Wat vervelend dat je je zo voelt. Hopelijk brengt het jou wat je voor nu nodig hebt. Beterschap en sterkte
@vlindermoeder, geef het rustig de tijd, wie weet wat er nog gebeurt. @Mim89, het was echt heerlijk genieten samen. @Juffrouwminoes, juist geen slappe hap als je hem moet geloven
Sorry dames, even wat afwezigheid vanuit mijn kant. Hier gaat het mwoah. Het minder werken brengt nog niet echt rust met zich mee. Dat realiseerde ik me gister. De kinderen kwamen lampion lopen (ze zijn deze wk bij m'n ex) en hadden rond 20.00 uur ruzie, alle 3 huilen. Ik trok dat echt niet. En ik was in de action, ik kon al die geluiden van mensen niet handelen. Veels te veel prikkels. Ik ben benieuwd hoe het gaat als ik de kinderen vrijdag weer een week heb. Zie er ergens een beetje tegenop. Vorige week was ik jarig, Y was echt super lief. Kreeg een rituals advantskalender en hij nam me mee naar een privé sauna. *smelt* Verder gaat het z'n gangetje maar ik denk dat ik dieper zit qua erdoorheen zitten dan ik misschien toe wil geven. Maakt het niet makkelijker met mijn opleiding ook want ik wil niet 100% ziek zijn en vertraging oplopen.
Wat naar meid dat het ff niet gaat. Soms moet je echt ff terug naar nul. Toen ik onderuit ging heb ik echt meerdere dagen in een donkere kamer gelegen met slaappillen. Heb dat denk ik een week volgehouden. Iedereen hielp mij met de kinderen en ik probeerde 8 uur per dag op de wereld te zijn. Maar ik trok ook echt helemaal niks meer. Dan dacht ik dat het beter ging, ging ik meer doen en dan floep, zat ik weer te huilen. Heel snel overprikkeld, geen concentratie en super emotioneel. Hopelijk krijg je de hulp die goed voor je is.
Wow jeetje dat klinkt wel vrij heftig. Hoelang heeft het geduurd voordat het beter ging en eat voor hulp/therapie kreeg je erbij? Ik heb soms het gevoel dat niks werkt of iig niet voldoende. Y zat een tijdje niet lekker in z'n vel, afgelopen week a 2 weken wel beter en nu ook niet zo en ik kon dat makkelijk van me afzetten maar ik merk dat ik dat nu niet meer goed kan wat het extra belastend maakt ofzo
Ik ben naar de huisarts gegaan en heb toen op geschreven hoe ik mij voelde, omdat het anders een onsamenhangend verhaal werd. Ging de ziekte wet in en werkgever had een psycholoog geregeld. Beetje raar, maar grote werkgevers kunnen dat sneller dan de huisarts. Nog geen medicijnen gekregen omdat slaappillen en kinderen in huis geen goede combi is maar week later zat ik 's nachts met paniekaanvallen op de bank. Dus toch medicijnen. De ergste fase was denk ik 2 maanden en daarna weer opbouwen. Na 6 maanden voelde ik dat het beter ging en na een jaar voelde ik mij pas weer mij zelf. Ik heb altijd geleefd met het beeld in mijn hoofd, als ik genoeg doe voor mijn partner, dan komt alles goed. En op een harde manier geleerd dat, dat niet werkt en dat er dan niks van mij overblijft. Ik kon niet eens zeggen wat ik leuk vond, welke kleur ik mooi vond of wat ik kon doen om te ontspannen. Deed sltijd alles voor een ander in de hoop iets van liefde te krijgen. Dus ja het was ff donker, maar ben nu veel sterker. En weet wat ik wil en waar mijn grenzen liggen en kan en durf nu nee te zeggen. Nadeel er vallen nu heel veel mannen af als potentiële partner hahah.
@brownielover, wat vervelend dat je je zo slecht voelt momenteel. Hopelijk voel je je snel iets beter. @vlindermoeder, er isniks mis met je grenzen aangeven en weten wat je wilt, er komt vanzelf iemand waarbij dat als vanzelf gaat.
