Onze zoon van 6.5 gebruikt nu concerta ( lang werkend) begonnen met medikinet en methylfenidaat tabletten werkte echt maar 2 a 3 uurtjes bij hem, met erge rebound dus niet te doen. Toen een hele tijd 10 mg capsules gehad werkte al een stuk beter. Daarna over naar equasym 10 mg capsule. Dat werkte prima. Maar niet leverbaar dus andere langwerkende aangevraagd omdat kortwerkende echt drama is. Nu over op concerta en zeer tevreden en werkt nog langer dan de equasym. Maar al met al wel 1.5 jaar zoekende geweest.
Kun je het niet omdraaien Eerst medicatie proberen, werkt dat niet dan kun je altijd met iets alternatiefs starten. Voordeel van adhd medicatie is dat hetsnel uitgewerkt is . Je hoeft het ook niet af te bouwen Zou jammer zijn als e dochter nog veel langer loopt te tobben. Van labg aanmodderen knapt je zelfbeeld ook niet echt op.
In de ochtend 10m en om 13:00 5mg. We merkte een eno focus verschil op school, vind 3 c medicatie per dag wel bewerkelijk hoor, welke tijden gaat ze het krijgen?
08.00 - 12.00 - 16.00 Mijn voorkeur heeft zeker ook langwerkende. Maar de psychiater wil dit graag op deze manier opbouwen. We zouden, mits het goed bevalt, overkunnen naar langwerkende.
Het ligt denk ik veel aan hoe het kind is. De ene is de ander niet. Wat ik zelf merk is dat structuur een medicijn kan zijn. En als er een negatieve spiraal ontstaat een slaappilletje om niet met 1-0 achter te staan bij het wakker worden. Voor het slapen kan je bijvoorbeeld ook denken aan een zware deken. Maar als alle tips net niet genoeg zijn kan je dan soms de schakel om zetten.
Hier dezelfde ervaring als hiervoor al genoemd. LTO3 etc geprobeerd maar met langwerkend methyflenidaat hielp het pas echt. Na een paar dagen zei ze: mamma, mijn gedachten gaan niet meer van 1 naar 5 naar 2 naar 4 naar 3 maar naar 1, 2, 3 4, 5. Het gaf een hoop rust in haar hoofd. Ik vond het ook heel erg 'eng' om met medicatie te starten. Tot de kinderarts zei: vergelijk het met een bril. Vroeger kon je niet meekomen omdat brillen niet bestonden, je was slechtziend. Het is een hulpmiddel om je kind kansen te geven.
Dat was hier ook inderdaad, zodra we de juiste dosering hadden met kortwerkende, kon ze over op langwerkende met vergelijkbare dosering.
Volgens mij moeten ze i.v.m. de verzekering ook eerst beginnen met bepaalde medicatie (als ik me niet vergis in principe kortwerkende methylfenidaat) voordat ze andere medicatie voor kunnen schrijven. Direct met Elvanse starten kan daardoor bv. niet. In uitzonderingssituaties is het volgens mij wel mogelijk om daarvan af te wijken, maar dan is er vaak sprake van ernstige dingen (denk aan hartproblemen, suicidaliteit ed) waardoor bepaalde medicatie niet mogelijk is.
Dat lang en kortwerkende is bij ons niet. Maar Elvanse is in België geen medicatie ui de 1ste of 2de groep voorkeurs medicatie en word daardoor pas voorgeschreven wanneer 1ste en 2de niet voldoende werken of geschikt zijn. Voor terugbetaling enzo maakt het bij ons niets uit. Dus zou goed kunnen wat jij zegt dzt daar regels rond zijn.
Ik merkte de rebound dat hij weer heel druk en mega lawaaierig werd, soms ook weer wat sneller overprikkeld. De conserta staat op afgifte van 12 uur. En bij hem werkt het zo'n 9 a 11 uur. Afhankelijk hoe goed hij eet dat het wat beter word opgenomen. Hij kan er echt een goede schooldag mee doen!
Ik wist niet eens van de eigen bijdrage af voor dit topic! Zie nu inderdaad dat dit bij j om het geval is!
