Ja sowieso ga ik niet zomaar van alles slikken hoor, maar omdat ik weet dat er vaak niet volledig en ruim gedoseerd wordt gestart met medicatie was ik benieuwd naar ervaringen en zal adviezen van hieruit meenemen en bespreken. Trouwens... Mijn dossier bij de huisarts is zeer beperkt, ze hadden zelfs voor oktober geen bekende bloedwaardes van mij. Ik kom namelijk amper bij de huisarts gelukkig. Maar ik lees alle adviezen en waardeer ze ook, dus dank daarvoor!
Ben niet medisch onderlegd. Maar heb wel soortgelijke waardes als @Olifantje1991. Dus doe ermee wat je wilt Hopelijk heb je er wat aan! De huisarts heeft mij 0,0 geholpen na mijn bloedtesten. Ik had een lijstje met dingen die ik wou laten bekijken i.v.m. terugval depressie en dat is geprikt. En daarna niks meer van een follow-up.
Er is ook een reden voor eventueel rustig starten; mogelijk is dat afdoende... Overleg het met je arts. En geef de adviezen van je arts even tijd... En ben je niet tevreden over je arts, dan mag je altijd ergens een second opinion vragen.
Mee eens idd en advies is altijd check even de feiten… @ts en andere die hier medisch advies zoeken: Er worden ooit meningen als feiten hier neergezet, men beseft ooit niet dat dit gevolgen kan hebben voor de gezondheid. De wetenschap is er niet voor niets, EBP is er niet voor niets… dus ga na en neem niet klakkeloos een mooi als medisch waar zijnde beschreven verhaal aan voor waar. Wat voor de een waar is kan voor de ander totaal ander lopen. En ik wil niet zeggen dat alternatieve geneeswijze niet oké is maar check goed alles alvorens je aan zelfmedicatie doet. Niet alle vitamines zijn onschuldig.
En als aanvulling op deze post (waar ik het als verpleegkundige helemaal mee eens ben!). Ook niet alles wat natuurlijk of lichaamseigen is, is onschuldig. "Alles is gif en niets is gif, de dosis bepaalt hoe giftig een stof is" .
Zeker, dat is ook de reden dat ik het nu zo laat, maar wel vast nagedacht wil hebben voor de volgende keer. Second opinion is hopelijk niet nodig. Tot nog toe zelden met een ontevreden gevoel bij de huisarts weg gegaan en we komen er al bijna 13 jaar (voornamelijk voor de kinderen dan).
Wat idd ook niet veel mensen weten is dat voorheen in de vitamine b complexen teveel vitamine b6 en als die te hoog is kan dat tot allerlei schade leiden. Gelukkig is dat niet meer maar door juist weer allerlei dingen door elkaar te gebruiken is daar wel weer kans op. en idd gewoon altijd met je eigen arts overleggen en niet meteen alles in twijfel trekken en de statements die constant voorbij komen de artsen weten niks van vitamines en het internet wel, maar die hebben eigenlijk bijna nooit een medische achtergrond of baseren dat op het laatste wetenschappelijk onderzoek.
Ik kreeg voor mijn ijzer/ laag ferritine een doorverwijzing naar de internist. Welke ook D en B12 testte. Heb daar goede adviezen gekregen en meerdere opties + uitleg wat zinvol was. Als je er met je HA niet uit komt, een doorverwijzing vragen?
War voor adviezen heb je gekregen als ik vragen mag? Ik binnenkort ook door naar internist hiervoor. En natuurlijk is mijn situatie nooit 1 op 1 gelijk aan jou maar ben gewoon nieuwsgierig.
Maakt dat verschil in behandeling denk je mbt laag ijzer/ferritine? Want doel is niet anders lijkt mij? Optimaal krijgen van deze waardes.
