Ik ben op zoek naar jullie adviezen! Dochtertje wordt bijna 1 jaar en ik vind het goed voor haar als ze wat zelfstandiger wordt. Ik ga sinds kort ook naar een clubje van ouders/baby's zodat ze went aan anderen. Als ze dat leuk vindt, doe ik haar misschien een paar dagen naar een opvang zodat ik weer kan gaan werken. Maar daarvoor moet ze wel zelfstandig kunnen slapen. Toch twijfel ik, want ik lees online tegenstrijdige dingen, zelfs samen slapen tot 7 jaar, maar ook z.s.m. eigen kamer vanaf geboorte. Nu heb ik altijd samen geslapen en borstvoeding op verzoek gegeven. Daar voelde ik me goed bij. Ze wordt best vaak wakker 's nachts om even te drinken/sabbelen en dutjes overdag gaan ook niet vlekkeloos. Langzamerhand krijg ik spijt dat ik niet eerder begonnen ben aan eigen bedje en borstvoeding als slaapassociatie afleren. Je wordt tegenwoordig als beginnend moeder vaak geadviseerd samen te slapen en te reageren op huilen. Maar doe ik mijn dochter daar wel plezier mee? Krijgt ze niet veel meer zelfvertrouwen van zelf kunnen slapen? Ik heb dit hele eerste jaar voor mijn gevoel aan haar gewijd, mijn eigen leven stond echt even stil als thuisblijfmoeder, hiervoor werkte ik fulltime. Ik merk dat ik het fijn zou vinden als ik ook meer vrijheid zou hebben en 1-3 dagen te gaan werken. Ik denk dat het begint bij zelfstandig leren slapen, zodat ik eens een weekendje weg kan en een ander haar kan laten slapen. Welke methode kan ik hiervoor gebruiken? Kan ik daar gelijk mee beginnen of moet ik eerst borstassociatie afleren? Of moet ik mezelf "opofferen" in deze fase en afwachten totdat zij vanzelf gaat doorslapen en naar eigen kamer?
Ten eerste, een schuldgevoel dat je het mogelijk niet goed hebt aangepakt schiet totaal niet op en heeft geen zin. Tot nu toe doe je het goed en daar gaat het om. Zelf heb ik geen borstvoeding gegeven maar wel 3 kids met alle drie een eigen slaaphandleiding dus mogelijk wat tips. Ik zou beginnen om haar daadwerkelijk re verplaatsen naar een eigen bedje op een eigen kamertje en je instellen op een aantal nachten veel heen en weer lopen. Onze oudste zoon had een hand op hem nodig om in slaap te vallen, de middelste absolute stilte en een strakke bedroutine en onze kleine meid heeft echt behoefte om even zelf geluid te maken, haar knuffel te knuffelen voor ze zelf in slaap valt. Dat laatste duurde echt lang voor we dat door hadden omdat we er telkens heen gingen. Oftewel, er is geen 1 methode die altijd werkt want elk kind is anders. Mijn tips daarom, luister en kijk naar je kind en pas aan als je denkt dat het werkt. Succes!
Beginnen met kleine stappen en bewust zijn dat het aanleren van nieuw gewoonte tijd nodig kan hebben (en dat je kind het misschien niet zo eens is met jouw verandering! Zij willen vaak dat alles lekker bij het oude blijft... en zeker een dreumes kan dan behoorlijk wat verzet laten zien). Mijn kinderen hebben altijd in eigen bedje/kamer geslapen, maar hadden nog steeds borst nodig om in slaap te vallen. In mijn afwezigheid (maar dan ook alleen dan!) volstond een flesje, wiegen op schoot en een fopspeen. Ik zou niet wachten tot je kind gaat doorslapen voordat je je eigen leven weer wat meer gaat oppakken, want dat kan nog best een tijdje duren. Ik ben gestopt met borstvoeding toen ze 2 jaar waren, maar denk maar niet dat ze toen magisch gingen doorslapen. Dat is daarna heel geleidelijk gekomen. Misschien is slapen in eigen bedje een handige eerste stap? Gewoon beginnen en je instellen op een lastige periode waarin je kind moet wennen aan deze verandering.
Heb een paar zinnen aangetipt. Als je nu over opvang denkt, begin dan alvast te zoeken naar opvang, het is per regio verschillend, hou rekening met lange wachttijden, het zou jammer zijn als je kindje straks zelfstandig slaapt en dan blijkt dat je niet kunt gaan werken omdat er geen opvang voor handen is De volgorde, zelfstandig leren slapen zodat je een weekendje weg kunt om daarna te kunnen starten met werken is wel optimistisch. Overdag weg naar het werk is korter zou daar eerst naar kijken, weekendje weg komt later wel weer. (En misschien valt het mee hoor!) Je kindje zal nu overdag ook slapen, hoe doe je dat dan? Ik heb ook borstvoeding gegeven en de eerste maanden sliepen ze in een wieg op onze slaapkamer. Na een paar maand ben ik begonnen met de overdag slaapjes op hun eigen kamer in hun eigen bedje, dat ging vrij snel prima (weet niet hoe een 1-jarige dat oppakt, maar dat merk je vanzelf). Hier wel gevoed op vraag natuurlijk, maar nooit beetje sabbelen, daar hadden ze een speen voor.
