Bij de jongste ben ik ingeleid, de andere bevallingen waren spontaan. Ik vond het inleiden niet veel erger dan gewoon spontaan. Ik moest me in de ochtend optijd melden (7 uur?) en hij is rond 1 uur in de middag geboren. Lekker vlot dus. Het blijft elke keer weer een spannend iets hoor. Ik zag er tijdens de zwangerschap ook erg tegenop, maar meestal tegen de tijd dat bevalling eraan kwam was ik er ook wel klaar voor. Want dan was ik het zwanger zijn echt wel beu en wilde ik graag mijn energie en gewone lijf weer een beetje terug. Tot de eerste weeen zich aandienen, dan had ik ook wel weer een beetje een paniek moment van: oh ja shit dit is het en er is nu echt geen weg terug meer. Maar mijn man is dicht super op zo'n moment. Hij weet mij dan echt te steunen waardoor ik weer rustig werd. En ook het personeel eromheen sleept je er echt doorheen is mijn ervaring. Maar bevallen is ook echt geen hobby van mij en ik vind het ook altijd heel bijzonder als vrouwen zeggen dat ze het zo fantastisch vinden dat het graag nog eens zouden willen meemaken Heel veel succes volgende week! Welke dag wordt?
Ik ben blijkbaar 1 van de weinige die de suikertest niet zo erg vind. Boek mee en ik kom de tijd wel door. Gooi wel wat eten in mn tas want daarna gelijk door naar de bekkenfysio. Geen idee, hier stopten ze sowieso rond de 18 maanden met dutje. Baby zal straks, als het werkt, de eerste weken weer vooral beneden in de box of kinderwagen slapen. Scheelt mij hoop traplopen. De eerste werd een onverwachte keizersnee door combinatie van factoren, een "spoed zonder haast" dus kon nog wel ruggenprik gelukkig. Nr4 was sterrenkijker dus ook wat lastig maar de 3 meiden gingen goed. Als deze bevalling weer niet vlot gaat zal het wel weer een jongen zijn Zie er (nog) niet tegenop, ik weet dat ik het kan. En als het niet lukt ligt dat aan factoren buiten mijn macht dus hoef ik nu ook niks mee
Dankjewel, het is dinsdag... erg spannend. Wil gewoon zo graag snel mogelijk naar huis naar de kindjes, dus hoop echt dat alles goed en snel gaat. Herken het wel dat dat punt komt dat het definitief voelt, zo van ik zit nu vast en er is geen weg terug, alleen maar dóór de pijn. Ik vind het altijd zo heftig als je bij de laatste cms zit en aangeeft dat je er helemaal doorheen zit en je toch nog ff moet doorbikkelen tot je mag meepersen.... oh dat voelt beklemmend. En dan is het erna nog spannend tot de placenta eruit is en alles er goed uitziet.
Ja, die bevalling is een noodzakelijk kwaad. Ik duim voor je mee dat je een goede en vlotte bevalling mag hebben en dat alles goed gaat.
Weet je dat pas tijdens de bevalling dat je kindje een sterrenkijker is? Of hebben ze dat al eerder gezien met de echo?