@brownielover wat rot dat je je zo voelt. Kan echt wel even duren voordat het beter gaat. Denk aan jezelf ❤️
@Mim89, jij hebt deze week je kijkoperatie toch? Alvast veel succes @vlindermoeder, hoe is het met je date? @Knalrood, jij nog updates? @brownielover, hoe gaat het nu de kinderen weer thuis zijn? @Lill, en hoe staat het met de plannen voor een hond? @Juffrouwminoes, hoe is het nu met jou? Al iets meer rust? @justme1974, hoe gaat het met jou? Je maakt zulke mooie stappen vooruit, hopelijk levert je dat wat positiefs op. @de rest roep vooral uodates, ben vast weer mensen vergeten. @hier, dit weekend een dag met kind en vriend op pad geweest, bios en shoppen en heel veel lol gehad samen en dan ben ik even naar toilet en kom terug en dan zitten ze naast elkaar iets te bekijken op mobiel en daar druk over in gesprek, had echt een smelt momentje zo lief en leuk km te zien. Dus ja ik ben nog steeds een blij ei, en er was al een waar gaan we volgende keer heen op vakantie vraag, heerlijk dit ❤️. Dus ik zit nog steeds op mijn wolkje
Hé blij ei!! Heerlijk zo n moment. Dan smelt je toch! Hier van het weekend date gehad met mijn ex was heel gezellig. Zo fijn dat je niet op je hoede hoeft te zijn. Gingen naar Amsterdam, stuurde de navigatie ons dwars door de stad.... pppfff en hij is gewend door Amsterdam te rijden, dus hij rijd pittig. Zat met zweet handjes naast hem. Aan zijn rijstijl zal ik nooit wennen. Met die enne jongen nog steeds aan het date. Op woensdagochtend gaan we meestal wandelen of ergens wat drinken, deze woensdag gaan we schaatsen op de jaap van edenbaan. Zaterdag gaan we eten en naar de bios. Mijn gevoel is wel nog steeds gelijk. Hij is aardig, maar geen vlinders. Wat ik ook wel lastig vind. Dat mensen om mij heen heel racistisch reageren. Hij is half Marokkaan. Opgevoed door zijn Nederlandse moeder. Maar mensen roepen gelijk, mort je niet aan beginnen. Ik vind dat wel heftig en oneerlijk.
@pardoes ja klopt, donderdag. @vlindermoeder oh ja fijn he die vooroordelen. Ik ben zelf half Turks. Zus draagt hoofddoek. Als je eens wist wat zij soms hoort, en dan valt het bij haar nog 'enigzins mee'.
@pardoes het gaat. Ik zit nu met griep thuis, dus lekker rustig aan doen maar. Gister bij de huisarts geweest omdat ik eergister uren pijn had op de borst, dus die wil dat ik sneller gezien wordt door de arbo arts maar ze zijn daar echt mega druk. In liefdesland gaat het mwoah. Ik merk dat ik weer eens twijfel. Het lijkt wel een terugkerend iets te worden iedere 6/8 weken en ik wordt er gestoord van. We hebben het hartstikke leuk samen, hij is ontzettend lief, begripvol en zorgzaam. Alleen we verschillen zo ontzettend veel in dingen. Gevoelsmatig pas ik mij heel erg aan naar zijn 'levensstijl' en ik baal soms dat we niet meerdere raakvlakken hebben. Anderzijds denk ik weer hoe belangrijk zijn die dingen Om even een beeld te geven; Ik ben een planner, hij is van go with the flow We verschillen in muziek smaak Ik hou oa van actieve activiteiten, hij wandelt/fietst liever Ik hou van winkelen, hij shopt alleen online Mijn leven is druk en chaotisch (kinderen, werk) zijn leven is rustig (rust regelmaat) Ik ben een big spender, hij is vrij zuinig Hij eet gezond en is sportief, ik niet Hij is assertief, verbaal sterk. Ik niet Tuurlijk hebben we ook wel leuke dingen en raakvlakken Diepgaande gesprekken waarin ik mijzelf vaak beter leer kennen door hem Dezelfde interesse in films Wandelen en fietsen (vind ik leuk naast andere actieve dingen) We reizen beiden graag Dezelfde dromen (al is hij daar ook actief mee bezig en ik niet) Redelijk dezelfde humor Hij is ontzettend begripvol, lief, zorgzaam. Ik vraag mij alleen af of je met zoveel verschillen het op lange termijn wel kunt laten werken? Ik heb het gevoel mij vooral aan te passen naar zijn leven. En het is natuurlijk beiden een beetje water bij de wijn doen.. maar gevoelsmatig ben ik diegene die dat doet. Daarnaast heb ik kinderen en hij weet niet of hij op lange termijn een relatie kan hebben met iemand die 'beperkte' vrije tijd heeft zoals hij dat zegt. Hoe kijken jullie daar tegenaan? Ik heb het wel mega leuk met hem, gevoelens zijn er ook. Maar die twijfel iedere keer..( had ik met X toen ook) ik weet niet of dat iets is in mijzelf waar ik aan moet werken of dat die verschillen ervoor zorgen.
