Hier zijn we aan t bedenken of we J niet van de BSO kunnen halen....iig 1 dag (hij gaat nu 3 dagen) Hij gaat natuurlijk liever niet, en wij vonden dat hij niet zo moeilijk moest doen... de compromis was dat hij om 16uur zelf naar huis mag en als ik hem dan gamend aantref is zijn mood ok. Ik heb hem in de vakantie en gisteren wel eens met de auto gebracht, en dan moet hij tot t einde blijven..maar man wat is hij dan overprikkelt! Ik zie nu eindelijk wel in waarom het voor hem niet goed is... gisteren stond hij heel dreigend over z'n broertje gebogen en kwam hij naar me toe met een "B is toch geadopteerd" alles wat ik zei kreeg ik met een brutaal antwoord terug en hij reageerde alleen positief op mijn hele duidelijke instructies (trek je jas aan en ga beneden op de bank zitten)... de leiding lachte schaapachtig en zei "nou, lekkere binnenkomer" pfff tis daar altijd zo chaotisch en druk...ik zei ook "ja, jongens hij is weer lekker overprikkeld zie ik" waarop ik als antwoord kreeg "nou, tis nog best rustig....er zijn een hoop zieken!" Onderweg naar huis en thuis met de jongens goed besproken wat ik van ze verwacht en wat ze van elkaar moeten verwachten...J gaf aan B vervelend te vinden en B gaf aan J vervelend te vinden...maar op dat ze dan bij elkaar uit de buurt moeten gaan gaf J aan al weg gelopen te zijn en ergens rustig te willen zitten waar B hem dan weer ging opzoeken, omdat die niet doorhad wat J wilde....dus J moet leren aan zijn communicatie skills (duidelijk aangeven wat hij nodig heeft/wil) waarvan hij zegt dat hij het niet kan, maar eigenlijk door het er gisteren gewoon met ons over kunnen hebben aan mij laat zien dat hij het best kan, maar er misschien wat harder voor moet werken.... en voor B dat hij beter moet gaan zien/aanvoelen wanneer hij J met rust moet laten! Maar goed deze keren ophalen heeft me wel doen inzien, dat ondanks dat we goede resultaten zien in het kunnen hebben over wat er gebeurd bij J, ipv hakken in het zand en eigen waarheid boven alles, hij nog steeds wel mega overprikkelt raakt in grote groepen met weinig structuur! Wat mijn zorgen voor het VO wel weer versterkt, maar er voor nu misschien toch meer rust na school moeten gaan inbouwen en oplossingen voor de BSO moeten gaan zoeken.
Lastig toch die BSO. Hier konden we het gelukkig loslaten na de coronaperiode, omdat we beiden veel meer kunnen thuiswerken. Het is altijd drukker en minder gestructureerd als school. En dat terwijl school al behoorlijk belastend is/kan zijn. Dan zijn het gewoon lange dagen voor ze. Maar wat vervelend dat de leiding dan ook niet wil/kan meedenken in oplossingen. De BSO waar we vroeger zaten had ook een ruimte waar het rustig moest zijn. Met leeshoekjes, puzzels ed. En een grote buitenspeelplaats.
Ja op de BSO zitten 3 scholen bij elkaar en zijn de groepen groot. J heeft de afspraak dat hij zich terug mag trekken als hij dat nodig heeft, maar zelf heeft hij dat nog niet altijd op tijd door....de leiding ziet het al helemaal niet en dan gaat het dus mis. Meestal gaat hij buitenspelen (zelfstandig) dus dan is het tot 16uur uit te houden, maar nu met het slechte weer soms is buitenspelen ook niet te doen en dan gaat het dus mis...en dat zien ze ook niet en dat is jammer, want hij krijgt weer problemen of op z'n kop als hij zich dan misdraagt!