De link werkt niet meer Ik kom er net achter dat ik voor 2 doosjes in totaal 180,- maar 25,- vergoed krijg
Hier ook een zoon met combi HB en ADHD. Dat tweede heeft hij in ieder geval van mij. We hebben hem nooit medicatie gegeven. Wel altijd ingestoken op structuur en regelmaat in het gezin. Dat heb ik zelf trouwens ook nodig, dus het kost in die zin weinig extra moeite. Maar we hebben gewoon veel vaste routines. Denk aan ochtendroutine, redelijk vast weekritme, bedtijd e.d. Toen hij peuter - kleuter was hadden we op zijn kamer zo'n magneetbord met kaartjes zodat hij van elke dag precies kon zien wat het schema was. Overgang van school naar vakantie en van vakantie naar school was vaak een ding. Maar vroeger duurde dat zeker een week en nu nog maar een dag of twee. Op de basisschool hebben we hem met zaken zoals toetsen leren, huiswerk e.d. geholpen, maar de verantwoordelijkheid langzaam overgedragen, totdat hij dat in groep 8 zelfstandig kon. Daar hoorde soms ook bij om zelf zijn neus te laten stoten. En accepteren dat de tafels bij hem net zo'n groot drama waren en bleven als destijds bij mij. (Geen zorgen: ik heb ze op mijn 17e alsnog geleerd toen ik op de PABO zat. Kostte trouwens geen enkele moeite, geen idee waarom ik daar m'n hele basisschooltijd zo moeilijk over hebben gedaan... was echt al die boosheid, ruzie en gejank niet waard komt onze zoon vast ook nog een keer achter...) Inmiddels is zoon 14 en zit in de 3e klas. Hij zorgt zelf behoorlijk goed voor structuur, zet een alarm in zijn telefoon als hij ergens naartoe moet zodat hij de tijd niet vergeet. Thuiskomen uit school = eerst huiswerk maken, daarna pas andere dingen. Behalve op vrijdag, maar dan maakt hij het in het weekend. Wij hebben altijd redelijk strak op dat soort dingen gezeten. En zoon is verder wel een brave. Dus zodra iets er eenmaal in zit, zal hij er ook niet zo snel meer van afwijken. Dat heeft ie dan weer van zijn vader. Ik heb structuur en routine nodig, maar vervolgens voelt dat als een sleur en ga ik me verzetten. Met chaos als gevolg. Ik weet dat dit niet voor alle kinderen met ADHD haalbaar is. Ik ben zelf leerkracht, dus ik zie er genoeg. Sommigen met en anderen zonder medicatie. Soms kinderen met waarvan ik me afvraag of ze niet beter af zouden zijn zonder. Maar ook andersom. Dat heeft deels te maken met het kind zelf en de 'ernst' van de symptomen. Maar ook met het gezin er omheen. Medicatie zonder begeleiding, doet vaak alsnog weinig. Ja, aan de buitenkant lijken ze lekker rustig. Dat is fijn voor de omgeving, maar zelf zijn ze er niet mee geholpen. Als medicatie voor jullie niet goed voelt, kan ik me voorstellen dat je eerst andere dingen probeert. Als structuur & routine, overzicht, lijstjes, reminders e.d. onvoldoende werken, kunnen medicijnen zeker helpen om de scherpe randjes eraf te halen. En ook als je aan medicatie begint, hoeft dat niet permanent te zijn. Het kan ook voor rust zorgen waardoor je kind bepaalde routines kan aanleren. Daarna kun je kijken of je alsnog (deels) wilt afbouwen.
We zijn op het moment aan het wachten op een onderzoek. Dus misschien loop ik op de zaken vooruit. Maar ik (en begeleiding) verwachten dat er bij mijn tweede zoon adhd (evt plus ass) en hb uit de test zullen gaan komen. Wat Tupp hierboven beschrijft heb ik automatisch gedaan. Ik heb zelf ADHD. Ik weet dat de erfelijkheid groot is. Daarom heb ik ingezet op structuur en overzicht. Met het 1 en ander aan hulpmiddelen. Bijvoorbeeld een verzwaringsdeken omdat zoon nog een tijd door zijn bed stuiterde voor het slapen. Bijtkettingen omdat overal op gekauwd werd. Rustmomenten. En heel soms een melatonine tabletje. Ik heb zelf medicatie gehad voor ADHD. Dat was geen fijne ervaring. Daarom ben ik ook lang tegen medicatie geweest. Maar op het moment zorgt de mogelijke ADHD van mijn zoon ervoor dat hij op sommige gebieden niet goed ontwikkelt. Dat is voornamelijk sociaal. In dit geheel moet ik kijken naar wat hem zou kunnen helpen. We hebben eigenlijk al alles geprobeerd wat ik zelf uit kon dokteren. Waardoor het onderwerp medicatie toch weer op de tafel ligt. Nu wel met een heel ander gevoel. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het helpen ook flexibiliteit vraagt. Elke keer is het weer heroverwegen of je een situatie niet anders moet gaan aanpakken. Wat op dat moment nog wegen zijn. En daar ook niet te lang in te blijven hangen. Het regelwerk alleen duurt al lang genoeg. Het is goed om dingen te proberen. Maar voorkom dat je er blind op gaat staren.
