Die hebben wij nooit gedaan. Op de basisschool was er de begeleiding. En op de middelbare kan hij aansluiten bij het dyslexie-uur en krijgt hij de hulpmiddelen bij toetsen. Dat is voor ons voldoende.
Tip waarvoor je geen diagnose hoeft: Geef je kind een e-reader en zet het lettertype op open-dyslexie. Die letters lezen ze makkelijker en ze kunnen zelf de grootte en regelafstand instellen. Over de kosten: ik vind het zo triest dat kinderen met dyslexie waarvan de ouders het niet kunnen betalen gelijk zo op achterstand gezet worden.
Dat ligt eraan. Mijn ene zoon heeft ook dyslexie. Hij is pas eind groep 7, begin groep 8 getest. Eerder waren zijn DMT toetsen niet slecht genoeg. Hij is toen pas getest, vergoed. Maar hij heeft dyslexie in een lichtere mate en zit boven de grens waar je voor vergoeding in aanmerking komt. Dus als wij training voor hem hadden willen doen hadden we dat zelf moeten betalen. In overleg met school is hij toen opgenomen in het groepje dat op school begeleiding kreeg. Hij heeft door de test een officiële dyslexieverklaring. En dat is bij vervolgonderwijs wel erg fijn. Door die officiële verklaring kreeg hij op de middelbare ook dxtra begeleiding en is er ook veel meer mogelijk qua hulp. (Denk aan hulp bij schrijven, meer tijd bij toetsen, een app waarmee de boeken worden voorgelezen, etc) Examens worden anders afgenomen (digitaal, voorgelezen, extra tijd etc.) Ik zou sowieso zorgen dat hij op de basisschool nog getest wordt, zodat hij in ieder geval een officiële dyslexie verklaring heeft.
Dat was bij onze zoon ook voldoende. Maar door die officiële verklaring kreeg hij wel meer hulpmiddelen.
Ja, heel krom, maar zo werkt het helaas in de meeste gemeenten. Hier hebben ze ook een ontmoedigingsbeleid. Laten scholen en ouders expres zulke bergen papierwerk invullen, dat zowel ouders als scholen al eerder afhaken. Maar dan wel heel trots in de krant zetten dat ze sinds hun nieuwe aanpak zoveel minder kosten aan dyslexietesten en begeleiding hebben. Bij mijn dochter had school een arrangement aangevraagd voor dyslexiebegeleiding. Dat kostte ons dus ook niet. Helaas voerde de IB-er dat uit die er weinig kaas van had gegeten, dus die begeleiding had minimaal resultaat. Al kan dat natuurlijk wel werken en geld schelen als ze iemand dat uit laten voeren die er wel verstand van heeft. Wat wel of niet werkt en waar de grootste problemen liggen, verschilt per persoon. Mijn dochter leest langzaam en spelt veel verkeerd, mijn man leest nog langzamer en spelling is ook een drama. Mijn zoon leest redelijk, spelling is niet best, maar automatiseren is nog een groter probleem.
Dat zal wel want hij loopt vanaf groep 3 achter met lezen. Dus hij vordert maar heel langzaam. Hij heeft nog nooit een goede score gehad..
Je zult dan moeten wachten na nog weer een lage score kunnen ze volgens mij wel doorverwijzen, of zelf laten onderzoeken. bijv. bij opdidakt kost dat tussen de 1000 en 1300 euro. Verder zou ik vooral in gesprek gaan met school, met de leerkracht en met de intern begeleider om te kijken hoe jullie met zijn allen je zoon kunnen helpen en wat jullie kunnen gaan doen komend half jaar, een plan maken. Ook met dyslexie verklaring, moet je nog heel veel leesmeters gaan maken mijn oudste heeft dyslexie, hij kreeg wel na 1,5 jaar lees onderwijs; 3 slechte testen en dus een onderzoek en daarna 1 jaar ondersteuning vanuit de gemeente bij een dylexie hulpverlener, daarna hebben we nog een jaar zelf begeleiding betaald. Dat heeft wel veel geholpen. maar hij is ondertussen 11 zit in groep 7 (heeft moeten doubleren vanwege zijn dyslexie) en leest iedere avond met ons in een boek, hij maakt nog steeds vaak fouten, en het kost hem zichtbaar heel veel energie, maar hij heeft super veel progressie gemaakt. succes, maar ga in gesprek met school. je hebt hen nodig voor de verwijzing!
Vandaag wel goed gesprek gehad met het jeugd loket. ze vertelde inderdaad dat ze op dit moment niks kunnen betekenen maar ze heeft wel tips gegeven. hebben jullie nog tips welke websites ik kan raadplegen om hem te gaan ondersteunen? ik heb voor volgende week een gesprek met de juf aangevraagd hoe we hem kunnen gaan helpen. Ben alleen wel bang als we nu 100 inzet op helpen. ( wat logisch is) dat hij nooit meer een slechte beoordeling gaat krijgen. Dus altijd het voldoende gaat scoren.
Ja dat zou enerzijds wel jammer zijn, want dan is de kans op een vergoedde test klein. Anderzijds betekent het dat hij wel vooruit gaat met ondersteuning en daarnaast moet je ook een half jaar aantoonbaar geoefend hebben i.v.m. de aanvraag van de test.
