Er is mij geadviseerd toch eens te gaan kijken naar antidepressiva. Uiteraard heb ik heel internet al doorgespit. Maar ik vind het eng en durf niet goed. In het kort, ik heb een angststoornis en stemmingsstoornis. Ik heb ook SOLK (onverklaarbare klachten) zoals maagklachten, duizeligheid, vermoeidheid, gewrichtspijn. Dit wisselt elkaar af. Soms heb ik ook geen klachten maar deze weken worden steeds minder. Ik ben voor namelijk benieuwd wat het doet op de lange termijn. Denk aan emotieafvlakking, gewichtstoename en libido verlies. Ik ben geadviseerd eens te kijken naar escitalopram en brintellix. Die laatste is een vrij nieuw antidepressiva en voornamelijk voor vrouwen omdat (zoals ze zeggen) die emotieafvlakking en libido verlies minder of niet is. Maar er zijn niet zo heel veel ervaringen van deze.
ik slik inmiddels 13 jaar escitalopram. Eerst 15 mg - toen afgebouwd naar 0 - en met 3 maanden weer opgebouwd naar 10 en daar zit ik nu dus al weer 11 jaar aan. In het begin ben ik in gewicht aangekomen: Het gevoel van vol zitten was er niet meer. Dus ik kon blijven eten. Zelfstandig afvallen ging lastig. Met (mondelinge) hulp lukte wel. Ik ben ook chronisch vermoeid trouwens- maar dat speelt alweer 23 jaar, als gevolg van kanker. Maar dat maakt sporten en dit volhouden weleens lastig (grenzen..) Maar oke - dat gewicht moet je dus in de gaten houden in de zin van: Wees even bewust van wat je eet. Niet eten tot je vol zit.. Maar eet wat je weet dat je nodig hebt (ik hou zo van eten ) . Ik vond het ook heel eng om te starten, vanwege afvlakking en de ervaring met een tante bij wie ik dit duidelijk zag (andere A.D) . Maar dat viel ontzettend mee. Ik merkte op een gegeven moment bij de 15 wel, dat ik minder makkelijk kon huilen. Ik had die dips ook niet meer, dus logisch. Maar soms is een huilbui ook wel een opluchting. Sinds ik op de 10 zit voel ik me goed ingesteld en heb ik totaal de behoefte niet meer om af te bouwen. Dit is wat ik nodig heb. Ik heb nog steeds wel wat pieken en dalen af en toe, maar ik lééf weer! En oh wat heb ik spijt dat ik niet eerder begonnen ben. Qua libido verlies merk ik ook geen verschil geloof ik... maar misschien compenseerde dat wel gewoon met het beter voelen. Oh ik heb het trouwens gekregen na mijn zwangerschap van mijn jongste - achterafgezien had ik al lang een angststoornis die steeds heviger werd en mogelijk is er een postnatale depressie bovenop gekomen. Ik heb vrij diep gezeten zeg maar voor mijn gevoel en wil daar ook nooit meer naar terug. Vandaar dat de keuze om de escitalopram te blijven gebruiken helemaal niet moeilijk is. En nee, hier uiteindelijk geen echte afvlakking gelukkig.
Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie! Kan je je nog herinneren of je ook bijwerkingen had in het begin? Deze zijn dan vaak tijdelijk maar soms wel heftig
ik had bijwerkingen - duf, hoofd vol watten gevoel. Wat duizeligheid. Niet fijn. Voelde me een beetje een zombie zeg maar.. Maar ik kreeg wel als extra oxazepam op dat moment en had ook xanax in die tijd, een angstremmer, die pakte ik als het echt nodig was (ben altijd huiverig geweest voor verslaving aan dat soort dingen) . Het was fijn om dat bij het opstarten te hebben, de angsten waren en er al natuurlijk en de het starten met de medicatie vond ik ook heel spannend. Dus dit maakte het beter te doen. Na 10 dagen merkte ik voor het eerst verschil.. Dat was zo fijn. En die verbetering zette in de weken er na nog door... Maar voor de eerste week is het fijn als er wat ondersteuning is voor jezelf. Ik geloof dat die klachten een paar dagen (3 - 5 ??) en daarna voelde ik eerst niet zo veel zeg maar... en daarna dus die verbetering.
Ik heb 0 afvlakking. Ben door de medicatie juist weer meer mijzelf. De eerste periode was heftig. Klachten werden veel erger en bleef maar in freeze modus zitten. Maar eenmaal goede dosis en ik kan veel meer aan. En als er een enorme trigger is, dan herstel ik daar ook weer van binnen een week ipv dat het van kwaad tot erger gaat. Ik heb door de AD ruimte voor therapie en emdr. Therapie net mee gestart en emdr ga ik mee beginnen begin december. Gewichtstoename? Nee. Libido verlies? Ja. Maar dat komt meer doordat ik gewoon touched out ben door de tientallen knuffels etc van de kinderen. Als mijn man thuis is, ben ik wel klaar met de aanrakingen Ik kreeg ook oxa erbij. Heb dat ook lang dagelijks gebruikt maar t is nu al heel lang 'indien nodig". Heb daar geen verslaving aan overgehouden gelukkig.