Onze oudste kon ook niet in voor of naschoolse opvang. Volledig overprikkeld en niets mee aan te vangen. School was van 08u45 tot 15u15 en zolang de structuur er was het oké maar bij naschoolse valt die volledig weg. Vakantie opvang exact zo (afzonderlijk verlof nemen en ontbetaald was de enige optie) Bij hobby's exact hetzelfde. Dit is wel een beetje blijven maar ze voelen zelfs wel wat beter aan met ouder worden. Onze oudste is nu 15. Neemt andere bussen dan zijn vrienden omdat de grote massa dan al weg is. Mag vanaf volgend jaar tijdens de middag school verlaten om te eten (mag maar vanaf 16). Hij mag in de stille zaal gaan eten maar daar zijn zijn vrienden niet en dat is heel belangrijk voor hem dus dit wil hij niet. Als het goed weer is mogen ze buiten lopen en aan de banken zitten en is die chaos ook minder. En zo zijn er veel momenten. Isnde structuur er prima. Valt die weg, zijn er andere leerkrachten dan de vaste, andere regels, andere afspraken,.... Zeer moeilijk. Zo had hij door een staking in het onderwijs gisteren maar 1uur les. Dit mocht hij online of op school volgen. Waar velen het wss handig zouden vinden om online te volgen besloot hij naar school te gaan. Ze waren maar met 3 maar al was hij alleen dat maakt hem niets uit.
Wat rot dat ze niet kunnen/willen meedenken. Hoewel het niet snel geregeld is allemaal, kun je misschien overleggen met gemeente voor een alternatief? Er bestaan soms BSO+ groepen of naschoolse begeleiding waar meer kennis en expertise is mbt autisme ed. Pittig voor kind om 3 dagen in week naar BSO te gaan (naast school), dat hadden mijn kinderen nooit gekund... Maar ja. Het is lastig om zorg, werk en school te combineren.
@Jaimio wat afschuwelijk dat er zo weinig in gang gezet kan worden . Dat eindeloze gewijs naar elkaar en 'wij doen het niet', om gek van te worden. Heel veel sterkte. (maar helaas erg herkenbaar...)
Hier weer drama om een overleg te plannen want 'ieders agenda zit helemaal vol'. We hadden bij vorig overleg al een nieuwe datum vastgezet (volgende week), maar toen kwam die en die weer 'ik moet afzeggen', 'dan moeten we verplaatsen' 'ik kan x feb om 13:00 of anders x maart om 10:00 uur' Maart!?!? En dus maar weer 2 maanden wachten, en alles laten stagneren? Ik mis echt daadkracht en doorpakken in de hulpverlening... Heb mail gestuurd om mijn visie te uiten (geprobeerd om zo netjes mogelijk te verwoorden, maar... tja. Ik ben echt gefrustreerd), maar weer afwachten wat reacties gaan zijn. En intussen bestaat dus grote kans dat leerkracht die bij ons thuis komt volgende week voor laatste keer komt, omdat overeenkomst ophoudt en alle inspanningen (m.b.t. vertrouwen winnen van dochter, band opbouwen zodat ze weer tot leren kan komen) eigenlijk voor niets geweest omdat er geen continuïteit is. En dan is het zoveelste 'hulpverlener' die haar weer verlaat, terwijl ze net een beetje begon te wennen. AARGH! (ben ook extra chagrijnig want slaaptherapie gaat niet goed , maar dat is ander verhaal)
Wat een frustraties Daar wordt je toch niet goed van op deze manier Sterkte met alles. ---- Zoon gaat deze week al de hele week vrolijk naar school en komt vrolijk thuis. En dan verteld hij tussen neus en lippen door dat hij wel nog was ontplof op school. Toch maar weer informeren bij de juf. Ik kan hier niet goed de vinger achter krijgen. Hij lijkt wel beter in zijn vel te zitten. Die dikke tranen en vragen over "waarom leef ik?" Heb ik niet meer gezien gelukkig.
@Kache Ja, hier is dat niet voor zijn school... en na de zomer gaat hij waarschijnlijk naar het VO, dus BSO moet toch afgebouwd worden! Dus we moeten even goed op werk overleggen of er middagen thuis gewerkt kan worden! Dochter heeft voor na de zomer trouwens alleen een plek voor 2 dagen op BSO, dus misschien moeten we daar sowieso een oplossing voor gaan vinden! Wat irritant dat de afspraken verplaatst worden.... en je er dan gewoon niks tegen kan doen! @Mamafiets Wat fijn dat hij beter in z'n vel lijkt! Oh, hier ook wel eens tussen neus en lippen, of via een ander, gehoord over incidenten op school... vond hij dan niet belangrijk genoeg om te melden, maar een Ander die" los" gaat op school verteld hij in geuren en kleuren!