Slapen overdag was vaak het meeste gedoe. Dat duurde zelfs met de borst heel lang voordat ze sliep en dan na 10 minuten wakker want help borst is weg. Of ik moest er bij blijven... In een kinderwagen of draagzak slaapt ze wel zonder problemenn overdag. Een ander kan ook met haar gaan rijden in de wagen bijvoorbeeld. Nu ben ik begonnen met borstassociatie afleren sinds gisteren, zodat ik al wat doe. Ik wil nog wel even de reacties afwachten hoe ik het precies aan ga pakken met eigen bedje en kamer. Ze mag dus drinken maar ik voed rechtop zittend zodat ze niet in slaap kan vallen bij drinken. Bij sabbelen koppel ik los. Gisteren is ze uiteindelijk na veel tranen in slaap gekukeld zelf. En nu net is ze na 3 kwartier in slaap gevallen. Wel naast mij en ik zong een liedje. In haar co-sleeper raakte ze zo overstuur dat ik haar maar tegen me aan legde, zonder borst. Ik hoop dat ze snel zonder borst kan slapen en ik dan aan dat bedje kan beginnen...
Nog een toevoeging trouwens! De nacht ging veel beter dus. Ik heb sinds lange tijd weer langere stukken geslapen, veel dieper. Maar door dat diepe slapen heb je meer last van de gebroken nachten haha. Wel late bedtijd i.v.m. nieuwe aanpak en rommelige late dutjes overdag. 22:30 slaapt 00:10 korte voeding, ik zittend dus, als ze genoeg heeft gaat ze zelf verder slapen 03:40 voeding, ik moest wel afkoppelen, ze slaapt verder 06:45 voeding, slaapt zelf verder 08:00 wakker en uit bed Sabbelen was er dus niet meer bij
Ik denk dat je al een hele goede eerste stap hebt gemaakt! Het zal waarschijnlijk nog wel pittig worden dus probeer door te zetten en vol te houden. Hier nooit borstvoeding gegeven, maar net zo goed slaap associaties met de fles hoor en de jongste is echt geen makkelijke slaper. Echter slaapt ze niet bij ons in bed, heeft ze nooit gedaan, maar we hebben uren rond gelopen en van alles geprobeerd soms. Wat we hier bijv hebben gedaan is bij d'r blijven wanneer ze ging huilen als ze naar bed ging. Soms hielp een liedje zingen of ssttt zeggen, wel werd met eruit halen en dan weer terug leggen het drama altijd groter dus dat deden/doen we zo min mogelijk. Ik zing of neurie ook wel eens vanaf de gang, helpt soms ook. Probeer te kiezen wat bij jou/jullie past en dan inderdaad in kleine stapjes. Als je graag wilt dat ze bij en door anderen naar bed gebracht kan worden is focus op zelf in slaap vallen overdag wel belangrijk, zou niet direct instellen op een nachtje logeren of een nacht/weekend weg, dat is best een flinke stap. En als je graag wilt gaan werken zou ik zeggen, doen! Want weet je, bij de opvang zijn ze al die problemen gewend waar jij nu tegenaan loopt of bang voor bent en het zal vast goedkomen. Ze zal heus moeten wennen want 1 jaar is niet de meest ideale leeftijd om bij de opvang te starten vanwege verlatingsangst als ze het voor die tijd niet gewend waren, maar daar zal je dan even doorheen moeten. Ik vind de dagen met de kids thuis altijd heel pittig (bijv vakanties) en was vorige week blij dat ik weer lekker even een dagje mocht werken. Succes met de kleine, je klinkt als een hele lieve moeder die goed weet wat haar kindje nodig heeft, maar zeker gelijk hebt dat ze ook een beetje van je los mag komen.
Wat bij de mini's helpt is een knuffeltje of doekje met jouw luchtje. Nu is je kleine bijna een jaar dus geen idee of ze dan nog zo "luchtjes gedreven" zijn. Maar een slaapknuffeltje (en de backup een tijdje op je lijf dragen) kan de overgang allicht makkelijker maken.
Overigens kan het ook zo zijn dat je dochter juist goed slaapt op de opvang. Ik ben gastouder en maakte het al vaker mee. Thuis lastig, bij mij een goede slaper. (En andersom ook ). Qua leeftijd zou ik het wel goed opbouwen, het is best een lastige leeftijd plus ze is nog nooit zondag jou geweest. Ik vind deze soort aanvragen altijd mooi en dankbaar om het te laten slagen.