Ik vind je hele stuk mooi beschreven en herkenbaar, maar ik pik alleen dit stukje er even uit. Dit is inderdaad waar het om gaat. Je wilt dat je kind zich blijft ontwikkelen. Bij een ADHD-er ontwikkelen bepaalde dingen zich anders (vaak langzamer) dan bij bij mensen met PNS (Persisterend Normaalheids Syndroom ) Dat geeft op zich niks, maar je wilt wel dat je kind uiteindelijk behoorlijk kan meedraaien in de wereld. Jullie hebben zelf al veel gedaan. Omdat je merkt dat er meer nodig is, wordt medicatie een optie. Dat is prima, het kan heel effectief zijn. Zeker omdat jullie zelf ook al veel doen om je zoon te ondersteunen. Begeleiding door een hulpverlener kan ook effectief zijn, al dan niet in combinatie met medicatie. Met medicijnen zul je vaak sneller effect zien dan zonder. Aan de andere kant denk ik dat ondersteuning en aanleren van trucs en vaardigheden op langere termijn juist meer oplevert. Het is inderdaad vaak een zoektocht. Met alle zorgen en onzekerheid die daarbij komen kijken. Ik krijg de indruk dat je er heel goed mee omgaat, maar wil je toch succes en sterkte wensen. Ik weet dat het niet altijd makkelijk is als je kind zich niet 'gemiddeld' ontwikkelt.
Haha ik kende de PNS nog niet. Begeleiding heb ik niet benoemd. Maar dat zit er wel bij. We krijgen begeleiding als gezin. Hij heeft een groepje om sterker in zijn schoenen te gaan staan en voor sociale vaardigheden. 1 op 1 gesprekken voor zelfvertrouwen en emotieregulatie. Binnenkort gaat de fysio nog even kijken naar de motoriek. Diagnostiek zal ook gaan komen met aanbevelingen voor bepaalde therapieën. Hopelijk komt de hb er dan ook helemaal uit wat ervoor kan zorgen dat hij 1 dag per week gaat leren leren. En ook peers gaat ontmoeten. Zijn hogere denktempo zorgt ook deels voor frustratie binnen het normale onderwijs. De medicatie zou voornamelijk bedoelt zijn als een opstapje om vaardigheden te kunnen gaan leren en deze dan ook in praktijk te brengen. Niet als lange termijn oplossing. Bedankt voor de peptalk Ik hoop dat ik over een tijdje kan zeggen dat het pittig was. Maar dat alles wat we gedaan hebben er wel voor gezorgd heeft dat hij zijn plekje heeft kunnen vinden.
Mijn zoon slikt methylfenidaat langwerkend 40 mg. Was voor ons ook even een zoektocht welk medicijn en de dosis. Eerst hadden we ook het idee dat het geen effect had. Ik merk inmiddels zodra ik mijn zoon zie binnen 1 minuut of hij zijn pil vergeten is of niet. Hij heeft ADD en kan zich moeilijk concentreren. Als hij zijn pil niet heeft gehad is hij heel onrustig en springt hij van de hak op de tak. Sinds we de juiste medicijnen slikken scoort ie op school ineens ook super goed. Adhv zijn iq wisten we wel dat hij slim was maar dat bleek niet direct uit zijn cijfers (gemiddeld) nu scoort ie maximaal op zijn iep toetsen. Ik vind langwerkend overigens super fijn ook al moeten we dan 250 euro zelf betalen.