Wij doen normaal nooit iets voor valentijnsdag, maar vandaag zouden we samen gaan lunchen omdat we beiden thuis zijn. Kom ik net thuis van de kinderen naar school brengen, staat er een leuk cadeau pakketje met chocolade, koffiebonen en een lieve kaart op tafel Nu voel ik me schuldig dat ik niets heb gekocht
Ik vermoed ook echt dat het meeste te linken is aan de Giardia. In de basis is het echt een lief en zachtaardig hondje. Vanaf het begin wat moeite met het slapen maar toen hij eenmaal vertrouwd was ging dat een stuk beter en hij heeft op het hele begin betere nachten gemaakt. Ik heb gister advies gevraagd en een verlatingsangst deskundige adviseerde ons om eerst te werken aan een goede nachtrust en hem het vertrouwen opnieuw te geven. Vanaf nu gaan we direct naar hem toe als hij piept (deden we al) en nemen we hem bij ons op de kamer als hij wakker blijft. Ik heb ook iemand gevonden die Giardia op een natuurlijke manier kan behandelen én daarna aan het darmherstel kan werken. Mochten deze kuren niks doen schakelen we daar hulp van in. Dank voor je berichtje!
Wat lief van jouw man. Niet schuldig voelen en gewoon een andere dag iets leuks voor hem doen! Veel plezier met lunchen!
De accu van de rolstoelbakfiets laadt niet op. Met huidige temperatuur heeft ie zo'n 3 uur nodig om volledig op te laden. Had de oplader mee naar school genomen omdat ik daar nog een uurtje zou zijn en 12u moet ik weer weg om de jongste op te halen. 4 stopcontacten geprobeerd op school, maar nergens 'gebeurde' er wat. Alle snoertjes even gecontroleerd (is al wel eens gebeurd dat niet alles verbonden was), maar alles zat goed (nou ja, er zit wel een rammeltje in de lader, maar die zit er al een tijdje). Met mijn hand een tik op de lader gegeven en toen ging het lampje naar rood (en gaat ie normaal laden). Uurtje later haal ik de accu weer op, lader koud en lampje uit. Ik dacht nog dat ze gewoon slechte stopcontacten hadden op school (af en toe vraag ik me af hoe ik op zulke ideeën kom op zo'n moment). Maar thuis laadde die ook niet. Nu met een andere lader, die gaat alleen trager, maar goed, dan hebben we in ieder geval iets. Want zonder elektrische ondersteuning fietsen is echt niet grappig. Hopelijk ligt het aan de lader, dat is volgens mij iets makkelijker en goedkoper dan wanneer het toch aan de accu ligt.
Ik ben inmiddels aan m’n derde accu nu, omdat die bij m’n eerste na 2 jaar gebeurde gelukkig coulance en na 1 maand wederom dus nu weer een nieuwe accu gehad. Hopelijk blijft deze wel normaal doen.
Voor iedereen die afgelopen week gereageerd heeft op ons nachtrust probleem. Afgelopen nacht heeft hij voor het eerst sinds weken geslapen van 22.30 tot 7.00! Zelfs nog even kunnen rekken met luieren tot half 8 We hebben hem bij ons op de kamer genomen, direct naast ons bed zodat we een hand bij hem kunnen steken maar dat was niet nodig. Voor nu de perfecte oplossing en dan zien we straks wel weer verder. Ohhh dit geeft zoveel energie!
Wij ook niet maar t vriendje van G wel. Kreeg gelukkig een heads-up. Nu was G wel bezig met knutselen voor de hele regio geloof ik, maar dat is over 100 jaar klaar. Dus ik heb G hals over kop maar gered en ben met mn zieke gestel nog ff een aardigheidje en een kaart gaan regelen.
*whuhuuuuuuu* Slaap is zooooo belangrijk. Een ondergewaardeerd element totdat je structureel tekort hebt. Had je geen hoofdpijn vanmorgen?
Ja onwijs belangrijk. Zelf waren we wel wat vaker wakker omdat we allebei moesten wennen aan zijn geluidjes maar dat je gewoon weer meteen in slaap kan vallen is echt zo fijn!
