Dan zou ik er hoogstens nog één kort, maar krachtig berichtje aan besteden. "Ik heb gemerkt dat dit van beide kanten niet werkt, ik wens je alle goeds in de toekomst en vanaf nu stopt het het contact". o.i.d.
Twee maanden en dan al zulk gedrag.. Het is goed dat hij redelijk zelfinzicht heeft, maar het kan ook goed als excuus gebruikt worden ('je weet dat ik trauma heb, waarom reageer je dan zo? je weet dat ik soms erg boos kan worden.' Alsof het jouw schuld is, of tenminste aandeel hebt in zijn gedrag. Dit is niet zo uiteraard.) Het siert je dat je iemand de kans wil geven, aan de andere kant is het ook erg naïef. Wat ik niet gemeen bedoel, maar bedoel als; leer ervan want je hand uitsteken naar iemand die je niet kent kan levensgevaarlijk zijn. Sommige mensen slaan je hand weg maar grijpen vervolgens wel de rest van wie je bent (zoals deze figuur). Dat kan ons allemaal overkomen, dat is niet omdat je zwak bent of zo hoor. Ik wil je geen slecht gevoel geven want juist mensen die veel compassie hebben voor anderen worden gegrepen door dit soort figuren. Die misbruik maken van je zachtheid (wat een zeer positieve eigenschap is!) en je kleiner maken door het te rekken totdat je breekt. Jij geeft meer want dat is wie jij bent, zij nemen meer want dat is wat hun ego nodig heeft. Hoe kleiner (onderdaniger, afhankelijker, machtelozer) jij wordt, hoe beter zij zich (denken) te voelen. Er zal geen moment komen waarop zo'n man stopt door wat jij doet of zegt. Hij trekt je aan en stoot je af. Het enige wat je kan doen is jezelf in veiligheid brengen en helen van deze ervaring, en opnieuw vertrouwen vinden in jezelf dat je openheid, vergevingsgezindheid en compassie echt goede eigenschappen zijn en niet betekenen dat je zwak bent. Maar wel een risico kunnen zijn voor dit soort mannen. En sterker worden; meer alert op dit soort mannen (voornamelijk zijn het mannen maar vrouwen kunnen dit ook zijn) en vertrouwen op je instinct. Als het zegt : 'ik vertrouw het niet.' geloof jezelf! Sterkte meis! Het is goed dat je erover praat! <3
zow ook een fijne dag jij! Er worden topic over de meest onzinnige dingen geopend. Hier heeft ts echt even mentale steun nodig om door te pakken en haar gevoel te volgen! Dus compliment naar ts toe! Dus naar jou toe @Theezeefje : is het echt nodig om te reageren als er al zoveel goede reacties zijn gegeven? Jouw zinloze reactie voegt nl niets toe…
Ja, daarom vraagt ze ook om de reactie van buitenstaanders. Ze voelt ook wel dat dit niet oké is, maar zulke types kunnen je aardig bewerken met hun gedrag en uitspraken, vooral als je bijvoorbeeld zelf al door een wat moeilijkere tijd gaat en aan jezelf gaat twijfelen of je ze wil helpen.
ja hier zit wel een kern van waarheid in. Ik geef niet snel op en wil mensen graag vaak helpen. Zo heftig als deze situatie overigens nog nooit mee gemaakt. Ik ben idd wel oprecht benieuwd waarom mensen dit soort dingen doen. Puur nu eigenlijk om er van te leren
Precies alleen twijfel is er dus nu meent hij het of hoort het bij z’n spel. Jij begrijpt mijn twijfel die d’r enerzijds is terwijl ik ook besef dat de kans minimaal is dat hij veranderd
Klopt zeker omdat hij zelf inziet dat probleem ook bij hem ligt .. maar z’n werkwijze nu ronduit kut is en ik geen idee heb nu of het gemeend is of spel
Ik denk wel dat hij oprecht inziet dat is al uit meer gesprekken naar voren gekomen en daardoor ook al therapie gevolgd. Alleen het werkt nog niet heel goed blijkbaar
Dat kan vanalles zijn, trauma, stoornissen als narcisme of Borderline en/of manieren waarop ze gewend zijn de controle proberen te houden. Ik heb dit gezien bij iemand met anorexia (wat natuurlijk ook een vorm is van controle proberen te hebben over iets), bij iemand met Borderline en met iemand waarvan ik niet wist wat die mankeerde, maar zeer narcistische trekjes had. Die mensen ga je niet redden of beter maken met je steun, ze zuigen je vaak alleen maar leeg. Ik laat dat aan professionals over en houd zoveel mogelijk afstand. Tenminste, dat is mijn ervaring.
Je kan twee dingen doen, of het contact volledig verbreken. Of het contact behouden maar zelf je grenzen aangeven wanneer hij deze overgaat. Iedereen zegt meteen narcisme maar dit klinkt meer als borderline dynamiek. (Vrouwen krijgen vaak te vaak deze diagnose inplaats van narcisme en mannen horen vaak narcisme terwijl het borderline is). En het enige om daar goed mee om te gaan als vrienden is zelf heel duidelijk de grenzen aan te geven en als hij daar overheen gaat dat meteen aangeven. Want dat werkt vaak beter dan je grenzen steeds maar over laten gaan.
Voor mij klinkt dit allemaal zeer ongezond en eigenlijk niet alleen het deel van de man. Of het nu borderline of narcisme is tja op basis van een beetje forum info weet je dat niet. Aangezien deze man zelf had aangegeven rust te willen snap ik niet goed waarom er nog over en weer berichten gestuurd worden. Wie houd dit in stand ? Blijf jij sturen ? Ben jij degene die na een stilte terug stuurt?
Eerlijk gezegd denk ik niet dat je vraag moet zijn waarom hij/andere oa dit soort dynamieken veroorzaken maar waarom jij hierin blijft zitten. Je hebt er geen belang bij om andermans gedrag te analyseren, ik denk dat jou belang is -met een professional- te gaan kijken hoe dit komt en hoe je dit in de toekomst kan voorkomen. Mijn gevoel zegt mij- door de manier van reageren op andermans berichten hier dat je telkens terug grijpt naar wat voor jou veilig voelt. De vraag die bij mij opkomt is alleen of dat niet schijnveiligheid is.
Voor nu heb ik besloten geen contact op te nemen. Mocht ik binnen een termijn wat voor mij niet meer goed voelt niets meer horen verbreek ik elk contact voor altijd. Wat die termijn is weet ik niet. Misschien een week of twee hooguit.
En wat ga je doen als hij naar aanleiding van uw bericht deze ochtend, wel nog terug antwoord? Want als hij niet meer stuurt is het duidelijk natuurlijk, dan is het contact al beeindigd door hem (had hij al eerder aangegeven dus zou logisch zijn)
En dit is nu en over 10 jaar niet anders. (Jodelende R dus weinig tijd om de rest te lezen) Wil je je leven op eieren blijven lopen, moet je er mee doorgaan. Maar het is vrij toxisch en menigeen gaat er aan onderdoor. De enige manier om ermee te kunnen leven is jezelf compleet wegcijferen. Allicht nog stand houden op punten die nog niet "afgekaderd zijn" totdat ook die bepaald worden. Iets wat voor de ene een comfort zone is, maar velen anderen zouden er aan kapot gaan. Mijn idee zou zijn: "run while you can". In een relatie ongeacht het label, moet je de ruimte hebben jezelf te kunnen zijn naast het normale geven en nemen.