We hebben in het verleden gemerkt dat dit niet zo handig is. Zo zat hij vorig jaar alleen (allé oma van moeders kant, dame met mentale beperking was er ) en ze hadden zich buitengesloten. Door niet direct kunnen vertrekken en spits hebben we er 1u45 over gedaan. Ja dat werkt dus niet.
Wat is de reden dat je dit wilt doen? Als het puur is.. ik ben het zo zat hier.. wat dan precies en op welke manier kan je dat oplossen? Het klinkt voor nu nog vrij.. nou ja.. naïef..
Och nee, dat is dan qua reisafstand al heel onpraktisch. Hoop voor hem dat z'n ouders tot bezinning komen! Want hij zit er vast ook niet op te wachten om mee te verhuizen?
Die gaan niet tot bezinning komen. Want dit is mijn schoonbroer zijn plan en dit zal gebeuren. Het geld van het huis hebben ze nodig om te verhuizen dus indien hij nog thuis woont zal hij sowieso weg moeten uit het huis en daar had hij al eens wat over gezegd als wij erbij waren. De band is sowieso niet waaaw hoor. Er zijn nog kinderen uit een vorig huwelijk en daar is ook geen contact meer mee dus ...
Jeetje wat bijzonder of eigenlijk vooral bizar. Dat schoonzus dat dan ook allemaal maar oke vindt. Nooit dat ik naar een ander land emigreer en mijn kinderen "achterlaat" in Nederland. En dat ouders dat doen terwijl hun kind nog niet 100% zelfstandig is vind ik dus echt onbegrijpelijk. Als mijn man dat zou willen zou ik z'n koffer via het zolderraam naar buiten smijten.
Overigens als voorbeeld uit mijn familie Mijn nichtje ging met haar man emigreren naar Amerika. hun kinderen waren toen 8 en 6 en zagen hun opa’s en oma’s zeker elke week 1 x. zij zijn dus geëmigreerd tot groot verdriet van de opa’s en oma’s . De oudste is nu 17 en is aan het denken terug te gaan naar Nederland. Omdat Nederland toch nog steeds trekt, Amerika is leuk, maar niet hetzelfde. maar die vind het dus weer moeilijk, want de rest van het gezin blijft dus daar. Dat is ook iets om niet te onderschatten
Dat is gewoon de Franse versie van LOL (laughing out loud) wat niet letterlijk betekent dat iemand op de grond ligt, maar dat iets grappig is.
Hoe oud is hun zoon? Mijn ouders zijn toen mijn jongste broertje uit huis ging geëmigreerd en wij (hun kinderen) vonden dat allemaal super tof. Natuurlijk ga je ze missen etc etc, maar ze (mijn ouders) hebben ook hun eigen leven. Waarom zouden zij hun nieuwe droom moeten opgeven omdat ze evt moeten oppassen op kleinkinderen? of voor het geval één van hun (volwassen) kinderen hen nodig heeft? Nee joh, ga lekker leven! Je bent uit de kinderen tenslotte, vrijheid, haha
Het lijkt me pittig voor de oudste kinderen die dan wel heel abrupt zelfstandig moeten worden, maar zeker ook voor de jongste die als enige mee moet! Dat is nogal een verandering, die is dan ineens praktisch enig kind in een onbekend land, zonder verdere familie of vrienden, onbekend schoolsysteem, waarschijnlijk niet meteen aansluiting bij leeftijdsgenoten vanwege taal- en cultuurverschillen... Pfoe. Daar zou ik als moeder niet vrijwillig voor kiezen.
Als uw kind nog thuis woont is het egoisme in mijn ogen. X zal 20/21 zijn (weet niet welke maand schoonbroer in pensioen gaat) en vermoedelijk nog volop aan het studeren. Dan vind ik wachten tot uw kinderen zich settelen en het feit dat zr nog broers of zussen zijn eigenlijk een totaal andere situatie.
