Mijn man is militair. Werkt 40 uur op papier. Heeft nu 1 dag per week ouderschapsverlof. Door oefeningen en uitzendingen is hij vaak weg, maar als het rustig is, is hij vaak vroeg thuis. Hij heeft een lange reistijd waardoor hij regelmatig binnen slaapt. Ik werk zelf 4 x 9. Begintijd staat vast maar kan vanaf de middag flexibel werken waardoor ik vaak eerder stop of in de avonduren nog wat doe.
Vriends werk vraagt veel flexibiliteit van ons gezin. Zit ‘m niet zozeer in het aantal uur, wel in het werk zelf. Met name het veel beschikbaar en (met vlagen) van huis zijn. Ik werk zelf niet en zie voorlopig ook niet voor me hoe we dat kunnen combineren (met werk wat ik kan/wil doen, als het echt moet lukt het vast). Het heeft invloed op het gezinsleven, maar niet negatief vind ik. Hij is gelukkig in zijn werk en een erg betrokken vader en partner. Dat hij niet elke avond met ons aan tafel zit, de kinderen naar bed of school kan brengen betekent niet dat hij niet betrokken is. Hier dus geen gelijke verdeling, maar voor ons werkt het prima zo.
Dit klinkt als alles behalve een standaard invulling van het gezinsleven en ook geen standaard baan van je partner. Wel goed dat hij dat beeldbellen als must have heeft opgenomen, voor de kinderen lijkt mij die structuur ook heel prettig. Maar voor jou lijkt het mij zwaar hoor, er bijna altijd doordeweeks alleen voor staan, inclusief crisisopvang.
Mijn man 40 uur per week, ik werk niet. Voorheen werkte ik 16 uur maar doordat mijn man voorheen meer dan 50-60 uur werkte was dit niet meer te doen. Nu werk ik dus niet meer en hij 40 uur en als hij moet overwerken is het nu geen probleem meer. Maar snap het wel het geld is heel fijn maar het samen zijn ook.
Momenteel durf ik het niet te zeggen wat gemiddeld is. Vandaag de sleutels vsn ons schip ingeleverd en net maandje bezig met andere werkzaamheden. Met een eigen schip zijn dagen van 16u niet vreemd. En dan 5 of 6 dagen in se week. Zondag was de enige dag dat er niks gebeurde. Zelf ben ik in de praktijk tbm. Voorlopig ook nog geen intenties om te veranderen.
Hier werkt mijn man 40 uur en soms wordt hij eens gebeld als er een grote storing is, maar heeft geen vrije dagen; hij kan vrij nemen wanneer hij wilt. Ik werk 24 uur 4x6 uur en dat is perfect. Onze kinderen zijn al groot maar toch is het fijn om van alles te kunnen regelen als ik thuis kom of lekker bakkie thee te doen met mijn dochter. Toen onze kinderen net geboren waren, hadden we een eigen bedrijf. Mijn man werkt 16 uur per dag maar altijd tussen 16-18 of later 17-19 was hij altijd thuis om mee te draaien met het gezin en te eten en alles naar bed te brengen. Ik werkte toen niet of later 28 uur.
Ik 37.75 mijn vriend 0. Na een lang traject lijkt het eindelijk zo ver dat hij 80-100 word afgekeurd. En hoe gek dat ook klinkt hoop ik dat heel hard en zal deze uitslag veel emotie met zich mee brengen. Nu is hij 52% afgekeurd.
En @DCRK heb je al wat meer inzicht gekregen. zijn er nog extra vragen die je hebt? Ik vroeg me nog af hoeveel werk je zelf? ben je thuisblijf moeder of heb je ook nog werk buiten de deur. het is met een jong gezin sowieso zoeken naar een ritme en werkschema wat voor jullie als gezin het beste werkt. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat hij echt wel momenten vrij maakt en zonder telefoon of laptop 100% aandacht aan het gezin geeft. Ik vind ook dat je echt als partner wel kan zeggen, we gaan op vakantie, dus je krijgt iedere dag max 30 min. voor je werk, bijv. in de ochtend na het gezamenlijk ontbijt, maar daarna is het tijd voor het gezin. (beter nog je krijgt helemaal geen tijd voor je werk, want je hebt VAKANTIE) Een meeting kan ook wel een keer doorgang hebben zonder jou erbij. Er zijn vast banen waarin je altijd wat moet checken, maar soms heb ik het idee dat mensen zichzelf ook belangrijker achten in hun functie dan wat hoeft of nodig is. In de meeste bedrijven is niemand onvervangbaar. (eigen bedrijf is een ander verhaal dat weet ik)
Nou, dit! Eigen bedrijf en sommige écht hoge functies misschien daargelaten, maar het klinkt echt vaak als een eigen keuze om bereikbaar te zijn tijdens je vakantie. Hoe lang ben je nou weg? Twee weken? Drie hooguit? Als 't bedrijf dat al niet overleeft terwijl jij geen uitzonderlijke functie bekleedt, dan ben je dus een single point of failure en dan moet je bedrijf daar wat aan doen.
Klopt en dat heeft mijn man al meerdere keren aangegeven en hij vertikt dus ook om op vakantie nog langer beschikbaar te zijn of in zijn weekend (wat veel Amerikanen normaal vinden). Nu alleen het volgende probleem: waar vindt je iemand? Niet voor niets is hem gevraagd ook (deels) daar te gaan werken en ontvangt hij wekelijks berichten van recruiters. Hij vindt het werk zelf erg leuk, de druk niet. Soms willen ze de situatie wel veranderen, maar gaat dat niet (zo snel).
