Zou ook vreselijk zijn als je kinderen later willen trouwen. En stel dat ze dan al wat gespaard hebben Brrr moet er niet aan denken. Kleinburgerlijk gedoe zeg. Mijn nicht van 18 (thuiwonend en gaat studeren op fietsafstand van haar ouderlijk huis, dus geen kamers) spaart ook alvast voor haar "uitzet". Voornamelijk dingen in de sfeer van gezellige nijntje-mokken en bordjes. En ze gaat met haar vriend samen een vouwwagen kopen Lekker doen als je dat leuk vind toch? Enne. @Amberxx Nicht is niet gelovig. Haar ouders en vriend ook niet. En ze wonen ook niet in de bible belt.
Mijn zoon spaart ook al servies en linnengoed trouwens, hij zal wel moeten want wil überhaupt geen relatie, en nee hij is geen homo voor zover ik weet
Haha, ja mijn dochter is ook druk bezig. Ze heeft haar servies al uitgezocht en superleuk om te zien wat ze allemaal zit te dubben: zal ik dit, zal ik dat? Ze droomt gewoon van een eigen plekje en dan heeft ze toch van alles nodig. Ze hoopt gewoon heel erg dat ze binnen een paar jaar een leuk huisje/appartement oid heeft en dat helemaal naar haar zin kan inrichten. Komt er binnen die tijd nog een leuke vent bij zou ze helemaal leuk vinden. Maar zonder dat gaat ze het ook zeker rooien
Nou ja dit Mijn oudste studeert in Amsterdam (want ik vind mbo ook studeren) en wij wonen in de omgeving Haar sociale leven speelt zich af in Amsterdam Het OV is prima. Er gaat een nachtbus Zij komt helemaal niks tekort omdat ze nog niet op kamers is En werkelijk al mijn vrienden met kinderen van die leeftijd (18/19)… Niemand is op kamers omdat het sociale leven om de hoek is.
Op kamers gaan is inderdaad wel wat anders dan "op jezelf gaan wonen". Veel studenten gaan in het weekend nog naar huis en doen daar de was en hebben im die omgeving nog een vriendengroep. Echt volledige zelfstandigheid komt meestal pas na de studie.
Klopt. Zo ging het bij mij ook. Vooral het eerste jaar was ik elk weekend thuis, deed mijn moeder de was en plunderde ik op zondagavond de voorraadkast. Tegen het afstuderen woonde ik in een studentenhuis waar een wasmachine stond. Kwam ik nog om het weekend of minder thuis. En na afstuderen ging ik samenwonen.
Van volledige zelfstandigheid is gewoon geen sprake als je thuis blijft wonen als "volwassene". Prima als je dat doet tijdens je studie of een tijdje daarna. Maar jarenlang terwijl je klaar bent met studeren en een gewone baan hebt is natuurlijk wel een ander verhaal. En nog erger is het als je moet wachten tot je (toekomstige) man je komt halen om dan pas uit huis te kunnen. Of dat een huurhuis te min is.
Nee hoor niemand moet iets. Als jij gelukkig bent in je dorp en het al benauwd krijgt om de provincie uit te moeten dan moet je dat zeker niet doen. Wij willen onze kinderen juist andere ervaringen meegeven. Dat kan ook prima in Europa. Tal van prachtige gebieden en steden. Ik zie het als een verrijking van hun leven en investering in de toekomst om te laten zien dat er zoveel meer is dan wat ze kennen. Sommige mensen hebben natuurlijk ook gewoon heel weinig mogelijkheden in het leven.
Als samenwonen niet hoort is alleen wonen natuurlijk ook geen optie. Dan kan je vriend of wie dan ook natuurlijk ook langskomen en is er geen toezicht. Daarnaast is het uiteindelijk de bedoeling dat je toch gaat trouwen dus waarom alleen wonen?
Doe niet zo sneu zeg. Ik heb niet eens zin om inhoudelijk op je opmerkingen in te gaan. Je kletst echt uit je nek, en dat vind ik niet sympathiek tegenover de bevolkingsgroep waarover je het hebt, in dit geval dus "zware christenen".
In de gewone wereld gelukkig wel. Daar is het prima om bewust single te zijn (dat aantal een persoons huishoudens neemt zelfs toe blijkt uit onderzoek). Om niet te trouwen of wat dan ook. Maar niet overal zijn de normen hetzelfde. Als ongehuwd samenwonen geen optie is is alleen wonen ook eigenlijk niet de bedoeling. De norm is Het Huwelijk. Hoewel er natuurlijk altijd ouwe vrijsters zijn.
Ik vind je zo denigrerend overkomen.. je mening is duidelijk, daarbij hoef je anderen niet neer te halen.
Jouw wereld is voor jou gewoon, de Christelijke wereld is voor Christenen gewoon. Daarnaast mag een christen gewoon op zichzelf wonen, dat is geen enkel probleem. Ook als vrouw. In sommige groepen is het vanzelfsprekender dat vrouwen (en mannen soms ook) thuis blijven wonen totdat zij samen met hun echtgenoot gaan samenwonen. Maar dat geld eigenlijk enkel voor de kinderen die al op jonge leeftijd serieus daten (vanaf 17 a 18 jaar en waarschijnlijk met 20 of iets gaan trouwen). Voor oudere kinderen (25+ of zo) is het heel normaal dat zij hun eigen woning betrekken. Daar kijkt niemand raar van op. Er wordt niet verwacht van kinderen (ondanks de leeftijd) dat zij thuis blijven wonen, dat is geen regel noch wet, maar wel de gewoonte. Het is voornamelijk praktischer, en symbolisch voor jonge stellen om hun huwelijk te beginnen vanuit ouderlijk huis. Maar, het is zeker geen wet. Dat zijn gewone gebruiken in hun gewone wereld. Jouw gebruiken zijn anders en dat is helemaal prima. Jouw wereld is jouw normaal. Het is niet nodig om neerbuigend te doen naar mensen die hun leven anders leven dan jij.
O, maar wij komen ons dorp wel uit hoor. Maar verder dan Europa komen we niet. Ik heb totaal de behoefte niet de andere kant van de wereld te zien.
Ja hoor. Christenen die geen relatie hebben of willen mogen gewoon op zichzelf wonen wanneer ze volwassen zijn, dat vind niemand raar. Wat betreft ongehuwd samenwonen: heeft niet zozeer te maken met dat iemand niet ongehuwd MAG samenwonen, maar vaak een bewuste keuze: iemand WIL niet ongehuwd samenwonen. Dat is dus een keuze gemaakt door twee volwassenen. en ja, natuurlijk speelt het geloof en opvoeding en de omgeving daarin ook een rol, maar het is alsnog in de meeste gevallen wel een bewuste eigen keuze Heel verschil!
Wat een vermakelijke aannames! Ooit een 'strenge christen' gesproken? Grappig hoe je er blijk van geeft hun wereld niet te kennen en begrijpen maar intussen wel te weten hoe ze het zouden moeten doen...