C heeft een baan. Wel onder volwassenen begeleiding (als dat alles is). Ze heeft er zin in dus over 2 maanden een update of ze het nog leuk vind. Krantjes vouwen met foldertje en in de bus doen. Cool wel toch
Vandaag een heel fijn gesprek gehad met de man van XL groep. Hij kan al volgende week komen voor een kennismaking met zoon. En dan gaan ze samen gamen Hij kwam heel bekwaam over. En heel positief. De vragen die vorige week ineens bovenkwamen (over de wereld niet meer snappen en waarom besta ik) wist hij heel goed te plaatsen. Hij is slim en op een leeftijd dat je over dingen gaat nadenken. En dan ineens zien dat jij de dingen zo anders ziet is verwarrend. Hij vroeg ook door over hoe beweeglijk hij thuis is, en op school (groot verschil). En hoe vermoeiend het is om die energie/onrust de hele dag te beteugelen. En zo ga je weer met een nieuwe blik naar dingen kijken. Dus ik ben heel benieuwd hoe het volgende week zal gaan. Oh. En ik heb nog ieys geleerd vandaag. De man die de pokémon bedacht heeft heeft ook autisme
Same! Ben benieuwd naar de reactie. Hopelijk heeft het voor wat peper gezorgd. Dit is ook zo herkenbaar helaas. En het verdrietige is dat het ook iets is wat gewoon voor altijd zal blijven gebeuren zolang de persoon en de familie ondersteuning nodig hebben. Ik vind dat echt moeilijk om mee om te gaan soms Het systeem dat enerzijds helpt doet tegelijkertijd ook schade. Het ziet er ook niet naar uit dat iemand daarboven rondom de overheid en beleidsmakers enig intentie hebben om het aan te passen geloof ik. Dat maakt het extra moeilijk. Vervelend ook dat het slapen zo moeilijk blijft. Zit er enig verbetering in?
Gisteren belde J zijn leraar, dat ze een speciale klas starten in de samenwerking tussen beide VO scholen hier voor leerlingen waarbij er waarschijnlijk een grotere ondersteuning nodig is. Zijn HB klas heeft 5 plekken van de 20 gekregen en ze willen graag dat J hierin start. Vanaf maandag 10 maart zou hij dan elke maandag middag naar het VO moeten en daar lessen volgen zodat hij kan wennen en proeven op het VO en zodat de scholen vast kunnen inschatten welke onderwijs behoeften er zijn! Ik ben zo benieuwd hoe dit uit gaat pakken!
Hier hebben we gisteren de kennismaking zoon met gezinspedagoog (of hoe noem je zo iemand die aan huis komt) gehad. Dat ging heel goed. Zoon heeft zijn playstation laten zien en mocht vertellen. En gaandeweg kon het gesprek ook naar andere onderwerpen (zijn autisme, emoties en moeite ermee). Tot slot nog een gesprek met iedereen erbij. Inclusief ook oudste zoon. Was niet persé zo gepland, maar kwam zo uit. Hij neemt echt de hele gezinssituatie mee. En gaat zoon ook verder begeleiden. Helpen omgaan met emoties en herkennen wanneer het teveel wordt voordat het zover is. Over twee weken nieuwe afspraak. Ondertussen hadden we vanmorgen weer een ontploffing op school. Hij kwam stampvoeten naar buiten toen ik hem haalde. Wilde ook niet praten. Heb hem met rust gelaten en zijn lunch op de bank onder een dekentje laten eten (afsluiten).
@Mamafiets Wat fijn dat het 1e gesprek zo goed liep! Vervelend van zijn bui uit school, ben je er al achter wat er is gebeurd? Gisteren gesprek gehad met de arts en behandelaar van J. We gaan de behandeling definitief stoppen en de behandelaar gaat met de gemeente kijken of er een andere hulp instantie is die J voorlopig kan begeleiden, maar in een andere vorm dan dat hij nu heeft....zitten en praten werkt niet. De arts blijft wel betrokken bij J gelukkig, daar mag hij volgende week heen adhv dat gesprek beslissen we of we nog medicatie moeten ophogen.... nu de moeheid wat meer weg is zien we einde van de dag de tics en drukte aan tafel weer terug komen.