Ik mag binnenkort voor de 5e keer bevallen middels inleiding. Ik zie echter wel op tegen de pijn, waarvan ik toch wel hoor dat deze over het algemeen iets heftiger ervaren wordt dan tijdens een natuurlijk verloop van de bevalling. Gynaecoloog waar ik mee sprak had het over een ruggenprik en zei dat erg veel vrouwen voor pijnstilling kiezen, en dat "pijn lijden" eigenlijk niet nodig is. Dat het meestal gewoon prima verloopt allemaal. Echter twijfel ik zelf erg. Ja, ik ben bang voor de intense pijn en zie er zooo erg tegenop. Maar ik ben ik de laatste keer in ongeveer een uur van "prima te doen weeën" naar erg heftige gegaan en na dat uur vlot bevallen met een persfase van 1 minuut. Het was dus intens maar niet voor heel lange duur. Misschien kan iemand mij tips of adviezen geven, hoe heb je de ruggenprik ervaren? En is het de moeite waard als de pijn intens is maar wel vlot vorderd? Ik kom er maar niet uit wat ik het beste kan doen. En voel me erg alleen nu zo tijdens de laatste loodjes.... want het moment zit er echt aan te komen, die berg waar ik zo tegenop kijk. Ik begrijp dat je zonder de ruggenprik ook het persgedeelte beter "voelt" en dat je erna ook gewoon weer snel echt klaar bent. Ik weet nu even niet goed wat ik moet kiezen. Het voelt allebei weer benauwend maar ik moet sowieso ingeleid worden vanwege zware eerdere kindjes.
Ik heb zelf nooit een ruggenprik gehad, dus daar kan ik je niet in adviseren. Wel vraag ik me af waarom de gyn het alleen over een ruggenprik heeft gehad. Er zijn toch ook andere vormen van pijnstilling? Bijvoorbeeld lachgas en remifentanil (pompje). Ik vraag me ook af, als jouw bevalling zo vlot verloopt of je genoeg tijd hebt om die ruggenprik te krijgen. Ik hoor vaak verhalen dat als er om een ruggenprik gevraagd wordt, er gewacht moet worden tot diegene daar tijd voor heeft. Als dat bij jou bijvoorbeeld een half uur is, zit je al zover dat ze het misschien niet eens meer doen. Ik heb wel ervaring met het pompje. Dat is heel simpel aan te sluiten en dat helpt erg om net het scherpe randje er van af te halen. Dat zetten ze uit ca. een kwartier voor de baby komt. Daar heb je dus echt geen last van tijdens het persen. En na de bevalling hoef je niet te wachten tot het uitgewerkt is, zoals misschien bij een ruggenprik wel het geval kan zijn. Ik zou in jouw geval kijken naar alle pijnbestrijding soorten. Waarom nu al kiezen? Houd in je achterhoofd welke opties er zijn en als het moment daar is, kun je samen met de dienstdoende vpk, vk of gyn een keuze maken als het nodig is. En probeer je over te geven, probeer te ontspannen. Zoek afleiding bijvoorbeeld. Je weet niet hoe het zal gaan, elke bevalling is anders. Er zijn genoeg vrouwen die goed op hun inleiding terug kijken. Het is beter om je er niet al te druk over te maken. Dat helpt niets, daar verander je ook niets mee. Kom op meid, het komt vast goed!
@wiedeltje Dankjewel voor je reactie, erg lief. Het pompje heb ik bij de eerste gehad maar beviel me zelf niet goed, ik werd duizelig en wazig in mijn hoofd en naar mijn idee deed het niet genoeg... bij de anderen dus maar niets meer gedaan. (Allemaal ingeleid) De gynaecoloog was dus zelf heel positief over de ruggenprik, onder het mom van, waarom zou je jezelf zo pijnigen... maar mijn verloskundige zelf zei weer van, het kan je ontsluiting stagneren en is ook met persen anders dan dat je het zo doet. Ik weet idd dat er een punt komt waarop je het niet meer ziet zitten en toen zeiden ze vorige x idd al dat ik te ver was en er sowieso geen ruggenprik e.d. meer mogelijk was. Ik zie dat jij ook een groter gezin hebt. Zie je niet op tegen de bevallingen iedere x? Al die risico's, de pijn die niet te harden is... ik kijk daar zooo tegenop. Het neemt gewoon al mijn vreugde weg om de kleine eindelijk te ontmoeten. Die hele omgeving in het zh is al stressvol voor mij.
