Sterkte @din0 Hier spanning op spanning. Heb het gevoel dat we op onze tenen moeten lopen om ontploffingen te voorkomen. Niet gelukt. Vanmiddag draaide hij weer helemaal door. Waarom? Hij wist niet wat hij wilde doen. Probeer vooral geen leuke voorstellen te doen dan Waar doe je goed aan dan? Nog 1 week tot de vakantie. En zijn verjaardag. Blij dat we niks gepland hebben met de kerstdagen.
Dankje. Hij is vanmorgen niet uit zichzelf wakker geworden. (Normaal 7 uur beneden). Dus we hebben hem ziek gemeld op school. Grote broer heeft proefwerkweek, maar ligt ook ziek op bed. Hoest zijn longen uit zijn lijf en koortsig. Wordt weer een goede thuiswerkdag
Hier ook, echt drama om niks ook. Het is echt zó fragiel allemaal, zoon heeft al wéken buikpijn (spanning) en ben er echt even klaar mee. Alles moet zo goed voorbereid worden, elk mini dingetje geeft spanning. Gister: hij zat op de laptop en moest stoppen want gingen bijna eten, nou boos. Vervolgens vroeg man of hij even een vaatdoek wilde pakken, nou weer boos. Daarna gingen we dus eten en was er iets over het eten, nou boos dat hij was Ging wel netjes naar zijn kamer, en riep mij vervolgens om te knuffelen. Of nouja riep.. schreeuwde "mama kom nu!!" Even geknuffeld, zijn muziekje geluisterd en vervolgens konden we eten. En is hij na het eten lekker naar bed gegaan, hele dag was alles namelijk al gedoe. Bijna januari
@MamaChantal knuffel ❤️ Het valt ook allemaal niet mee voor die kinderen van ons. Zoon is intussen wakker. Wilde niet eten vanwege keelpijn en voelde warm aan. (Mijn keel is echt kapot mam) Dus ook een virusje erbij. Nu op zijn kamer aan het spelen.
Wat kletsen jullie veel! Fijn! Ik heb niet alles gelezen, excuses. Zoon is eindelijk uit zijn wakker-periode. Hij heeft er een week in gezeten, daarna een paar dagen goed geslapen en toen begon het weer. Eergisteren en afgelopen nacht heeft hij doorgeslapen. Hopelijk is het voorlopig even gedaan met de gebroken nachten. ..zzz..Zzz.. Op school gaat hij redelijk. Hij doet zijn werk en ze hebben zelfs wat dingetjes kunnen uitproberen (rekenen wederom versneld). Daar reageerde hij op zich goed op in het moment (deed zijn werk, pakt het snel) maar daarna valt hij dan weer terug en wil niets en niemand. weigert werk te doen, kan niets hebben van klasgenootjes, etc. Ik kan moeilijk begrijpen waarom hij zo heftig reageert op sommige dingen. Het gaat dan verder dan 'wil ik niet', iets lijkt hem dan echt dwars te zitten. Maar hoe kunnen sommen je zo dwars zitten denk ik dan. Of zet het iets in zijn koppie in werking? maar wat dan? ... ik kom daar lastig bij. Ik wil het wel graag begrijpen zodat ik hem kan helpen. Hij kan het me niet uitleggen, communicatie blijft gewoon heel lastig voor hem. (Hij begrijpt alles maar kan zich heel moeilijk spontaan uitdrukken). Dat blijven echt lastige dingen vind ik.
Zitten geen van jullie kinderen op het VSO? Mijn dochter zit daar sinds augustus en ze bloeit echt helemaal op. Leuke klas, ondanks dat de kinderen soms (te) druk zijn voor haar. Ze moet nog leren om af en toe uit de klas te stappen. Maar wat een leuke en betrokken leraren daar, en veel kennis. Van te voren hadden wij erge zorgen over de taxi, dat ging vorig jaar niet goed, maar dit jaar, is hij nog maar 2 keer te laat geweest. We zijn er erg blij mee.
