Inderdaad, ik zou daar ook geen straffen aan hangen. Ik zou wel duidelijk maken dat ik het een stomme actie vindt, uiteindelijk ondervinden ze zelf wel de consequenties wanneer dit vaker gebeurt en ze bij de manager moeten komen.Mijn dochter had er destijds ook een handje van om zich redelijk makkelijk ziek te melden, ze is zelfs weleens niet komen opdagen terwijl te had moeten fluiten tijdens een handbalwedstrijd. Was nogal genant omdat ze had moeten fluiten bij onze jongste dochter, ze was het ook gewoonweg vergeten. Druk met de problemen van een 16 jarige Ik haar bellen en werd ze wakker maar zei doodleuk, ik kom niet, geen zin in ... Was ook even een fase met een lange ademhaling. Ook dat is weer goedgekomen en werkt ze nog steeds bij de betreffende supermarkt en heeft ze de leiding over haar ploeg, is bhv 'er en doet het tellen aan het einde van de dag. Geen haar op haar hoofd die nu zomaar ziek zal melden of ergens niet op kom dagen. Soms is het toch ook gewoon lekker om eens lekker recalcitrant te zijn. Ik kon er ook wat van op die leeftijd en zat ik echt niet op straffen te wachten, had ik sws niet serieus genomen. Op je bek gaan hoort er nu eenmaal bij en met een beetje geluk leren ze ervan.
Haha, ja goeie vraag. Ik denk dat hij heel voorzichtig! het in zijn bus heeft neergelegd om het naar een volgend punt te transporteren
Dat scheelt Maar ik zag het al voor me: heel voorzichtig neerzetten en dan een hele klucht met die rit, waarbij er van alles fout gaat.
Heb je een tip? Ik ben net gebeld door de Vomar dat mijn zoon puber wat gestolen heeft.... ik ben zo boos, gelukkig is hij nu op school. We leren hem dat acties consequenties hebben en ook dat niet werken verhalen hebben we ook al eens gehad, nu wachten tot man ook thuis komt en we even een gesprek aangaan... Waarom denk je dan?
Oh kak wat rot. Ik zou ook zo niet direct durven zeggen: dat en dat zijn de consequenties van dit. Wel 'fijn' dat je nu wel even tijd hebt om je eerste woede te laten zakken en pas later het gesprek hoeft te gaan met hem. Ik denk dat ik sowieso hem naar zijn kamer zou sturen bij thuiskomst en dan na overleg met mijn man pas het gesprek met hem aan te gaan. Sterkte!
Pfff, shit zeg. Dat is ontzettend balen. Waarom? Ja zeg het maar, stoer doen? Groepsdruk? Sommigen zijn daar gevoeliger voor. Ik zou ook boos zijn en dat mag ook. Fijn dat hij nu op school is, kun je even zelf rustig proberen te worden. Ik zou zeker laten weten als hij thuiskomt dat je boos of misschien wel erger, teleurgesteld bent en dat je niet begrijpt waarom hij zoiets zou doen. Dan vanavond met je man erbij samen om de tafel. Laat hem maar praten, zie maar waar hij meekomt. En je mag best aangeven dat je even niet weet wat je er mee moet doen, maar dat je daarop terugkomt als jullie samen hebben kunnen overleggen of als je zoon daar het type voor is, vraag hem zelf wat hij denkt dat zijn straf moet zijn. Mijn jongste zou keihard gaan lachen, maar mijn oudste neemt dat echt wel serieus. Veel succes!!!
Mijn hemel hoe ben ik ooit door mijn schooltijd heen gekomen zonder ouders die mij vertelden wat ik moest leren voor welke datum .
Het gaat natuurlijk niet alleen om het baantje in het verhaal. Er was ook een afspraak met zijn ouders die hij niet zo interessant vond. Raar dat een puber dit doet? Tuurlijk niet. Zo belangrijk vinden ze anderen niet. Maar hoe je daar op reageert is heel puber gebonden wss. Tenzij je het zelf allemaal wel prima vind natuurlijk, dat kan ook dat je het allemaal niet zo belangrijk vind .
Geen idee. Ik had ook geen boeken (werd niet betaald). Dus mijn agenda stond echt vol haha. Als ik lees dat alles digitaal moet is het best om te huilen. Of kinderen er aan herinnerd worden dat ze het moeten. Mis het wel de tijd je doet het anders heb je een probleem. Na blijven 9f gewoon onvoldoendes. Het stukje zelf verantwoordelijk vald helemaal weg als je als ouder alles moet voorkauwen. Als je het leek te vergeten kreeg je gewoon te horen kijk in je agenda, staat het er niet en het was er wel dan was het je eigen schuld.
