Ik weet niet of ze gezamelijke coachuren hebben en/of ze daar bepaalde programma's zoals rots en water volgen. Dan zou een mentor het in de groep bespreekbaar kunnen maken, maar dan moet die wel weten wat er speelt. Volgens mij is het ook erg verschillend hoe dat opgepakt wordt op de middelbare scholen. Sowieso aanmoedigen dat je dochter het kenbaar maakt, misschien hebben er veel meer kinderen last van. Ze moeten zich als groep ook eerst weer vinden en hun eigen positie in de groep veilig stellen. En sommigen doen dat doordat ze andere proberen neer te halen. Het is ook een leerproces. Vriendschappen kun je niet afdwingen, maar de middelbare school is juist de tijd die jongeren heel erg vormt, waar ze ook heel veel leren in de omgang met anderen. En het hoeft niet perfect te zijn, ook in het "kneuzenclubje" kunnen waardevolle vriendschappen ontstaan, waar ze voor elkaar opkomen.
Ooooo, die appgroepen. Heel vaak bron van drama's. Ik kijk wel eens met mijn dochter mee en zie haar dan ook wel eens impulsief reageren en zich met ieder dingetje bemoeien. Ik leg telkens weer uit dat woorden anders geïnterpreteerd kunnen worden dan je bedoelt en dat je dus op moet letten hoe je iets verwoord of leest. En je zeker niet met alles moet bemoeien. Opvliegend of lullig reageren voegt dan niets anders toe, dan olie op het vuur. Vinden ze best moeilijk op die leeftijd, maar ze haalt wel eens tekst weg, om het vervolgens vriendelijker te verwoorden. En ik vertel dat sommige mensen gewoon vaak rot reageren, omdat ze niet beter weten, een bepaalde houding willen aannemen of dat er op persoonlijk vlak dingen aan de hand kunnen zijn. En sommige mensen hebben van zichzelf een onaangenaam karakter. Helpt ook wel met relativeren.
Ik denk dat veel mensen onderschatten hoeveel veranderingen jongeren doormaken op de middelbare. Je hebt als ouder veel minder (eigenlijk minimaal) contact met school. En andere kinderen en hun ouders ken je ook niet. Speelafspraakjes vinden hier eigenlijk zelden plaats bijvoorbeeld. En dat organiseren ze volledig zelf. De groep en erbij horen is nu veel belangrijker. En daar horen ook kinderen bij die die aansluiting niet hebben of willen. Een mentor kan daar wel iets in doen maar niet heel erg veel. Dochter moet haar eigen zelfvertrouwen hervinden en eigen vrienden maken. Dat zal wel even tijd kosten. Maar kan zeker wel.
Staat ze sterk genoeg in haar schoenen om uit de groepsapp te gaan? Dat scheelt al zo veel! Onze oudste heeft in groep 7 en 8 een paar keer een tijdje in de groepsapp met de hele klas gezeten. Maar hij had echt last van het gedoe en de sfeer en is er op een gegeven moment uit gestapt. Probleem opgelost. Daarna af en toe nog wel eens geprobeerd. Maar als het dan weer ongezellig werd, had hij er geen last van en stapte er gewoon uit. Hij heeft nu alleen groepsapps met vrienden. Een enkele keer is daar ook wel eens wat gedoe in, maar dat lossen ze redelijk goed onderling op. Omdat het vrienden zijn, durven ze elkaar gewoon aan te spreken. Jongste zit nu in groep 7 en die heeft bij voorbaat al aangegeven niet in de klassen app te gaan. Hij wordt in de klas al genoeg aangewezen als degene die ruzies voor anderen moet oplossen en daar heeft hij echt last van gehad. Totdat ik naar school ben gegaan en tegen de juf heb gezegd dat ik dat niet meer wilde. Hij is kind, geen leraar. Maar met de ervaring van de eerste maanden van dit schooljaar + wat hij van zijn broer hoorde, was er bij hem geen twijfel: gewoon niet erin gaan. Vaak wordt er gezegd dat kinderen er wel in 'moeten' omdat ze anders veel missen of een sociaal isolement krijgen ofzo. Maar dat is onze ervaring echt niet. Jongste was altijd al redelijk populair, en is dat nu nog steeds ondanks dat hij niet in de groepsapp zit. Hij komt aan vrienden en speelafspraken echt niks te kort. De oudste is altijd al meer één van de 'nerds' geweest en is zeker niet populair. Hij staat meestal een beetje aan de zijlijn en gaat om met andere kinderen die niet het middelpunt van de groepsdynamiek zijn. En dat gaat ook prima.