@Mim89, kijk fijn dat het bijna is, hopelijk een beetje een positieve uitkomst. @vlindermoeder, goed om te lezen dat jullie nog steeds daten en dat het in basis gewoon gezellig is en jullie elkaar regelmatig zien, en die vlinders kunnennog komen he? Oei vervelend dat soort vooroordelen, vooral als zeniet gebaseerd op op wie iemand is. Kijk als je hem ontmoet en het is 1 en al straattaal en nouja we hebben allemaal wel beeld dan zou ik zulke opmerkingen terecht vinden, maar anders zegt afkomst niks en is opvoeding veel belangrijker. @brownielover, wat vervelend dat je de griep hebt, aan de andere kans is even rustig aan doen misschien niet heel verkeerd. Oei daar is die twijfel weer wat vervelend dat die er toch telkens is, sluimerend of volledig aanwezig. Dat zijn vragen waar van ik denk hier kan ik je niet echt verder mee helpen, ik denk dat verschillen tussen personen ook juist een verrijking kunnen zijn en dat je van elkaar kunt leren, samen groeien en samen dingen oppakken en interesse kunt tonen in wat de ander leuk vindt. Zo ga ik met mijnvriend mee naar dingen die hij helemaal geweldig vindt, en hij met mij. Pakken we samen dingen op en is er ook ruimte voor ieder je eigen leven en dingen, als ik bij ons kijk ik ben niet bepaald stil en rustig , waar mijn vriend juist heel kalm en rusig is, wordt nergens flauw van en straalt gewoon rust uit, dat maakt dat als hij er is ik meer rust heb, waar hij dus juist zegt als jij er bent dan voel ik mij vrijer, doe ik dingen makkelijker en praat ik makkelijker doordat johw energie mij energie en vertrouwen geeft, dus juist verschillen kunnen een mooie aanvulling op elkaar zijn. Maar je waarden en normen moeten wel matchen, andersheb je heel grote uitdagingen. Is er ruimte om dit soort vragen binnen je hulpverleningstraject neer te leggen?
Zeker vervelend! Maar idd nu moet ik rustig aan doen. Kijk verschillen kunnen heel mooi en verrijkend werken zoals jij het omschrijft. Alleen Y leeft echt z'n eigen leven zoals hij het wil. Zal niet snel iets doen wat hij niet wil, ook niet als ie daar een ander plezier mee doet. Klein voorbeeld is bv verjaardagen van mensen om niet heen te gaan. Hij haalt er geen energie uit om mensen te spreken voor de vorm zo'n dag dus gaat niet. Ik deed laatst iets wat ik liever niet wou maar deed t voor een ander toen zei die dat is vrij dom.. Dus ik pas me in heel veel aan naar hem en niet andersom heb ik het idee. Ik heb maar besloten ermee te stoppen.. elke keer die twijfels breken me op en zijn in m'n herstel nu ook alles behalve wensend. We hebben leuke raakvlakken maar als ik heel eerlijk ben: denk ik niet dat dit echt toekomst materiaal is. Op vakantie maakte die bij elk huilend kind een opmerking. Hij weet nog niet of hij een relatie kan op lange termijn met iemand die beperkt vrije tijd heeft wegens kids. Ik bedoel na 8mnd mag je dat wel een x weten hoor.. Met kerst vroeg die eerst wat ik ging doen (werken) toen zei die oke ergens is dus wel ruimte. Benoemde ik het laatst wist ie het niet meer en zei plan maar wat en als je geen ruimte meer hebt heb ik pech... Of voor z'n verjaardag zouden we vrijdag weggaan incl overnachting. En ineens vroeg die wat doen we de dag erna want vrienden zijn in de buurt die wil ik graag zien. Maar is zonde vd overnachting. Dus aangegeven dat die overnachting niet perse hoeft. Maar eindstand is dus mijn kado gaat half door omdat hij liever naar vrienden gaat. Ik snap best dat ie ze lang niet gezien heeft maar hiermee geef je mij het signaal zij zijn belangrijker dan hetgeen wat jij geregeld hebt.. Nee ik stop ermee.. lijkt me beter.
Jammer dat je ermee stopt meid. Ik hoor geen problemen waar je niet overheen kunt komen, maar gezien je eigen rommel in je hoofd (bedoel het niet lelijk) snap ik dat je het er nu niet bij komt hebben. Ff volle focus op wat wil ik nu is zeker belangrijk. @Mim89 ooohhh echt bijna. Ik denk aan je
Hm misschien niet maar goed ik ben echt diegene die zich naar hem aanpast en het mag wel een beetje 50/50. Ik wring me in alle bochten hem te zien (werk erop aanpassen, oppas regelen). Met het kerst en kado ding erbij is toch n beetje de druppel. En inderdaad ik heb zoveel aan mezelf nu.. hij zit ook niet lekker in z'n vel en ik.merk dat ik me dat toch meer aantrek dan gedacht.