Na een poosje rust ging het weer. Hebben samen een aflevering pokemon gekeken en daarna ging hij boven spelen. Erover praten kwam niet verder dan "gewoon frustratie, emmertje vol, kaboemie" Later zag ik in zijn tas een half ingevuld werkblad, waarbij de opdracht was jezelf te beschrijven. Dus ik heb wel een vermoeden. @bulakgirl weet je al welke richting het uitgaat met de hulp? Meer richting speltheorie oid?
Helpt het om deze samen te doen? Ik heb een boekje gekocht: Survivalgids - Wat als je autisme hebt? Dat begint ook met kijken naar jezelf. Kwaliteiten ed. Misschien is dat voor jongere kinderen. Maar wie weet heb je wat aan de tip. Ik wil evt wel wat voor je inscannen en sturen.
Ik mocht er niet over praten. Het was een opdracht op school. Er was te weinig tijd voor. En het was heel stom allemaal. Ik zag de stoom alweer opkomen, dus heb t maar laten rusten. Wel een bespreekpunt voor volgende gesprek met juf/ib Lief van je. Scannen hoeft niet. Deze zaken zullen ook met de gezinscoach besproken worden. Ik ga hem wel opzoeken. Maar wil niet teveel verschillende dingen naast elkaar hebben.
Oh heftig ja, vind J ook heel moeilijk....naar zichzelf kijken! hopelijk gaat jullie traject hem oa hierbij helpen... Voor J moet eerst dit hoofstuk afgesloten worden met een verslag voor hij op zoek gaat, maar we hebben het vooral over een soort van coach gehad die dingen met m gaat ondernemen en dan hopelijk wat informeler met hem bekijken hoe dingen lopen en hoe hij hem daarin kan helpen zeg maar...als dat bestaat
Na een HELE week wachten. Krantjes die sochtens kwamen. Een HELE dag school. Wat heel goed ging ondanks dat ze niet kon wachten. Heeft ze dan EINDELIJK gelopen. Haha zo was haar week. Ze vond het maar wat leuk volgens man ging ze, ze nog net niet strijken. Loerde ze net even te lang naar binnen haha. Lekker kind dan ook. Dit was dag 1
Dat bestaat hier in elk geval wel. Klinkt erg als hetgeen nu loopt voor onze zoon. Ik hoop dat het voor jullie snel opgestart kan gaan worden.
Zojuist gebeld door de juf, J was brutaal en dwars en of ik even met hem wilde praten... aan de telefoon merkte ik dat hij volledig overprikkeld is en dat hij idd taal gebruikte die niet ok is, dan is er maar 1 optie "hem uit de situatie verwijderen en laten ontprikkelen". Mijn man is hem nu dus aan het halen, hopelijk komt hij weer een beetje bij en kan hij vanmiddag op gesprek bij de arts! Waar ik wel een beetje mee zit is wat me verteld is tijdens het telefoongesprek! J vond dat zijn gedrag gerechtvaardigd is, omdat het gedrag van zijn klasgenoot erger was.... de klasgenoot die hij benoemd heeft al eerder leraren geschopt etc. En was dus ook bezig in de klas... bij het benoemen van J z'n redenatie waarom hij zijn gedrag wel ok vind kreeg ik gelijk tegenstand van de leerkracht "ja, maar leerling X is hierin te corrigeren en J niet" maar voor J wordt het gedrag van X dus goed gekeurd en hij krijgt weer "gedoe". Ik vind het lastig om hiermee om te gaan, want J moet zich niet zo laten kennen misschien en betere keuzes maken, maar probeer zo'n kind maar eens uit te leggen dat regels niet zwart wit zijn! En ik vraag me soms wel eens af of ze niet teveel toestaan van andere kinderen, waardoor bij hem de grens van wat wel en niet mag onduidelijk is
Nee. We hebben wel een paar weken het slapen een beetje in de hand kunnen houden (= dat ze een gedeelte van daadwerkelijke nacht slaapt), maar dat kostte echt veel moeite en niet vol te houden voor mij. Op papier is het duidelijk hoe je het moet doen, maar het vergt enorme discipline en ze moet letterlijk tegen haar natuurlijke drang ingaan. Daar is ze emotioneel niet toe in staat, ze reageert nog vaak instinctief/impulsief. Ze moet iedere dag op zelfde tijdstip naar bed (ook als ze niet moe is) -> geeft verzet Ze moet iedere dag op zelfde tijdstip opstaan (ongeacht hoe lang ze geslapen heeft) -> als ze te weinig geslapen heeft dan is ze letterlijk niet wakker te krijgen, of ze wordt in fight/flight wakker en weigert. Als ze slaapgebrek opbouwt zou de hoop zijn dat ze dan eerder naar bed wil, maar dat werkt bij haar niet zo of zelfs averechts (hyper van slaapgebrek). Ze moet binnen 15 min na opstaan 30 min achter een lichtlamp zitten (10.000 lux, zoals daglicht) -> ze vindt het veel te fel en doet pijn aan ogen, dus ze weigert Ze moet melatonine slikken -> na diverse pogingen (en doseringen) is het voor ons glashelder dat ze er vervelende bijwerkingen van krijgt (agitatie, onrust, nachtmerries en angst) dus was verademing om weer te stoppen Dus tja. Ze is inmiddels weer geschoven met haar ritme en slaapt overdag, we hebben het maar weer helemaal losgelaten en laten haar schuiven (freerunning heet dat...). En tja. Ze zit ook weer stuk lekkerder in haar vel nu ze weer haar lichaam mag volgen... We moeten eens goed bedenken wat realistisch en haalbaar is voor ons.