Ja, ik houd het ook niet bij... . Ik lees wel veel problemen met school, waar ik met mijn thuiszitter niet zo veel over kan zeggen, behalve dan dat autisme (zelfs op speciaal onderwijs) slecht begrepen wordt en dat het rete-lastig is om aanpassingen structureel toegepast te krijgen. De focus blijft nog steeds heel erg op het gedrag, ipv de onderliggende redenen ervoor... Vanuit de manier waarop ik nu tegen autisme aankijk zou ik als volgt verklaren: - in de basis trekt je kind school niet, functioneert in survival brein en heeft een smalle window of tolerance. Overvraagd en overprikkeld dus, waarschijnlijk door alle kleine dingen (prikkels, onduidelijkheden, gebrek aan sociaal inzicht, etc) wat allemaal een gevoel van onveiligheid creëert. Resultaat: fight and flight. - wanneer er iets interessants, nieuws en/of uitdagends wordt aangeboden (denk dopamine hit) lukt het om dit tijdelijk te overrulen en meer in denkend brein te functioneren en even netjes te doen alsof (fawn, maskeren), maar daarna is de batterij leeg en valt terug op het meer 'basis-gevoel' van survival. Misschien sla ik plank helemaal mis hoor, maar dat was het eerste waar ik aan dacht, waarbij ik dan ook een beetje aanneem dat hij rekenen leuk vindt, misschien zelfs zijn speciale interesse heeft...? Misschien speelt er ook iets van 'spoon-theory' mee, dat de dag gewoon te lang duurt om alles te handelen.
Ik denk dat je het helemaal bij het juiste eind hebt! Dit voelt precies zoals het gaat. Heel erg dankjewel voor dit inzicht, hier kan ik echt wat mee! <3 Rekenen is niet een speciale interesse gelukkig. Over zijn speciale interesses is hij namelijk heel beschermend over en wil hij niets over leren (van een ander), wil hij alleen herhalen en alleen op zijn manier. (bijvoorbeeld topografie en muziek) Rekenen is hij op zich flexibel in. ('flexibel' tussen duizend aanhalingstekens ) Spoon theory kan ook goed meespelen, maar zijn spoons werken op ondoorgrondelijke manieren soms, haha. Over het algemeen wel volgens een vast systeem hoor. Oorzaak, gevolg, voorspelling, dat gaat over het algemeen erg goed. Maar soms heeft hij opeens 12 lepels terwijl de dag leek te beginnen met -3 lepels, bij wijze van. Zeker met school is het heel erg onvoorspelbaar. Veel interne processen die hij niet verwoord krijgt (zelf ook niet altijd doorheeft denk ik), ook laat hij ze non-verbaal niet duidelijk zien. Ik voel ze aan, maar op school werkt dat niet op dezelfde manier natuurlijk. Wat jij zegt is denk ik een hele grote speler in het opslokken (of misschien zelfs het creëren) van (tijdelijke) lepels. Hoop om over na te denken. Dankjewel
Gaap... Slaaptherapie. Vermoeiend hoor. Ik moet haar nu iedere ochtend op hetzelfde tijdstip wakker maken met felle lichttherapie lamp, waar ze eigenlijk 30 minuten achter zou moeten zitten (als je overgevoelig bent voor licht...? nee, dus... ) en eigenlijk moet ze dan ook iedere avond op hetzelfde tijdstip gaan slapen. Klinkt zo simpel, maar pfff.... Ik moet zelf dus ook iedere dag op hetzelfde tijdstip opstaan en dan rekening mee houden dat het wakker maken makkelijk 20 minuten of langer kan duren. Het in avond op tijd gaan slapen lukt helemaal niet, dus ze is weer slaapgebrek aan het opbouwen. Waardoor wakker worden in ochtend ook lastig is (lukt ook regelmatig niet) en het lontje kort is. Is meer prikkelbaar en ook weer wat meer uitbarstingen, die ik allemaal kan linken aan slaapgebrek. Zelf heb ik ook weer slaapgebrek, dus ik kan het zelf ook minder goed hebben allemaal... Ik vind het heftig, maar de slaapstoornis laten bestaan is ook heftig en lastig, dus tja, welke keus heb ik? Het zou makkelijker te verdragen zijn als ik garantie zou hebben dat gaat werken, maar die heb ik helaas ook (helemaal) niet gekregen Echt, soms sta ik versteld van hoe ontzettend moeilijk/intensief ouderschap is in vergelijking van wat ik me er ooit, lang geleden bij voorgesteld had...
Lijkt me heel erg zwaar ja! Hebben ze iets van een moment gegeven waarop je verbetering kan verwachten? Sterkte voor jullie! Hopelijk gaat het snel beter!
Mijn man heeft ook slaaptherapie gehad. 1st reset en weinig slaap en dan schema met wanneer hij in en uit bed moest en dan vaste tijdstippen en nog een hele hoop aan maatregelen rond voeding, schermen,... Vanaf dag 7 was er al verschil merkbaar en rond de 2 maand was het al totaal anders. Maar mer een puber is dat andere koek volgens mij. Opstaan is 1 ding, ik ben hier ook 45 minuten bezig om onze oudste rond 07u15 uit bed te hebben maar in bed .... Tja dat lijkt mij bijzonder moeilijk. Sowieso is regelmaat en structuur voor iedereen goed maar pubers luisteren niet altijd natuurlijk
Wat fijn dat het goed gaat bij je dochter! Mijn zoon zit op een HB basisschool, zie ik ook een beetje als speciaal onderwijs... zitten veel kinderen met extra rugzakjes als adhd en ass. Kleine klassen en individuele lesprogramma's... leraren met veel kennis van hb, maar weinig van ass helaas Oef heftig @Kache sterkte met de slaap therapie voor beiden!
