Zwaar gevoel met kerst

Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. In 2020 ben ik naar Vlieland geweest tijdens de kerstdagen, was een heerlijke tijd.

 

Ach lieverd, ik voel je. Met kerst jarig zijn is sowieso niet leuk, laat staan als er niemand is.

Een oaar dagen weg gaan is toch heerlijk. Lekker naar de ardennen of de elzas (frankrijk) lijkt mij magisch.

Maar...kan je niet aan je vrienden laten weten hoe je je voelt? Als mijn vriendin dit gevoel xou hebben, zou ik zeker weten alles op alles te zetten om langs te gaan. Wellicht denken zij ook dat jij andere plannen hebt.

Belangrijkste is dat je op jouw dag doet wat jij wil. Dus lekker ruim van te voren die keuze maken.

Hopelijk kan je toch beetje genieten van deze dag. En spreek het uit ook naar je partner. Hij doet het vast niet bewust, mannen zijn nu eenmaal andere.

Dikke knuffel voor jou! Ik ga er vanavond een op jou proosten.

 

Kan alleen maar zeggen dat ik met je mee voel. Ben paar jaar geleden gescheiden en door mijn ex veel vrienden kwijt geraakt .
Kom zelf uit een complexe familie en heb eigenlijk geen contact meer. Ik vind kerst (en oud op nieuw) echt de meest eenzame dagen van het jaar, waarop de nadruk nog eens extra wordt gelegd op het ontbreken van ‘naasten’ (want die hebben allemaal al hun eigen feestje).
Ik moet er niet aan denken in deze periode ook nog jarig te zijn!
Ben door de jaren heen echt moe geworden van mezelf uitnodigen of hopen op een uitnodiging. Dus tips heb ik niet echt. Als ik geen kinderen had dat ging ik er een week tussenuit denk ik. Nu zit ik de dagen wel uit. En als ik de kinderen heb is er patat als ‘kerstdiner’, want dat vinden ze leuker dan een echte…

Wil je wel van harte feliciteren!

 

Ik herken je gevoel. Zelf ook gern familie. En wordt nooit ergens uitgebodigd oid. Maar je man is ook een beetje een hork, zou wel even uitleggen dat je op zn minst iets verwacht op je verjaardag! Gefeliciteerd innieder geval!

 

Oh, daar zou ik ook heel verdrietig van worden. Het gaat niet om het cadeautje, maar om het gebaar. Al was het 's ochtends een kopje thee in bed geweest, als er maar even liefde en aandacht aan besteed wordt. Het is ook wel heel makkelijk om te zeggen "3 weken van te voren past het in de planning, verder doen we er niks aan". Hoe deed hij het de afgelopen jaren? En hoe vieren jullie zijn verjaardag?

Ik weet niet of een paar dagen weg je gevoel gaat oplossen. Als je een partner hebt die er thuis niks aan doet, denk ik dat het niet anders is als je ergens anders bent.

Mijn advies zou zijn om hier het gesprek met je partner over aan te gaan. Aangeven wat er is gebeurt, wat dat met jou doet en hoe je je daardoor voelt. En wellicht kan hij zijn familie volgend jaar uitnodigen, een geheime kaarten actie op gang zetten of iets anders leuks bedenken.

 

Gewoon lekker weg gaan en samen uit eten ofzo. Ervaring is dat je je eigen slingers op moet hangen in je leven want een ander doet het niet.

Nu heb ik dit jaar voor mn man een BBQ in de zomer gedaan voor zn 40e verjaardag (jarig in maart, dat weer is een factor). Ik wordt komend jaar 40 dus ik laat me verrassen.

Wetende dat ik mn eigen cadeau wel kan bestellen of een linkje door moet sturen en iets voor sint/kerst ook zelf moet regelen. Dus de verwachtingen liggen niet al te hoog.

Ik vier het enkel nog voor de kinderen want die vinden elk excuus voor feest leuk en een verjaardag zonder slingers en balonnen, taart (of alternatief) met kaarsjes kan écht niet.

