Hoi allemaal, Vorige maand ben ik bevallen van een zoontje. Mijn man en ik hebben toen best wel even getwijfeld over zijn naam omdat we de naam niet meteen vonden passen toen we hem zagen en we vreesden een beetje voor de uitspraak omdat het een Engelse naam is. Uiteindelijk toch bij onze eerste keuze gebleven omdat we de naam mooi vonden, maar nu gaan we toch twijfelen en willen we de naam misschien laten wijzigen omdat vrijwel iedereen de naam verkeerd uitspreekt. Qua uitspraak hadden we wel verwacht dat mensen het niet helemaal goed zouden uitspreken, maar niet dat een naam met een Griekse y ineens als een naam met een lange ij uitgesproken zou worden. Zeker omdat duidelijk is dat het om een Engelse naam gaat… Ik word er nu al gek van als mensen zijn naam verkeerd uitspreken en het kind is amper 5 weken oud.. Verder is het een naam die het kind waarschijnlijk continue gaat moeten spellen. Daarom willen we de naam nu eigenlijk veranderen. Ben daarbij even benieuwd wat jullie in dit geval zouden doen. We twijfelen namelijk enorm over of we de naam echt moeten wijzigen naar een compleet andere naam (via een procedure), of dat we gewoon zijn tweede naam kunnen gaan gebruiken. Dat is een veel voorkomendere naam die niet verkeerd uitgesproken kan worden. Alleen lijkt me dat heel verwarrend voor een kind tov wanneer je de naam laat veranderen. Want op papier heet die dan A.B. en dan noem je hem B terwijl iedereen A als officiële eerste voornaam aanhoudt…Ik zit ook al een tijdje met een andere naam in mijn hoofd die wellicht beter bij hem past. Wat zouden jullie in dit geval doen? Iemand hier toevallig ervaring mee, met het gebruik van de tweede officiële naam en/of een naamswijziging?
Haha, same. Maar als antwoord op je vraag; mijn ouders zat in dezelfde situatie met mij: Ik heet A B Achternaam, waarbij mijn voornaam dus A is. Mijn ouders bedachten zich na een paar weken dat ze B tòch een mooiere naam vonden en dus werd het vanaf dat moment B. Ik heb echt nergens last van Bij (huis)arts, school, etc kan er een roepnaam/voorkeursnaam aangegeven worden en dat is bij mij dus aangegeven als B. Dus ondanks dat ik officieel A heet, word ik - kleine uitzonderingen daargelaten - altijd gewoon B genoemd en anders na een correctie wel. Heb het weleens moeten corrigeren, hoor, maar ik ervaar het niet als storend. Als jullie, bij nader inzien, toch liever de tweede voornaam gebruiken, zou ik daar gewoon voor gaan.
Er zijn genoeg mensen voor wie de roepnaam niet gelijk is aan de officiële namen. Ik zou dan lekker die tweede naam gebruiken.
Bij mijn exman staat nergens zijn roepnaam vermeld in zijn paspoort ofzo. Weet niet hoe dat gaat. Maar je hoeft nergens je paspoort te laten zien ofzo. Bij school kun je aangeven dat ie Jan Klaas Jansen heet maar zijn roepnaam is Piet. Of Klaas. Dat is niet heel gek. En vroeger met die heilige doopnamen ook toch. Had je ook een roepnaam. En doopnamen. Allegonda werd Gonnie. Doe wat voor jou/jullie goed voelt. Zijn 2de naam als roepnaam doen is helemaal niet iets geks. Een hele andere naam is misschien niet heel gebruikelijk. Maar er gebeuren tegenwoordig wel meer ongebruikelijke dingen. Toevallig gisteren het geboortekaartje van mijn nieuwe vriend gezien. 'Hoera, onze zoon Marcellus Johannus -achternaam- is geboren. We noemen hem Frits'. Alles kan
Klopt mijn man heeft 3 namen maar zijn roepnaam staat nergens. Enige is dat hij op vliegtickets of bijv toen we gingen trouwen zijn volledige voornamen moet opschrijven / benoemen omdat die gelijk moet zijn aan je paspoort of ID. maar hij wordt verder overal gewoon bij zijn roepnaam genoemd. Geen punt.
Dat heeft onze oudste ook en is eigenlijk nooit een probleem. Alleen in het ziekenhuis kregen ze het niet aangepast en bleef hij A. Voor de rest overal B
Man heeft ook een hele andere roepnaam dan zn officiele namen. Een kennis van ons heeft een hele batterij aan van die lange zwierige namen als catherina... (succes met die allemaal plaatsen op een id kaart) en roepnaam werd Gerda. Jaaaaaaren later, na veel wikken en wegen, is ze Catherina als roepnaam gaan hanteren, nieuwe werkgever was een mooie gelegenheid. Ouders noemen dr uit gewoonte nog wel Gerda, die krijgen het maar niet onder de knie maar goed dat krijg je ook niet zomaar uitgesleten. Het was ook geen "Gerda" naam en type persoon leek echt niet op elkaar. Maar ze wilde dr ouders niet voor t hoofd stoten. Uiteindelijk ging het lampje branden dat Catherina ook een door hun gekozen naam was en een naam die ze wél mooi vond. Past ook vele malen beter bij dr.
Mijn dochter heeft 2 doopnamen en de roepnaam is een afgeleide van de 1e doopnaam. Haar officiele voorletters zijn ook anders dan de 1e letter van haar roepnaam. Met officiële post, vliegen en ziekenhuis ziekenhuis zal ze dit merken, verder niet. Vonden wij prima dus!