Beyoncé komt naar Parijs in juni. Ik zou eigenlijk zo graag heen willen. Maar ik heb niemand om te gaan Mijn moeder vond het een superleuk idee, ik dacht dan gaan we samen op een mini stedentrip, maar ze is toch ook wel wat bang voor aanslagen (kan ik me ook wel in vinden; andere kant: dan kun je dus eigenlijk bijna nergens meer heen) En misschien is het wel een gigantische tegenvaller, ik ben normaal niet van de concerten…. ik weet het niet!
Ik was in NL met mijn man gegaan, was erg gaaf! Maar ze moet niet met angst daar naartoe gaan. Lastig! Voor mij zou het ook wel meewegen wat de kaartjes kosten. Adèle had ik ook heel tof gevonden, maar echt te duur.
Ik heb hier helemaal niet over gelezen, dus lees jouw bericht en kijk naar je handtekening en zie 2011, dus de jongste is 13 jaar. En ik las ipv naast bed "in bed", dus vroeg me al ernstig af wat er dan aan de hand was dat jouw puber zo'n behoefte had aan nabijheid. Maar even later bedacht ik me dat je ook iets schreef over een pup
Ik ben zo ontzettend trots op mijn oudste zoon (groep 4). Hij kon vorig jaar in groep 3 niet goed lezen, het bleef steeds een moeilijk iets voor hem. Aan het einde van groep 3 kon hij nog net op avi m3 niveau lezen. Dit schooljaar hebben we hier samen heel hard aan gewerkt met veel samen lezen, veel vragen stellen tijdens het lezen en oefenbladen begrijpend lezen. En langzaam zag ik hem uit zijn hoofd komen en meer actief lezen. En nu scoort hij gewoon op zijn cito begrijpend lezen op avi b5 niveau. En de bonus is dat hij nu ook van lezen begint te houden
Wauw wat goed! Als iets niet goed gaat is het vaak ook gewoon niet leuk. Maar heel fijn dat het vele oefenen resultaat heeft gehad. Want goed kunnen lezen is zo belangrijk. Straks in groep 5 is het echt belangrijk om goed mee te komen met het leesniveau omdat de lesstof ook steeds meer tekst bevat. Top gedaan
Wow wat knap!!! Mag hij trots op zijn dat hij heel veel doorzettingsvermogen heeft. Niet gemakkelijk maar hij heeft nu wel gelijk ook een belangrijke les geleerd, met doorzetten kom je ver. Echt super knap!
Super!! Wat een doorzetter (en jullie ook). En ook heerlijk dat hij nu van lezen gaat houden. (En voor onszelf vind ik het ook fijn om te lezen, zoon heeft ook moeite met lezen, is nog steeds aan het hakken en plakken. Vrijdag de Cito-uitslag gekregen, en DMT is nog -lang- niet op M3-niveau, AVI heeft ie ook niet gehaald, dus nog geen score. Rekenen is ie wel heel goed in (B4-niveau). Sinds november thuis al het zelf lezen en voorlezen opgeschroefd, idd vragen stellen (hij leest het wel, maar als je vraagt wat hij heeft gelezen, weet hij het niet). Vond het wel heel fijn dat de juffen ook benadrukten dat ze zagen dat hij heel hard heeft gewerkt in de afgelopen periode en het lezen al beter gaat. Hij mag zelfs in een leesgroepje! (om het lezen extra te oefenen). Is hij zelf heel trots op, want dat mogen de meeste kinderen uit zijn klas niet. Echt zo leuk hoe ze het vertelden, zoon glom en straalde aan alle kanten van trots (en wij weten dat het gewoon extra oefenen is). Dus je berichtje geeft toch wat moed voor de komende tijd.
Dat ik net een mail van mijn leidinggevende heb beantwoord en ook gelijk daarin heb aangegeven dat ik niet weet of ik op deze wijze wel verder wil gaan. En dat het tijd wordt dat ik ook aan mezelf ga denken.