Moet je vooraf kiezen ? Ik zou het op de moment zelf beslissen. Ik heb 1 keer een ruggenprik gehad en dat was bij de ingeleide bevalling. In België is het ooi niet dat je veel keuze hebt. Of ruggenprik of doorbikkelen
Ik denk het niet maar wou het voor mezelf een beetje overzichtelijk houden, omdat ik er nu steeds over blijf piekeren. Als het weer zo snel gaat ben ik dalijk toch al snel over het punt dat het sowieso niet meer gaat. Hoe beviel jou de ruggenprik? Is het eng, en zit je dan aan nog meer toeters en bellen vast tijdens de bevalling? Is het echt zo dat je in principe gewoon gezellig kan kletsen met je man terwijl de ontsluiting vordert, of is dat een beetje overdreven relaxed beeld wat ik ervan heb?
Ikzelf heb eigenlijk net iets te laat mijn ruggenprik gehad (tussen zeggen ja ik wil een epi en de moment dat de dokter binnen kwam zat nog wel eventjes door de drukte op de afdeling). Bij mij was het zo: epi, sonde, monitor aan. Ik was ook snel terug in orde. Ik vond het zelf niet eng. Ik zat al uren in een weeenstorm dus ze deden maar. Maar mijn zussen hebben bijvoorbeeld direct bij aankomst een ruggenprik gevraagd en die wisten niet eens dat het tijd was om te bevallen en de vroedvrouw moest zeggen wanneer ze moesten persen. Dus dat rooskleurige beeld kan zeker. Gewoon liggen en wachten https://www.uzleuven.be/nl/gynaecologie-en-verloskunde/verloskunde/bevalling/verloop-van-de-bevalling/epidurale-verdoving-bij-bevalling Op deze website (niet zomaar een website ) vind je heel duidelijke info rond de nevenwerkingen enzo ook. Want als je spreekt over een epi/ruggenprik hoor je nogal eens wat verhalen ).
Hier wel ervaring met pethydine, dat werkte mirakels goed bij G (maar ze waren geloof ik ook niet zuinig met de dosis toen...). Bij R wilde ik die, maar vanwege dalende harttonen durfden ze dat niet en ze had t woord remifentanil nog niet uitgesproken of de perswee meldde zich...kans verkeken. Met G en R had ik alle vormen weeën die je maar kon bedenken. Met M* was het een opgewekte bevalling met tabletten, dat was heeeeel relaxed maar of dat representatief is (15wkn zwanger) zou ik niet weten. Verliep wel vlot, maar bij lange na niet zo heftig als bij G of R. Terwijl dat kennelijk ook "heftiger" zou moeten zijn, ja mentaal vanwege de termijn en uitkomst maar fysiek absoluut niet. Hier enorm tegenstander op ruggenprik, in onze omgeving ook meerdere keren mis gegaan. Van verkeerde kant op, tot echt mis en geen 5 min. meer kunnen zitten (wat wel een issue is als je een tandartspraktijk hebt). Nu wilde ik er daarvoor ook al niks van weten omdat mijn rug al raar genoeg is, dus mijn standpunt bleef intact.
