Hier alles voor scheiding nu ingediend, maar mijn eigen woonruimte is echt nog niet in zicht. Ik maak geen kans op sociale huur, geen recht op urgentie, en los daarvan is er ook gewoon niet veel aanbod. Vaak studiootjes of seniorenwoningen met 1 slaapkamer… Dus al maakte ik kans, dan nog is er maar weinig dat passend is. Voor vrije sector zou ik €5000 bruto per maand moeten verdienen voor een woninkje waar ik met twee kinderen kan wonen, koopwoningen zijn mijn enige echte optie, maar geen groot aanbod en er wordt flínk overboden. Ik wil nu dus meer gaan werken zodat mijn inkomen omhoog gaat en ik wat meer ruimte heb om te kopen, maar dat regel je ook niet binnen een maand of 2…. (ik niet in ieder geval ).
Ik vind het voor jou heel fijn dat jullie samen deze keuze hebben kunnen maken. Je bent duidelijk tevreden en gelukkig hiermee, en dat is het allerbelangrijkste, jullie geluk. niet wat iemand hier op een forum wel of niet denkt over een ander die ze helemaal niet eens kennen. en ik wens jullie ook al het goeds.
Als je zak met geld groot genoeg is dan ben je sneller aan de beurt Of gewoon super veel mazzel hebben. @Merlino wat fijn dat jullie het zo hebben kunnen regelen. Maar ergens ook wel treurig dat er nu twee gezinnen uit elkaar zijn gevallen doordat je toevallig buren wordt met je vlam van vroeger.
@Merlino fijn dat jullie er samen uit zijn gekomen en samen de beste beslissing voor jullie hebben kunnen nemen.
Zonder geld was het hier ook niet gelukt inderdaad, wij hebben echt mazzel. En eerlijk gezegd denk ik dat door de komst van de buurman alles versneld is, maar ik denk dat we hoe dan ook gescheiden zouden zijn. Voor nu ben ik vooral heel dankbaar dat we het samen zo netjes en in overleg doen. Met veel respect voor elkaar. Er zal nooit een onvertogen woord vallen, en dat is echt een heel fijne gedachte. En dat maakt het voor de kinderen ook een stuk prettiger.
Heel fijn voor jullie beiden en de kinderen dat de scheiding goed is verlopen. Ook leuk dat hij aan het daten is. Dan merk je ook echt van dat als er geen jaloezie is het ook echt de beste keuze is geweest. ❤️ Hier ook uit elkaar en nog steeds een goede vriendschap. Ik ben nu alleen maar gelukkiger dan toen we nog samen waren. Geen stress meer, kan thuis mezelf weer zijn en met zoon gaat het ook echt heel goed. Ook voor hem was het de beste oplossing want leven in een huis met constante spanningen is voor niemand fijn. Die spanningen vielen weg zodra we uit elkaar waren en we doen regelmatig samen met zoon uitstapjes. We waren beiden heel erg uit elkaar gegroeid op sommige belangrijke punten wat in een vriendschap minder belangrijk is.
Wat een nare reactie zeg. Niemand gaat zomaar scheiden he. Beter er op tijd samen uitkomen dan te lang blijven proberen en elkaar totaal zat zijn. To heeft er voor haar doen alles aan gedaan. En niemand hier kan achter haar voordeur kijken. Bij elkaar zijn of blijven is niet altijd de beste uitkomst hoor. Zo'n ouderwetse opvatting...
Wat vinden je kinderen hiervan? Dat jullie beiden alweer bezig zijn met een nieuwe partner? Ik vind dat denk nog heftiger voor kinderen dan enkel een scheiding.
O, sorry, de kinderen weten dat niet! Die zijn gewoon of bij mama, of bij papa. En een blije, rustige papa en mama, die helemaal zichzelf kunnen zijn.
Dit dus. Ik zou echt niet weten hoe ik zo snel aan een woning zou kunnen komen en dan ook nog eens een woning die je moet kunnen betalen.