Ik zie dat niet zo zwart-wit. Ik vind 20 jaar en ouders die binnen 5 jaar willen emigreren geen egoïstische situatie. Kind heeft alle tijd om op zichzelf te gaan wonen ergens binnen nu en wanneer hij klaar is met studeren, en/of heeft kunnen sparen en plannen om uit te kunnen vliegen, lijkt me. Mijn jongste broertje woonde ook nog thuis toen mijn ouders begonnen met plannen maken. Kweenie, mijn broertje was ook ruim volwassen, net als jouw neefje, dus ik vond het zelf niet raar of zo. Na 6 kinderen vonden we het allemaal wel tijd dat ze iets voor zichzelf gingen doen. .. oh wacht, je neefje is over 5 jaar 20 en dan studerende. Oh, dan vind ik het wel anders ja.. Misschien dat ze nog van gedachten veranderen tegen die tijd. Je bent meestal op zich ook niet binnen een maand geëmigreerd, daar gaat ook nog wel wat tijd overheen.
Dat valt tegenwoordig vies tegen. Onze ene dochter is 23, werkt inmiddels ruim 3 jaar, maar een huisje zelf kopen zit er echt nog niet in. Dus blijft ze nog thuis en spaart ze verder. Als ze door emigratie van ons gedwongen zou worden om op zichzelf te gaan zou ze misschien best wat kunnen vinden om te gaan huren. Maar dan is de kan om iets te kunnen kopen helemaal in rook opgegaan.
Die gaan niet van gedacht veranderen hoor . Dit is al jaren het plan en zoals bij alles gaat wat mijn schoonbroer zegt ook gewoon door . Zo wou schoonzus max 1 hond en er komt zeker geen meer bij. Tja schoonbroer wou et graag 2 of 3. Moet je eens raden hoeveel er rondlopen .
Mijn ouders willen van beide het beste dus in de winter zijn ze heel wat weken in spanje, komen regelmatig terug voor de kleinkinderen, in de paasvakantie gaan wij (ik, mijn mama en mijn 2 meisjes, we nemen ook kindje van mijn zus mee en mijn zus lost me af want ik ga de tweede week met vriendinnen naar ibiza), grote vakantie waarschijnlijk nog een weekje met onze kids en dan voornamelijk "thuis" want daar te warm en vanaf oktober denk ik 3 weken per maand daar... Ik ben blij dat ze het zo doen... de band blijft, wij hebben ook altijd een vakantieplek als we willen én zij maken toch hun droom waar.
Wauw ik verbaas mij best wel wat over sommige reacties hier. Ik sta zelf toch echt anders in het leven en mijn kinderen toch ook wel. Juist nu de kinderen ouder worden ervaar ik meer vrijheid en zouden ze het juist super tof vinden als we dit zouden doen. Oma worden lijkt mij ook heel tof, maar dat weerhoudt mij niet om dan maar niks meer te ondernemen. Schoonvader overwintert elk jaar een half jaar in Portugal. We missen hem zeker wel, maar gunnen hem dit ook.
Maar dat is wel iets heel anders dan de boel verkopen en halsoverkop ergens anders heen te verhuizen met (in jouw geval) nog redelijk jonge schoolgaande kinderen die de taal niet spreken...
Ik vind overwinteren waarschijnlijk met pensioen compleet onvergelijkbaar met emigreren naar een land waar je de taal niet van spreekt en je ook nog geld moet verdienen dmv een baan en je kinderen… tja, zien die het niet meer als een soort heeeeel lange vakantie? sorry dat ik het zeg, maar ik denk echt dat jullie het allemaal veel te rooskleurig zien
Halsoverkop gaan we niet, we zouden ons voorbereiden en sowieso de taal tevoren leren. En zoals ik al zei; de oudste 2 blijven studeren in NL
Het is uiteraard jouw eigen keuze, en ik zou 15 jaar geleden precies hetzelfde hebben gezegd. Maar neem van mij aan dat het soms ook kan lonen om advies aan te nemen van mensen die door schade en schande wijs zijn geworden. Klimaat en natuur gaan heel snel vervelen, en cultuur lijkt heel leuk tijdens de vakantie, maar die mensen daar zitten ook echt niet te wachten op buitenlanders met steenkolenspaans...