Ik heb ook Sertraline en kan het je van harte aanbevelen. Het opstarten is enorm rot, al je klachten worden eerst een stuk erger. Dus goede begeleiding en iets van Oxazepam erbij is aan te raden. Na een paar weken merk je opeens een stijgende lijn. Maar dat gaat met ups en downs. Houd er wel rekening dat bij elke ophoging je klachten weer even erger terugkomen. Ik heb pas van 50mg naar 75mg opgehoogd. Dat begon net aan te slaan en toen gingen we naar 100mg (omdat dat in mijn familie de beste dosering lijkt te zijn). Dus toen had ik het weer moeilijk. Daar moet je even doorheen helaas. Afvlakking heb ik niet, wel minder eetlust. En een veel lager libido. Maar dat is het waard.
Ik heb sinds de zomer citalopram, ook last van angsten en allerlei klachten. Daarnaast last van depressies af en aan. Ik ben heel erg blij dat ik toch de stap heb gezet. Ik voel mij zoveel beter. Ik durf weer dingen die ik jaren niet deed en die eigenlijk hee simpel zijn voor de meesten. Denk aan alleen met kinderen door een druk stadscentrum lopen, autorijden. Ik ben absoluut niet afgevlakt. Ik zit nu op 30 mg. Het is niet echt lange termijn in mijn geval maar ik ben er echt heel erg van opgeknapt.
Venlafaxine hier in lage dosis. Al jaaaren. Nooit meer zonder Geen libidoverlies, geen afvlakking, niet meer eetlust, wél weinig paniek, angst en veel meer levensplezier Op en afbouwen is ruk, dat kan ik niet anders zeggen.. ben ook 2 keer langere periode weer zonder geweest want eigenlijk wil je niet je leven lang slikken.. maar daarmee is het leven zo'n grote uitdaging.. ben nu in de 40, tis goed, dit is het gewoon, lekker mét mn pilletje Ik had al klachten vanaf het moment dat ik in de puberteit kwam (en al aardige angstklachten toen ik nóg jonger was). Pas op mijn 28ste begonnen met de ad met dus 2 keer onderbreking van wel echt 2 jaar ofzo.
Dit he... ik durfde amper de deur meer uit op een gegeven moment en wat was ik blij - en toch ook wel emotioneel toen ik eindelijk met mijn dochter van toen 3 , in een centreparcs of landal - alleen naar het centrum ging, zodat we daar konden spelen...
Ik lees dat die emotie afvlakking wel verschilt in hoeveel je neemt. Op zich wel fijn te horen dat als je minder neemt dat weer beter wordt. Ik vind het wel lastig welke ik moet nemen. Hij heeft voornamelijk de ssri's uitgelegd en genoemd. Maar welke ik daarin neem kan ik zelf aangeven. Die brintellix hoor ik hier ook niemand over, wordt ook wel vortioxetin genoemd
Ik slik al heel lang AD. Verschillende soorteen uit verschillende groepen. Ik ben er nooit afgevlakt van geworden. Door dat de zwarte wolk boven mn en suïcidale gedachten weg gingen werd ik juist meer mezelf weer en kon ik alle emoties beter ervaren Welk AD beste bij je past is helaas wel een kwestie van uitproberen. Zou zeker oxazepam oid erbij vragen voor de eerste anderhalve week. . Ook blivende bijwerkingen zijn voor iedereen verschillend. Ik slik momenteel ook lithium. Dat vindt mijn lijf niet zo leuk maar zonder is psychisch veel erger De juiste medicatie maakt het keven echt veel leefbaarder en leuker. Je hebt het al lang zonder geprobeerd dus hun jezelf deze kans.
Dit! Precies dit. Dat wat je ‘vroeger’ gewoon zou doen maar dat je paniek voelt als je er alleen al aan denkt en dat jaren vol kunt houden. Ik voel echt weer vrijheid.
Ik heb helaas een minder positieve ervaring. Ik heb 2 middelen opgebouwd, citalopram en venlafaxine (na elkaar) en het was echt een ramp. Mijn klachten namen extreem toe. Ik werd nog veel angstiger en suïcidaal, wat ik eerst niet eens was. Ook na wekenlan wachten kwam er geen positief effect bij mij. Na 2 soorten geprobeerd te hebben, wilde ik eerst even helemaal niks voor ik weer iets ging proberen. En toen zat ik dus met een lorazepam-verslaving (die ik 3 x per dag nodig had gehad om de klachten die door de AD zo erg werden op te vangen). Hier ben ik nog een halfjaar zoet mee geweest, het afbouwen van de lorazepam, dat was echt een ramp. Uiteindelijk ben ik er bovenop gekomen met CGT (en tijd, het was bij mij ontstaan na een bevalling). In mijn geval, als ik wist hoe ik erop zou reageren, was ik er nooit aan begonnen. Ik zeg niet dat ik AD dus per definitie een slecht idee vind, maar wees je er wel van bewust dat niet iedereen hetzelfde reageert.
Ik gebruik 50mg sertraline en het werkt als een zonnetje, ik voel weer geluk, kan leven in het moment zonder altijd angst te hebben. Ik heb nog steeds wel angst maar door middel van therapie leer ik daar steeds beter mee om te gaan. Ik heb geen gewichtstoename en afvlakking.