In deze 14 dagen al mijn teen zo giga aan de deurpost gestoten dat de teen gekneusd was en blauw, zo blauw had ik het nog nooit gezien. Daarna geleerd dat, als je stoomt met je nieuwe stoom oven, het niet handig is om die tussentijds ietsjes open te doen en te prikken of het al gaar is. Stoom is heet en brand ook. Gelukkig wel meteen kunnen koelen waardoor het bij een soort van rechterhand met zonnebrand erop bleef. En toen kreeg ik vannacht (bedankt zoon want die begon) ook nog de buikgriep erover heen en heb ik de nacht merendeel kotsend op de wc doorgebracht. Man heeft me vanmorgen heel lief laten liggen en gelukkig zijn de kinderen zo groot die redden zich ook wel, maar de rest van het huishouden is wel blijven liggen want geen puber komt er natuurlijk op om de vaatwasser uit te ruimen.
Oef dat klinkt allemaal niet bepaald fijn. En verder klaag ik met je mee, want tot nu toe is het een ongelofelijk rotjaar met veel (heftige) tegenslagen binnen en dichtbij mijn gezin. Ik duim voor ons beide dat het ergste nu achter de rug is en het jaar vanaf nu super wordt
Ik voel ook nog niet de "Frisse start van een nieuw kansrijk jaar" Er speelt alweer genoeg helaas! Maargoed. Er kan nog van alles gebeuren in de komende 11.5 maanden. Dus vast ook veel goeds
Hier was ik er ook binnen een week wel klaar mee eigenlijk. T moet maar gewoon gauw lente worden. Beterschap @pluk Sterkte @Sado
Ik klaag met je mee. 3 januari ziek geworden en nog steeds niet echt opgeknapt. Dochter heeft een nacht op de SEH doorgebracht en heeft nog wat extra aandacht nodig. De andere twee zijn van slag en vervelen zich. Vandaag hadden ze een studiedag... Bleeeh.
Nou hier ook lekker. Een pees in mijn voet deels ingescheurd. Al 7 dagen niet goed kunnen lopen. Een apparaat op mijn hand laten vallen op het werk, weegt 20 kg. Dus blauwe vingers. Gelukkig nog niets gebroken… maar de maand is amper halverwege en al helemaal klaar mee. Laat de blue monday maar komen… depressieve dagen
Ik klaag ook even mee. Vorige week donderdag ben ik met een galblaasontsteking opgenomen in het ziekenhuis. Gistermiddag mocht ik weer naaar huis met antibiotica en een drain in de galblaas.
Hier ook een stom jaar tot nu toe. Eigenlijk al sinds kerst niet fit. In januari keelontsteking er bij. Die werd minder, maar de hoeveelheid snot neemt nu weer toe. Baby al 3 dagen ziek thuis gehad, gesprek op school omdat dochter zich verveelt. En flink commentaar van de schoonfamilie dat oudste dochter niet naar de verjaardag van oma komt, maar naar een feestje van haar vriendinnetje. Ondanks dat dat die verjaardag al 4 weken gepland staat en oma dat aan de voorkant al wist voor ze de datum koos.
Hier ook buikgriep en paar dagen terug door mijn rug gegaan. Kan mijn lol op! Maar voor de rest klaag ik niet!
Verwijderen was in 1e instantie wel het plan. Maar ik heb in het verleden meerdere buikoperaties gehad en daardoor nogal wat verklevingen in de buik. De kans op complicaties vond de chirurg te groot. Vandaar een drain.
Hier ook gewoon k#t. 1 kind in de rolstoel, moeder en schoonmoeder lang uit de running ivm operaties (ja tegelijk! Handig... daar gaat mijn oppas voor de korte momentjes), mijn man heeft te horen gekregen dat hij 50 procent kans heeft op een kl#te erfelijke ziekte (en als hij het heeft, de kinderen ook 50 procent kans erop) dus we zijn gesloopt.
Oef.. dat is heftig en geen leuk nieuws! Wat is er met je kind gebeurt dat hij in een rolstoel zit? Sterkte!
Hier ook weer verder het nieuwe jaar in met zorgen om verschillende dingen binnen het gezin/ onze families. Sterkte voor iedereen die het nodig heeft. Hopelijk snel betere dagen!
De verdoving deed even pijn. De drain zetten was zo gedaan. De ontstekingswaarden daalden daarna snel dus het heeft effect gehad. Moet er nog wel tot 3 februari mee rondlopen.
Klinkt super heftig, zelf hier een drager en 'hebber van een erfelijke shit ziekte'. Het is altijd een soort donder wolkje. Vooral de eerste jaren. Nu na een aantal jaar goeden controles bij de jongens kan ik dit loslaten. Maar mijn vader die het aan mij over gegeven heeft heeft het er echt heel erg moeilijk mee ' nog steeds'. Je kunt dit soms makkelijker los laten door hulp doormiddel van een psycholoog of een medische maatschappelijke werkster. Sterkte <3