nog een keer terugkoppelen hoe je het traject zelf hebt ervaren. Op positieve wijze. Hoe ze het beter zouden kunnen. Maar zou daar ook niks groots vsn maken verder. Gewoon een keer bij een gesprek.
Waarom klagen? Een leerkracht is geen psycholoog, dus kan en mag de diagnose ADD niet stellen. Als je zelf hiervan het vermoeden hebt, dan is dat als ouder zijnde je taak om dat elders te laten testen. En ja, kinderen die zich goed weten aan te passen, en dus onopvallend zijn, die hebben de kans om er niet tussenuit gepikt te worden door de leerkracht. Dat is absoluut geen onwil van de leerkracht. Mijn eigen kinderen bleken ook behoorlijk aan onderpresteren te doen (kregen later ook een diagnose), maar ik heb hier nooit de leerkracht de schuld van gegeven, laat staan dat het in mij op kwam om te klagen.
Leerkrachten hoeven niet te diagnostiseren, maar wel signaleren, vind ik. Ik ben zelf docent en als je je studenten/leerlingen kent dan weet je wie 'afwijkt' van de norm. Traag, dromerig, verstrooid, moeite met op tijd komen, onoverzichtelijk werken, er is meer dan genoeg om te kunnen zien. Ook als iemand niet op let, maar toch voldoende scoort, dan is dat gek toch? Ook als iemand slecht scoort, want het kind let niet op, scoort slecht, waarom let het kind niet op? Als je dat herhaaldelijk ziet bij iemand, is dat zowiezo een punt om over in gesprek te gaan, altijd. In het po kan de leerkracht ook makkelijk de ib'er inschakelen om eens mee te denken en kijken. Een sticker plakken op iemand mag natuurlijk niet, maar je spreekt wel opvallende zaken uit naar ouders. En eerlijk, een beetje ervaren leerkracht ziet dit. Er zijn op een dag genoeg momenten dat je ze eens kunt observeren. Hoe kunnen ze anders betrouwbare rapporten schrijven, die komen ook uit observaties en resultaten. En ik mag hopen dat de observatie niet gebaseerd is op een momentopname. In het verleden heb ik ooit uitgesproken naar ouders dat ik opvallend gedrag zag en ze naar de huisarts verwezen voor een gesprek. Die jongen en de ouders waren dolblij, want hij bleek niet express 'lui en onverschillig', maar ADD te hebben. Eindelijk werd hij begrepen en begreep hij zichzelf. De puzzelstukjes vielen voor hen op z'n plek. Dus ja, ik zeg, een leerkracht is een belangrijke schakel voor ouders.
Ik denk dat je het minstens zoveel jezelf kan verwijten als school. Als jij zelf er pas in groep 6 naar gaat vragen op school, hoe komt het dat je het zelf niet eerder hebt gezien? Je zegt: thuis hoeven ze zich niet te concentreren. Maar dat is natuurlijk niet waar. Hoe spelen ze van jongs af aan? Kunnen ze bijvoorbeeld uren met lego of iets dergelijks spelen of vliegen ze van hot naar her en kunnen ze nooit geconcentreerd een tekening maken, een boek lezen of noem het maar op? Je hebt het nu vooral over ADD. En noemt meer terloops het stukje hb. Ken je daar meer van? Heb je je daar in verdiept? Wist je dat als een kind naar school gaat, het zich binnen 3 weken aanpast en er dus niet meer zichtbaar is dat het hb is? Natuurlijk kan het ook anders zijn en wel opvallend gedrag vertonen of opvallende resultaten hebben. Maar als ik zo lees is dat niet zo bij jouw kind. Als jouw kind hb is, hoeft het zich waarschijnlijk ook niet te concentreren om toch een voldoende resultaat te krijgen. En daardoor blijven dan beide dingen weer onopgemerkt. En dan ben ik nog benieuwd in hoeverre je je concentreert op het stukje ADD en in hoeverre op hb. Wist je dat iemand met hb opvallend veel kenmerken heeft van ADD, maar het dan niet hoeft te hebben? Meestal is het een gevolg van hb zijn en is het een kwestie van executieve functies trainen. Ik denk dat het belangrijk is om juist door te gaan op het stukje hb. Misschien daar een coach voor inschakelen? Het is echt heel erg ingewikkeld weet ik uit ervaring. Ik denk trouwens ook dat het belangrijker is om te zien hoe school het opvolgt. Als ouder ben je ontzettend belangrijk. Jij ziet je kind meer, kent je kind beter dan een juf of meester. Geef dingen aan, kijk hoe het opgevolgd wordt en geef eventueel opnieuw dingen aan. Mijn ervaring is dat school echt wel wil helpen. Maar misschien ben ik ook wel gezegend met (over het algemeen) een fijne school.
Ik snap wat je bedoelt hoor. En natuurlijk moet een leerkracht de kinderen kennen. Maar aan sommige kinderen zie je echt weinig opvallend. En wanneer is 'dromerig' gewoon een karaktertrek, en vanaf welk punt is het een reden tot zorg? Zeker als een kind verder goed functioneert, presteert en lekker in zijn vel zit. Dan is het gewoon een leerling, die goed functioneert, presteert en lekker in zijn vel zit met een dromerig karakter en makkelijk afgeleid. Ook die zijn er. En ook dat is prima. Ik heb een kind met ASS. Voordat we het traject in gingen had school ook nog niks in de gaten. Terwijl ze wel heel goed zijn karakter konden omschrijven en konden aangeven waar hij moeite mee had en wat hem goed af ging (sociaal emotioneel en leerprestaties).
Ik heb vlg mij in mijn eerdere berichten al aangegeven dat ik al in eerdere jaren heb aangegeven dat zijn beeld voor mijn gevoel niet klopt. Maar het was mijn eerste kind en ik wist ook niet wat "normaal" is. Omdat mijn zoon zich op bijv een lego bouwwerk zich uren kan concentreren leek mij in eerste instantie het gwen ADD omdat ik niet genoeg hier vanaf wist. Ik ben mij hier op een gegeven moment in gaan verdiepen en toen vielen dingen op zn plaats en heb ik het concreet aangegeven (en werd het dus ontkend). Vanwege de hyperfocus kunnen kids met add/adhd zich op dingen die ze leuk of interessant vinden juist heel goed concentreren en dat maakt het verwarrend (althans vind ik). Ik heb overigens een officiële diagnose voor beide kids dus ga er vanuit dat de onderzoeker hb/add uit elkaar kan houden.