Dat is superfijn. Onze dochter heeft heel veel baat gehad bij de training (extern). Voor de diagnose zat ze in een leesgroepje en daarvoor kreeg ze, en wij, instructie mee voor het (verplichte) lezen thuis.
Ja dan zou je het liever laten even he! ik snap dat heel goed. misschien is dat iets wat je in het gesprek met de juf kan meenemen. Verder lees ik dat hij wel door is naar groep 4, maar lukt het hem om nu mee te komen met de begrijpend lezen teksten? lukt spelling hem? hoe gaat automatiseren met rekenen (ook daar kun je problemen zien)? Dyslexie kan op verschillende vlakken zich uiten, bij mijn zoon zit het vooral in het lezen van de letters/woorden, dus niet in 1 x zien wat er staat maar letter voor letter moeten lezen en daarin ook nog veel fouten maken, dus de R en K wisselen, en de B en D. uiteindelijk heeft het niet kunnen testen wel een aanzienlijk nadeel. als je die verklaring niet hebt, krijg je geen extra tijd, geen extra hulp. mijn zoon krijgt extra tijd maar ook mildere behandeling bij bijv. spelling van engelse woorden met engels. En hij kan gebruik maken van een voorleesprogramma, waarbij de begrijpend lezen teksten worden voorgelezen.
Voor een dyslexieonderzoek (en daarna evt. behandeling) binnen de vergoedingsregeling, moet je inderdaad 'slecht genoeg' scoren. Dus 3 keer een E-score op de DMT. Daarnaast moet school aantonen dat er veel extra hulp is gegeven en dat er ook is geoefend. JE kunt inderdaad zeggen niet of te weinig oefenen, maar dan kun je niet aantonen dat de lees- en spellingproblemen hardnekkig zijn. Dat is een voorwaarde voor dyslexieonderzoek. Wanneer een kind jarenlang net niet in aanmerking komt voor dyslexieonderzoek, zou ik een onderzoek buiten de vergoedingsregeling aanvragen (dus zelf betalen). Dus in groep 7 of 8. Dan heb je wel het onderzoek voor de middelbare school, wat voor een kind fijner is omdat je anders op de middelbare school weer opnieuw moet beginnen met hulp. Soms zijn er ook kinderen die op de basisschool niet in aanmerking komen (ook niet voor onderzoek buiten de vergoedingsregeling), maar wel uitvallen op de screening in het voortgezet onderwijs. Dat heeft niets te maken met onwil van de basisschool/de gemeente of wat ook, maar omdat daar andere testen worden gebruikt, vreemde talen worden meegenomen etc. En ik ben wel kritisch op allerlei bureaus die dyslexie vaststellen, want een gedegen onderzoek maakt wel verschil (google maar eens op Rambam en dyslexieverklaringen). Een goed onderzoek stemt ook de adviezen af op de individuele leerling en zijn omgeving. Trouwens, een aparte categorie zijn wel de HB leerlingen met dyslexie. Dat is echt heel lastig om vast te stellen, omdat ze flink kunnen compenseren met hun IQ. Ook daarvoor geldt: zoek een goed onderzoeksbureau die hier ervaring mee heeft. Wat je nu kan doen: zorgen dat je kind plezier blijft houden in verhalen en boeken. Evt. ook uitleggen dat het zou kunnen zijn dat hij dyslexie heeft, dat je ziet dat hij hard werkt en dat hij er wel gaat komen - maar dat het misschien wat langer duurt. (dat zou ik alleen doen als hij er zelf 'last' van heeft, dat is per kind heel verschillend).
ik heb hier nog niet samen gezeten met de juf wat hij nu wel en niet kan. Lezen gaat hem moeilijk af. maar spelling kan hij ook echt niet. Hij heeft eerder een test gehad voor add. Dit heeft hij niet. Maar wel zijn werkgeheugen en verwerkingssnelheid is gemiddeld -laag Maar zijn verbaal begrip en fluid redeneren zijn weer hoog. Mensen overschatten hem ook snel omdat hij verbaal heel sterk is. Dus deze uitslag werkt ook niet mee. We hebben nog niet eerder met de juf gezeten hoe hij het verder doet in de klas. Dus dat zou ik eens na moeten vragen.
Mijn dochter scoorde alles 1 op de basisschool, alleen technisch lezen was vaak een 3. Veel te hoog om in aanmerking te komen voor dyslexie test en ze redde zich prima dus zo gelaten, maar opvallend was het verschil wel. Eenmaal in 2 vwo werd het lezen wel een ding, zo kreeg ze de toetsen niet af binnen de tijd. Uiteindelijk in 4 vwo eindelijk een test gekregen, wel op aandringen van ons maar we hoefden het niet zelf te betalen. Uitslag: hartstikke dyslectisch. Vanaf toen kwartier extra tijd met de toetsen, half uur meer met de examens. Verdere hulp was gelukkig niet nodig en vanaf de 4e is er ook geen dyslexie les of training meer. Het heeft dus even geduurd maar we zijn heel blij dat ze uiteindelijk toch getest is. Ik weet niet of ze anders het vwo af had kunnen ronden en ook nu op de universiteit heeft ze de extra tijd met toetsen soms hard nodig.