Hier even een update. En bedankt voor de fijne reacties! Ik neem de adviezen mee. Mijn nieuwe aanpak van borstassociatie afleren ging 2 dagen en nachten super. Overdag sliep ze ook beter, soms wel 3 uur achtereen. Toen daarna hield het op en reageerde ze bijna angstig op bedtijd. Echt niet willen slapen. Of 's nachts overstuur wakker, we moesten zelfs gaan auto rijden om haar rustig te krijgen, omdat ze non-stop huilde. Van de ellende ben ik maar gestopt met de nieuwe aanpak. Ze is nu overdag ook prikkelbaar, misschien iets met verlatingsangst of tanden wat opspeelt, ze bijt ook op van alles. Inmiddels slaapt ze wel weer wat beter, uiteraard lekker vaak aan de borst... Ze heeft wel een zacht knuffeltje, maar een speen neemt ze niet jammer genoeg. Ik vind het wel jammer dat ik geen vooruitgang heb geboekt. Ik wil het graag opnieuw proberen. Zou het beter gaan als ik nu gelijk begin met eigen bedje op eigen kamer om door de zure appel heen te bijten? Ik wil alleen niet dat ze slapen als iets negatiefs gaat zien. Maar misschien zat ik middenin het proces van accepteren en heb ik het te snel afgebroken. Lastig dit!
Heb je ruimte om een bed voor jou in haar kamertje te zetten? Dan kan ze wennen aan de geluiden daar, haar eigen bedje, maar ben jij ook nog in de buurt. Bij G heb ik met een hand op dr rug in t ziekenhuis geslapen. Ze was toen 18mnd en was ivm RSV opgenomen ter monitoring. Saturatie was bagger maar madame stond te dansen en te springen in t ziekenhuisledikant. Mooi dat ze niet ging slapen, alles raar etc. Pas toen ik mn stoel (!) naast dr bed zette en mn hand op dr rug hield vond ze de rust om te slapen. Ik was alleen de rest van de nacht genoodzaakt mn hand er op te houden anders begon het circus weer van voor af aan. Dus doe het vooral NIET met een stoel, neem een bed (als dat kan) en ga uit van een marathon en maak het jezelf zo makkelijk en comfortabel mogelijk. Bij ziekte/kommer en kwel slaap ik ook bij hun op de kamer. Als ik inschat dat het weer stabiel/oke is dan ruim ik de logeerspullen weer op. Geeft zelden een probleem, ja R die zn charmes in de strijd gooit want die vind t veels te gezellig.
Ja, ik denk er ook over om tijdelijk een matras naast haar bedje te zetten. Of een peuterbed aanschaffen, aangezien ze totaal niet gewend is aan het ledikant. Overigens laat ik haar overdag nu vaak slapen in de kinderwagen. Ik ga een halfuurtje wandelen en dan slaapt ze in huis verder. In totaal zo'n 2 uurtjes. Dat is al een stuk langer dan gestoei in bed, meestal waren dat dutjes van 45-60 minuten. Een ander kan haar namelijk ook rondrijden. Alleen zou dat op een opvang misschien niet mogelijk zijn binnen. Dat is wel gelijk haar enige dutje op een dag. Ik vermoed toch echt de slaapregressie, want 2 dutjes wil ze niet. Voordeel is dat ze lekker vroeg naar bed kan. Ik begin rond 18:00 aan bad, pyjama, boekje etc. En gisteren sliep ze om 19:30, ook iets met slaapregressie... Ik stoei dus lekker verder! Als ik het licht heb ontdekt zal ik dat wel delen, misschien dat andere meelezende moeders er wat aan hebben.
Ik snap dat je zoekende bent en dat heeft ook echt tijd nodig, maar ik denk eerlijk gezegd dat je het jezelf hier niet perse makkelijker maakt. Je laat haar nu dus juist wennen aan een andere manier van slapen dan in haar bed. Ik zelf zou daar geen standaard ritueel van gaan maken.
Gewoon de nieuwe gewenste situatie in en troosten met iets waar ze later ook mee getroost kan worden. Dus een speen, aai over der bol, knuffeltje met geur van mama. Natuurlijk pakt ze geen speen want mama is haar speen Alles is een keuze. En elke keuze heeft een consequentie. dat is niet goed of fout. Gewoon een consequentie. Als je die niet wilt moet je ook die keuze niet maken. Elke tussenstap die anders is moet je daarna ook weer afleren. Dus ik zou zeggen gewoon cold turkey naar de gewenste situatie … slapen op eigen kamer in bedje en als ze huilt aai over der bol en weer weg gaan. Nachtvoedingen zijn ook niet nodig. Zo is ze gelijk van de ‘slaap/borst als speen associatie’ af. Nu wordt de associatie slapen is zelf vermaken en speen. Alle tussenvarianten lijken mij het alleen maar complex maken.