Hoe oud zijn je kinderen dan? Ook al weten ze het nu niet, stel dat t wat wordt dan kan je dat niet achterhouden en een relatie in t geheim gaan beginnen toch? Waarom gunnen jullie jezelf niet eerst een periode van rust om dit allemaal te verwerken?
Mijn kinderen zijn 9 en 11. Ik kan het nu prima geheimhouden, ik denk dat het ook in hun belang is dat we eerst uitzoeken of er iets is voor we de kinderen erbij betrekken. Het is niet dat we al een jaar aan het daten zijn, of zoiets. Daar hoeven zij niks van te weten. Ik vind het ook moeilijk, en lastig, hoor! Als de oudste terugkomt van papa en vraagt wat ik gedaan heb, zeg ik dat ik wat gedronken heb met een vriend. En veel meer dan dat is het ook niet echt. Maar er moet een keer verandering in komen, daar heb je gelijk in. Alleen vind ik dat nu te vroeg.
Ik was al kostwinnaar inderdaad. En ik kan nu de volledige hypotheek zelf betalen. Dat wil zeggen, ons huis was bijna afgelost. En nu weer voor de helft belast met hypotheek. Maar dat is goed te doen. Mijn ex-man heeft een iets goedkoper huis, veel scheelt het niet, maar wel met veel minder lasten (met name energie). Hij is vier dagen gaan werken en redt het samen met de partneralimentatie prima. De meeste kosten voor de kinderen draag ik, daarvoor stort ik iedere maand geld op wat onze gezamenlijke rekening was. Hij draagt daar een klein deel (10%) van bij, maar dat is logisch want hij verdient minder. De woning heb ik duur overgekocht zodat hij in staat was om een woning te kopen. We hebben het echt netjes gedaan, denk ik. We hadden eigenlijk het echtscheidingsconvenant al rond toen zijn huis op de markt kwam. Toen hebben we alles aangepast en de uitkoopsom en partneralimentatie verhoogd, zodat hij het rond kreeg met de bank. We hebben afgesproken dat we elkaar helpen waar nodig. En ik weet zeker dat hij nooit misbruik zou maken van de situatie. Hij zei zelf al dat mocht hij gaan samenwonen, de partneralimentatie omlaag kan. Ik vertrouw hem blindelings. Dat lijkt dom, misschien, maar het is goed zo. De kinderen hebben twee veilige thuizen. En dat is ons allebei heel veel waard.
Daar hoef je kinderen toch niet bij te betrekken? Met co ouderschap heb je dagen voor jezelf zonder de kinderen. Ik ben het met je eens hoor. Dat je niet direct in het volgende relatie moet stappen. Maar je kunt in je eigen tijd doen wat je wilt. En bent je kinderen geen verantwoording schuldig. En stel dat het wel wat zou worden dan kan je kijken op welke wijze je dat vormgeeft. Een nieuwe partner hoeft niet altijd een enorme rol te krijgen in het leven van kinderen. Ik heb collega's die al jaren latten. En een collega die zelf met de kinderen op vakantie gaat. En waarvan de partner voornamelijk langskomt op andere momenten.
Wauw, netjes! Wat hebben jullie dit dan inderdaad netjes opgelost. Ik zou als ik dan toch moet scheiden, wat voorlopig niet op de planning staat , ook wensen dat het zo loopt. Eéns een goed team, altijd een goed team ofzo.
Nou, zo voelt het ook echt, als een team. Hij staat mij bij waar nodig (als ik weg moet voor werk op “mijn” dagen), ik hem waar ik kan op financieel gebied. En we weten beiden zeker dat daar nooit misbruik van gemaakt wordt. Het vreemde is dat onze families hier heel anders en ook echt heel fel instonden (nog net geen “pluk hem kaal”), maar nu ze het resultaat zien, zijn ze heel trots en blij.
Hhaaha ja klopt. Je krijgt bijna scheve berichten als je geen ruzie hebt en mensen zoeken bijna dingen om ruzie te krijgen tussen jou en je ex Ook opmerkingen van : niet bevriend blijven, bevriend blijven is raar/verwarrend voor het kind.