38 uur (geloof ik, kan ook nu weer 40 zijn). Begint soms wel al om 6 uur (wil hij zelf hoor) zodat hij af en toe uren kan compenseren als er bijvoorbeeld iets van de kinderen op school is ofzo. Of ik een keer cursus heb op de middag waardoor hij eerder naar huis moet. Verder heeft hij een normaal aantal vakantiedagen per jaar + nog adv. En redelijk flexibel in het opnemen, kan hij eigenlijk volledig zelf plannen, op een aantal data in het jaar na waarop hij echt wel aanwezig moet zijn op het werk. Momenteel is hij meestal rond 6 uur pas thuis door wegwerkzaamheden op de route. Hij moet zo'n 2-3 keer per jaar naar het buitenland, meestal 2-3 dagen. Ik werk zelf 20 uur.
Wij hebben heel bewust de keuze gemaakt om zoveel mogelijk thuis te zijn. Ik werk 27 uur en hij werkt 28 uur. We vinden het belangrijk om elke avond samen te eten, dus mijn man vertrekt wat eerder uit z'n werk om op tijd te zijn. Hij heeft vaak file onderweg. Wij zijn dus elke avond vanaf 17:00 uur samen. Ik besef me dat dat een luxe is dat dat kan. Ik werk 3 dagen op kantoor en man 2. Hij werkt dan 1,5 dag thuis. Man treedt daarnaast ook op, maar dat is niet structureel.
Man werkt 36 uur in 5 dagen en is elke dag 15.30 thuis. Ik werk niet. Dus we hebben heerlijk veel tijd samen als gezin en nu ook met z’n tweeën nu de kinderen wat groter zijn.
Ik ben hier degene die teruggefloten moet worden als het om werk gaat. Komt ook omdat ik m’n werk zo leuk vind. Mijn man is met vakantie zo; telefoon uit. Ik: telefoon aan en regelmatig kijken of ik iets op kan lossen of een (héle korte) meeting inplannen. En dat is bij ons oké. Mijn man respecteert mijn werk tot op zekere hoogte. Als ik aangeef dat ik op vakantie een half uurtje ‘moet’ overleggen, dan mag hij beslissen wel of niet, anders laat ik het aan een ander over. Geen gezeik hierover dus gelukkig. Overigens werkt mijn man op papier meer dan ik maar heeft hij, in tegenstelling tot ik, het voordeel zijn telefoon ook echt uit te zetten. Hij heeft 24/7 een vervanger. Ik niet. Ik ben echt jeugdige verbonden.
Mijn man werkt sinds onze dochter 3 maanden oud was (ze is nu bijna 18) 36 uur per week /4,5 dagen op papier. In de praktijk werkt hij wel meer. Hij vindt zijn werk erg leuk en als hij op zijn vrije middag, 's avonds of in het weekend niets te doen heeft, zit hij wel op de bank in de woonkamer achter zijn laptop wat te werken, maar dat is echt tussen de bedrijven door en de kinderen/gezin gaan altijd voor. Dus als er wat is of ze willen dat hij ze helpt of wat met ze doet op zijn vrije middag, 's avonds of in het weekend, stopt die meteen en doet hij dat en als hij niet werkt, geeft hij 100% van zijn aandacht aan zijn kinderen/gezin. Het is dus niet dat hij stopt en dan nog steeds met zijn hoofd bij zijn werk zit. Hij is erg betrokken bij de kinderen, hielp veel op de basisschool, was klassevader en leesvader en ging/hielp ook vaak mee met activiteiten als die aan het begin van de dag of op zijn thuiswerkdag waren en ging dan gewoon later naar zijn werk. Ook ging/gaat hij altijd mee naar belangrijke afspraken en heeft hij er geen enkel probleem mee om thuis te werken als 1 van hun ziek is of een monteur of zo langs komt. De uren die die dan niet maakt, compenseert hij later wel. Zijn werkgevers hebben daar nooit moeilijk over gedaan.. Verder is hij coach bij het team van onze dochter en was hij ook jaren trainer van mijn zoon en kent hij al hun vrienden. Vakantie is vakantie tenzij ze echt een heel groot probleem hebben en hij echt de enige is die het kan oplossen en dat ook vanaf de Ipad kan doen, maar dat komt echt heel weinig voor. Kortom, hij werkt veel, maar hij is er wel altijd voor de kinderen, ook toen ze jonger waren, en dat weten ze ook.
Op papier hij 29 en ik 26 uur. Beide in 4 dagen. In praktijk werkt hij meestal 32 tot 34 in 4 dagen en ik werk in pieken 4 maanden per jaar ongeveer 10 uur per week extra maar dat is wel allemaal tijd voor tijd dus ik heb dit jaar 10 weken vakantie en nog wat losse dagen voor ziekhuis/helpen op school. Op vakantie doe ik wel vaak 2x per week max 5 minuten mail doorsturen naar collega's zodat zij het werk op kunnen pakken. En ik ben heel december vrij dan houd ik m'n mail ook wel een beetje bij om te voorkomen dat ik in januari begin met grote achterstand. Verder is werk erg flexibel dus later starten/eerder weg/thuiswerken is buiten de piekmaanden nooit een probleem.
Man werkt op papier 36 uur maar zit er vaak boven. Deze periode is hij weer veel in het buitenland Zelf werk ik 24 uur, 3 dagen van 8 tot 17 uur. Werkt hier prima.