Wat sneu voor je dochter Wel knap dat ze jou in vertrouwen neemt hierover En wat wil ze zelf ? Misschien meer met de andere meiden optrekken uit de klas ? Of eens iemand mee nemen naar huis meiden zijn soms echt heksen ik merk het zelf ook bij m’n oudste dochter die is bijna 10 die hebben ook appgroepjes met dat meidenvenijn en m’n dochter doet er ook aan mee Vraag me soms af in hoeverre andere ouders daarin controleren want ik zeg hier wat van
Meiden venijn was sowieso op de leeftijd die jij noemt hier het ergst bij één van mijn meiden in de klas. Onze dochters hebben we bewust pas einde basisschool een telefoon gegeven, dus dergelijk gedrag via de app hadden we dan weer geen last van gelukkig.
Ik denk dat veel ouders niet lezen. Zoon zit in gr 8 en daar kwamen me toch teksten naar voren, schelden, racistische dingen, rare filmpjes, pesten zoals een opmerking maken over iemands uiterlijk terwijl die niet actief mee schreef. ( ging over onze zoon). In het begin maakte hij de fout door er op in te gaan wat mensen schreven ondanks wij zeiden niks te doen. Nu denk hij nog keer na en eigenlijk leest hij nu alleen de berichten en doet hij er niks mee. Op school aangegeven wat er speelde en ging gelijk dat betrekken bij media wijsheid wat er aan zou komen. Ook naar ouders de week van komt eraan en lees eens mee wat ze schrijven. Nu komt er alleen onzin voorbij maar zonder gedoe. Gekke filmpjes, een keer een foto of wat iemand heeft gemaakt. Geen gescheld meer of pest gedrag.( Dat is alleen nog op school door 1 kind wat andere opstookt). Blij dat we optijd hem in een app groep lieten gaan. Nu kun je nog meelezen en er over hebben. En bijsturen
Onze zoon had in groep 7 voor het eerst whatsapp. Toen las ik zijn berichten wel. In het begin van, in groep 8 nog maar heel af en toe. Op een gegeven moment moet je loslaten en hij heeft ons vertrouwen verdiend. Ik zou het inmiddels ook echt een inbreuk op zijn privacy vinden om mee te lezen. Maar het is inderdaad verbazingwekkend wat je soms in die groepen ziet gebeuren. Zowel wat ik van zoon heb gezien als wat ik soms als leerkracht onder ogen krijg. Ik ben bang dat de meeste ouders echt nooit meelezen. En dat is terug te zien aan het gedrag van sommige kinderen. Ik wil het iedereen aanraden om, in ieder geval op de basisschool, wèl regelmatig mee te kijken in de Social Media van je kind. Zoals Owly al zegt: nu kan het nog. Niet alleen om te zien wat je eigen kind allemaal doet en zegt, maar ook om te zien wat ze van anderen onder ogen krijgen.
Mijn oudste heeft nu net een telefoon en zat even in de groepsapp (groep 7) maar hij is er snel weer uitgegaan: mama war een onzin en gedoe zeg Hij zit nu wel met vrienden maar vergeet de helft van de tijd te reageren. Zal vast nog veranderen maar dit is we lekker om een beetje met hem te testen en te begeleiden. Hij vertelde dat met name de meisjes onderling ook echt veel gedoe hebben wat regelmatig op school moet worden uitgepraat. Dus hij had er bij voorbaat al geen zin in… Ik lees nu nog wel mee, weet hij ook gewoon. En ik geef ook tips. Hij schrijft soms aardig plompverloren of heel bot of ik zie dat vrienden rare dingen zeggen en heb het er dan met hem over. Niet vaak, maar wel goed om hem te leren denk ik. Als hij in de brugklas zit is dat niet meer mijn bedoeling (of er moet een aanleiding voor zijn) Ik vind het wel belangrijk hem een beetje op weg te helpen. Ook met tips geven over welke filmpjes je wel en niet deelt etc.