 

Gefeliciteerd! Wat een rot kerst zo, ik snap dat je je eenzaam voelt als de nadruk er zo op ligt dat het zo'n gezellige tijd is met familie en alles.
Ik heb zelf een beetje een moeizame relatie met mijn eigen familie. We zijn zo totaal anders en om elkaar niet te verliezen heb ik geaccepteerd dat het gewoon oppervlakkig contact is (oppervlakkig, wel zeer regelmatig). Ik heb me een paar jaar geleden afgevraagd hoe ik graag in t leven wil staan. En dat is toch met gezelligheid en mensen om me heen. Dus grote eettafel in huis gezet en actief mensen uitnodigen en etentjes organiseren. Met een groep collega s spelletjesavond, theme etentjes met vrienden, nieuwjaarsdiner voor iedereen die wil etc etc. En inmiddels zit de tafel maandelijks vol. Ik vind dat je man wel iets had kunnen doen voor je verjaardag, als is het een ontbijtje en een fijne wandeling met daarna een lekker taartje of iets. Maar spreek het aub uit, zonder boosheid gewoon even melden. En doe andersom voor zijn verjaardag ook je best, mannen hebben concrete voorbeelden nodig. Het is echt investeren en dan komt het terug. Als hoe je zelf in t leven staat wordt ie ook andersom benadert.
Succes, dit jaar is de kerst in ieder geval alweer bijna achter de rug .

 

Gefeliciteerd met je verjaardag!!
Wat ik echter niet begrijp is waarom je 3 weken eerder uiteten gaat terwijl je nu verder niks op de planning heb staan?
Plan een etentje op je eigen verjaardag, met of zonder kinderen, ga lekker naar de film of wat dan ook, wat hierboven al wordt gezegd je moet er zelf ook iets van willen maken.
Ik vind de reactie van je man ook echt wel super simpel en horkerig. Ik zou daar echt iets over zeggen.
Ik ben ook niet gek op het vieren van mijn eigen verjaardag maar dan ga ik niet zitten kniezen wanneer er niemand komt omdat ik niemand heb gevraagd.
Nu gaan we sws altijd wel ergens met het gezin uiteten op de datum zelf en daardoor doen we er altijd iets aan maar niet 3 weken ervoor omdat het dan zogenaamd beter uit zou komen. Daar maak je gewoon tijd voor vind ik.
Ik ben ook pal na de feestdagen jarig dus ook niet de meest ideale periode maar we laten het nooit zomaar voorbij gaan, geen enkele verjaardag.
Misschien kan je deze ervaring meenemen naar volgend jaar en dan ruim van tevoren bedenken wat je nu werkelijk wil en dat zijn geen verjaardagsetentjes begin december terwijl je met kerst jarig ben.
Niet logisch, dan kan je het nog beter een week later vieren.
Wees een beetje lief voor jezelf vanavond en hopelijk voel je je morgen weet iets beter en is dit nare gevoel verdwenen.

 

Lekker naar de zon volgend jaar
Gefeliciteerd nog!

 

Wat sneu voor je. Helemaal niet fijn dat je man niet wat extra’s doet. Een lekker ontbijtje maken of een klein cadeautje kan altijd wel.

Alsnog een heel erg fijne verjaardag gewenst!

 

Sneu voor je maar je doet een etentje 3 weken van te voren en je nodigt zelf niemand uit.
Wat verwacht je dan.
Je man heb je niet gezegd hoe het voelt? Dus kan hij het ook niet weten. Hoe doen jullie zijn verjaardag? Kan mij voorstellen dat jullie dan ook niet veel doen? Als het een gewoonte is die je zou willen veranderen zou je er toch over moeten gaan praten.
Al denk ik dat dat het eenzame gevoel niet wegneemt.
Zou daarom zelf de slingers ophangen en gewoon mensen uitnodigen, komen ze leuk komen ze niet ook goed maar dan heb je wel wat georganiseerd.
Je kan zeggen mensen zijn druk met hun eigen gezin maar misschien vinden zij het wel leuk om uitgenodigd te worden.

