Pfffff...... En soms vieren mensen 2x een feestje. Omdat hun huis te klein is voor 1 grote groep. Omdat de familie niet zo leuk is. Omdat ze vinden dat een kleinere groep gezelliger is. Omdat ze met bepaald mensen een andere band hebben. Omdat ze 2x een feestje ook gezellig vinden. Omdat ze graag iets anders willen doen met hun collega´s dan hun familie want tante Truus en oom Jan kunnen niet tegen muziek. Het heeft in veel gevallen niks te maken met tweederangs zijn. Ik heb ook wel eens een feestje 2x gevierd. Met wat familie en vrienden en apart met buren. Omdat ik weet dat die 2 groepen leuker los zijn en ik leukere gesprekken heb met een kleinere groep. Met familie meer een ´koffie en taart feestje´ en met de buren lekker borrelen. Twee verschillende feestjes maar niet omdat de ene groep "beter" is dan de andere.
Tja als het organiseren van een feestje bij jullie op deze manier gaat snap ik wel dat je er niet zoveel zin in hebt. De reis met je gezin is al een mooi iets, dan hoeft een feest niet perse ook nog erbij. Ik ben het ook wel met je eens dat als jouw man zo graag een feest wil, dat hij dan ook wel meer initiatief mag tonen. En mocht hij toch komen met ik wil toch een feest kan ik je een ding adviseren: doe het niet thuis! Huur een zaaltje, dat hoeft helemaal niet duur te zijn. Zorg voor een cateraar en bediening. Geen rommel thuis, geen gesleep met eten en drinken. Gewoon zorgeloos genieten van je eigen feestje
Ik zou lekker een weekendje of dagje weggaan met je gezin Als je toch een feestje doet dan catering huren en een zaaltje en het aantal mensen dat gaat komen van te voren afspreken
Jemig wat een negatieve kijk heb je daar op , hoe verzin je het . Áls ik er al over na zou denken zou ik zelf eerder denken 'o wat een eer dat ik wel op het feestje mag komen' . In het geval het me überhaupt op zou vallen dat er geen familie is zou ik eerder denken dat ze die wellicht op de koffie hebben gehad of bijvoorbeeld met hen een etentje hebben gehad en hun feest met vrienden en collega's hebben willen vieren. Ik zou me echt totaal niet een tweederangs gast voelen. Ik mag op hun feest komen, dat is toch per definitie een eer en geen tweederangs plek?
Maar in dit geval wil to deze mensen überhaupt niet op haar feestje. Ze kent ze verder niet, heeft daar ook niet zoveel belang bij, en wil ze eigenlijk niet uitnodigen. Ze zijn dus wel degelijk ongewenst.
Weet jij überhaupt wel hoe je iemand vriendelijk te woord staat? Anders kan jij daar misschien wel hulp voor gaan zoeken.
Zeker wel. Bij mij is namelijk iedereen welkom. Wellicht is dat bij jou anders en geef je daarom geen feestjes. Dat mag natuurlijk. Niet iedereen heeft behoefte aan sociale contacten of kan daar goed mee omgaan.
Nou meerdere feestjes dus visite in “groepjes” doen wij ook wel eens. Bijv met familie alleen verjaardag vieren en week later met vrienden lunchen. Nooit gedacht dat iemand zich 2e rangs zou voelen. Juist altijd positief ontvangen. Zo lekker de tijd om met iedereen te kletsen. Ronde getallen (40/50 ect) wel alles bij elkaar. Maar persoonlijke keuze. Ieder moet het vooral vieren zoals ze zelf willen. En inderdaad bij verschillende wensen moet er ergens een compromis komen. In ts haar geval snap ik we dat ze zegt, als man iets wil mag hij ook initiatief en inzet tonen.
Maar dat weten die mensen toch helemaal niet? En daarnaast reageerde ik enkel op jouw reactie als je op een feestje zou zijn waar geen familie aanwezig is.