Ik haak even in! Ik heb ook een ruggenprik gehad. Van te voren dacht ik: liever niet, maar ik had enorme rugweeen en de hele nacht al niet geslapen. Met de ruggenprik nam de pijn af en had ik weer rust. Toen kreeg ik weer praatjes en werd mijn oude zelf haha. Ik kreeg wel koorts en ging gigantisch trillen. Koorts kan voorkomen bij een ruggenprik. Ik heb toen antibiotica gehad, omdat ze nooit met zekerheid kunnen zeggen of het een infectie is of dat het door de ruggenprik komt. Ze nemen dan geen risico. (Ik ben wel op alles geprikt hoor, maar mijn koorts was gemeten net voor de persfase begon). Met de ruggenprik heb ik zelfs op handen en knieën nog geprobeerd te persen. Dus ik hoefde zelfs niet alleen maar liggend. Ik voelde de persweeen ook (misschien niet zo heftig als normaal, is mijn eerste dus geen idee) en de geboorte voelde ik ook… Verder had ik de dag erna wat hoofdpijn. Maar verder geen gekke dingen. Qua toeters en bellen: je krijgt natuurlijk een katheter en er was al een infuus bij mij geprikt. Veel meer extra’s had ik niet.
Hier ervaring met inleiding en ruggenprik. Vond de weeën van een inleiding inderdaad veel erger dan toen de bevalling spontaan begon. Ik kreeg een ruggenprik, maar die hielp niet volledig helaas. Bij mij was maar 1 kant een beetje verdoofd, dus dat helpt weinig. Hebben ze opnieuw gedaan, maar ging blijkbaar iets niet goed, want had nog steeds pijn. Kan ook heel anders heb ik begrepen. Is niet anders achteraf, misschien was ik ook wel te laat idd. Ruggenprik zetten zelf merkte ik niks van. Vond het ook helemaal niet eng ofzo. Je voelt een heel klein prikje in het begin (stelt niks voor bij je weeën) en daarna niet weer. Bij mij was het zo dat ik toch al redelijk aan het bed vastzat door de inleiding, dus daar veranderde de ruggenprik niks aan (maar dat was 17 jaar geleden, dus dat kan ook wel anders zijn nu).
Natuurlijk zie ik er tegen op. Maar meestal is het ook zo dat ik er tegen die tijd ook naar uit kijk. Dan ben ik het zwanger zijn zo zat dat ik graag wil bevallen. En natuurlijk kijk ik er naar uit om mijn kindje vast te houden in mijn armen en ik ben reuze benieuwd hoe het er uit ziet bijvoorbeeld. Waar ik zelf het meest tegen op zie, is als ik niet thuis kan bevallen. 1 keer ben ik in het ziekenhuis bevallen, de rest thuis. Die ene keer was een inleiding. En het ergste daaraan vond ik het gebrek aan bewegingsvrijheid en heel erg veel verschillende gezichten die telkens iets anders riepen. Mijn bevallingen thuis verlopen allemaal grotendeels gelijk. Urenlang voorweeën, die best irritant zijn en als het eenmaal doorzet is het er zo. De jongste was in een half uur van 3 cm naar geboren.
Nee, dat hebben ze in het zh ook nooit voorgesteld eigenlijk. Op die kamers heb ik ook nooit een bad gezien. Mag dat met een CTG? Lijkt me wel ontspannend!
@wiedeltje Ja precies, dat vind ik dus ook het punt van die zh bevallingen. Vreemde gezichten, niet echt in een bubbel kunnen komen... Heb je ook nooit angst gehad voor complicaties na de bevalling, thuis? Dat vind ik ook nog zoiets, dat ze alles zo medisch benaderen in het zh en gelijk begonnen over risico fluxus e.d. na zwaardere kindjes en ook het feit dat het het 5e kindje is. Op deze manier ben ik al paniekerig voordat ik eraan begin. terwijl er op zich nog nooit iets van die aard gebeurd is. Die rust van een thuisbevalling lijkt me zo fijn! Gewoon afwachten, geen kabeltjes, geen continu binnen en buiten geloop van mensen... maarja die keuze heb ik niet omdat het vanwege eerdere zware kindjes en 2 met schouderdystocie niet handig is dat ik ga afwachten tot er eens weeën komen...
Iedereen bedankt voor jullie input ook wat betreft de ruggenprik, vind het fijn om jullie ervaringen te lezen... maakt het toch net iets minder onbekend. Ik krijg maandag al de ballon dus het zit eraan te komen...