Gefeliciteerd met je verjaardag btw

 

Geen tips, maar van harte gefeliciteerd met je verjaardag.

 

Gefeliciteerd!

Zou tegen je partner zeggen hoe je voelt. Zonder verwijten. En het volgend jaar anders organiseren. Bv. wel mensen uitnodigen (al dan niet het weekend voor of na kerst en dan op je verjaardag zelf iets anders doen - of accepteren dat je het op een andere dag viert dan de dag zelf, er zijn zoveel mensen die het niet op de dag zelf (kunnen) vieren).

Ik vier mijn verjaardag al jaren niet echt meer. Lig daarom ook er niet wakker van als er geen mensen komen. Uiteten gaan op verjaardagen doen we zeker niet standaard, maar als iemand het wil, dan kan het wel. En cadeautjes wisselt (niet voor de kinderen, maar voor de volwassenen), dit jaar had mijn man voor het eerst sinds weet ik het hoeveel jaar zelf iets ‘echts’ bedacht (wat ik een maand voor mijn verjaardag kreeg en op mijn verjaardag zelf ook niets ). Met kerst en Sinterklaas krijg ik niets, tenzij ik het zelf regel. Zolang hij op andere manieren zijn liefde laat blijken, lig ik daar niet wakker van. We maken met een verjaardag bv. een lekker ontbijt (al dan niet op bed), dat kan vrij laagdrempelig en is ook fijn.

 

Ik ben het helemaal met @NiekeKris eens. Ik vind mijn verjaardag bijvoorbeeld niet zo bijzonder. Dat vieren mijn man en ik dan ergens gezamenlijk voor de familie, een maand na zijn verjaardag en een maand voor de mijne. En dan hoeft er van mij op mijn verjaardag ook niets meer te gebeuren. Overigens hoef ik überhaupt mijn verjaardag eigenlijk niet per se te vieren, maar dat doe ik dan maar mee.

Gevolg van deze instelling is dat ik op de feitelijke verjaardag van mijn man, daar ook niet bijzonder veel aandacht voor heb. Niet uit vervelende bedoelingen, maar meer omdat het gewoon nog een dag als andere dagen is. Als hij het wel fijn vindt als we er bewust aandacht aan besteden, dan wil ik dat best doen voor hem. Als hij dat dan niet eerder heeft laten blijken, zou ik niet kunnen weten dat hij er eigenlijk van baalt.

Ergens zou je mij dan ook een hork kunnen vinden, maar ik geef gewoon niet zo om jaarlijkse mijlpalen als deze. Oud en nieuw vind ik bijvoorbeeld ook geen geweldig feest.

 

Ik herken het. Daarom is het m'n ex!
Het hoeft geen groot cadeautje te zijn maar een gebaar.

Ik ben zelf vrijgevig van aard en dat hoeft niet alleen met cadeautjes. Het kan ook op een andere wijze. Wat extra aandacht. Of een kaartje.

Ik zou erover praten maar dan zonder verwijten.

 

Ik ben binnen een paar dagen van kerst jarig en herken het gevoel niet. Vaak is op mijn verjaardag een kerstborrel, kerstdiner oid van school/werk.

ik vind een verjaardag iets waar je als kind naar uitkijkt maar als volwassene een gewone dag. Ik werk meestal, hoewel ik sinds ik kinderen heb mijn verjaardag wel regelmatig gebruik als excuus om een dagje vrij te zijn (alleen, lekker op m’n gemakje laatste dingen voor kerst kopen, uitrusten en Netflixen).

kinderen zijn in de zomer jarig en dan wel groot feest. In mijn omgeving vieren de meeste volwassenen het niet, op in sommige gevallen een taartje na zonder cadeaus oid. Ben ik wel blij mee, er zijn genoeg gelegenheden dat we samenkomen (borrel, kinderverjaardagen etc).

ik vind het dus wel prima