Wisten we pas tijdens de bevalling. Uiteindelijk heeft bij 8cm toen het stagneerde de gynaecoloog hem nog goed kunnen draaien (da's geen pretje), anders had het een keizersnede geworden. Na het draaien was het 3 weeën en was hij er. Blijkbaar moeten ze bij mij echt goed liggen want sterrenkijker wilde niet en nr1 lag iets dwars met zijn hoofd waardoor hij niet verder mn bekken in ging. Achteraf denk ik dat als ik meer bewegingsvrijheid had gehad hij er wel in had gezakt. Niet dat ik nu rottig terug kijk erop, de situatie was toen zo en ik had ook niet de kennis eb ervaring van nu De 3 meiden gingen wel vlot en makkelijk. Dus qua bevalling hoop ik op een meid
Ik merk wel dat ik per bevalling meer wensen krijg bij nr1 vond ik bevallingsgesprek niet echt nodig. Mu heb ik echt wel dingen die ik wil bespreken. En hopen dat het zo goed blijft gaan dat de vk de bevalling mag doen aangezien ik officieel naar de gynaecoloog moet de laatste weken. En de vk hoopt dat "mijn" ziekenhuis dan ook plek heeft want anders zegt ze dan blijf je misschien beter thuis voor we een snelwegkind hebben had bij nr5 2 uurtjes ziekenhuis voor ze er was
Ik bleef ook op zo'n cm of 8 hangen bij mijn sterrenkijkertje. Ik ben toen bevallen in het kraamzorg hotel naast het ziekenhuis. Onder leiding van de vk. Zij kreeg hem niet gedraaid en toen moest ik naar de gyn in het ziekenhuis. De vk zei nog dat door het grhobbel door de gangen hij misschien al draaide zodat het bij de gyn vlot zou gaan. Nou die gyn heb ik niet eens gehaald In de lift naar beneden voelde ik dat hij kwam, de paar meter van de kamer naar de lift was dus al voldoende. Ze hebben me toen snel de gang op gereden en hoppa daar was meneer.
Ik lag gelukkig wel op de bevalkamer. Ze hadden de gyn geroepen omdat ze dachten dat een keizersnee beter zou zijn. Maar de gynaecoloog vond dat zonde omdat ik wel 2x gewoon was bevallen dus die dacht ik probeer het om het te draaien. Soms heeft een medische indicatie een voordeel
Na de tweede bevalling wilde ik ook niet meer thuis bevallen. (Toen kreeg ik een knip in een spatader) Dat werd ook sterk afgeraden door mijn vk. Ik kreeg toen een plaats indicatie. Dan is de bevalling niet medisch, maar beval je onder leiding van je eigen vk in het ziekenhuis. Mocht ingrijpen dan nodig zijn hoef je niet meer de rit naar het ziekenhuis te maken. Bij nummer 6 was er net een kraamzorg hotel naast het ziekenhuis geopend. In overleg met de vk toen besloten om daar te bevallen. Hij was de sterrenkijker en dat ging dus niet helemaal vlekkeloos. Want ik moest doen van het kraamhotel naar de verloskamers. Dat was eerst 4 verdiepingen naar beneden, door een gang, door/langs het la place restaurant en dan in het ziekenhuis weer 2 verdiepingen omhoog. Ik kwam niet verder dan net voor het restaurant Toen was hij er en konden we weer terug naar boven
@Zxcvb ben je letterlijk in een publieke gang van het zh bevallen, onderweg? Dat lijkt me ook een spannende situatie!
eh ja eigenlijk wel. Het was pal voor de deuren van het restaurant, maar gelukkig was dat restaurant op dat moment gesloten. Daar was dus niemand. Er kwam 1 man aanlopen, maar die werd teruggestuurd door de verpleegkundige. Hij wist niet hoe snel hij zich om moest keren en weg lopen Ik vond het zelf helemaal niet echt spannend, het was echt zo gebeurd en het verliep zonder echte stress. Ik had eigenlijk echt een gevoel van opluchting, hij was er maar mooi uit.
Ja echt een aparte ervaring! Goed dat je hem alsnog zonder ingrijpen hebt kunnen baren. Vraag me toch altijd af hoe het is als je kleintje gewoon geboren wordt, hands off zegmaar. Bij mijn inleidingen was het altijd zo van, lampen aan, instructies volgen wanneer je mag persen en wanneer je moet stoppen enz. Maar bij veel natuurlijke bevallingen komt het kind gewoon op gevoel van de moeder eruit. Op eigen sturing zegmaar. Bij mijn laatste kindje gelukkig niet ingeknipt, wat scheelt dat ook ontzettend in het herstel. Voelde me ook gewoon gelijk zo energiek en krachtig na de bevalling. Bij de andere 3 echt van de kaart, dat ik echt moest bijkomen van alle indrukken. Het kan echt zo verschillend verlopen.