Ik kreeg bij lage ferritine maar goede hb gewoon ijzerpillen, en dat was voldoende. Dus dat kan zomaar ook gewoon, dat je er vanaf bent met 1 kuurtje. Je hoeft niet meteen allerlei doorverwijzingen. Zeker in 't geval van ts, die denkt er al twee jaar mee te lopen... weet niet waar je dat op baseert, maar 't was dus ook twee jaar best prima te doen voordat 't urgent genoeg was om een arts op te zoeken. Die paar weken de bare minimum doen gaat dan echt geen kwaad doen en bespaart heel veel druk op de zorg en mogelijk ook veel zorgkosten... Het is ff geen levensbedreigende aandoening he, los van dat je er echt last van kunt hebben.
In zoverre, ik mocht als ik niet in het traject zat een ijzerinfuus. Maar tijdens het traject niet. Zelfde als stootkuur Vit d, werd door de gyn en internist afgeraden. Beide moesten uiteindelijk net als eerder genoemd langzaam omhoog door preparaten en lage Vit d tabletten. Het duurde langer maar was het beste. Daarnaast ben ik buik/darmpatient en ijzertabletten zorgen weer voor moeilijke stoelgang etc. Mijn feritine was zo laag door miskramen en zware menstruaties. Toen ik stopte met het traject ging dit vanzelf omhoog. Ik zat op 11 heb ijzertabletten geslikt 3 of 6 maanden en zat toen rond 40 geloof ik, en weer 6 maanden later rond de 60. @Vissenkom, geen idee of het tegen mij is. Maar kan uiteraard de overweging zijn geweest gezien geschiedenis. Hoe dan ook is TS het beste af bij haar HA.
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Snap inderdaad dat keuzes gemaakt worden op persoonlijk dossier. Echter was het normale actie plan een infuus geweest. Dit is wat ik in mijn situatie ook verwacht maar was benieuwd of er nog andere behandel opties waren. En inderdaad ts en alle anderen mbt medisch advies zijn beter af bij huisarts/specialist!
Hier heeft de huisarts gewoon D en B12 getest en dat wordt opgevolgd dus dat lijkt me voor nu wel oké zo. Mocht behandeling niet baten en de oorzaak onbekend dan wellicht iets om te onthouden.
Klopt hoor! Maar was nu wel benieuwd omdat in 1 maand mn ferritine 1 punt was gestegen met ferro. Maar moet misschien gewoon geduld hebben.. Ik vermoed zelf idd dat ik er al langer mee loop. In mn zwangerschap was mn ferritine 8 en later 11 en toen gaf de gynaecoloog aan het eind van de zwangerschap aan dat ik kon stoppen met de ferro en mn lichaam het na de bevalling zelf weer zou oppakken en herstellen. Zo nuchter als ik ben dacht ik, dat komt dan wel goed en had andere dingen aan mn hoofd. Altijd moe gebleven, bij tijden futloos en flink vermoeid. Maar goed een huilbaby, moeilijke slaper en ruim een jaar flink gebroken nachten, tja wie is er dan niet moe dacht ik en blij dat je het hoognodige rondom huis/gezin rond krijgt. In mei (ruim jaar na de bevalling) wilde ik bloed doneren zoals ik voor de zwangerschap deed, toen bleek mn HB te laag, niet schrikbarend, maar te laag om te doneren. In oktober wederom, vervolgens hebben ze daar volgens protocol een buisje bloed afgenomen om ferritine te bepalen, die bleek dus ook te laag en zo is het balletje gaan rollen. Dus ja ik loop er al een poos mee, maar zou het ook wel heel fijn vinden als ik eindelijk weer wat meer energie zou krijgen na ruim 2 jaar. Maar goed dat kan zoals het er nu uitziet gewoon prima af met ondersteuning van de huisarts. Ik ben eigenlijk vooral benieuwd in hoeveel tijd ik kan verwachten (normaal gesproken) dat mijn waardes wat gaan stijgen en dat je verbetering voelt? Al zal dat vast ook heel wisselend zijn per persoon.