Van alleen maar staan val je niet af hoor Ik ben half van plan om nog te gaan hardlopen. Maar het is donker (ik heb een lichtvestje) Maar ik ben aan de beurt voor voorlezen (dat is wel een obstakelvrije, en zal ik man voor moeten regelen, maar die is nog aan het werk) Nouja.. werst t eten maar laten zakken. Als man op tijd naar beneden komt kan ik nog wel gaan.
Owh ja dat herken ik wel dat je toch anders naar jezelf kijkt. Ik kan het ook andersom hebben, dat ik denk dat ik stuk 'dunner' ben en dan ineens schrik van bepaalde foto's.
Oh maar dat heb ik ook zeker. Ik denk altijd dat het meevalt, maar als ik dan foto's zie! Pff. Of wanneer ik een nieuwe broek koop en dan denk, nou die moet wel veel te groot zijn en dan zit ie eigenlijk nog te strak.
Pijnlijk herkenbaar, ik heb ooit therapie gehad voor eetstoornis binge eating. Hierbij kreeg je ook spiegelen, onderdeel van PMT. Daar werden dit soort dingen altijd pijnlijk duidelijk.
Dat znders kijken is bij mij op vlak van kledij. Ik neem kledij die in mijn hoofd zal passen maar dat is allemaal veel te groot. Mss ook wel wat gewoonte ofzo Toen ik vorig jaar augustus begon met opletten was het dan weer omgekeerd. Als ik die foto's nu zie .
Herkenbaar! Ik denk dat ik dan slank genoeg ben… maar gelukkig bestaan er spiegels die me de waarheid vertellen zodat ik niet voor schut loop
grinnik . Ik ben 45 min in beweging geweest op de stepper . Das zo een mini stepper. Die heeft ook van die weerstandsbanden eraan. Heb daarmee mij armen getraind en nog een kettlebel gepakt. Buikspieren gedaan en opdrukken in totaal een uur gesport. Dat laatste is van 3 naar 10x gegaan. Zou meer kunnen maar daar ben ik te lui voor hahaha. Maar zou het echt tof vinden om er moeiteloos 30 te kunnen doen ofzo.
Ik ben sinds 2 week aan het wandelen en dat ging elke dag met frisse tegenzin, maar vandaag moest ik mijzelf echt voortslepen, ben zo moe nu ook. Nou ja, tot weer 4.5 km gedaan. Misschien morgen even niks.
Voila en zo zie je maar dat je ook wanneer je veel gedoe hebt eens geluk kan hebben met iets.. Want ik vind voldoende veerkracht hebben echt een geluk in mijn situatie. Ik heb het thuis helemaal anders gezien en dat had de situatie nog veel zwaarder gemaakt. Want psychisch niet in orde zijn haalt een mens volledig naar beneden e. En dit alles wil trouwens niet zeggen dat ik nooit denk: verd*ikke e. Dat ik niet kan werken word ik met momenten nerveus van (kijk wel naar de toekomst wzt ik wel nog kan) en dat ik dan iets simpel als een fles spuitwater opendraaien niet meer kan met mijn rechter hand vond ik pp een bepaald ogenblik ook maar niets maar het is even rap terug allé hop en oké.
Zo'n momenten heeft iedereen. Dat je er even helemaal doorheen zit en je het gevoel hebt dat alles tegen zit. Potje janken en dan weer door. Zoals je zegt. Veerkracht is belangrijk daarin. Maar veerkracht betekent niet dat je altijd positief bent. Het betekent dat je terug kan veren naar positief na een mindere periode.
Ja maar uw beschrijving is te extreem voor wat ik bedoel. Want ik zit er dan niet helemaal doorheen en jank niet Het is eerder zoals uw teen stoten , eens vloeken en sakkeren maar snel terug door. Ik heb dat gevoel wel al ervaren hoor . Welgeteld 3keer en dat was bij elk kind 1keer en 3 keer om dezelfde reden, namelijk spoed opname via ziekenhuis. Mazr daarbuiten neen ik hou het positief.
En nu door met het topic . Hier lukt het prima. Zondag eens wegen. Vanzf deze nacht terug mijn cpap (dooe snot week niet ogpehad)op dus de kwaliteit van slaap is dan beter en dzr is ook positief voor afvallen. Dus ik denk dat er hier wel weer wat meer af is. 70kilo komt eigenlijk wel dichtbij.
Dank je. Nope en dat ben ik zeker ook niet van plan haha. Mijn knieën trokken hardlopen 20 kilo lichter al niet en ik wil ze graag nog wat langer kunnen gebruiken. Ik kon toen op een gegeven moment niet meer traplopen zonder heel veel pijn, geen aanrader. Ik vind hardlopen ook verschrikkelijk trouwens.. Misschien dat ik er ooit krachttraining naast ga doen, maar voor nu vind ik wandelen meer dan prima.
Zooo ik ben weer bij gelezen Vind het knap hoe jullie allemaal om weten te gaan met tegenslagen. En toch weer de motivatie vinden om door te gaan. Ik merk dat mn afvallen echt een beetje stagneert. Nu lees ik dat dat niet gek is en had het ook wel verwacht. Moet toch eens wat meer gaan wandelen en naar buiten denk ik. Beetje jammer dat het zo bewolkt is aldoor. nu in elk geval -6.1
Nee maar ik bedoel ook echt maar gewoon een paar korte sprintjes van max 1 minuut. Hardlopen is sowieso heel slecht voor je knieën, dus snap goed dat je dat niet meer doet. Ik ga dat eens proberen. Schijnt goed te zijn voor de opbouw van je conditie.
Oh soort van hiit bedoel je dan? Interval training? Ik doe dat zelf niet, ik heb Hashimoto en daar zijn wisselende berichtgevingen over te vinden. Ik voel me er zelf niet prettig bij. Mijn man loopt hard en doet dat regelmatig. Denk als er verder geen issue is, dat dat idd goed werkt.
Ah ja ik snap het. Dan inderdaad goed naar je lijf luisteren. Ik denk dat je het zo kan zien. Het idee erachter is dat mensen vroeger wandelde en af en toe achter een dier aanrende om vervolgens weer rustig terug te lopen naar het kamp. Dus dat dat de meest natuurlijke belasting voor het lichaam zou zijn. Pff ben nog steeds zo blij dat mn maagklachten weg lijken te zijn. Geeft op veel vlakken rust in mn lijf.