Dat is inderdaad niet leuk. Is die niet meegenomen door de politie? Mijn zoon heeft het ook gedaan in de brugklas en die is mooi met de politie auto opgehaald. Zijn maatje met een andere auto. Aantal uurtjes in de cel gezeten ( er werd heel goed voor hem gezorgd) verhoor etc en een Halt straf.
Ik denk dat de gemiddelde ouder er niet blij van wordt maar ik zou er geen halszaak van maken in de vorm van allemaal straffen etc Wanneer ik tegen mijn kinderen zeg dat ik oprecht teleurgesteld in ze ben dan is dat hier al genoeg straf en hoeft daar niet nog iets bovenop. Een ieder doet het op zijn eigen manier en dat wil dan niet zeggen dat je het allemaal maar prima vind.
Nee omdat ze mij gebeld hadden, schakelen ze de politie niet in. Opzich had ik het misschien nog wel ok gevonden als hij meegenomen was maar voor zijn toekomst niet echt ok... Hij is nu thuis en hij zit op zijn kamer. We gaan straks het gesprek met hem aan. Ik ben niet meer zo boos gelukkig maar waarom? zelf denk ik ook aan groepsdruk; het is best een gevoelige jongen en die in de 1e en 2e gepest is. Hij weet dat dit echt niet kan dus we gaan het horen straks.
Denk dat je mijn verhaal niet hebt begrepen. De afspraak was: hij gaat naar het feest. Gaat vanuit het feest naar werk. En daarna weer terug naar het feest (werk was maar 2 uurtjes). Hij heeft geen woord gelogen ook. Alleen was het feest blijkbaar zo gezellig (en luidruchtig) dat hij de tijd had vergeten en bellen min of meer onmogelijk was. Ook geen mogelijkheid een rustiger plekje te zoeken op een bomvol plein. Verder vind ik straf geven geen enkele meerwaarde hebben als de boodschap al is aangekomen en begrepen. Les geleerd: vanuit een feest naar je werk gaan, terwijl de rest doorgaat is geen goed idee. Zou 't vaker voorkomen of andere incidenten met niet nakomen van afspraken, dan gaan we wel strenger optreden. T dukje discussie over telefoons inzien. Op de basisschool deed ik dat heel af en toe. Gewoon even meekijken als hij naast me zat. Gebeurde nooit iets bijzonders. We hebben meerdere goede gesprekken gehad over wat hij moet doen of zeggen als er wel vervelende dingen gebeuren. Ik vertrouw hem dat hij ons dan in vertrouwen zou nemen. Dus na de brugklas hebben we dit volledig los gelaten. Zijn telefoon. Zijn privacy. Net zoals ik geen idee heb waar ze op school in de pauze over praten. Nouja... een beetje een idee, want die gesprekken zullen niet heel veel verschillen van wat ik op de a hoekbank hoor als ik de jongens naar voetbal of iets anders breng. Muziek, meisjes, schoolwerk, welke leraren stom zijn.
Heb ik dat niet goed begrepen of heb je dat zelf niet duidelijk aangegeven in je beginpost? Ik heb het stukje nog eens gelezen en ik haal er echt niet uit dat je zoon het vergeten was. Staat er volgens mij niet in. Dat maakt de situatie wel anders. Al vind ik het alsnog kinderachtig dat hij niet zelf belde en ook niet weer reageerde op jullie appjes.
Ik denk dat het ook heel erg afhankelijk is van hoe oud je kind is. Eén kind van 10 heeft over het algemeen minder behoefte aan privacy dan een kind van 14. Ik vind het bij de opvoeding horen dat je meekijkt en zo je kind leert wat wel en niet oké is online. Dan kan je ook in vertrouwen steeds meer het kind meer privacy geven online (wanneer het ouder wordt) omdat je weet dat het de gevaren kent etc.
Dit idd. Ik las ook over boos zijn, afspraken niet nakomen, nadenken over straf, preek. En nu is het eigenlijk gewoon onbewust gebeurd allemaal. Tja dat is totaal wat anders natuurlijk.
Maar heel veel ouders zijn er blijkbaar niet van bewust. Je moet ze toch echt eerst handvaten geven zo lang ze op de basisschool zitten, nog kijken in de brugklas en daarna ze de ruimte geven. Snap best dat hij over een paar jaar dat niet meer wil. Maar nu heeft hij oefen ruimte en kan hij het makkelijk bespreken. Als het nu bespreekbaar is heb je grotere kans dat als er wat aan de hand is wanneer hij ouder is het dan ook nog komt bespreken.