Bij mijn 3e ben ik ingeleid omdat de 2e met één schouderdystocie is geboren. Overigens waren alle 3 de bevallingen in het ziekenhuis, maar de inleiding vond ik het prettigste. Ze konden gelijk beginnen met de vliezen breken en we hebben eerst 3 uur afgewacht voordat we met wee-opwekkers gingen starten. Ik had een draadloze ctg en kon me redelijk vrij bewegen. We werden verder ook eigenlijk amper gestoord. Ik heb nog lekker een boekje kunnen lezen enzo. Alles was wel klaar om eventueel ook pijnstilling te starten (ik wilde een pompje) maar na het starten van de wee-opwekkers ging het eigenlijk heel snel en toen ik graag pijnstilling wilde zat ik al op volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen.
Allereerst heel veel succes maandag! Bij mijn oudste ben ik ook ingeleid dmv een ballon. Ik vond de inleiding heftig, weeën kwamen op het laatst snel achter elkaar. Toen wilde ik een ruggenprik maar toen bleek ik al 8 cm te hebben. En toen was hij ook zo geboren. Verder wist ik ook niet wat ik moest verwachten. En ze maakten me eigenlijk ook bang, want het was half 3 en toen zeiden ze dat ze hoopten dat ik zou bevallen voor de dienstwissel van half 7. En toen zonk de moed me in de schoenen. Ik dacht als ik nog zolang zo door moet dat kan ik nooit. Maar onze zoon is om half 4 geboren. Dus hoe ze dat ooit konden zeggen snap ik niet. Dus al met al viel het best wel mee. En als jij snel bevalt vraag ik me af of er wel tijd is voor een ruggenprik. Maar je kunt op het moment zelf altijd kijken en bepalen wat je wil. Daar ben je vrij in. Heel veel succes en hopelijk gaat het lekker vlot!
Bij ons in het ziekenhuis wel! Ik had een medische bevalling met draagbare ctg die dus ook mee in bad kon, maar het was geen inleiding. Vriendin van mij met inleiding ook in bad bevallen, dus in ons ziekenhuis kan het. Er zijn een paar kamers met echt een vast bevalbad, weet dat ze in sommige ziekenhuizen een bad kunnen opblazen. Ik zou gewoon morgen eens bellen om uit te zoeken of het een optie is!
Ik kan je niet vertellen over inleiding wel over weeen door oxytocine na een keizersnede (ging een weeenstorm in na de keizersnede door de oxytocine die ze gaven). Ik vind de kunstmatige weeen echt anders en vervelender dan natuurlijke weeen. Dus daarin snap ik het advies wel. Maar hoe heftig je het ervaart is niet te voorspellen. Hier ooit remifentanyl gehad bij weernstorm van de eerste en dat zou ik echt nooit meer kiezen. Ik reageer blijkbaar heftig op medicatie en ik was compleet stoned en kan me bijna niks herinneren van de bevalling. Dat weet je van tevoren niet. Ruggenprik vond ik echt totaal niet pijnlijk, een infuus prikken doet echt meer pijn. Ik zou persoonlijk een plan maken met ‘wat als ik toch teveel pijn heb?’ En dan snel aan de bel trekken
Helaas kan ik je niet adviseren met inleiding. Maar met de 1e uiteindelijk een ruggenprik gehad. Ging heel snel. 12 uur 1 cm en om 14 uur 5 cm. Had toen eerst morfine injectie omdat ik geen ruggenprik wou. Maar uiteindelijk stagneerde het en had een weernstorm dus een ruggenprik gevraagd. Man wat een verademing , was gelijk een ander persoon heel fijn. Ik vroeg al hoe weet ik nu wanneer er persweeën zijn. Nou die merk je door de ruggenprik heen en dan gaat de ruggenprik uit. En ik had toen gelijk de volledige pijn weer dus was niet zo dat het eerst een uur moet uitwerken ofzo. Hoor veel waarbij het opgewekt is dat het geen pretje is en ze voor pijnstilling kiezen. Heel veel succes!
@lorreke Is hij ook snel weer helemaal uitgewerkt dat je weer helemaal de oude bent, na de bevalling? En kan je zoals normaal, na een paar uurtjes alweer naar huis als alles goed gaat?