Ik hoop met heel mijn hart dat er ergens een lampje aan gaat bij school. C was ook altijd de Sjaak. Omdat zij dus ook niet te sturen was (niet gek achteraf) Ze is van regels en als die niet goed ging poeh.
Ach jeetje heftig. En zou dit niet op een opname kunnen. Wil je niet aan denken maar zo lukt het niet. En felle lampen zonnebril? Geen aanval hoor het lijkt mij echt zo moeilijk als ouder. Ik zelf ben toen ook vaak even weg gegaan als c is een bui zat (bij de opname en ook daarvoor). Soms lukt het niet.
@bulakgirl Wordt dat andere kind niet gecorrigeerd dan? Dat de regels zo onduidelijk worden? Lastig hoor. Ik zou het denk ik zo uitleggen : dit zijn de regels. Jij moet je daaraan houden. En wat anderen doen, en hoe daarop gereageerd wordt kunnen wij niks aan doen, dus dat negeren we. Maar dat gevoel van onrechtvaardigheid (hij krijgt gedoe en die ander niet) dat zou hier ook heel sterk de boventoon voeren. Ik zou dat ook bespreken op school. Met daarbij hoe belangrijk die gelijke behandeling voor je zoon is. @Kache. Jeetje wat zwaar De theorie lijkt dan zo eenvoudig. Is het vanuit haar natuurlijke ritme heel kangzaam schuiven een optie? Voor de daglichtlamp zou je ook een bril kunnen proberen. Die schijnt blauw licht op de ogen, wat op soortgelijke eijze zou moeten werken. Heb er geen ervaring mee, maar kwam ze tegen in mijn eigen zoektocht naar een lamp.
Hier hadden we een mooie dag met een beroerd einde. Vanmorgen tandarts. Was goed gegaan. Hij was wat gespannen, maar ging braaf in de stoel. Liet zich controleren en poetsen. En vrolijk mee terug naar huis. Daarna naar school gebracht en vrolijk weer gehaald. Middag relaxed thuis. En om 4 uur een proefles tennis. Dat vond hij heel leuk. Setting was perfect. Buitenbaan, andere banen niet bezet dus geen drukte. Groepje van 5 kinderen en een leraar die het leuk deed en de tijd nam voor uitleg en begeleiding. 2 meiden van zijn klas zaten in het groepje, dus ook gelijk bekenden. Alles prima en relaxed. Toen moest hij nog huiswerk. Eerst blaadje ingevuld. Prima. Geen probleem. Rekenen via gynzy. Hij wilde persé 0 fouten. Dus ik zeg dat een foutje een keer toch niet zo erg was. Nee, hij wilde 0 fouten. Ok. Doe je best maar dan. Dus... 1 fout. Gelijk helemaal over de zeik en in de stress. Zichzelf de schuld geven. Boos op alles en iedereen. Kostte natuurlijk weer megaveel tijd, dus bedtijd was aangebroken. Ik dacht. Ok. Begin gewoon met voorlezen. Dan trekt hij wel bij in het verhaal. Helaas. Zat nog steeds te briesen. Op een of andere manier is het me gelukt hem naar bed te krijgen (met zijn tanden gepoetst en pyjama aan). Maar manmanman.... ik was er zo klaar mee. Oh. En het is mijn schuld als hij nu morgen boos is
@Kache Wat naar zeg! Degene die zegt dat dit werkt, werkt het ook bij autisten? Wat je allemaal opnoemt waar ze last van heeft kan ik me zo goed voorstellen! Iets van een speciale bril zou idd voor het licht nog een optie zijn misschien, melatonine gaf hier ook vervelende levendige dromen helaas! Voor anderen kan het zo goed werken... ik kan me heel goed voorstellen dat zoveel investering niet voor iedereen mogelijk is.... zou hier ook niet kunnen denk ik! Sterkte! @din0 en @Mamafiets Het is niet dat het andere kind niet wordt gecorrigeerd, maar hij ziet dat gewoon anders... begrijp dat deze jongen ook steeds in de clinch ligt met een andere autist uit de klas, wat mijn gevoel bevestigd dat het niet volledig j zijn fout is steeds. (Gaf juf gisteren ook wel toe gelukkig) maar waar de juf J gisteren even uit de situatie wilde halen weigerde hij de klas te verlaten en moesten 3 andere kinderen de klas uit om hem tot rust te laten komen en zelfs toen escaleerde het later weer... vandaar dat we gebeld zijn om hem op te komen halen. Blijkbaar was hij wel weer leuk aan het mee doen met de musical les en vind hij het jammer alsnog naar huis te moeten toen m'n man er was. Ik heb er een goed gesprek met hem over gehad en toen kon hij gelukkig wel begrijpen dat sommige van zijn acties misschien niet handig zijn geweest! (Wat een verschil met een jaar geleden!) S middags is hij ook bij de arts geweest en we gaan vanaf t weekend de intuniv ophogen, we merken dat z'n interne rem er al snel weer af is de laatste tijd.. @Mamafiets Wat vervelend dat het toch resulteerde in zo'n reactie einde van de dag! Huiswerk was hier vaak ook een tijger van emoties ik probeer nu altijd te zorgen dat al het Huiswerk in de middag gedaan wordt, dinsdag en we woensdag zijn m'n man of ik vrij, dus die middagen wordt het Huiswerk voor de hele week gedaan! Dat werkt best goed tot nu toe.. Ik hoop dat hij zo niet boos wakker wordt voor je!