Heftig zeg, slaaptherapie. Sterkte, lijkt me echt enorm moeilijk. Maar wie weet werpt het zijn vruchten af. Ja het is echt een opluchting, dat kunnen jullie je vast voorstellen. In de mate waarin het vorig jaar ging, dachten we dat ze een thuiszitter zou worden. Steeds vaker ziek thuis (overprikkeld). Ze heeft nu zelf ook een AB'er die elke week met haar kleine taakjes oppakt.
De moeder van een klasgenootje van mijn zoon kwam naar ons toe met een cadeautje. Ze zei dat mijn zoon vorig jaar kerstkaarten had gemaakt voor zijn klasgenootjes waaronder voor haar dochter en zij (dochter) zo was geraakt daardoor. Dit jaar wou ze hem heel graag een kerstcadeautje geven dus bijdeze. Zo zo zo lief zo ontroerend dat ze zo geraakt was door een simpele kerstkaart dat ze een jaar later het nog weet en iets terug wil doen Dat autistische brein is echt wonderbaarlijk, ze onthouden nauwelijks dat ze eerst sokken aan moeten doen voordat ze schoenen aan moeten doen, maar zoiets als een geknutselde kerstkaart in groep 3 wordt opgeslagen op hun bureaublad. <3 Mijn kerst kan eigenlijk al niet meer stuk <3
Sterkte @Kache Dat lijkt me heel zwaar. @KleineLai wat lief van dat klasgenootje Hier een kerstkaartendrama vanmiddag: Ze trekken hier lootjes met kerst ipv sinterklaas en krijgen dan opdracht om voor diegene een kerstkaart te maken. Met daarop ieys persoonlijke en een kerst en/of nieuwjaarswens. Maar zoon en creatief Ten eerste vertelde hij gisteravond pas dat hij het moest (had het kunnen weten, maar niet aan gedacht). Dus vandaag na het werk met hem gaan zitten. Groot drama. Elk voorstel van mij is heel erg stom. Hij kon geen kerstboom tekenen. Ik mocht er niet een voor hem uitknippen, zodat hij kon versieren. Ik mocht geen glitter of strikjes aanbieden. Uiteindelijk ingestemd met een gekochte kaart waar hij dan iets aardigs op zou schrijven. Gelukkig lagen er nog een paar in een la. Weer drama omdat de kaart "fout" openging. Van boven naar onder ipv rechtop. Kon echt niet. We moesten nog brood halen, dus beloofd dat ik dan bij de supermarkt een andere zou kopen. Hebben ze daar alleen maar "foute". Andere winkels waren natuurlijk al lang dicht. Lang verhaal kort. Gezien hij al weken zo ontplofferig is, en flink verkouden, en het wordt steeds erger (zoveel stress rond de kerstviering, kaartjes maken, kerstdiner én nog afscheid van een juf) Die blijft de rest van de week thuis. Morgenochtend koop ik (of man) bij primera wel een goeie kaart, dan moet hij die schrijven in de ochtend en dan breng ik die aan het eind van de ochtend naar school. Heb afspraak met juf over het hele gebeuren.
Hoe zijn jullie (mits er spraken van is) gekomen tot het krijgen van medicatie? Wat is daar allemaal aan vooraf gegaan? Met het oog op de middelbare over anderhalf jaar vraag ik mij af of het een goed idee is om te kijken of medicatie kan helpen. Nu hij nog op de basisschool zit. Maar we hebben pas de diagnose. Is er medicatie die kan helpen om prikkels beter te kunnen filteren en meer overzicht te krijgen?
Het is echt een zoektocht met de arts om te kijken welk middel passend is! Bij de ene werkt een middel geweldig, terwijl die bij een ander juist averechts werkt! Dus ja, medicatie wordt ingezet ook bij autisme...maar vaak wel in combinatie met psycho educatie (therapie).
@KleineLai Oh wat super lief van dat klasgenootje! Kan je zoon die link ook leggen en t dan waarderen? @Mamafiets Wat vervelend voor jullie, heel goed dat jullie hem dan thuis houden toch? Zou hij wel naar het afscheid willen? Dan kun je er natuurlijk ook voor kiezen om alleen dan nog even te brengen!