Je kunt gewoon iedere roepnaam gebruiken die je wilt. Heb je geen mooie naam die lijkt op de originele naam of dezelfde voorletter heeft? Bijvoorbeeld officieel Johannes roepnaam Jan? En anders gebruik je de 2e naam. Officiële procedures zijn erg duur. Op Officiële papieren staat overigens vaak een letter met achternaam (uitgezonderd je paspoort). Oh en onhandige of ongebruikelijke namen kort ik vaak af. Helaas voor de ouders dan maar. Geen ingewikkeld gedoe. Uitspraak hoor ik gewoon in het Nederlands. En dat is vaak niet mooi inderdaad.
Mijn zwager heet officieel iets in de richting van Auke Everhardus Maria, roepnaam Bart. Ik denk dat je nooit mis kan gaan door een roepnaam of 2e naam te gebruiken. Als jullie de eerste naam nog steeds mooi vinden, maar je vooral ergert aan anderen zou het toch jammer zijn om die naam "uit te wissen" en er echt iets anders van te maken.
1 van mijn kinderen heeft een naam die niet veel voorkomt. Het wordt wel eens verkeerd uitgesproken (klemtoon letter) en ze moet het ook spellen. Ik heb in het begin ook wel eens gedacht of het de goede keuze was geweest maar het wordt echt beter! In het begin is het wennen voor mensen maar eenmaal gewend is het oké. En situaties waarin je nieuwe mensen ontmoet wordt natuurlijk ook minder. (Eenmaal op school, sport ed) Naarmate kinderen ouder worden hebben mensen er ook minder vaak een opmerking over is mijn ervaring. Spellen blijft wel in bepaalde situaties maar dat zal met vel namen zo zijn. Ik zou zeggen als het voor jullie nog de beste naam is gewoon zo houden! Bij veranderen zou ik de roepnaam veranderen en het niet officieel doen.
Hoezo voor de ouders? De meeste mensen met een dergelijke naam (die ik ken) zijn zelf vaak trots op hun naam en vinden het erg vervelend als iemand dat dan gaat afkorten. Vind het niet meer dan normaal om gewoon je best te doen om iemand zijn naam normaal uit te spreken. Nu ik erover nadenk, wat jij zo benoemt vind ik eigenlijk ronduit onbeschoft. Edit: on topic, TS de tweede naam komt echt wel vaker voor, als jullie je daar beter bij voelen en die naam ook beter bij hem past, gewoon voor gaan! Zou er dan niet te lang mee wachten.
Ja haha ik ook! Onze zoon heeft een naam uit Wales, ook met een Griekse y en er zijn best veel mensen die daar een ij van maken. Best irritant, maar ik denk maar zo: iedereen die er toe doet weet hoe je het uit moet spreken en de rest leert het ook snel genoeg
Wij vonden het kiezen van een naam voor onze tweede ook heel lastig en we hebben flink getwijfeld. Uiteindelijk hadden we zijn naam gekozen en kort na zijn geboorte twijfelden we weer. Zijn naam werd veel op z'n Engels uitgesproken en voor ons gevoel paste de naam niet bij hem en hadden we toch liever die andere naam gekozen die voor ons gevoel op een gedeelde eerste plek stond. Maar we hebben het zo gehouden en uiteindelijk is hij toch gewoon diegene is uiteindelijk die naam gewoon hetgene wat dat leuke jongetje duidt. En nu is het juist zijn naam diegene van de drie waarover we de meeste complimenten krijgt. Al moppert hij weleens dat de juf de klemtoon verkeerd legt of er een letter bijsmokkeld en dat vind juist wel grappig en bijdehand voor een jongetje van zijn leeftijd. Ik geloof niet dat dat trauma's op gaat leveren.
ben wel benieuwd nu inderdaad naar de naam. wij zelf hebben helemaal gekke combinaties. mijn oudste heet A.B. achternaam en noemen hem C (afkorting van naam B). mijn middelste heet A.B. achternaam en noemen hem B. Mijn jongste is A.B.C. achternaam en noemen we ook B. zelf is mijn man hetzelfde als onze oudste alleen met zijn A naam. en ik hetzelfde als onze middelste. dus bij ons is niemand letterlijk zijn eerste naam. Het is jou kind en als jij denkt dat het anders moet dan moet je dat doen.
Mijn man heeft vier doopnamen en zijn roepnaam is een afkorting van één van die namen. Dat staat nergens in zijn paspoort ofzo, maar je kunt bij inschrijven op school bijvoorbeeld wel gewoon de roepnaam opgeven. En die komt dan gewoon in de namenlijsten te staan. Wij wonen in het katholieke zuiden en daar komt dit echt veel voor. Dan zie je iemands voorleters T.A.P.M. Jansen en dan blijkt ie Kees te heten ofzo. Computersystemen zijn daar vaak gewoon op ingericht dat dat ook kan. Alleen bij officiële dingen moet je er even rekening mee houden. Iemand noemde al vliegtickets, dat soort zaken inderdaad. Anders heb je wat uit te leggen bij de gate of de douane. (En ja: ook daar hebben we ervaring mee. Amerika IN was geen probleem. Amerika UIT werd lullen als Brugman!) Het kan dus prima om toch voor naam twee te gaan. Ik zou alleen wel goed nadenken of je het echt wil omdat je die andere naam ZELF mooier vindt. Of minimaal net zo mooi. Het is toch zonde om de naam van jullie keuze te veranderen, omdat anderen er moeite mee hebben? Alle belangrijke mensen, gaan die naam heus goed zeggen. Het kan zijn dat ze hem bij de eerste keer lezen verkeerd zeggen, maar als je ze dan verbetert dan zullen ze het toch wel goed doen? En ja, nu zul je nog vrij veel mensen moeten verbeteren. Maar op een gegeven moment heb je al je familie, vrienden en collega's toch wel gehad? Dan is het daarna alleen een kwestie van je kind goed voorstellen bij nieuwe mensen.