ik werk in de zorg. Nachtdiensten. Officieel 12 uur per week, nu dan 8. Vanwege veel uitval van m’n andere nachtcollega’s kon ik pas per september wat ouderschapsverlof opnemen. Ik ben begonnen met de uren (4 per week) van onze zoon van bijna 6, deze zouden tot volgend jaar kerst ongeveer lopen daarna kon ik nog van de andere nemen, maar t plaatje wordt nu weer gehutseld Mijn diensten vallen altijd in t weekend, m’n man is maandags vrij dus vrijdag tot en met zondagnacht zeg maar. Ideaal want we hebben nooit andere opvang nodig. Vorige x heb ik tot 36 weken kunnen werken, dus hoop dat dat nu ook lukt. Dan loopt mn verlof eind augustus/begin september pas af Als je het zo kan overbruggen heel fijn, want wat ik van vriendinnen ook hoor is vakantie en opvang geen goede combi.
welkom, leuk dat je mee komt kletsen. maat je schrijft is zo herkenbaar. De ouderen kijken nergens naar zeg maar dus ben ik wel de persoon die de rem erop zet. Voor 3 uur mag er niemand naar boven. Hebben ze iets nodig jammer dan. T zijn vooral de oudere meiden die dan bijv vroeg uit zijn. De rest is pas na 3 uit school. hier heb ik geen klagen wat bevallingen betreft. De oudste 2 zijn in het ziekenhuis geboren. De andere allemaal thuis. De oudste had startproblemen(zuurstofgebrek, klem met schouder etc) duurde bijna 18 uur. De 2e had in vruchtwater gepoept dus toen de huisarts kwam en zei dat ik 7cm al had (niks van gemerkt werd net wakker) mochten we naar het ziekenhuis, dat haalden we makkelijk volgens hem want de 1e duurde lang. 10 over half 6 reden we de spoed binnen en 5 voor 6 was ze al geboren. Kreeg ik nog op m’n kop, want ze had wel tegen de deur kunnen vliegen zei de verloskundige. Deze bevalling duurde totaal krap 2 uur. De andere bevallingen varieerde tussen de 2-4 uur. Zodra ik mag persen weet ik eigenlijk dat t binnen een enkele minuut gebeurd is. Hoop dat het ditkeer ook weer zo mag zijn. Wat ik dan t spannendste altijd vind is, wanneer je belt en ze komen hoe lang dat dat duurt zeg maar, altijd n soort van angst dat ze niet op tijd zijn ofzo. Gelukkig is dat nog nooit gebeurd, maar je hoort dat wel eens en dan denk ik da zou ik echt nooit en te never willen
@Krulletje87 bedankt! En wow, een 9e kindje voor jullie. Geweldig. Wat betreft het slapen is het idd een dingetje. Dat is ook echt het enige waar ik zelf een beetje onrustig van word... want als die kleintjes niet goed slapen is het gewoon voor iedereen een grotere belasting omdat ze zo huilerig worden. En je hebt natuurlijk een heel huishouden te runnen. Hoe veel slaapkamers hebben jullie thuis? Fijn dat jouw bevallingen altijd goed gaan, ook het gedeelte erna met de geboorte vd placenta enz? Hier was ik wel een beetje bang gemaakt door gyn van, het is wel je 5e kindje en er is een risico dat je baarmoeder niet goed samen trekt erna enz. Helpt niet mee dat ik nóg angstiger word voor de hele gebeurtenis... zit er wel ff doorheen nu en kijk zo op tegen dinsdag.
Wij hebben 6 slaapkamers. 3 op zolder en drie op de eerste verdieping. De oudste 3 slapen op zolder. De andere drie slapen op twee kamers op de eerste verdieping. Zoon van bijna 9 heeft een eigen kamer. Zoons van bijna 13 en 16 slapen samen op de grootste kamer. Mijn man heeft daar een halve tussenwand gemaakt met hout en kallaxkasten. Zo hebben ze echt wel enigszins hun eigen plek. Probeer je te ontspannen voor de bevalling (ja ik weet het makkelijk praten ) je bent op een veilige plek met allemaal profs om je heen. Die gaan jou helpen en de meeste bevallingen gaan gewoon goed. ❤️ Je hoort/leest meestal de verhalen van de memorabele en beroerde bevallingen. Bevallingen die gewoon goed gaan zijn minder in het nieuws, maar dat percentage is wel het grootste.