Bij ons zou dat ook zo gaan, zoon kan niet tegen ongelijk. Dus óf beide dan straf o.i.d. of niemand. Er is geen tussenweg @Kache nou dat schiet ook niet op zo. Wilde inderdaad ook de daglichtlamp voorstellen maar snap dat dat licht wel heftig is. @Mamafiets wij maken huiswerk ook 's middags, dan gaat hij iniedergeval rustig slapen. Of in het weekend. Ze hebben hier een week voor hun huiswerk (groep 6). Wij kijken zijn werk niet na, helpen wel als hij er niet uitkomt natuurlijk. Het gaat bij hun ook niet om goed/fout maar vooral het leren maken van huiswerk.
Hier blijft de buikpijn zo'n boventoon voeren helaas. Zaterdag gaat hij met broertje en vader uit eten, en wat een spanning en buikpijn weer zeg Ik ga met dochter ergens anders eten, en hun dus naar een bekende plek ('t zusje) Zijn we vaker geweest, kent het eten.. Maar toch weer zo'n spanning ervoor. Wat hij gaat eten, waar ze zitten, hoe druk het is, hoelaat ze klaar zijn enz Hij vind het altijd juist leuk om daarheen te gaan, omdat hij daar zelf zijn eten kan kiezen, soort tapas idee. En dit uit zich dus op school in duwen,trekken,anderen pijn doen enz Maandag hebben we een intake bij een nieuwe behandelaar. Hoop dat we daar iets verder komen met dit stukje. Lijkt wel steeds erger te worden met die spanningen en buikpijn.
Ik vraag mij dat ook af. Ik ken het nu allemaal wel van mijn man maar kan zoiets eigenlijk wel bij 1 pubers en 2 pubers met autisme.
Die werd woest wakker Man maakte hem wakker op de normale wijze. "Tijd om op te staan, dan kan je beneden nog even relaxen voor het ontbijt" Hij: "NEE" En kwam niet uit bed. Uur later stampte die de trap af. Boos dat we hem niet blij kwamen maken boven. Boos dat ik hem Boos naar bed gestuurd had. Boos dat ik niet eist hoe ik hem kon helpen. Pffff. Na ongeveer een half uur kon ik hem bewegen ieys te gaan foen samen met mij (programmeren). Daar werd hij rustig van. Half uurtje samen gedaan en toen kon hij alleen door en kon ik gaan werken. Was intussen 10 uur. School hebben we het maar niet meer over gehad Ik was helemaal emotioneel uitgewrongen.
We waren het smiddags vergeten door de tennisles. Ook mijn fout dus, dat ik hem niet geattendeerd had dat hij eerder moest beginnen. Nakijken doe ik ook niet. Maar het rekenen is via de tablet, en dan krijgt hij direct de uitslag. Laatst op school was een foutje met rekenen ook de druppel geweest (vertelde juf) voor een uitbarsting. Hij heeft in zijn hoofd dat hij daar goed in is, en accepteert dan ook niks minder dan perfect Bij spelling is dat geen punt. Daarvan weet hij dat het minder goed gaat.
@Mamafiets Och nee, wat naar! Hele dikke knuffel voor jou! Natuurlijk is het niet jou schuld dat je dat vergeten bent! Hij heeft daar zelf ook gewoon zijn verantwoordelijkheid in.... hier laat ik tegenwoordig ook huiswerk skippen als ik voorzie dat er gedoe van komt (Als het overdag vergeten is)